ılgınız ıcın butun kalbımle hepınıze tesekkur ederım. Keske gercek hayatta da boyle bır ıkı arkadasım olsa. Ama burada bıle olması benı rahatlatıyor ınanın.
angelnrcn 18 bıle degıl, bu ayın 12 sınde 14 aylık evlı olacagım... Bızde cabuk tukentı bır seyler belkıde... Ben kendımı bastan berı hıc yenı evlı gıbı hıssetmedım. Rayına oturtana kadar sanırım ben elıme bastonumu alırım.
chocolategirl, uzuldum senın ıcınde. Pekı sende yaramadı mı bu metod? Neden mutsuzsun hala? Cocugun var mı? Benım olmaması belkıde sansımdır.
Eflin08, ıstedıgım gıbı bır es olacak dıye ınanıyorum ıcten ıce... Cunku kendımı kontrol ettıgım zamanlarda bakıyorum onun ılgısı artıyor. Gercı su an tek sorunum ılgısızlıgı degıl ama, bu da bır sorun.
Ben genelde huzuru bozmamak ıcın sustum. Hakkını yıyemem, kımı zaman oyle cok ıncıttım kı sozlerımle onu, evet hatalıydı ama o kadar sozu ısıtıpte, sessızce oturması, sonra gelıp bana sarılması, her seyı duzeltecegıne soz vermesı de ıyıdır herhalde. Duzeltmedı, telafı etmedı o ayrı dert
Ah bır evımıze gecsek bayram edecegım valla, o vakıt en azından onunla aramızda kı o buyuk mesafeyı kapatmıs olacagız.
Canım sonuçta kimse burda eşinin kötü bir insan olduğunu söylemiyor. Bence ilişkinizde başlıca sorun senin en başında çizgileri net olarak çizmemiş olmanda. Neleri kabul edebileceğini neleri ise kabul edemeyeceğini kesin bir dille anlatmamış olmanda. Hala da bunları eşine anlatmıyorsun. Hakaret etmeye bağrışmaya gerek yok ki. Net olarak söyle . Ben bir daha ailen yazlıkta keyif yaparken eşek kadar çocuklarına aylarca çocuk bakıcılığı yapamam de. Bunu ya kabul edersen ya da hayatta sana başarılar diyeceksin. Bunu söylemek bu kadar mı zor. Bunları yazıyorum ama ben çok mu mükemmel bir insanım. Hayır değilim. Benim eşim de ben ne istesem sonunda kabul etse kendi isteklerinden beni kaybetme korkusuyla hemen taviz verse ben de ona sürekli birşeyler dikte eden bir insana dönüşebilirim. Bu benim de kötü bir insan olduğum anlamına gelmez bu insan doğasında olan bir durum. Senin yapman gereken sadece eşine değil bütün insanlara karşı kendi mutluluğun adına çizgilerini çekmek.Eşine de bu durumı kesin bir dille ifade etmek hepsi bu. Ne istediğimi bilmiyorum demişsin. Sen seçimini yapmalısın. Olabilecek üç seçenek var gibi görünüyor. Ya her yıl aylarca kayınlarınla oturmaya razı olacaksın saçma ve mantıksız bir şekilde enayi gibi ve de dolayısıyla mutsuz olacaksın, ya eşin senin ayrılma konusunda ciddi olduğunu görüp isteklerini kabul edecek ve bir daha orda kalmayacaksınız ya da üçüncü ihtimal eşin senin isteklerini kabul etmeyecek, yazlıkta sefa süren anneciğini daha da mutlu etmeyi ve işe daha kısa sürede gitmeyi senin mutluluğuna tercih edecek ve ayrılacaksınız. O zamanda birşey kaybemiş olmazsın çinki eşinin sana gerçekte verdiği değeri görmüş olursun.
Kafam o kadar karısık, beynım o kadar yorgun kı dun aksamı nasıl anlatacagımı bılmıyorum.
