Diyecek hiçbir şeyim yok.

Eşinizle tartışmamak için biseyleri karşılıklı içinize attığınızı,bunun da ani tepkilere sebep olduğunu düşünüyorum..
Evliligimizin ilk senelerinde belki ayrılık kelimesi geçmiyordu ama basit tartışmalarımız şiddetli oluyordu. Huzur istediğim için tartışmaktan kaçınan ama tartışma patlak verdiğinde yükselen taraf da bendim.
Eşim de bu kez bunun karşılığında daha büyük laflar ederdi. Belki ayrılalım demezdi ama sinirle "Bundan sonra böyle olacak asla söyle olmayacak" gibi o an büyük laflar ederdi ama sakinleşince o sözler unutulurdu. 🙂
Bu arada tartıştığımızda sizin tepkilerinize benzer tepkiler veriyordum. Kaybetme, aile birliğinin bozulma korkusudur sebebi belki.
İlerledikçe çözdük birbirimizi.Gereksiz durumlardan tartışma çıksa bile birbirimizden uzaklaşıp sakinleştiğimizde artık daha stabil bir tartışma çıkıyor ortaya.Sinirlenince yine büyük sözler eder ama bilirim ki sakinleşince konuşur,çözeriz.Ve ağzından çıkan sözleri de unutur.
Sizin ayrılacağınızı düşünmüyorum.
Sinir anında verilmiş tepkiler, söylenmemiş, konuşulamamış,ortaya açılmamış bir takım birikmişlikler, kızgınlıklar var ilişkinizde bence sadece.
Sakinleştiğinizde derinlemesine konuşup,kartlarınızı birbirinize daha açık oynadığınız zaman eminim daha güzel olacak beraberliğiniz.
 
Pof nedir ya kendinizce iletişim şekliniz mi?
Çok kötü olmuş atak geçirmiş içsel olarak yanına almış konu sahibi onu anladık.
Çok kötülerse tedaviyi bitirip bir şeye karar versinler karı koca.
3 senelik evliler daha çocuk bir yaşında olsa bir senelik evli iken çocuk yapmaya karar vermişler sonra da ama 14 seneee… demeye gerek yok.
Başkalarına verdiği akılları görmesem böyle yazmam önce herkes kendine akıl versin.
Pof diye akıl cevap da olmaz hiç vermeyin daha iyi sanki sözel olarak anlaşıyoruz gibi.
Yıldım yeminle başkalarına verilen akılları kendi kullanmayanları görünce hoşuma gitmiyor benim işte.
Yorumlarınız çok menfi. En azından öncesini bilmediğiniz, konu sahibinin iyi olduğunu söylediği bir evlilik için dalga geçer, azarlar gibi,çocuklarını bilerek böyle birşeyin ortasında bırakmışlar sanki de öyle yazmışsınız. Okuyunca inanılmaz antipatik geliyor yani dayanamadım yazdım. Pof yerine böyle uzun yazayım dedim.
Uyku yarı ölüm derler, yani bilinç çok da yerinde değil. Konu sahibinin eşi uykulu, uykusu yarım kalmış vs vs... O sinirle herşey söylenir. Daha önce olmamış bir kavganın, edilmemiş sözlerin ağızdan çıktığı bir tartışma ise gerçekten, üzerinden zaman geçtijten sonra konuşulur, halledilir. Geçmiş olsun.
 
Uyandırırken bir sürü laf saydı bende kapıyı çarptım. Kapıyı nasıl çarparsın bana derken kendini saydığı lafları bile hatırlamıyor.

Boşanma, ayrılık vs fikri ne zaman nasıl oluşup o cümleleri söyledi bilmiyorum.
Hem de atak geçirdiğimi gördü buna rağmen.
Atak geçirdiğin için bu yüksek tepkisi..şimdi o haklı konumunda..ve sana söylüyorum özür dileyen sen olacaksın sonunda..böyle böyle manipüle ediyor bu erkekler biz kadınları..
 
