çok iyi biri diye evlenilir mi?

uzun yıl süren dostlukların hiç görüşülmese bile heyecanları bir başka oluyor.
demek ki sizin aranızda ki alıp verecekleriniz bitmiş, heyecanınız tükenmiş.

onun evlenince her şey düzelir diye düşünmesi, senin onca sene sorma evlenmem lazım diye şartlanman
çok yersiz.aynı şehirde çok yoğun olsa da iş anlamında insan h.sonu gelsin de bir dakika bile olsa onunla nefes alayım diye
saatleri, dakikaları iple çekiyorsun..bahaneleriniz var görüşmemek, konuşmamak için..hatta bu ilişkiyi bu şekilde devam ettirmeniz için bile.
 

bence iyi bir insan iyi bir aile diye evlilik olmaz sonçta elini bile tutmak istemediğin adamla nasıl aynı yatağı paylaşcaksın... bukadar uzun süreli bir ilşkiden sıkılmısssın evlilikte nasıl devam ediceksin. aslında buna seni isten erkek arkdasın olmuş şuan bir boşluktasın çünkü ilgisi azalmış sana baska ilgiler heycanlar arıyorsun... bir telefon açmak zor olmasa gerek ya hiç mi yemeğe wcye gitmiyor bu insan... ve aynı şehirdesiniz 2 dkda olsa gelip görebilir. bence oturup bunu bir konusun erkek arkdaısn sana ilgisine devam edince bu durumun az çok düzelceğini umuyorum ama düzelmez diyorsanız bence sürdürmenin anlamıda yok çocuk iyice uumtlanmış daha fazla planlar kurmasın kafasında
 
Ayda bir görüşmek birkaç gün telefonda bile görüşmemek normal ilişki sınırlarında değil bence…uzatmaları oynuyorsunuz gibi geldi bana. Her şeyin hayırlısını dile ama içinde duygu yoksa neden zorluyorsun kendini?
 
Aşksız heycansız bir ilişki olmaz. Ben olsam bitirirdim, bitirdim de.. Fakat şöyle bir ayrıntı var siz 7 yıldır birliktesiniz. O zamanda illaki sizle ilgilenenler oldu aklınız kaymadı mı? yada kaydı ama aranızdaki durum evliliğe dayanmadığından mı rahat davrandınız? Şuan ha diyince ayrılacak bir durumda değilsiniz. Hem karşı taraf için hem de sizin için. Çünkü ayrıldığınızda bir anda onu gerçekten sevdiğinizi anlayabilirsiniz. O başkasını sevdiğinde acı çekebilirsiniz. Önce duygularınızı tartın. O olmazsa ne olur? Başkasıyla olması sizde bi etki bırakır mı? çÜnkü ayrıldığınızda hemen karşınıza daha iyisi çıkmaz. Ya da gönlüne göre olanı.. Beklemeniz gerekir. Zaten gerçek duygular o zaman açığa çıkıyor. İyi düşünün ve bir an önce yapacaklarınızı yapın.
 
burda o kadar çok konu var ki, benim için ölen biten adam nerde annesi babası için beni dövdü evden kovdu vs...
bu konularda genelde gözlediğim şey şu, aşktan gözü dönmüşken evleniyo insanlar sonra aşk bitince adamın kusurları görünmeye başlıyo, aşıkken hep olumlu düşünme eğilimde insan, ama işin öyle olmadığı ortaya çıkınca şapkaları önüne alıp düşünüyosun, burda bazı arkadaşlar sevgiliyle asker arkadaşı gibi olmaktan yanlış bişeymiş gibi bahsediyolar ben eşimle öyleyim asker anısıda konuşurum siyasette konuşurum okuduğum kitaplarıda anlatırım, iş konuşuruz bazen, ya da saçma sapan taklitler falan yaparız, eşimle 10 senedir birlikteyim hiç zararını görmedim bunun, konuşmak iyi bişey çünkü, delice aşk uzun sürmüyo kızlar, bunu bilerek evlenin, aşk bittikten sonra elinizde ne kalacak? kalacak olan o şey bi ömür sizi birlikte tutmaya yeter mi? bunları irdeleyin, benim aşkım bitti yerini kocaman bi sevgi aldı, bide güzel bi dostluk, bu bana yetiyo, huzur gibisi yok hayatta, hele ki huzursuz bi çocukluk geçirdiyseniz
 
sadece çok iyi olması yanında huzurlu olmanız ilişkiye devam etmenizi gerektirmez ve bu yüzden evlenilmez.

