aslında bende çok istiyorum yani yalnız geçirebilirim gibime geliyor desemde hamilelik nasıl bi duygu bilmiyorum ki..ama bir yaanımda bebek istiyor içimdeki bu isteğide durduramıyorum acaba diyorum artık korunmasam oluruna bıraksam olursa olur desem..bilemiyorum ya.
seni benden iyi kimse anlayamaz heralde eşimle 1 yıl evli kalıktan sonra şırnağa tayinimiz çıktı eş götürülmeyen yer olduğu için ben kendi memleketimde kaldım ayrı evim vardı sonra bebek yapsak filan dedik ben hamile kaldım inan çok çoook çok zor şimdi eşim olmadan bidaha cesaret edermiyim bilmiyorum tek güzel yanı kızım çok huysuz bir bebek 6 ay kolikti 5 aylık olana kadar annemin yanında büyüttüm şimdi eşimle birlikteyiz şükür ama memleketten 16 saat uzaktayız birde şu var burda yalnızım kızımın o zor günlerinde burda tek başıma çok zor olurdu ama hayatımın en kötü günü eşimin doğumdan bir hafta sonra gitmesiydi çok zor günler yaşadım iyi düşünün hamilelik kolay değil
Ben de 3 aydır eşimden ayrı yasıyorumbiz de is nedeniyle ayrıldık. Ben de ailemle yasıyorum, ailem cok destekçi, ama ben de bunalıyorum bazen kendi evimi düzenimi cok özlüyorum
Ve ben , esim giderken 6,5 aylık hamileydim. Simdi bebeğim oldu. İnan cok zor. Ailem her konuda yardımcı sadee emziriyorum gerisini annem yapio desem yeridir.
Ama yine de kocamın yanımda olmasını evimizde bebeğimizi büyütmeyi isterdim. İnsan duygusal olarak istiyor eşini yanında.
Ben cok kotu kanamalı bir hamilelik geçirdim eğer o donemde gitseydi hic yapamazdim.
Allah korusun tabi ama sen de hamileliğinin nasıl geçeceğini bilemezsin, düşük tehliken olur, sıkıntılar olursa zaten hamilelik zor, oyle bir sey esın yanında yokken daha da zor olur.
Eşinin dönüşüne bırak bebek ısını. Allah seni de beni de kavuştursun tez zamanda :)
canım kayınvalidenle anlaşabiliyorsN 2sene sorun olmaz dayanırsın insanlar nelere dayanıyor bence bebek yaparsan bi nevi rahat olursun o sana yardım eder çünkü bu aşamada birilerinin yardımına ihtiyacın olacaktır.
gerçekten çok benziyor yaşadıklarımız eşin özel harekatçı sanırım.evet çok zor dün yemek yerken ağladım boğazımda düğümleniyor onun sevdiği yemekler ya.o orda bazen kepenk kapattıkları için ekmek bile alamadığı oluyor.az önce arkadaşta bahsetmiş zaten.sen nasıl atlattın bu dönemi eşin geldiğinde bebek ne kadarlık olmuştu.hamileliğin nasıl geçti
merhaba arkadaşlar daha öncedeyazmıştım burada yazınca rahatlıyorum.eşimle ayrı şehirlerde yaşıyoruz ben bankacıyım eşim görev sebebi ile hakkaride görev yapıyor daha 1 yıl 3 ay var gelmesine ama artık yoruldum ailemle yaşıyorum ailem bana çok destek herkonuda ama kendi evimi düzenimi çok özledim.eşimi çok özledim ayrı olmak çok zor.herv işimi kendim yapıyorum tek başıma eşim 3-4 ayda bir geliyor görüşebiliyoruz.ve şimdi bebek istiyor yani bende istiyıorum ama ne yapıcam bilmiyorum ailemde sana destek oluruz diyor bebek yapın diyor yani bende çok istiyorum ama nasıl olucak sonu bilemiyorum hayatımda hiçbişey istediğim gibi olmuyor en güzel yıllarımız ayrı geçiyor
canım seni çok ama çok iyi anlıyorum ben de 2 aylık evliyim ve eşimden ayrıyım balayı sonrası hayatım tam bi cehenneme dönüştü.gerçi biliyoduk böyle olacağını ama bu kadar uzamaz diye düşünmüştük.ben işim gereği istanbul o ise ankarada.işin tek iyi tarafı ailemleyim.geçenlerde evin bazı eksikleri vardı onları tamamlamak için medya marktdaydık.ödemeyi yaparken ben başladım hüngür hüngür ağlamaya ordaki çocuklar da şaşırdı eşim de.çok utandım ama gözyaşlarıma hakim olamadım.sanki hiçbişey düzelmicek o eşyaları asla kullanamıcam gibi geldi.ben maddi açıdan oldukça iyi bi işe sahibim ve çok büyük ikilem yaşıyorum.bu işi bıraksam bi daha bu standarttlarda bi iş imkansız ama bi yandan da en güzel günlerimiz geçiyo gidio.gençliğimiz gidiyo.ne yapacağımı şaşırdım.ben de bebek istiyorum en azından hamilelik sonrası ücretsiz izne çıkarım diye ama eşim ona da sıcak bakmıyo.zaten bi şey anlamadık evlilikten diyo ne çocuğu diyo.napcamı şaşırdım...
canım seni çok ama çok iyi anlıyorum ben de 2 aylık evliyim ve eşimden ayrıyım balayı sonrası hayatım tam bi cehenneme dönüştü.gerçi biliyoduk böyle olacağını ama bu kadar uzamaz diye düşünmüştük.ben işim gereği istanbul o ise ankarada.işin tek iyi tarafı ailemleyim.geçenlerde evin bazı eksikleri vardı onları tamamlamak için medya marktdaydık.ödemeyi yaparken ben başladım hüngür hüngür ağlamaya ordaki çocuklar da şaşırdı eşim de.çok utandım ama gözyaşlarıma hakim olamadım.sanki hiçbişey düzelmicek o eşyaları asla kullanamıcam gibi geldi.ben maddi açıdan oldukça iyi bi işe sahibim ve çok büyük ikilem yaşıyorum.bu işi bıraksam bi daha bu standarttlarda bi iş imkansız ama bi yandan da en güzel günlerimiz geçiyo gidio.gençliğimiz gidiyo.ne yapacağımı şaşırdım.ben de bebek istiyorum en azından hamilelik sonrası ücretsiz izne çıkarım diye ama eşim ona da sıcak bakmıyo.zaten bi şey anlamadık evlilikten diyo ne çocuğu diyo.napcamı şaşırdım...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?