Annem çok bağıran bir kadındı. Yıllarca bundan dolayı tedavi gördüm. Evlendiğimde veri çok şükür hiç öyle bağrış çağrış bir durum yaşamadık. Yüksek ses olunca tıkanıp kaldım.
Hiç sorunumuz yoktu diyemem ama çözümğ noktasında konuştuğumuz ilerlediğimiz şeyler vardı.
Onlarda hep bebekten sonraki hayatımıza adaptasyon sorunu ile ilgiliydş aslında, alıştıkça çözülüyordu.
Hiç üzülmeyin ,uyku sersemi öfkeyle kontrolsuzce ağzına geleni söylediğini düşünüyorum.Tekrar konuştuğunuzda manipüle olmadan sakince konuşup halledersiniz
 
Offff.. Sizene milletin ne zaman cocuk yapacagindan ya. Aile planlama hekimi misiniz.

Hemen tanisir tanismaz evlenip cocuk yapanlara ben de soyleniyorum bazen, ama bu oyle bir durum değil.
Gerçekten off diye başlayıp sonra siz demek ama siz derken de size ne demek…
Bazıları siz deyince her şeyi diyebileceğini sanıyor.
Ben çocuk yapmasın hemen vs mı demişim.
Çocuğu bu şekilde kullanacaklarsa iyi düşünsünler demişsim değil mi?
 
Ben eşinizşnde boşanmak istediğini düşünmedim açıkcası diğer üyeler gibi. Uyku sersemi saçmalamış sonra devam ettirmiş. Her evlilikte kavga olur. Hemn kestirip atmayın. Hatasını anlayıp gelip özür dileyecek göreceksiniz
 
Insan, tartisma aninda asil icindekileri ortaya dokuyor. Demek ki boyle mal paylasimi dile getirdigine gore evvelinde de sakladigi fikirler varmis. Gun yuzune cikmis. Cocugunuz da yapma bebek olmasin bu tartismalarda elden ele. Gunah.
 
Arkadaşlar eşimle son zamanlarda bir iki meselemiz olsa da bir şekilde hep çözüm yoluna gittik. Çözebildiğimiz de oldu ertelediğimiz de. Genel itibariyle huzurlu hatta mutlu bir hayatımız vardı.
Bugün çok yersiz bir meseleden çok çok büyük bir kavga ettik. Çok bağırdı ben de kapıları çarptım. 14 yıldır(3 yılı evlilik) ilk kez bu denli büyüktü. Kopma noktasına gelecek kadar...
Kavga esnasında çok çok uzun zamandır yaşamadığım atağı geçirdim. Nefesim tıkandı konuşamadım ağlama krizine girdim. Lütfen biraz çık evden iyi değilim dedim. Evden kovamazsın beni dedi sanki onu kovan var.
O halde bile sebebini bilmiyorum çocuğu kucağıma aldım yatak odasına geçtim. Aslında kendine bile yetecek vaziyette değildim. Kaybetme korkusu muydu yoksa kendime kurduğum küçücük bir dünya mıydı bebeğim...
Eşim de çocuğu kaçırıyormuşum gibi aldı kucağımdan ben de aramızda hırpalanmasın diye bırakıverdim.
Yüksek ses, kavga, gürültü asla katlanamıyorum. Ben iyileştim zannetmiştim. Meğerse bunlara maruz kalmadığım için hastalığım uyumuş.
Eşim ben birazcık sakinledikten sonra konuşalım dedi. Bundan sonra eskisi gibi olmaz ayrılalım dedi. Araba zaten senin. Eşyalar da sende kalabilir gibi zihninde bir şeyler bölüştürmeye başlayınca bu çocuğu ne babasız büyütmek ne de mutsuz büyütmek için doğurdum çeki düzen vermek yerine yaptığına bak deyip odadan çıktım. Aslında problemin kaynağı o idi ben yaptıklarına çok sert tepki verdim. Belki birikmişlik belki yorgunluk... Ben ne zaman yüksek tepki versem adam kayışı koparıyor.
Toparlayamadım da ama çok kötüyüm.
Bu aşamaya gelme sebebi ne, 14 yıldır birliktrlik var bide. Bazı şeyleri tüketmişsiniz belkide biten evliliğiniz sizin zorunuzla mı ayakta duruyor. Sizi bu noktaya getiren şeyi bulmanız lazım. Aile terapistlerinden yardım almayı denediniz mi?
 


Bu aşamaya gelme sebebi ne, 14 yıldır birliktrlik var bide. Bazı şeyleri tüketmişsiniz belkide biten evliliğiniz sizin zorunuzla mı ayakta duruyor. Sizi bu noktaya getiren şeyi bulmanız lazım. Aile terapistlerinden yardım almayı denediniz mi?