siz ilişkiyi çoktan bitirmişsiniz hem kafanızda hem yüreğinizde.

sadece alışkanlık olduğu için devam ettiriyorsunuz bana kalırsa.
 
yazınızı okudum da Aklım baskalarına kayıyor demıssınız..ınsan olarak sevıyorsunuz sanırım aşkla degıl..hakkınızda hayırlısınız Allah bılır tabıkı ama sırf ıyı bır ınsan dıye evlenmeyı dogru bulmuyorum ben..Arada sevgı olması lazım evlılık cok baska bırsey ıstedıgın kadar tanıdım de..ıstedıgın kadar ıyı de..evlenıo aynı eve gıırınce bır takıp sıkıntılar ortaya mutlaka cıkıyor.. ve arada sevgı yoksa b kısıler bırbırını ıdare etmıyor acıkcası...
bır de anlattıgınıza gore paylaştıgınız hıcbırsey de yok ve yasınız da kucuk..ama karısnızdakı ınsana da gunah yanı..o sıze baglı olabılır..asık olabılırr..onun da zamanından calmamalısınız...haksızlık yapmamalısınız eger aklınız baskalarına kayıyorsa bu kısım cok onemlı...
 

zorluyorum sanırım çünkü işte dediğim gibi bunca yıllık beraberlik, iyi biri olması, bana değer vermesi, ama malesef benim sevgim sevgili severmiş gibi değil ... çok üzülüyorum...
 

evet bu şekilde ona haksızlık ediyorum sanırım, hatta yeterince haksızlık da ettim bu kadar sene bu şekilde devam ederek... dediğim gibi hep bişey olur düzelir gelir hislerim ne biliyim böyle düşündüm.. ama olmadı..belki de karşılıklıdır... hep kendimi mi suçlamalıyım yoksa karşılıklı mı onun da kararını veremiyorum...
 
Son düzenleme:


Ben çok aşıktım, yemek yiyemiyordum, uyuyamıyordum vs. ilk flörtümüz 1 ay sürdü. Staj yaptığımız şirkette tanıştık zaten, sonra ayrıldık ama stajım boyunca onu hep gördüm, ne üzücüydü.. Aradan 5 ay sonra Allahın işi işte bir şekilde internet ortamında karşılaştık. Bir daha da ayrılmadık. Ben çok yeltendim de, o bırakmadı beni. İlk 1 sene bulutların üzerindeydim sanki, sonra değişmeye başladık. İletişimsizlik en büyük problemimiz, yani nasıl desem sevgilim her şeye muhalefet, her konuda bir yorumu var, ben ne söylersem mutlaka aksini söyleyip kabul ettirmeye çalışıyor. Yapılmaması gereken konularda çok rahat, farklı biri yani karakterlerimiz çok zıt. Ben sinirli, ki sinirlendiğim zaman gözüm bir şey görmez, o da aynısıdır kaba konuşabiliyoruz birbirimize, bunların hep yaşanması bende sevgi konusunda pek bir şey bırakmadı sanki, ona kalsa normal zaten her şey normal ki onun için?

Şunu anladım insan bir kere bir şeyi yapınca sonra alışıyormuş. Biz o kadar basit meseleler yüzünden tartışıyoruz ki, duysanız gülersiniz. Son 2 aydır mutlu anımız o kadar az ki, kabahat onun kabul etmez, benden karşılık göremez paçalar tutuşur, aşk dolu mesajlar, çiçek vs. yine göremeyince ben ikinci defa suçlanırım..

