Bu konuda ben de bir iki birşey söylemek istiyorum. Elde bulunan gelir iki türlü kullanılır: tüketim ve tasarruf. Biz toplum olarak çok fazla tüketip çok az tasarruf ediyoruz. Tüketim eğilimimiz fazlayken tasarruf eğilimimiz buna göre çok çok az. Şu an tasarruf eğilimimiz yüzde 13. Şöyle düşünün, 1000 TL geliriniz var ve siz bunun sadece 130 TL'sini tasarrufa ayırıp geri kalanını harcıyorsunuz. Toplumdaki bu tüketim çılgınlığı ülke ekonomimizi kötü etkiliyor. Hükümet insanların akıllı telefon almalarına yani bu tüketim çılgınlığına kapılmalarına engel olmak için kredi kartlarına taksit kısıtlamaları getirdi ama insanlar yine de bir yolunu bulup o telefonları almaya devam ediyorlar mesela. Bu gerçek hayattan sadece bir tane örnek. Ocak 2016'dan itibaren öğrenci burs ve kredileri 400 TL olacak, 70 liralık bir artış söz konusu ama enflasyon varlığını son zamanlarda iyice hissettirmişken öğrencilere yapılacak olan bu transfer harcamasındaki bu denli artışın tek sebebi enflasyonu 2016'da biraz daha belirgin olarak hissedecek olmamızdır. Bu zamlar her sene 20-30 TL civarında yapılırken bu yıl neden 70 TL mesela... Bu 70 TL'nin varlığını hissetmek mümkün olmayacaktır çünkü öğrenci her zaman için toplumun en çok para harcayan kesimidir. Şimdi ben bir vatandaş olarak (ben de öğrenciyim bu arada)
@aryabenan79'ın yaptığı harcamadan bana ne, istediğini alır istemediğini almaz diyemem. Aynı şekilde asgari ücretle çalışan bir insanın senetle ya da başka taksit yollarıyla satın aldığı iPhone için aman bana ne, ödeyecek olan o, harcama onun harcaması deyip geçemiyorum. Bunlar hep toplumumuzu etkiliyor. Toplum olarak özel tüketim harcamalarımızda daha dikkatli olmalıyız, tasarruf eğilimimiz çok düşük şu an. Bugün Çin'e baktığınız zaman Çin ekonomisinin çok fazla gelişmiş olduğunu, ABD'ye rakip olduğunu, dış ticaret fazlası verdiğini ve halkının tasarruf eğiliminin yüzde 50 olduğunu görebilirsiniz. Herkes ayağını yorganına göre uzatmazsa enflasyon, rahatsız edici seviyelere ulaşır. Olmayan parayı harcamaya bayılan bir toplumuz ne yazık ki.