Aynısı bende var ama sadece kendime. Mesela bir misafirlige gittigimde işlere yardım ederim mutfağı toplarım. Anneme gidince temizligi hemen bitiririm. Ama evime gelince her is gözümde dağ gibi büyür. Zar zor yaparım. Misafirim gelecekse pervane olurum. Bir kendime tembelim. Sanırım yaşadığımız şeyler bizi depresif hale getiriyor. Şunu fark ettim eğer evde tek isem bu durum böyle. Yanımda biri varken mecburen yapıyorum. En iyisi terapi almak sanırım.
Ayni ben. Bekarken bu kadar degildim. Rutin bir is hayatim vardi, ama ornegin her sabah kendime ozen gosterip hazirlanip cikmak asla zor gelmezdi. Evlendim simdi,calismiyorum. Ve evlendigim gunden beri herseyi erteleyen bir insan oldum. Ev islerini bi kere inanilmaz erteliyorum. Camasirlar kuruyor onlari bir kenara katlamak icin koyuyorum ve dag gibi oluyor gunlerce. Bazi esyalarim evi ilk yerlestirdigimizde gecici olarak koydugumuz haliyle duruyor. Balkonu yikamayi bile gunlerdir erteliyorum. Dusa girmek bazen cok zor geliyor ama kendimi zorluyorum girmek icin yoksa oyle uyuyamiyorum. Epilasyonumu ayak bakimimi vs surekli erteliyorum, dogru duzgun elbise giyemeden yaz bittisu gunlerde cagirmam gereken bir misafirim var. Bir gun belirleyip davet etmem lazim. Onu bile erteliyorum. Neden? Cunku temizlik yapmam lazim ikramlik yapmam lazim. Nasil gozumde buyuyor. Hic memnun degilim bu durumdan.
Evet bu benmisafirlere dualar ediyorum arkalarından, sayelerinde temiz evde oturuyorum diye tam bi umutsuz vakayım.. çocukken çok fazla sorumluluk verilmediği için olabilir diye düşünüyorum.. annem de dağınık bi insandı, hâlâ öyle. Hoş, dağınıklığımı en cok elestiren yine annem, kendine bakmaz beni eleştirir.. Anasına bak, kızını al diye boşa dememişler
Siz çok yorgunsunuz ve bence mükemmeliyetçi bir yapınız var o yüzden de mesleğinizle ilgili konuları erteleyemiyorsunuz.Merhabalar
Bugün sizinle uzun yıllardır muzdarip olduğum bir konuyu paylaşmak ve fikirlerinizi almak istedim.
Benim kendimi bildim bileli inanılmaz bir erteleme alışkanlığım var. Aklınıza gelebilecek çoğu şeyi erteliyorum. Yapmaya karar verdiğim an ile yaptığım an arasında uzun saatler oluyor genelde. Mesela ev işleri, temizlik, alışveriş, dışarı çıkmak vs. vs.
En zaruri ihtiyaçlardan olan duş almak bile benim için bir eziyet oluyor kimi zaman. Duş almaya sabah karar verip akşam ancak girebiliyorum. Kan tahlili vermem gerekiyor mesela aylardır, doğumdan sonra hiç ölçtürmedim muhtemelen vitamin eksikliği yaşıyorum, çünkü sürekli yorgun ve halsizim. Onu bile erteliyorum.
Ama mesela düşünüyorum, bu erteleme huyum kızımla ilgili konularda pek yok. Yani mesela ona mama yapılacaksa o an kalkıp yapıyorum. Altı değişecekse o an kalkıp yapıyorum.
Ya da iş hayatında öyle değilim. Ara ara kendimi bunalmış hissettiğim günler dışında yapmam gereken işleri erkenden bitirir rahatlarım. Aksi takdirde molaya dahi çıkmam işimi bitirmeden.
Mesela misafir geleceği zaman günler öncesinden plan program yaparım, kafamın içinde yapmam gereken işleri binlerce kez tekrarlar kafamı bir güzel yorarım. Ama hep işleri son ana bırakırım.
Zor günler geçiriyorum, boşanma sürecindeyiz eşimle ve evleri ayırdık ama bununla ilgili olduğunu zannetmiyorum. Çünkü yıllardır bu böyle.
Diğer semptomları düşünüyorum kendimle ilgili, sanki yıllardır depresyonda gibiyim. Bilemiyorum neden böyle oluyor. İşe başladıktan sonra psikolojik olarak yardım almayı planlıyorum.
O zamana kadar bu sorunları yaşayanlarınız varsa bana tavsiyelerde bulunursanız çok sevinirim.
Şimdiden hepinize çok teşekkürler.
Kaynananız haftada 1 gelse sizin olay çözülür :)Biri de benya nasil oluyor anlamıyorum ama evde teksem bi turlu ev islerini yapamiyorum yarin yaparsin deyip uzaniveriyorum ama biri gelcekse mesela bugün kaynanam gelcekti akşamdan işlerimin hepsi bitti sırf laf etmesin diye yaptım bi çözümü varsa bana da söyleyin
Siz çok yorgunsunuz ve bence mükemmeliyetçi bir yapınız var o yüzden de mesleğinizle ilgili konuları erteleyemiyorsunuz.
Anaç olduğunuz için de bebeğinizle ilgili olanları.. :))
Fakat kendinizi ihmal ediyorsunuz.Çünkü hep başkalarını mutlu etmeye odaklanmışsınız.
