- 19 Ekim 2012
- 47.477
- 78.587
- Konu Sahibi fairytale4
- #81
Doğru söylüyorsunuz, valla sizi takdir ettim keşke ben de sizin gibi yapabilseymişim en başından. Ama küçüktüm işte, cahillik vardı saflık vardı. Şimdi olsa asla yapmam, sizin gibi davranırdım bende... Bu arada allah mutluluğunuzu daim etsinErkek arkadaşımın annesine gelince, nedense o kadar korkuyorum ki daha önce aramızda hiç kırgınlık olmamıştı eğer erkek arkadaşım annesine söylediyse benim kırıldığımı ve annesine de benimle konuşmak isterse ne diyeceğim diye düşünüp duruyorum.... Bu arada şu görüşme muhabbetinde de söyledikleriniz mantıklı geldi aynen uygulayacağım inşallah herşey güzel olur çok teşekkür ederim :))
Eğer erkek arkadaşınız söylediyse ve annesi size açarsa konuyu sizde o anlık alınganlıkla söyledim büyütülecek ne vardı düşündümde tabi ki de hoş olmazdı gelmem kızın ailesi ne der resmiyet yok o yüzden hiç üzülmeyin siz sakın ben o anlık söyledim dersiniz kendinizin ağırlığını belirtmiş olursunuz
ilk başlarda oluyor öyle bende sık sık gitmeye yardımcı olmaya çalışırdım piştikçe büyüdükçe anlıyorsun birşeyleri 
bahaneler üretirim yoğunum falan gittiğimde erkek arkadaşımı almaya giderim yarım saat maksimum 1 saati geçmez evde zaman geçireceksek ki almaya gittiğimde yarım saati bile bulmaz çünkü daha konuşulacak o kadar zaman var ki heleki nişandan sonra fazla yanyana gelme herkes dediğini yaptırtmaya çalışır mesafe iyidir her zaman siz değerlisiniz aileniz değerli ağırdan almakta fayda var hem böylesi daha gizemli 
Bayram kandillerde arayın sürekli adet haline gelir niye aramıyor der yavaş yavaş keserseniz farketmez bile değişti ağırdan alıyor artık der belkide 
ağırdan almak kötü değil yücelticidir insanı
Annesi de beni sürekli evlerine çağırır, kaç kez yemeğe gelsin etsin vs demiş ama ben 5,5 yıllık beraberlğimizde her davet üzerine gitmedim. Çünkü arada belli bir mesafe olması gerektiğine inanıyorum ve bence bizim ilişkimizi bu kadar değerli yapan, ailesinin beni bunca sevmesi ve değer vermesini sağlayan şey de bu mesafe. Beni hep sorarlar ve merak ederler. Bence sen de bu mesafeyi muhakkak korumalısın. Bu zamana kadar koruyamama sebebi olarak hem yaşını, hem de evlerinizin yakınlığını sebep göstermişsin. Evlerinizin yakınlığı belki bir sebep olarak görülebilir ama biz sevgili olmaya başladığımızda ben de 19 yaşındaydım, çok da büyük sayılmazdım. Fakat en başından beri tavrım bu yöndeydi, hiçbr zaman çok fazla içli dışlı olmak istmedim çünkü önümüzde ciddi şeyle için daha uzun zaman olduğunun bilincindeydim. Ama içli dışlı olmayacağım diye soğuk da olmadım, kendimi ve varlığımı hissettirmek adına zaman zaman onlarla bir araya geldim ve geldiğimde de elimden geldiğince nazik oldum. Sonucunda onların ilgi ve saygılarını kazandıımı düşünüyorum. Sevgilerini kazanıp kazanmadığımı ise zaman gösterecek, onun için hiç acele etmiyorum. Anladığım kadarıyla sevgilerini kazanmak senin için öncelikli olmuş ama inan saygılarını kazanmak sevgilerini kazanmaktan kat be kat önemli şu durumda. 
evde tadılat oluyor eşya gelıyor gidiyor ondan haftada 1 gıdıyorum aileme göre o bile çok haftada 2 kere gidemem mesela
