sağolun kızlar. Yaşanılan korku ve tedirginliklerin yanı sıra tek teselli hepimizin iy olması. Allah korudu çok sükür ki karşılaşmadıkhırsızla. O zaman daha kötü şeyler olabilirdi.
figenay kafanı rahat tutmaya çalış canım. Ben de o haftalarda yatıp kalkamıyordum. Nefes bile çok zor alıyordum. Tuvalete gidemiyordum oturup kalkmak bile çok zordu. Annem ve eşim birlikte destekle yatıp kalkıyordum. En sonunda 34+3 de herşeyimi hazırlayıp gittim dr.a ve artık alın bebekleri dedim. Çünkü belli süreden sonra onların gelişimi durup bize zarar vermeye başlıyor sanırım. Bir de benim ayaklarım bacaklarım kütük gibi şişmişti. Dr.a sürekli söylüyordum bakmasına rağmen bişey yok diyodu. Tansiyonum sürekli yüksekti. Meğer preglamsi olmuşum. Doğuman sonra bile bebeklerleçok lgilenemedim sorn devam etti. Başka dr.lara gide gide öğrendim. Preglamsi olunca annehayatı da tehlikeye giriyomuş. Normalde bebekleri hemen alıyolarmış. Çok zor günler yasadık. Sen de şişlik falan bu tip durum olursa, inşallah olmaz bilgin olsu diye yazıyorum. Moralni yüksek tut canım. Soğukkanlı olmaya çalış.
kesinlikle karşılaşmamanız en iyisi olmuş
şimdi sprey falan sıkıyoya hainler,öyle bişey mi yaptılar acaba
ya hakikaten etkileri uzun süre silinmeyen bir olay bu yaşadığınız
Allahım bir daha yaşatmasın
bende gerçekten çok zorlanmaya başlayınca panikledim bu nasıl iş diye ama galiba kanıksamaya başladım
çünkü bu işin oluru böyle galiba
Allah sabrını veriyor
bende de çok ilginçtir hiç şişlik kalmadı
hatta son iki haftada 2 kilo vermişim elim kolum inceldi
bende de inşallah bu bir sorun değildir
halbuki baya iyi yiyorum
zorlukları görünce biraz korktum ama daha soğukkkanlı olucam saol
mehlikacım sana da teşekkür ederim,amaç bir an önce doğurmak olmamalı asla
işte can derdine düşünce insan biraz saçmalayabiliyor
ama herkes geçiyor bu günlerden
inşallah bebişlere de korku vermemişimdir ki erken gelmesinler