Evet bende şöyle anladım bakacak kimse olmayacınca kimsesiz bakıma muhtaç biri olarak devlete verilip arada ziyarete gidersin diyorlar. Anca İstanbulda falan vardır özel düzgün merkezler oralarda pahalıdır, bunuda anne babası düşünecek araştıracak parasını ayarlayacak vs yani başka nasıl tek başına hayatını idame ettirebilir ki şimdi 13 yaşındaymış 23-33-43 bu yaşlarda ne olacak.aile ve sosyal hizmetler bakanlığının bakım merkezi
bu durumdaki kişileri kabul edebilecek tek yer burası, benim bildiğim o yani. ama ben bırakabilen , oradaki koşulları görüp de tamam diyen daha kimseyi görmedim duymadım. o yüzden sordum şöyle bir yer var hakkaten de bakıyorlar dense ben de bilecem çünkü bizim durumda da anneler 60 yaş üstü, kız kardeşler yurtdışında.
ha bir de özeller var da burada çocuğun engel durumu %40 altında sanıyorum maaşı bile yokmuş yani özellerde ücretini ödeyemezler.--> anne baba öldükten sonra ancak konu sahibi böyle bir özel yere bırakıp varsa (olursa) parası ücretini ödeyebilir, belki
Daha önce bu konu hakkında görüştük, şansıma onunda ailesinde (kuzeni) otizmli bir birey varmış, engelli bireylere alışık birisi ama bu krizleri hakkında özellikle konuşmadık, belki de konuşmalıtızAnladım rapor hafif ama yaşanan tablo daha ağır diyorsunuz.
Bana kalırsa nişanlınız bu durumu tüm yönleriyle bilmeli ve kararını ona göre vermeli. Bunun için de ciddi ciddi konuşmanız lazım.
Nasıl yani???Evet bencede öyle
Aklen engel en zoru, bir tanıdığımızın kızı görme engelli, o kadar da zeki akıllı bir kız ki maşallah, okuma yazmayı öğrendi her işi yapabiliyor kendi bakımı herşey... Onu görünce çok mutlu oluyorum gerçekten zihinsel engel bambaşka birşey
Şu an şiddete meyilli olmaya da başladı bağırtıları ağlaması zaten hiç durmuyor böyle bir haldeyken evde bir bebeğin olması zaten mümkün değil
Artık çocuk da düşünmüyorum zaten düşünemem
Direk ben bakamam diye girme yani hayat bu belki yarın sen engelli kalacaksın bir şey olacak o zaman ne olacak. İyiken annen baban bi araştırsın ne yapabiliriz diye. Aslında başka ailelerle görüşmekte fikir verebilir sonuçta tek siz değilsiniz bu durumda olan. Akıl akıldan üstündür, engelli derneklerine otizm farkındalık vs buralara girin oradaki ailelerle konuşun, belki bi fikir bi şey veren olur.Bir daha bu konu açılırsa konuşmaya çalışayım,
Çocuk düşünmüyorum açıkçası kendi çocuğum bu şekilde olursa ne yaparım bilmiyorum çünkü bu da aşırı zor bir durum belki de o yüzden annemlere de kızamıyorum
teşekkürler Bella canımsın dediklerini dikkate alacağım
Çocuk yapmamak hususunu daha önce nişanlımla görüştüm, kardeşin bakımı hususunda kesin birşey diyemiyorum o an ne olur ne gerektirir bilmiyorum, kardeşim açısından da detaylıca konuşmayi düşünüyorum zatenNasıl yani???
Evleneceksiniz ve çocuk yapmayacaksınız.
Neden evlenip adamın hayatını çekilmez kör bir karanlığa atıyorsunuz.
Bakın ben yaşadıklarımı anlatsam burdan köye yol olur… Ki ben ve kardeşlerimin hiçbir alakası yokken.
Lütfen eş adayınıza çocuk yapmayacağınızı, ileride kardeşinize bakacak iseniz bakacağınızı ve kardeşinizin ağlama krizlerini, vurma, bağırma ne ise gelip görmesini tecrübe etmesini kabul eder ise evleneceğinizi söyleyin.
Bu ağır durumu tecrübe etmemiş kimsenin yorumunu ciddiye alma…
Kendi hayatlarını bırak üst kat komşularının çocuğu bir saat ağlasa ve her şeyi yere atsa dayanamayacak insanlar yorum yazıyor.
Aklen noktan ya da eksik insanla yaşamamış kimse anlayamaz bu durumu.
Evet kesinlikle çok büyük haksızlık. Kardeşine bakacaksa mutlaka demeli, çocuk yapmayacaksa mutlaka konuşmalı. Boşanmaya kadar gider bu konu.Nasıl yani???