Daha öncesinde böyle bir aşamaya gelmedik. Ancak mesele bu boyuta gelince sakinlesin durumlar teklif ederim terapiyi.
Biz birbirimizin dostuyuz. 14 senenin bize yıpranmışlık değil hep bir kazanç olduğunu söylerdik, özellikle eşim.
Kimseyle paylaşmadığımızı bir tek ikimiz biliriz. Kahretmesin yani şu an bile eşimle böyle kavga ettim yol göster diyecek kadar eksik hissediyorum. Bugüne dek ailelerimiz tartışmalarımıza şahit olmadılar, bilmezler duyurmadık hiç.
Ancak gebelik sürecimin çok zor geçmesi, akabinde üst üste yaşadığımız sağlık sorunları hayatımızı sekteye uğrattı. Maddi olarak sıkışık bir süreç geçiriyoruz. O süreçte yıprandık. Eşim özellikle çok yoruldu ve yetersiz hissetti kendini maddi olarak.
Ama hiç büyük kavgamız olmadı daha çok içe kapanış sonrasında iletişim kurarak çözdüğümüz sorunları.
 




Daha öncesinde böyle bir aşamaya gelmedik. Ancak mesele bu boyuta gelince sakinlesin durumlar teklif ederim terapiyi.
Biz birbirimizin dostuyuz. 14 senenin bize yıpranmışlık değil hep bir kazanç olduğunu söylerdik, özellikle eşim.
Kimseyle paylaşmadığımızı bir tek ikimiz biliriz. Kahretmesin yani şu an bile eşimle böyle kavga ettim yol göster diyecek kadar eksik hissediyorum. Bugüne dek ailelerimiz tartışmalarımıza şahit olmadılar, bilmezler duyurmadık hiç.
Ancak gebelik sürecimin çok zor geçmesi, akabinde üst üste yaşadığımız sağlık sorunları hayatımızı sekteye uğrattı. Maddi olarak sıkışık bir süreç geçiriyoruz. O süreçte yıprandık. Eşim özellikle çok yoruldu ve yetersiz hissetti kendini maddi olarak.
Ama hiç büyük kavgamız olmadı daha çok içe kapanış sonrasında iletişim kurarak çözdüğümüz sorunları.
O zaman birbirinize zaman verin sakinleşmek için bazı şeyleri enine boyuna konuşun bu şekilde olan bi birlikteliği bir anda bitirmek kolay değil bazı şeylerin yorgunluğu var demekki üzerinizde zaman herşeyin ilacı biraz bekleyin bakalım
 
Hayır hiç dile getirmedik ilk kez böyle bir şey oldu. Zaten çok aşırı tartışan bir çift de değiliz. Sorunlarımızı oturup konuşurduk.
Bilemiyorum sanki ikinizde biriktirip patlamışsınız gibi. Hani olur ya insan susar,önemli değil şimdi kavga çıkmasın der boşverir,bazen çenemi yorduğuma değmez der,bazen üşenir vazgeçer söylemekten,en sonunda da ufacık bir olayda büyük patlar. Sizinki de buna benziyor sanki ama bilemedim,fikir yürütüyorum sadece.
Yoksa uyandırdin,kapıyı çarptın diye hadi boşanalım,şunlar sende kalsın vs denmez ki.
 
