bende senin durumundayım.. eşim mart ayında sırnaga gitcek ben gidemicemyanıma kayınvalidem gelcek 2 sene birlikte durcaz. eşim 3 -4 ayda bir izine gelcek.
o da cocuk istiyo ama ben kararsızım calısmıyorum bi yandan iyi olur oyalanırım en azından cocukla vakit gecer diyorum.. bi yandan da o yanımda olmadan hamileligin ne anlamı var diyorum.
ilk cocugum olcak bide o duyguyu tatmadıgım icin bilmiyorum nasıl olur zaten cok duygusalım bide o psikolojiyle nasıl olurum diye dusunup duruyorum zaten ayrılık cok zor(
canım seni çok iyi anlıyorum çünkü aynı şeyi bende yaşadım ve uzaktayken hamile kaldım gerçekten çok zor dönemler geçirdim düşünsene ilk hareketlerine eşinle şahit olamıyor hamileyken daha bir duygusal oluyor indan o olsun istersin yanında bence bekle canım birde hamilelikte ayak krampları çok oluyor ben odamda yatıyordum annemlere seslendim duymadılar ama öyle bir ağrıkı dayanamıyorsun o zaman çok üzülmüştüm eşim yanımda olsa uyandırırdım masaj yapardı diye çok ağladımmbirde eşlerimiz zor görev yapıyrlar canım bide tehlikeli bölgede öyle beklemek inan çok daha zor benden sana bir abla olarak sana tavsiyem bebeğinizin her anına birlikte şahit olun :)
merhaba arkadaşlar daha öncedeyazmıştım burada yazınca rahatlıyorum.eşimle ayrı şehirlerde yaşıyoruz ben bankacıyım eşim görev sebebi ile hakkaride görev yapıyor daha 1 yıl 3 ay var gelmesine ama artık yoruldum ailemle yaşıyorum ailem bana çok destek herkonuda ama kendi evimi düzenimi çok özledim.eşimi çok özledim ayrı olmak çok zor.herv işimi kendim yapıyorum tek başıma eşim 3-4 ayda bir geliyor görüşebiliyoruz.ve şimdi bebek istiyor yani bende istiyıorum ama ne yapıcam bilmiyorum ailemde sana destek oluruz diyor bebek yapın diyor yani bende çok istiyorum ama nasıl olucak sonu bilemiyorum hayatımda hiçbişey istediğim gibi olmuyor en güzel yıllarımız ayrı geçiyor
ben olsam bebek için beklerdim
hamilelik döneminde eşiminde yanımda olması ve kendi evimde doğum yapmak isterdim
şimdi bile eşinin uzakta olmasına dayanamıyorsun hamilelik dönemi daha hassas olacaksın nasıl atlatacaksın
ben olsam işi bırakır eşimin yanına giderdim. hiç bir şey sevdiğin ve evli olduğun eşinle birlikte olmaktan daha önemli değil bence.en güzel yıllarınız ayrı geçiyor. yazık değil mi?
Ama şunu söyleye bilirim, iyiki kızım var, Allahamı şükürler olsun. Kızım olmasa zamanım nasıl geçerdi bilemiyorum. Sabah ben işe geliyorum, kızım anaokuluna gidiyor, akşama kadar özlüyorum yavrumu. Hem kızım, hem ev arkadaşım, her sırdaşım herşeyim benim.
ben olsam işi bırakır eşimin yanına giderdim. hiç bir şey sevdiğin ve evli olduğun eşinle birlikte olmaktan daha önemli değil bence.en güzel yıllarınız ayrı geçiyor. yazık değil mi?
emet ama ne orası beni gidebileceğim biyer nede işimi bırakabilirim.çünkü borç çok ayda 1,800 tl borç ödeniyor nasıl gideym
Hakkari maalesef eşle gidilecek bir yer değil, aynı sorunu bizde yaşadığımız için biliyorum. Gidilecek bir yer olsa kimse tereddüt etmeden gider. İşten çıkıp benim gibi, konuyu açan arkadaşımız gibi gidemesede en azından bayram tatillerinde, hafta sonları vs. gider, ama gidilecek bir yer değil.
yer yaşamaya elverişli değilse ayrı konu ama ben üzülüyorum böyle durumlarda. iş yüzünden eşlerin ayrı kalması yada çocukların bakıcı elinde büyümesi içimi acıtıyor.
yer yaşamaya elverişli değilse ayrı konu ama ben üzülüyorum böyle durumlarda. iş yüzünden eşlerin ayrı kalması yada çocukların bakıcı elinde büyümesi içimi acıtıyor.
evet ama malesef hayat koşulları inssanı mecbur bırakıyor komşumun kızıda evli kocasını bıraktı küçücük bebeğinide aldı vana gitti 1 yıl kaldı orada
yer yaşamaya elverişli değilse ayrı konu ama ben üzülüyorum böyle durumlarda. iş yüzünden eşlerin ayrı kalması yada çocukların bakıcı elinde büyümesi içimi acıtıyor.
Hayat koşulları artı 12 yıllık çalışma hayatım var ve söylemesi ayıp eşim kadar da ben maaş alıyorum, 18 yaşında girmiştim işe, insan bir kalemde de iş hayatını, 12 yıllık emeğini silemiyor.
Helede çocuk olunca onun ileride daha iyi imkanlara sahip olması için çalışmaktan başka da çare yok. Helede hazırda işin varsa kaybetmenin anlamı yok diye düşünüyorum.
Bak bizler sıkıntı çekiyoruz ama meyvesini kızım yiyor, özel bir koleje gidiyor, yediği önünde yemediği arkasında, her imkana sahip şükürler olsun Allaha. Eğer ben çalışmasam, yada babamızla beraber 2 sene sabretmeyip gitseydik 2 senedir bırak okulu, sokak yüzü görmemiş olacaktı.
Biraz içimi dökmüş gibi oldum ama bazen çok bozuluyorum, insanların gözünde birbirini sevmeyen çiftler olduğumuz için ayrılığa katlandığımız düşünülüyor heralde. Ama çekene soracaksın...
Sevdiklerinden ayrı olmak çok zor, Allah tez vakitte hayırla kavuştursun sizleri
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?