Evleneceksiniz ve çocuk yapmayacaksınız.
Neden evlenip adamın hayatını çekilmez kör bir karanlığa atıyorsunuz.
Bakın ben yaşadıklarımı anlatsam burdan köye yol olur… Ki ben ve kardeşlerimin hiçbir alakası yokken.
Lütfen eş adayınıza çocuk yapmayacağınızı, ileride kardeşinize bakacak iseniz bakacağınızı ve kardeşinizin ağlama krizlerini, vurma, bağırma ne ise gelip görmesini tecrübe etmesini kabul eder ise evleneceğinizi söyleyin.
Bu ağır durumu tecrübe etmemiş kimsenin yorumunu ciddiye alma…
Kendi hayatlarını bırak üst kat komşularının çocuğu bir saat ağlasa ve her şeyi yere atsa dayanamayacak insanlar yorum yazıyor.
Aklen noktan ya da eksik insanla yaşamamış kimse anlayamaz bu durumu.
Siz evlendiğinizde neden sizinle kalıyor?Merhabalar kızlar,
Sanırım ilk defa bu derdimi kafamdaki düşünceleri dökeceğim, şimdiden gözlerim dolmaya başladı
3 kardeşiz, en büyükleriyim, ortancamız ile aramızda 7 yaş var, çok da iyi anlaşırız, en küçüklerimiz ile aramda 17 yaş var...
Biz asla bir kardeş istemiyorduk, düzenimiz oturmuştu, annemin yaşı vardı ve bir gün bize haberi verdiler
Annemin doğumu aşırı zordu, yaklaşık 4-5 saat sürdü, uzun süre ayağa kalkamadı
Kardeşimiz tabiiki, sevdik halen de çok seviyoruz ama düzenimiz bozulmuştu, 1 yıl sonra evlenen arkadaşlarımın yanında ben de kardeşimle ilgileniyordum ( o zamanlar büyük gözüküyordum bir de komik bir şekilde) zorlasan benim çocuğum gibi duruyordu
Kardeşim büyüdü ve 3 yaşında otizm tanısı aldı, o zamandan sonra hayatımız hiçbir şekilde aynı olmadı
Yıllardır kardeşimle ilgileniyoruz, özel eğitimler dersler özel sınıflar kurslar vs vs süreç açısından bizi hem bireysel hem de ailevi olarak aşırı zorladı, annem ve babam psikolojik destek alıyorlar ama ne kadar destek alırsan al somut durum değişmiyor, gittikçe daha kötü oldu daha agresifleşti
Erkek çocuğu olduğu için gücü de çok fazla, bana vurduğunda müthiş canım acıyor, eve gelen herkes kaçmak için vakit arıyor gibi, kardeşim üniversiteye gitmeye başladı, bizi çok seviyor görebiliyorum ama çocuk evden uzaklaştığında mutlu oluyor bildiğin huzura eriyor bağırtı gürültü olmuyor
Aynı şey ne kadar kabul etmek istemesem de benim içinde geçerli, bende çalışıyorum ve bazı günler sadece kafamı dinlemek için fazladan işyerinde kalıyorum
Otizm hayatımızı ailemizi mahvetti annem babam o kadar yıprandılar ki artık eski a nem babam değiller dışarı dahi çıkıp 1 saat huzurla gezemiyoruz aklınıza gelecek her türlü HER TÜRLÜ terapi ilaç vs vs denedik
Bunun nereye gittiğini soruyorsunuz kızlar ama bilmiyorum sadece çok dardayım ve çok bunaldım, şu an 1 saattir bağırarak ağlıyor neden biliyor musunuz, tırnaklarını kestirmemek için, psikolojik olarak çok yorgunum, Allahın gücüne gitmesin evet çok seviyoruz ama bu kadar istemediğimiz birşeyi yaptılar ve sonunda piyango bize patladı, bunun bir de ilerisi var, annem daha şimdiden kardeşinize siz bakacaksınız yoksa gözüm arkada kalır hakkımı helal etmem vs demeye başladı, şu an evlilik sürecindeyim, nişanlım kardeşimle tanıştı ama kötü dönemlerini henüz görmedi, erkek kardeşimle aynı evde durmak bir çocuk yetiştirmek imkansız gibi duruyor ne yapıcam ne düşünmeliyim bilmiyorum sadece içimi dökmek istedim önerilere ve yorumlara açığım
Haklısın hayatım ama insan beyni o şekilde düşünce sarmalını kuramıyor veya ben kuramıyorum bilmiyorumDirek ben bakamam diye girme yani hayat bu belki yarın sen engelli kalacaksın bir şey olacak o zaman ne olacak. İyiken annen baban bi araştırsın ne yapabiliriz diye. Aslında başka ailelerle görüşmekte fikir verebilir sonuçta tek siz değilsiniz bu durumda olan. Akıl akıldan üstündür, engelli derneklerine otizm farkındalık vs buralara girin oradaki ailelerle konuşun, belki bi fikir bi şey veren olur.