Arkadaşlar eşimle son zamanlarda bir iki meselemiz olsa da bir şekilde hep çözüm yoluna gittik. Çözebildiğimiz de oldu ertelediğimiz de. Genel itibariyle huzurlu hatta mutlu bir hayatımız vardı.
Bugün çok yersiz bir meseleden çok çok büyük bir kavga ettik. Çok bağırdı ben de kapıları çarptım. 14 yıldır(3 yılı evlilik) ilk kez bu denli büyüktü. Kopma noktasına gelecek kadar...
Kavga esnasında çok çok uzun zamandır yaşamadığım atağı geçirdim. Nefesim tıkandı konuşamadım ağlama krizine girdim. Lütfen biraz çık evden iyi değilim dedim. Evden kovamazsın beni dedi sanki onu kovan var.
O halde bile sebebini bilmiyorum çocuğu kucağıma aldım yatak odasına geçtim. Aslında kendine bile yetecek vaziyette değildim. Kaybetme korkusu muydu yoksa kendime kurduğum küçücük bir dünya mıydı bebeğim...
Eşim de çocuğu kaçırıyormuşum gibi aldı kucağımdan ben de aramızda hırpalanmasın diye bırakıverdim.
Yüksek ses, kavga, gürültü asla katlanamıyorum. Ben iyileştim zannetmiştim. Meğerse bunlara maruz kalmadığım için hastalığım uyumuş.
Eşim ben birazcık sakinledikten sonra konuşalım dedi. Bundan sonra eskisi gibi olmaz ayrılalım dedi. Araba zaten senin. Eşyalar da sende kalabilir gibi zihninde bir şeyler bölüştürmeye başlayınca bu çocuğu ne babasız büyütmek ne de mutsuz büyütmek için doğurdum çeki düzen vermek yerine yaptığına bak deyip odadan çıktım. Aslında problemin kaynağı o idi ben yaptıklarına çok sert tepki verdim. Belki birikmişlik belki yorgunluk... Ben ne zaman yüksek tepki versem adam kayışı koparıyor.
Toparlayamadım da ama çok kötüyüm.
Hadi boşanalım diyen ve sizi hırpalayan adama böyle mi cevap verdiniz gerçekten 🙄
 
Bilemiyorum sanki ikinizde biriktirip patlamışsınız gibi. Hani olur ya insan susar,önemli değil şimdi kavga çıkmasın der boşverir,bazen çenemi yorduğuma değmez der,bazen üşenir vazgeçer söylemekten,en sonunda da ufacık bir olayda büyük patlar. Sizinki de buna benziyor sanki ama bilemedim,fikir yürütüyorum sadece.
Yoksa uyandırdin,kapıyı çarptın diye hadi boşanalım,şunlar sende kalsın vs denmez ki.

İşte benimde içimde çözemediğim kısım o. Derdi olunca gelir konuşuruz anlatır, ben de ona o şekilde. Son dönemde de konuştuk ama ne ben onun ne o benim birbirimizden kaynaklı olmayan yorgunluklarını anlamadık belli. Ki sonucu böyle oldu.
 
siz hep idare eden olmuşsunuz eşinizi çok sevdiğiniz yorumlarınızdan belli. eşiniz aynı özeni size göstermiyor çünkü nasıl olsa siz onu anlayıp hoşgörüyorsunuz. bunun dozu gittikçe artmış ve sonuç ağzına geleni rahatça söyleyebileceği kıvama gelmiş.
bu yorumu sadece bu konuya göre yapmadım kuzenli konserli konuda sizindi dimi?
bir noktada ben demeyi öğrenmeniz lazım.
 
Zeyno kendini geri çek bakalım. Sessiz dur. Bakalım adım atacak mi , nasıl bir adım atacak. Ona göre davranış değiştirirsin.

Şu an öyle yapmak düşüncem. Bilmiyorum ne olacağını. Ayrılmak istiyorum derse de asla bu kavgadan sebep olduğunu düşünmem açıkçası yol verir geçerim.
Stresten migrenim de vertigom da yokluyor kızımla nasıl ilgileneceğim ona bile halim yok şu an.
 
siz hep idare eden olmuşsunuz eşinizi çok sevdiğiniz yorumlarınızdan belli. eşiniz aynı özeni size göstermiyor çünkü nasıl olsa siz onu anlayıp hoşgörüyorsunuz. bunun dozu gittikçe artmış ve sonuç ağzına geleni rahatça söyleyebileceği kıvama gelmiş.
bu yorumu sadece bu konuya göre yapmadım kuzenli konserli konuda sizindi dimi?
bir noktada ben demeyi öğrenmeniz lazım.

Evet evet o konu da benimdi.
Son dönemde belki daha çok ben dedim o yüzden oldu. Bilmiyorum. Bazen uzaktan söylenenler bizim yaşarken gördüklerimizden daha fazla oluyor.
 
Şu an öyle yapmak düşüncem. Bilmiyorum ne olacağını. Ayrılmak istiyorum derse de asla bu kavgadan sebep olduğunu düşünmem açıkçası yol verir geçerim.
Stresten migrenim de vertigom da yokluyor kızımla nasıl ilgileneceğim ona bile halim yok şu an.
Sağlık her şeyden önemlidir. Fazla yıpratma kendini düşünüp. :( Bırak o düşünsün...
 
Back
X