Yani bu yaşananlar bende sabır bırakmadı sevgimin de son demlerini yaşıyorum. Aşk geçiyor tabii, ama sevgi? sevgi şart, gerçi her şeyden önce saygı ve anlayış.. 7 yılımı analiz ederken nelerin öncelikli olup, nelerin önemsiz olduğunu çok rahat görebiliyorum..
 

ben de tahammülsüzleştim sanırım artık, hani elini tutmak istememek de bunun gibi bişey, ne biliym ufak hareketler batmaya başladı, keyif alamıyorum, karşımdaki insan anlayışlı hani ama o da artık saldı gitti haklı olarak, ikimiz de fazlasıyla yorulduk... birbirimizi pek mutlu edemiyoruz, belki de etmeye çalışmıyoruz da... ayrılsam o benden daha çok üzülecek eminim, ama ilerde daha büyük sıkıntılar yaşamaktansa sanırım bu cesareti göstermem gerekiyor. sıkıntıdan kastım da bu şekildeyken bu ilişki sağlıklı ilerlemiyor... belki derin bir nefese ihtiyacı vardır belki de bitmeye...
 
6-7 yıl ciddi bir süre. Ayrı evlerdeyken bile bu denli rutine binmiş bir ilişkiyi aynı çatı altına sokmanız pek sağlıklı görünmüyor. Başkaları mutsuz olacak diye kendi mutluluğunuzu kenara atmayın lütfen. Bunca sene bu ilişki yürüdüyse ve siz artık istemiyorsanız, sırf karşı taraf üzülecek diye evlenemezsiniz. Böyle bir sorumluluğunuz yok. Tekrar bu yaşa dönmeyeceksiniz.
 
Şimdi erkek arkadaşınızla mutsuzsunuz fakat ayrılırsanızda mutsuz olucaksınız,gönlünüzün kaydığı kişi ile bir ilişki başlatsanızda sürekli bir kıyaslama içinde olucaksınız..Ne gibi mesela(eski sevgilim şöyle yapardı bu neden böyle)hatta pişman olmanız büyük bir olasılık.Ama pişmanlık fayda etmiyor kimi zaman..
Bence çok iyi düşünün 6-7 yıllık bir ilişki çok yaşanmışlıklarla dolu(iyi veya kötü)ve bu sürede ilişkinin monotonlaşması kaçınılmaz,anılar peşini kolay kolay bırakmaz.Ve bir arkadaş daha demiş hayat her zaman hareketli olmuyor bir süre sonra her ilşki monotonlaşıyor önemli olan sevgiyi,saygıyı ayakta tutabılmek..Bu arada kendinizi onun yanında güvende hissetmek bence çokda hafife alınmayacak bir durum..Öyleki güven kolay kazanılmıyor.Çok kolayca ilk gördüğün anda aşık olabilirsin ama güven zaman alıyor..Hani birde hep şöyle olur ''İNSAN KAYBETTİKTEN SONRA DEĞERİNİ ANLAR''çok doğru bir sözdür.Ama o değerini anlasanda çok geç kalmış olabiliyorsun..Senin için gelenin gideni aratmamasını dilerim.
 

evet kıyaslama olayı gerçekten vahim bi durum olur... kaybettikten sonra pişman olmak değerini anlamak da bazı şeyleri geri getirmeyebilir, ama bu şekildeyken de ileriye adım atamıyorum ki... güvenmek sahiden çok önemli ilerde sırtımı rahatlıkla dayayabileceğim birisi ama ya içimin canımın kaynamaması, özlememem, ne biliyim eksiklik hissetmem bunlar kenara atılabilir şeyler mi ?
 


Önceden çocuktuk, mantıklı düşünemiyorduk. Ama şuan düşününce yaşanılan hep kötü şeyler hafızamda, demek ki olumsuz şeyler daha ağır basıyor iyi, olumlu yaşanan şeylerden. Bende de o tahammülsüzlük var, benim erkek arkadaşım baskıcıdır biraz, evde de aynıdır. Yeğenlerine karşıda aynıdır. Yani artık en ufak karışma, ya da olumsuz sözlerini kaldıracak durumda değilim. Ufacık bir şey söylese sinirleniyorum.

