- Konu Sahibi endoplazmik_kedi
- #1
Tekrardan merhaba kızlar,
Benim konularımdan sıkılmış olabilirsiniz belki :26:
Bir konu açmıştım nişanlım ailemi istemiyor diye 3 gün önce.
2 gün konuşmadık nişanlımlar. Sadece o mesaj attı
-eve geldim / -işe gidiyorum / -ben yatıyorum iyi geceler diye
Bende tamam, iyi geceler şeklinde cevaplar verdim.dün müsait olduğunda konuşmak istediğimi söyledim. Oda ara müsaitim dedi.
Söylediklerine çok kırıldığımı 2 gündür bunları düşündüğümü ve çok zoruma gittiğini söyledim.
Oda aynı şekilde karşılık verdi, tek üzelen sen değilsin şeklinde.
Bugüne kadar yanlış bişi mi yaptım ben sana, yada ailemin bir şeyini mi gördünde 10 sene yanımıza gelmelerini istemiyorsun dedim.
10 sene diye ben onu öylesine söyledim dedi. Yanlış bir şeyi görmek değil dedi eğer senin ailen yakın olacaksa bizimkilerde olacak dedi. Ve bizimkiler memlekette yaşamak istiyorlar bizim yanımıza gelemezler o yüzden memleketimi yazacam sizinkiler de gelirler dedi.
Bende bizimkilerin haberi bile yok dedim belki gelmek istemeyecekler 27 yıldır alışmışlar bi çevreleri var ben onları nasıl aydından koparayım da ta malatyaya götüreyim ki dedim. Hiç değilse aydın-malatya arası istiyorum dedim. En başta konuştuklarımızı falan söyledim.
Ama sonu pek değişmedi. Yine tartıştık sonrada. Bende bu güne kadar annesi ile yaşadıklarımı içime batanları söyledim hep.
Ben hep anlayışlı oldum alttan aldım sustum öyle demek istememiştir dedim hep ama sen benim ailemin neyini gördün de bunları diyorsun şimdi dedim. Ben kimseyi evimize karıştırtmam ne senin aileni nede kendi ailemi merak etme dedim.
Oda ister istemez sürekli görüşeceğimizi yok yemeğe, oturmaya diye 2-3 gne bi görüşeceğimizi bundan da rahatsız olacağını söyledi. Ben seninle evleniyorum ailenle değil dedi.
Bende sadece hafta sonları görüşürüz hafta içi yoğun oluyo diye söylerim anlayışsız değil benim ailem dedim. Hafta içleri de ben 3.5da çıkacam işten 2-3 güne bi uğrarım ailemin yanına sonrada eve gelirim sen gelmeden dedim.
Buna inanmamı mı bekliyorsun, çocuk mu var karşında dedi. Yok tanıdıkları varmış hep bir aradalarmış hiç hoş değilmiş falan filan. Sen benim sözüme inanmıyor musun dedim. Ailen gelmek istese ne diyeceksin ki dedi işte.
Yani sorunumuz çözülmedi ne yazıkki ve hala konuşmuyoruz. Oda bende aramadık bidaha.
Ayrıca geçen yıl bugün evlenme teklif etmişti bana önemli bi gündü. Dün konuşurken son olarak onu da dedim. 1 yıl önce neler yaşamıştık şimdi neler yaşıyoruz çok zoruma gidiyo dedim ağladım oda hiç bişi demedi öyle kapattık telefonu.
Üzülüyorum kızlar, bi yandan sevdiğimi kaybetmek istemiyorum, onu özlüyorum.
Bi yandan da ben ne diyebilirim ki diyroum kendi kendime.
Oysa 1 yıl önce bugün ne kadar güzeldi herşey
Benim konularımdan sıkılmış olabilirsiniz belki :26:
Bir konu açmıştım nişanlım ailemi istemiyor diye 3 gün önce.
2 gün konuşmadık nişanlımlar. Sadece o mesaj attı
-eve geldim / -işe gidiyorum / -ben yatıyorum iyi geceler diye
Bende tamam, iyi geceler şeklinde cevaplar verdim.dün müsait olduğunda konuşmak istediğimi söyledim. Oda ara müsaitim dedi.
Söylediklerine çok kırıldığımı 2 gündür bunları düşündüğümü ve çok zoruma gittiğini söyledim.
Oda aynı şekilde karşılık verdi, tek üzelen sen değilsin şeklinde.
Bugüne kadar yanlış bişi mi yaptım ben sana, yada ailemin bir şeyini mi gördünde 10 sene yanımıza gelmelerini istemiyorsun dedim.
10 sene diye ben onu öylesine söyledim dedi. Yanlış bir şeyi görmek değil dedi eğer senin ailen yakın olacaksa bizimkilerde olacak dedi. Ve bizimkiler memlekette yaşamak istiyorlar bizim yanımıza gelemezler o yüzden memleketimi yazacam sizinkiler de gelirler dedi.
Bende bizimkilerin haberi bile yok dedim belki gelmek istemeyecekler 27 yıldır alışmışlar bi çevreleri var ben onları nasıl aydından koparayım da ta malatyaya götüreyim ki dedim. Hiç değilse aydın-malatya arası istiyorum dedim. En başta konuştuklarımızı falan söyledim.
Ama sonu pek değişmedi. Yine tartıştık sonrada. Bende bu güne kadar annesi ile yaşadıklarımı içime batanları söyledim hep.
Ben hep anlayışlı oldum alttan aldım sustum öyle demek istememiştir dedim hep ama sen benim ailemin neyini gördün de bunları diyorsun şimdi dedim. Ben kimseyi evimize karıştırtmam ne senin aileni nede kendi ailemi merak etme dedim.
Oda ister istemez sürekli görüşeceğimizi yok yemeğe, oturmaya diye 2-3 gne bi görüşeceğimizi bundan da rahatsız olacağını söyledi. Ben seninle evleniyorum ailenle değil dedi.
Bende sadece hafta sonları görüşürüz hafta içi yoğun oluyo diye söylerim anlayışsız değil benim ailem dedim. Hafta içleri de ben 3.5da çıkacam işten 2-3 güne bi uğrarım ailemin yanına sonrada eve gelirim sen gelmeden dedim.
Buna inanmamı mı bekliyorsun, çocuk mu var karşında dedi. Yok tanıdıkları varmış hep bir aradalarmış hiç hoş değilmiş falan filan. Sen benim sözüme inanmıyor musun dedim. Ailen gelmek istese ne diyeceksin ki dedi işte.
Yani sorunumuz çözülmedi ne yazıkki ve hala konuşmuyoruz. Oda bende aramadık bidaha.
Ayrıca geçen yıl bugün evlenme teklif etmişti bana önemli bi gündü. Dün konuşurken son olarak onu da dedim. 1 yıl önce neler yaşamıştık şimdi neler yaşıyoruz çok zoruma gidiyo dedim ağladım oda hiç bişi demedi öyle kapattık telefonu.
Üzülüyorum kızlar, bi yandan sevdiğimi kaybetmek istemiyorum, onu özlüyorum.
Bi yandan da ben ne diyebilirim ki diyroum kendi kendime.
Oysa 1 yıl önce bugün ne kadar güzeldi herşey