Siz akıllı bir kadınsınız halledemeyeceğiniz bir durum değil..Olmuyorsa terapi alın bir de yapabiliyorsanız günde yarım saat 45 dakika tempolu yürüyüş yapın.Hem form tutarsınız hem kendinizle başbaşa kalacağınız için kendiniz için plan yapar , uygulama aşamalarını hızlandirirsiniz..
Biri de benya nasil oluyor anlamıyorum ama evde teksem bi turlu ev islerini yapamiyorum yarin yaparsin deyip uzaniveriyorum ama biri gelcekse mesela bugün kaynanam gelcekti akşamdan işlerimin hepsi bitti sırf laf etmesin diye yaptım bi çözümü varsa bana da söyleyin
Mesela açken gecistirir misiniz, yoksa kendinize sofra hazırlar misiniz söyle detaylı. ?
Ben bunu depresyon olarak görmüyorum, kendine değer vermemek, yılların yorgunluğunu kendinden çıkarmak olarak görüyorum.
Başkasının her ihtiyacını ince detayına kadar düşünüp kendi ihtiyaclarinizi erteliyorsaniz tek adı bu bence ; kendine önem vermemek.
Sabah yürüyüşlerine çıkacaksınız, gelince duş alıp yüz vücut bakımı yapacaksınız, kahve yapıp keyifle iceceksiniz.
Dinlemeniz gerektiğinde ertelemeyeceksiniz.
Yavrunuza baktığınız gibi kendi bedeninize de bakacaksınız.
Aynaya bakıp kendinizi seveceksiniz :)
Ben de cok ertelemeci bi insanim bu huyumda. Vazgecmek icin cok sey yaotin ama basima ne geldiyse bu ertelemeci huyumdan geliyo maalesefMerhabalar
Bugün sizinle uzun yıllardır muzdarip olduğum bir konuyu paylaşmak ve fikirlerinizi almak istedim.
Benim kendimi bildim bileli inanılmaz bir erteleme alışkanlığım var. Aklınıza gelebilecek çoğu şeyi erteliyorum. Yapmaya karar verdiğim an ile yaptığım an arasında uzun saatler oluyor genelde. Mesela ev işleri, temizlik, alışveriş, dışarı çıkmak vs. vs.
En zaruri ihtiyaçlardan olan duş almak bile benim için bir eziyet oluyor kimi zaman. Duş almaya sabah karar verip akşam ancak girebiliyorum. Kan tahlili vermem gerekiyor mesela aylardır, doğumdan sonra hiç ölçtürmedim muhtemelen vitamin eksikliği yaşıyorum, çünkü sürekli yorgun ve halsizim. Onu bile erteliyorum.
Ama mesela düşünüyorum, bu erteleme huyum kızımla ilgili konularda pek yok. Yani mesela ona mama yapılacaksa o an kalkıp yapıyorum. Altı değişecekse o an kalkıp yapıyorum.
Ya da iş hayatında öyle değilim. Ara ara kendimi bunalmış hissettiğim günler dışında yapmam gereken işleri erkenden bitirir rahatlarım. Aksi takdirde molaya dahi çıkmam işimi bitirmeden.
Mesela misafir geleceği zaman günler öncesinden plan program yaparım, kafamın içinde yapmam gereken işleri binlerce kez tekrarlar kafamı bir güzel yorarım. Ama hep işleri son ana bırakırım.
Zor günler geçiriyorum, boşanma sürecindeyiz eşimle ve evleri ayırdık ama bununla ilgili olduğunu zannetmiyorum. Çünkü yıllardır bu böyle.
Diğer semptomları düşünüyorum kendimle ilgili, sanki yıllardır depresyonda gibiyim. Bilemiyorum neden böyle oluyor. İşe başladıktan sonra psikolojik olarak yardım almayı planlıyorum.
O zamana kadar bu sorunları yaşayanlarınız varsa bana tavsiyelerde bulunursanız çok sevinirim.
Şimdiden hepinize çok teşekkürler.
Ben de cok ertelemeci bi insanim bu huyumda. Vazgecmek icin cok sey yaotin ama basima ne geldiyse bu ertelemeci huyumdan geliyo maalesef
Ben de bakim ertelemezsen tabiiBana şu kaizen tekniği çok mantıklı geldi. İnşallah onu da ertelemezsem deneyeceğim.
Son mesajımda paylaştım.
Bir de şunu öğrendim, kilit süre 5 saniyeymiş.
eğer 5 saniye içerisinde aklınıza gelen şeyi yapmazsanız beyniniz sizi durduruyormuş.
bunu aşmak için yapmanız gereken beş saniye içinde harekete geçmekmiş. 2 gündür buna çabalıyorum ve faydalı oluyor. Umarım kalıcı olarak alışkanlık haline getirebilirim.
bende aynıyım.bazen duş alacağım derim saatleri bulur duşa girmem.bazen alışverişe gideceğiz bugün diye plan yaparım o kadar ertelerim ki 1 hafta sonrayı bile bulur.haftalık rutin temizliğim var onu aksatmam birde hayvanlarımın günlük,haftalık bakımlarını asla aksatmam onun dışındaki herşeyde aşırı erteleme huyum var.çevremdekilerde bıkmış durumda ama sanki benim hiçbirşey yapacak enerjim yok.
Ben bir kahvaltı yapacaktım sabah 9'da,hala kalkıp yapacağım.. Anlatabilmişimdir umarım
Ahahaa sorma, resmen huy oldu üzerime yapıştı. :d çözümünü bulursan alıntıla kuzum :)sen benden beter çıktın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?