Çocuk yapmayacam diyosun ama nişanlına dedin mi? O çocuk istiyorsa hiç evlenme bile o zaman hakkına girme onun.
Şöyle düşün annenler 3. Çocuğu yapmasaydı var olan kardeşin Allah korusun kaza bela sonrası yatağa bağımlı kalsaydı aklı gitseydi o zaman ne olacaktı yani olan olmuş artık neden öyle oldu neden doğurdu demenin anlamı yok, hayatını olumsuz etkiler sizi dibe çeker bu düşünceler.
Biliyorum biliyorum konuşacağım konuştum da çocuk hususunu rahat olun kızlar aklım yerinde onunda hakkıns girmek gerçekten istemem diyorum da zaten istemezse yadırgamam diyeEvet kesinlikle çok büyük haksızlık. Kardeşine bakacaksa mutlaka demeli, çocuk yapmayacaksa mutlaka konuşmalı. Boşanmaya kadar gider bu konu.
En büyükleri benim, ortanca kardeşim çok potansiyeli olan bir çocuk, mesleği yurt dışına çok odaklı ve çok gitmek istiyor, eğer giderse asla dur demem çünkü hak ediyor, başka bir kardeş se kalmıyor tabiki, veya tam tersi olsa dahi kardeşime bu ağır sorumluluğu yüklemeye gönlüm elvermez o da benden küçük benim yaşadıklarımı yaşasin istememSiz evlendiğinizde neden sizinle kalıyor?
devlette ya zaten bakılmıyor diye duyuyorum ya da iyi yer varsa da yer yok asla sıra gelmiyor (milletvekili bile yetmiyor) diye duyuyorumEvet bende şöyle anladım bakacak kimse olmayacınca kimsesiz bakıma muhtaç biri olarak devlete verilip arada ziyarete gidersin diyorlar. Anca İstanbulda falan vardır özel düzgün merkezler oralarda pahalıdır, bunuda anne babası düşünecek araştıracak parasını ayarlayacak vs yani başka nasıl tek başına hayatını idame ettirebilir ki şimdi 13 yaşındaymış 23-33-43 bu yaşlarda ne olacak.
yurtdışına giden madden daha fazla destek olabilirEn büyükleri benim, ortanca kardeşim çok potansiyeli olan bir çocuk, mesleği yurt dışına çok odaklı ve çok gitmek istiyor, eğer giderse asla dur demem çünkü hak ediyor, başka bir kardeş se kalmıyor tabiki, veya tam tersi olsa dahi kardeşime bu ağır sorumluluğu yüklemeye gönlüm elvermez o da benden küçük benim yaşadıklarımı yaşasin istemem
Benim gördüğüm bi kaç vakada anca özel merkezlerde vardı iyi bakılan doktor işlerinde hemşiresiyle gelen giden (hastalar temizdi iyi bakıldığı belliydi az çok) diğerleri malesef çok kötü durumdaydı. Olacak en iyi seçenek böyle bi merkez bulunamıyorsa Ev+ bakıcı desteği yani para lazımdevlette ya zaten bakılmıyor diye duyuyorum ya da iyi yer varsa da yer yok asla sıra gelmiyor (milletvekili bile yetmiyor) diye duyuyorum
o yüzden düz vatandaş olarak devlete bırakıp düzgün baktırabilen varsa bi haber verse de aydınlansak...
ne olacak?
ailesi yapacak ne yapacaksa. bu işler hep böyle gidiyor.
bizimkiler zaten o yaşlardalar. yani 30+ senedir aileleri bu durumda, böyle de devam.
anne ölünce ne olacak burada esas soru. bizde de anneler, Allah uzun ömür versin, hayatta- çünkü doğum yaşları küçüktü 40 değil, 24-25tir maksimum.
bilmiyorum ben de ne olacak kardeşleri hariç bir umut yok görünürde.
Öyle birşeyler yapılmaya çalışılır artık ne diyeyim canımyurtdışına giden madden daha fazla destek olabilir
yani bizde birinde mesela kız y.dışında, hukukçu, evli çocuklu, eşinin ve eş ailesinin durumu da iyi
o maddi olarak daha fazla destek oluyor.