7 yıl boyunca gözüm hiç kimseye kaymadı, hatta şuan sevgimin son demlerindeyim belki de diyorum ya hala aynı. Zaten kendisine de hep söylerim, erkek görmek istemiyorum. Ayrılsam eminim ki başka biriyle duygusal ilişki kurabilmem çok zor, istemiyorum çünkü. Bizim bide aileler tanıştı, o gün bile bende heyecana dair pek bir şey yoktu. Hatta kız kardeşim ve kuzeniminde gözünden kaçmamış bu durum, bana diyorlar ki, xxxx' in yüzünde güller açıyor, bir de sana bakıyoruz falan, yani bilmiyorum..

Biz evlenirsek ne olur derdindeyim, birbirimizi kırmaya devam edeceğimize inanıyorum ben, bunu düşününce zaten iyiden iyiye soğuyorum her şeyden. Kendimi de onu da tanıyorum çünkü.

Belki benim de biraz kendimle kalmaya ihtiyacım var. Annemin vefatından sonra hiç bir şeyin önemi kalmadı benim için, çok önemli olan şeyler bile sıradanlaştı birden bire, ara verelim diyorum kabul etmiyor, diyorum ya hiç bir şeyi kabul etmiyor.
 


Kesinlikle kenara atılacak seyler değil,ama bunları yaşasanda(sevgilini özlediğinde,içinin kıpır kıpır olduğu zamanlarda,şuanki sevgilinden aldığın tepkiden farklı bir tepki alabilirsin bu(küçük bir söz,bir bakış veya mimik)o sırada işte kıyaslama yaptığında pişmanlık hissedersen o kötü olur,bilmiyorum anlatabiliyormuyum.Size tavsiyem ilişkinizi bitirmeyip ve yeni bir aşka yelken açmadan önce bür süre ayrı kalmanız kafanızı iyi dinleyip kendinizi soyutlamanız..
 

Başınız sağolsun, Allah yardımcınız olsun... bence de bir süre hatta belki de uzun bir süre ayrı kalmaya ihtiyacınız var sizin, biraz kendinizi dinlemek çok iyi gelecek, keşke anlayışla karşılasa, bunun ikinize de iyi geleceğini farkedebilse.
 

anlatmak istediğinizi çok iyi anladım, kıyaslama olayı hakikaten çok fena, daha önce yaşamadım, ilk erkek arkadaşım olduğu için, ve bunu yaşarsam büyük sıkıntı çekerim eminim..
 
kızlar hepinizin ağzında bi monotonlaşma, Allah aşkına çoğunuz pazartesi sörf, salı paraşüt, çarşamba pariste 5 çayı falan gibi aktivitelermi yapıyosunuz, nedir yani monotonluk, avlenince daha alası oluyo monotonluğun, o zaman her 5 10 senede boşansın millet, monoton olmak istemezseniz olmazsınız 9 senemiz flört 6 ayımız evlilik toplamda 10.seneye girdik ben hiç monotonlaştık diye düşünmedim, sevginin bitmesi başka bişey
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

O
  • Kilitli
Evlilik korkusu zıt aileler
2 3
Yorumlar
54
Görüntüleme
1K
Olyndra
O
B
Biten ilişki
2 3 4
Yorumlar
74
Görüntüleme
1K
CiRiLLA
H
Sevgilimin Annesi
3 4 5
Yorumlar
84
Görüntüleme
2K
balpetegi06
B
E
Bu kez ben ortalığı karıştırdım
3 4 5
Yorumlar
81
Görüntüleme
3K
Biordanbiburdan
S
  • Kilitli
Erkek Arkadaşım ve Fotoğraf
2 3
Yorumlar
44
Görüntüleme
2K
nurbanu7
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…