Erteleme alışkanlığım

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Bu sorunu bende yaşıyorum ve tesadüf ki ben de iş yerinde herseyi zamanında yaparim ama evim de evimle ilgili ve kendi şahsımla ilgili işleri malesef hep erteliyorum. Evliligimde sıkıntılarım var ve muhtemelen tükenmişlik sendromunu yaşıyorum. Çünkü evliligimin basında böyle degildim. Tükenmişlik sendromu sanırım ve bi yerden basmamak lazım kendimizi zorlamamız lazım yada bj psikolojik destek almak lazım
 
Genel depresiflerden
Ben de başak burcuyum yukselenim oğlak
Aynen ben de böyleyim
Her isim son dakika herşeyin planlanmasi günlerimi alıyor
Biraz mukemmeliyetcilik de var
Her işim merasimle bir dus almak için bile plan program
Düzgün yaparım yarın yapayım obur gün yapayım derken yine son dakika haldurhuldur oluyor
Ben depresyon olduğunu düşünmüyorum çünkü ben hep böyleydim
 

Ben de aynıyım evet, herşey çok güzel olsun mükemmel olsun diye diye herşey son ana kalıyor. Nasıl düzelteceğiz bu durumu
 

Ben ergenlik döneminden beri böyleyim neredeyse.
Keske evlenmeye de üşenip erteleseydim
 
Ne zaman başladı bu durum? Eğer çocukluğundan beri boyleysen huy demektir. Ama sonradan olduysa bir olay tetiklemiş olmalı.
Beni tetikleyen bir olay var ama anlatmak istemiyorum. Sadece şu kadar diyeyim. Ev işleri yüzünden ihmal ettiğin biri vefat edince ev işinin ne kadar boş ve saçma olduğunu düşündüm. Şu an evli olmasam ayda bir ancak temizlerim. Gel gör ki evliyim ve ortalık dağınık olunca sinirleri bozulan bir beyzade (!) ile evliyim. Akşam geldiğinde selam vermek yerine nedir bu evin hali diye sorar. Sevmediğin şeyle imtihan olmak bu olsa gerek.
 
Mukemmeliyetcilik ortak nokta sanırım bu tür rahatsızlığı olanların .
 
Ben de aynıyım evet, herşey çok güzel olsun mükemmel olsun diye diye herşey son ana kalıyor. Nasıl düzelteceğiz bu durumu

benim de burcum terazi yükselenim oğlak. ikisi de öncü burç. ikisi de herşey yolunda gitsin istiyor hatta terazi yüzünden ben bunu bi de kimseyi kırıp dökmeden nezaketle yapmak için çabalıyorum :)

erteleme huyum hiç olmadı. sadece son 3 yılda üstüste bir insanın başına gelebilecek majör olayların %90ını yaşayınca, bir aman halim yok, nasılsa yaparım modu geldi. ama sonradan dedim ki kızım sen bu değilsin.

içinizdeki güçlü kadını hatırlayın ve ilk ertelenebilecek işinizde kendinizle gerekirse savaş verin ama kalkıp o işi anında yapın. bence bu tetikler.

lakin depresyon teşhisi konmuştu yazmışsınız, benim önerim sadece yaşayan ve o yolu deneyip başaran birinin gözünden. mutlaka bir psikoloğa gidin.
 

Tam olarak baslama zamanını inan kestiremiyorum ama annemle babamın boşanması benim ergenligime denk geliyor. O zamanlar bana da depresyon teşhisi konmustu, bütün gün evden çıkmaz kimseyle görüşmezdim. Günlerce banyo yapmadigim bile olmuştu o ara çünkü hep uyuyordum. Uyanık olduğum anlarda sadece yemek yiyordum.

Ama işte mesela sen esin rahatsız olduğu için yapmak zorunda hissediyorsun. Benim oyle değil, ben kendim rahatsız oluyorum artik. Kendime kızıyorum çok, kendimden soğuyorum
 


hayatımda hiç değişiklik istemiyorum, uyum sağlayamam derken benim de tüm hayatım değişti :) herşeyi kontrol etme güdümü baskılamaya çalışıyorum.
üstelik benim kimseyi kırıp dökmeme çabam bile olmadi hiç bunu sağlamaya çalışırken :)

tavsiyenize tesekkur ederim bunu deneyecegim. psikologa da mutlaka gidecegim
 
Önceliğin kendin değilsin bu durumda, kendine değer vermiyorsun. Başkaları söz konusu olunca hızlıca yaptığın işleri kendin için yapmıyorsun. Kendine değer ver, önce ben demekle başla
Biriken, yapılmayı bekleyen her iş farkında olmadan bizi ruhen yoruyor, geriyor.
 

Evet başka biri bu kim olursa olsun benden birşey istediğinde onu ertelemiyorum. Yapıyorum yapmam gerekeni ama kendime gelince iş bekletiyorum.
Gerçekten çok yoruyor. Kafamdan atıp rahat edebilsem hiç takmayacağım ama atamıyorum da. Teşekkür ederim canım
 
Dediğin gibi uzman desteği alınca bir yol gösterir mutlaka.
Ama şunu bir dene, o an bulaşık mı yıkanacak, aklına düştüğü an yap bunu, dur şunu da yapıyım dur bunu da yapıyım deme. Farzet ki iş yerindesin ve bu işi o an yapman şart. Ertelediğin bütün işler için bir müddet böyle düşünüp hareket et. Belki işe yarar.
Birde internette çok vakit geçiriyorsan buna da sınır koy, o da çok etkiliyor günlük rutini.
 

Evet internet gerçekten herşeyim gibi bu aralar. Evdeki problemlerden kaçıyorum galiba bu şekilde. Kızımı uyuturken filan hep internetteyim.
Dediğin gibi yapıyorum mesela kendime kızıyorum kalk hadi erteleme diyorum, o an diyorum mi dur bir sigara içeyim sonra. O an başka birsey geliyor aklıma onu yapıyorum. Öyle öyle bir bakmışım ki birşey yapmamışım
 
Evet bu ben misafirlere dualar ediyorum arkalarından, sayelerinde temiz evde oturuyorum diye tam bi umutsuz vakayım.. çocukken çok fazla sorumluluk verilmediği için olabilir diye düşünüyorum.. annem de dağınık bi insandı, hâlâ öyle. Hoş, dağınıklığımı en cok elestiren yine annem, kendine bakmaz beni eleştirir.. Anasına bak, kızını al diye boşa dememişler
 

Yaa cidden ben de hep derim keşke ensemde boza pişiren bir annem olsaydı diye
Rahmetli annem hep sen dersini çalış, sen ödevine bak diye diye birşey yaptırmadı hiç.
Ama ben bu döngüyü kırmaya kararlıyım :)
 
Çözülemeyecek bir problem degil en azından özgününüz yerinde kendinizin farkındasınız en kusa zamanda destek alun mutlaka ve buraya da yazın

Evet bugün hemen basladim kendimle savasmaya.
Aklıma geleni geldigi an yapmaya zorluyorum kendimi. Psikolojik yardımı da asla aksatmayacağım. Çok teşekkür ederim ilginize
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…