Çok çalışıyorum inanın ki kızlarBenim gördüğüm bi kaç vakada anca özel merkezlerde vardı iyi bakılan doktor işlerinde hemşiresiyle gelen giden (hastalar temizdi iyi bakıldığı belliydi az çok) diğerleri malesef çok kötü durumdaydı. Olacak en iyi seçenek böyle bi merkez bulunamıyorsa Ev+ bakıcı desteği yani para lazım
Açıkcası nişanlın bu sebepten evliliği istemese ve sende çocuk istemiyosun zaten ailenin bayağı işi kolaylaşır. O yüzden iyi düşün taşın derimBiliyorum biliyorum konuşacağım konuştum da çocuk hususunu rahat olun kızlar aklım yerinde onunda hakkıns girmek gerçekten istemem diyorum da zaten istemezse yadırgamam diye
Merhabalar kızlar,
Sanırım ilk defa bu derdimi kafamdaki düşünceleri dökeceğim, şimdiden gözlerim dolmaya başladı
3 kardeşiz, en büyükleriyim, ortancamız ile aramızda 7 yaş var, çok da iyi anlaşırız, en küçüklerimiz ile aramda 17 yaş var...
Biz asla bir kardeş istemiyorduk, düzenimiz oturmuştu, annemin yaşı vardı ve bir gün bize haberi verdiler
Annemin doğumu aşırı zordu, yaklaşık 4-5 saat sürdü, uzun süre ayağa kalkamadı
Kardeşimiz tabiiki, sevdik halen de çok seviyoruz ama düzenimiz bozulmuştu, 1 yıl sonra evlenen arkadaşlarımın yanında ben de kardeşimle ilgileniyordum ( o zamanlar büyük gözüküyordum bir de komik bir şekilde) zorlasan benim çocuğum gibi duruyordu
Kardeşim büyüdü ve 3 yaşında otizm tanısı aldı, o zamandan sonra hayatımız hiçbir şekilde aynı olmadı
Yıllardır kardeşimle ilgileniyoruz, özel eğitimler dersler özel sınıflar kurslar vs vs süreç açısından bizi hem bireysel hem de ailevi olarak aşırı zorladı, annem ve babam psikolojik destek alıyorlar ama ne kadar destek alırsan al somut durum değişmiyor, gittikçe daha kötü oldu daha agresifleşti
Erkek çocuğu olduğu için gücü de çok fazla, bana vurduğunda müthiş canım acıyor, eve gelen herkes kaçmak için vakit arıyor gibi, kardeşim üniversiteye gitmeye başladı, bizi çok seviyor görebiliyorum ama çocuk evden uzaklaştığında mutlu oluyor bildiğin huzura eriyor bağırtı gürültü olmuyor
Aynı şey ne kadar kabul etmek istemesem de benim içinde geçerli, bende çalışıyorum ve bazı günler sadece kafamı dinlemek için fazladan işyerinde kalıyorum
Otizm hayatımızı ailemizi mahvetti annem babam o kadar yıprandılar ki artık eski a nem babam değiller dışarı dahi çıkıp 1 saat huzurla gezemiyoruz aklınıza gelecek her türlü HER TÜRLÜ terapi ilaç vs vs denedik
Bunun nereye gittiğini soruyorsunuz kızlar ama bilmiyorum sadece çok dardayım ve çok bunaldım, şu an 1 saattir bağırarak ağlıyor neden biliyor musunuz, tırnaklarını kestirmemek için, psikolojik olarak çok yorgunum, Allahın gücüne gitmesin evet çok seviyoruz ama bu kadar istemediğimiz birşeyi yaptılar ve sonunda piyango bize patladı, bunun bir de ilerisi var, annem daha şimdiden kardeşinize siz bakacaksınız yoksa gözüm arkada kalır hakkımı helal etmem vs demeye başladı, şu an evlilik sürecindeyim, nişanlım kardeşimle tanıştı ama kötü dönemlerini henüz görmedi, erkek kardeşimle aynı evde durmak bir çocuk yetiştirmek imkansız gibi duruyor ne yapıcam ne düşünmeliyim bilmiyorum sadece içimi dökmek istedim önerilere ve yorumlara açığım
Siz evlenmeyin, bakın evlilik çok farklı bir olay…Çocuk yapmamak hususunu daha önce nişanlımla görüştüm, kardeşin bakımı hususunda kesin birşey diyemiyorum o an ne olur ne gerektirir bilmiyorum, kardeşim açısından da detaylıca konuşmayi düşünüyorum zaten
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?