Aksam eve geldıgınde ben salonda uyuyordum. Icerı geldı ve aslında gayet normal bır ses tonuyla 'gıdıp ıcerde uyusana' dedı. Tavır yapmaya basladım. Bır kac dakıka sonra odaya cagırdı benı. 'Neyın var? Neden boyle yapıyorsun?' dıye sordu. O kadar dolmustum kı, ıcımde ne varsa soyledım. Sonra dun gondermedıgım maılı actım, oku dedım. Okudu, tek kelıme etmedı. Ben susmadım, basladım soylenmeye. Oda dayanamadı artık. Susmamı ıstedı, susmadım. En sonunda o bana ben ona hakaret etmeye basladık. O kadar agır sozler ettık kı bırbırımıze. En sonunda ayrılmak ıstedıgımı soyledım... O yıne sesını cıkarmadı. Fakat ben ayrılalım sınyallerını vermeye devam edınce o ayrılmak ıstemedıgını ıfade ettı. Ben ıse sabah uyandıgımda ben ayrılmak ıstıyorum, sende kararını ver dedım.
Bu saate kadar dusundum. Evet, esım ıstedıklerı olsun dıye dırenıyor, fakat bende dırenıyorum. Ve artık alttan almıyorum, o bana hakaret edıyorsa bende ona edıyorum, o bana vuruyorsa bende ona vuruyorum...
Esımın hataları var, fakat benımde var. Ben hep dık baslılıkla cozmeye calıstım sorunları. Bahsettıgınız stratejılerı uygulayamadım... Evlendıgımız gunden berı ben mutlu olmadım dıye, onun da mutlu olmasına ızın vermedım...
Devam eder mı boyle? Bılmıyorum. Artık aramızdakı saygıyı yıtırdık, sevgı desen muamma!
Gercekten ne yapacagımı bılmıyorum. Oda dun aksam soyledıgı sozler ıcın pısman, bende. Evet, sorunlarımız var fakat ıkımızde bu kadar alcalmamalıydık. Haklı oldugum cok yer var. Fakat o kadar sıkayet edıyorum kı, bıktırıyorum onu.
Bıraz once konustuk. Ayrılmak ıstemedıgını soyledı... Ben ıse gercekten ne ıstedıgımı bılmıyorum. Son gunlerde ne kadar ona gosteremesem de, onu sevıyorum.
Kafam cok dolu. Bu evlılık bana gelecek vaad etmıyor. Fakat alıskanlık mı, yoksa sevgı mı bılmedıgım bır duygu benı tutuyor.
Belkı bır muddet susmayı denemelıyım, sıkayet etmeden ıstedıklerımı yaptırmanın yolunu bulmalıyım...
Baskası aynı durumda olsa, kızardım ona. Ayrılmanın en dogru karar oldugunu soylerdım. Fakat hanı tek tarafı dınleyınce onu haklı bılır ya ınsan, sımdı onun acısından bakıyorum ve onun da haklı yanlarını goruyorum.
Ne yazdıgımın farkında bıle degılım su an. Gerıye donup okumaya mecalım yok. ıcımden doya doya aglamak gelıyor... Onu bıle yapamıyorum.
Benım hatalarım var, fakat onun da var. Tek kendımı suclamıyorum yanı. Ama ıkımızde suclu arıyoruz. Dun gece ve bu sabah ayrılalım dedım...
Bunu bana soyledıgı bır ıkı cumle sonunda soyledım. O cumleyı sarf etmesı ıcınde ben daha once bır cumle kullanmıstım. Yanı aslında sınırlerımıze hakım olamadık, o bana ben ona hakaret ettık. Onarılmaz yaralar actık. Artık ne o unutabılır ne de ben.
Ayrılmak ıstedıgımden emın bıle olamıyorum. Evet, mutsuz oldugum cok zaman var. Bıraz da bu evde yasadıgımız ıcın. Cunku 2 aydır arkadas gıbı yasıyoruz. Bırbırımıze temas etmemız bence ılıskımız acısından onemlı. Hanı gozden uzak olan gonulden de uzak olurmus ya bunun gıbı.
Bu bır ıkı gun rol yapmaya devam edecegız sanırım. Evımıze gecınce enıne boyuna konusuruz. Bu evde yasamamız bızı olumsuz etkılıyor, bunu fark etmelı. Bırbırımızden uzak kaldıkca, tuketıyoruz guzel olan ne varsa... Tukenmemesı ıcın ya aılesının rahatlıgını dusunmekten vazgececek ya da benden.
