- 27 Nisan 2015
- 6.978
- 34.076
- 498
- Konu Sahibi inessa armand
-
- #1
Merhabalar
Bugün sizinle uzun yıllardır muzdarip olduğum bir konuyu paylaşmak ve fikirlerinizi almak istedim.
Benim kendimi bildim bileli inanılmaz bir erteleme alışkanlığım var. Aklınıza gelebilecek çoğu şeyi erteliyorum. Yapmaya karar verdiğim an ile yaptığım an arasında uzun saatler oluyor genelde. Mesela ev işleri, temizlik, alışveriş, dışarı çıkmak vs. vs.
En zaruri ihtiyaçlardan olan duş almak bile benim için bir eziyet oluyor kimi zaman. Duş almaya sabah karar verip akşam ancak girebiliyorum. Kan tahlili vermem gerekiyor mesela aylardır, doğumdan sonra hiç ölçtürmedim muhtemelen vitamin eksikliği yaşıyorum, çünkü sürekli yorgun ve halsizim. Onu bile erteliyorum.
Ama mesela düşünüyorum, bu erteleme huyum kızımla ilgili konularda pek yok. Yani mesela ona mama yapılacaksa o an kalkıp yapıyorum. Altı değişecekse o an kalkıp yapıyorum.
Ya da iş hayatında öyle değilim. Ara ara kendimi bunalmış hissettiğim günler dışında yapmam gereken işleri erkenden bitirir rahatlarım. Aksi takdirde molaya dahi çıkmam işimi bitirmeden.
Mesela misafir geleceği zaman günler öncesinden plan program yaparım, kafamın içinde yapmam gereken işleri binlerce kez tekrarlar kafamı bir güzel yorarım. Ama hep işleri son ana bırakırım.
Zor günler geçiriyorum, boşanma sürecindeyiz eşimle ve evleri ayırdık ama bununla ilgili olduğunu zannetmiyorum. Çünkü yıllardır bu böyle.
Diğer semptomları düşünüyorum kendimle ilgili, sanki yıllardır depresyonda gibiyim. Bilemiyorum neden böyle oluyor. İşe başladıktan sonra psikolojik olarak yardım almayı planlıyorum.
O zamana kadar bu sorunları yaşayanlarınız varsa bana tavsiyelerde bulunursanız çok sevinirim.
Şimdiden hepinize çok teşekkürler.
tükenmişlik sendromu yaşıyor olabilir misiniz acaba? bi ara bendede vardı çok tembeldim ve ihtiyaçlarımı bile erteler hale gelmiştim. anca çok çok önem verdiğim bir şeyse veya halletmeyince başıma sonradan daha çok iş çıkacaksa başından halledebiliyordum işlerimi. Zor şeyler yaşamışsınız zor bir süreçten geçiyorsunuz belliki. Bence yardım almayıda şunu yaptıktan sonra bunu yaptıktan sonra diyerek ertelemeyin boş vaktinizde psikolojik yardım alabileceğiniz bir yere başvurun durumunuz daha kötüye gitmeden
Ben de böyleyim,ondan sonra yapmam gereken işler birikiyor ve hiç yapmıyorum sonra
Bi kaç gün önce izlediğim
Tim Urban'in - Usta bir erteleyicinin kafasının içindekiler
videosunu izleyin
Cunku yoruluyorsunuz ve naziniz sadece kendinize geciyo.baska islerinizi yapmaniz mecburiyettendir siz yapmasaniz o mamayi kim yapacak cocuk ac kalacak.ya da is yerindeki islerinizi yapmak zorundasiniz cunku bunu sizden bekleyen birileri var.kendinize gelinceyse cok yorgunum aksam yaparim banyomu ve s.diye biliyorsunuz cunku bu isler sizin elinizde yapsaniz da olur yapmasaniz da
Başlığı görünce hemen atladım. Tıpkı ben. İşle ve çocuklarla ilgili sıkıntı yok. Ama ev işlerini hep ertelerim. Ev dağınıktır mesela. Akşama kadar toplamam. Bi telefon gelir. Misafir vardır. Yarım saatte biter işim. Sonra derim ki şunu sabahtan yapıp rahat rahat otursaydın ya. Bende bir de unutkanlık var aşırı derecede. Yapım bu diye düşünüyorum ben aslında. Zora gelmeyince yormuyorum kendimi. Konuyu takipteyim.
Cevabı kendiniz vermişsiniz muhtemelen kronik bir depresyonunuz var hala derinde bir zamanlar başlamış azalsa da devam ediyor.
İnsanın hayalleri olmayınca sürekli hayal kırıklığı yaşayınca hiçbir şey mutlu edemiyor hiçbir şeye hevesi kalmıyor.
Terapi almanızı öneririm..
Acaba sen benim kayıp ikiz kardeşim olabilir misin?
İşin şakası sanki konuyu ben açmışım. Yapmam gereken iş yarım saatimi bile almaz ama benim kalkmaya niyetlenmem 5 saat alır, kalkmam 3 saat alır, böyle uzar gider. Halbuki yapsam hemen bitecek kafam da rahat olacak.
Sebebini de şöyle düşünüyorum. O an için bir amacın yoksa yapmıyorsun ama varsa hemencecik yapıyorsun. Arkadaşım sabah geleceğini söyledi. Bunu duyan ben 1 saatte 4 cesit yaptım. Normal zamanda bir çeşit yemek yapmaya üşenirim.
Evin bir odasini temizleyecektim bugun yarin obursu gun derkrn bes gunu sonra ustunkoru yaptim. Ertelemeler kralicesiyim. Hersey hep en sona yaparim
O zaman ben de depresyondayim. Doktora gitmeme gerek kalmadı,teşekkür ederim tosia. Artık gönül rahatligiyla erteleyebilirim. Sadece kızım ve oğlumun ihityaclarini karşılıyorum,gerisi Allah'a emanet depresyondan hep.
7-8 sene sürer mi bir depresyon peki ? bana O zamanlar teshis konmuştu ama tedavi olmamıştım. Kendi kendine geçmiştir herhalde demistim. Nasıl bir cahillik
Maddi durumu toplar toplamaz gideceğim. Bu kez çok sevdiğim birilerine de anlatayım ki ertelememi engellesinler. Çok teşekkür ederim.
Depresyonla alakası olduğunu sanmıyorum , yapı meselesi , ben de aynıyım çünkü :)
Konuyu görünce hemen yazmak istedim çünkü yalnızca kendim böyleyim zannediyordum ☹.Kafam o kadar dolu ki neyi ne şekilde,ne zaman yapacağımı bilemiyorum,bazen çok çaresiz ve depresif hissediyorum kendimi,en mutlu olmam gereken anlarda bile çok mutlu olamıyorum,herşeyin altında bir neden arıyorum,eskiden temizlik takintim vardı bunu biraz aştım zamanla ama aşırı dağınık bir insanim.
Psikolojik destek almak şart gibi görünüyorBenim hiç temizlik takıntım yoktu. Ama kızıma hamileyken biraz hassaslastim temizlik konusunda. Bu sefer de yapacak enerji bulamadım kendimde. Dediginiz gibi sürekli depresif bir ruh hali, iç sıkıntısı.
Bazen o kadar enerji dolu oluyorum ki ozellikle sinirliyken. Kendimi yapmam gereken işlere verip yapıyorum. Ama çoğunlukla sanki nefes almaya bile üşeniyorum :)
Söyledikleriniz çok doğru ben de aynı hisleri taşıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?