Dogum oncesi zamanlarim geldi aklima. Ne halt edicem ben evimden cikmazlar diye dusunuyordum ama tam tersi kimse gelmedi

hastanede sadece annemi istedim. Eve ciktigimda 1 hafta k.validem kaldi. Onunda pek hayri dokunmadi gerci ama es dost akraba kimse rahatsizlik vermedi. Esimi aradilar musaitsem, iyiysem benle konustular. 40'indan sonra mevlut okutup herkesi tek seferde topladim, daha da hala k.valide dahil gelmiyor eve. Annem zaten benimle ayni kafadaydi ama belli etmese de k.validemde akrabalarini eve sokturmadi. Toparlasin, cocuk buyusun oyle dedi.
Benim tek kizginligim eve ciktigim ilk aksam bekar kaynimda annesiyle gelip kaldi. Lohusa kadinin yaninda ne isi var diye esimle ciddi bir kavga ettim, k.validemede soyledim sabah apar topar kaynim gitti evine, o gunden beri gelip kalmiyor.
Gercekten ciddi tepki gosterince insanlar geri durmasini biliyor bence. Sizinde yapacagin gerekirsr sert bir dille de olsa gerekeni soylemek, uyarinizi yapmak. Kavga, dovus istemeyen biri zaten mesaji alir, cekilir kosesine.