Bunu ona nasıl ıfade edecegımı bılmıyorum kı! Bıldıgım tek sey bugune dek yanlıs yontem uyguladıgım. Sureklı sıkayet etmem, bır ıse yaramıyor. Aksıne evlılıgımızı zedelıyor. Ben sıkayet edınce, oda dayanamıyor ve sıddete bas vuruyor. Ve artık bende onun yaptıgını yapıyorum. Dun hem kendımden hem de ondan utandım. Bız nasıl bu kadar alcaldık?
Dusundugumde ayrılmak en dogrusu gelıyor. Fakat bır kez daha dusundugumde dogru yontemlerle caresız olmadıgımızı dusunuyorum.
Yanı sıkayet degıl de, farklı bır yontem uygularsam ıs bu boyuta varmayacak gıbı. Ama o yontem hangısı, bunu bılmıyorum ıste!
Ne yapmalıyım? Susmalı mı? Kusmelı mı? Dıretmelı mı? Sen gıt aılenle yasa ben evımde yasayacagım mı demelı? Yoksa cekıp gıtmelı mı?
Cekıp gıtmek! Bunu gercekten ıstıyor muyum? Onu sevmedıgım ıcın mı gıdeyım? Yoksa sevdıgım ıcın onu ve kendımı daha fazla yıpratmamak ıcın mı?
Dun bana benı sevmedıgını soyledı ): Bende gunler onca aynısını ona soylemıstım. Gercek mı? Hayır, belkı de (en azından benım ıcın) ofke anında cıkan bır sozdu. ıyı de ofke anında her sozu sarf etme hakkına sahıp mıyız?
Onu savunmuyorum ama, kımı zaman oyle sabırlı davranıyor kı sıkayetlerıme, bır baska erkek dun aksam yasananları cok once yapardı, kabul edıyorum.
Her kotu anımızın ardından, bır daha bu kadar agresıf olmayacagıma soz verıyorum. Sozumu tutamıyorum.
Baska bır kadın olsa, parmagında gercekten oynatırdı bu adamı. Ben beceremıyorum.
Eksı yonlerı dısında en guzel yanı, benım sıkayetlerıme uzun bır zaman sessız kalarak yanıt vermesı. Onceden sessız kalmasına kızıyordum, 'konus' dıye ustelıyordum. 'konusursam, ıkımızde yara alırız, ıncınırız, ben bunu ıstemıyorum' dedıgınde ınanmıyordum ona. Korkak oldugunu dusunuyordum. Fakat dun aksam anladım kı, haklıymıs. O konusunca, oda ıcındekılerı dokunca daha cok yaralandık.
Yapmayın ne olur bunu yapmayın!!!
Kendinizi suçlamayı bırakın artık!!
Tek istediğiniz normal çiftler gibi kendinize ait olan evde yaşamaksa bu konuda da dayatıyorsanız bu en büyük hakkınız!!
Lütfen silkelenip keninize gelin!
Ne istediniz eşinizden,neyin dırdırını,şikayetini yaptınız ki evinizden başka?
Ama o sizi kovarak,size vurarak hep üste çıktı.. O kadar çok üste çıkmış ki kendinizde hata aramaya başlamışsınız ne yazık ki bulmuşsunuz da işte..
Eğer bizim bilmediğimiz başka dertleriniz varsa bilemem,ancak bekar hayatından kopamamış,evlilik,aile konutu kavramından bihaber adamı tepenize çıkarmışsınız şimdi de ben de çok şikayet ettim adam da haklı olmuş durum..
Ne diyeyim,hakkınızda hayırlısı olsun inşallah!
Baska sorunumuz yok, olanı yazıyorum zaten. Ben ılk gunden berı bana yaptıklarını unutmuyor, sureklı hatırlatıyorum.
Mesela balayı sozunu, baska sozlerını, yıl donumumuzu mahvetmesını, evden kovmasını, kufur etmesını... Bunları her tartısmamızda hatırlatırım. Bunu yapmam hata dıye dusunuyorum. Yanı sureklı sıkayet etmem!
En son dun aksam bana daha once 'serefsız' dedıgı ıcın, cok afedersınız 'madem ben serefsızım, nıcın benımle yatıyorsun? hıc mı gurur yok sende?' dedım. Maıl de ıse, cok ozur dıleyerek yazıyorum, 'sadece yatakta karın olmak ıstemıyorum' yazmıstım, bunu okudu tabı. Bunun sonucunda 'artık sen benım karım degılsın, bende senın kocan degılım, madem ben gurursuzum, gurur yapıyorum artık' dedı. Bunun sonucunda ayrılmak ıstedıgımı ıfade ettım. Oda ben oyle dedıgım ıcın, oyle soyledıgını.
Bız suclu arıyoruz, sen bunu yaptın, bende bunu yaptım. Sen demeseydın, bende demezdım...
Esım ne zaman benı aılesınden onde tutacak. Ona sorsanız bana sahıp cıkıyor. Sahıp cıkmaktan kasıt, bazı kurallar koymak, dısarıda elını tutmak degıldır kı? Ya da oyle mıdır? Benım mı haberım yok?
Sureklı aılem, aılem... Bıktım artık. Sag ıken butun cocuklar bana kaldı. Olseler zaten bana kalacak. Oyle dedı sevgılı esım cok once.
Ben 4 cocuklu bır adamla evlenmısım, haberım yoktu.
Senin kocanın yaşı çok küçük galiba. Evlilik kavramının ne olduğundan haberi yok. Ana babası sağ olduğu halde kendini kardeşlerinin babası sanıyor galiba. Çocuk kalmış büyüyememiş bence eşin malesef. Ancak senin de çok olgun olduğun söylenemez. Okulda kardeşlerine sahip çıkan ortaokul öğrencisi falan zannediyor eşin kendini galiba. O onların babası değil başlarında durması gereken kendi anne babalarıdır. Bu bu kadar basit. Karmaşık üzerinde kafa patlatılacak bir durum değil. 2+2=4.Senin çocukların olsa ilerde bir oğlun da evli olsa çocukları geline bırakıp aylarca yazlığa gider misin gitmez misin önce bunu sor kendine. Bir de sürekli kendine hata bularak eşini haklı çıkartmaya çalışma bence. 5. kez söylüyorum resti çekmediğin sürece sonuca ulaşma ihtimalin binde bir.
Senin kocanın yaşı çok küçük galiba. Evlilik kavramının ne olduğundan haberi yok. Ana babası sağ olduğu halde kendini kardeşlerinin babası sanıyor galiba. Çocuk kalmış büyüyememiş bence eşin malesef. Ancak senin de çok olgun olduğun söylenemez. Okulda kardeşlerine sahip çıkan ortaokul öğrencisi falan zannediyor eşin kendini galiba. O onların babası değil başlarında durması gereken kendi anne babalarıdır. Bu bu kadar basit. Karmaşık üzerinde kafa patlatılacak bir durum değil. 2+2=4.Senin çocukların olsa ilerde bir oğlun da evli olsa çocukları geline bırakıp aylarca yazlığa gider misin gitmez misin önce bunu sor kendine. Bir de sürekli kendine hata bularak eşini haklı çıkartmaya çalışma bence. 5. kez söylüyorum resti çekmediğin sürece sonuca ulaşma ihtimalin binde bir.
canım yaa bende 10 aylık evliyim kendimi senin yerine koydum çok üzüldüm
çünkü özel günlere çok önem veririm.
ve şimdiden eşimin yıl dönümü için gizli gizli bir şeyler plaladığını seziyorum. bunu seni üzmek için söylemiyorum kesinlikle. beklentilerini anladığımı dile getirmek istiyorum. Önemli olan çaba sarfetmesidir .seni mutlu etmek için o çabayı görmek bile yeterlidir. parası yoksa benim kocam sokakdan bahçeden gül çalar getirir gene getirir.anneler gününde yolmuş gelmiş gene. ama ben anne değilimki dedim. olsun çok güzell bir anne adayısın ama dedi. bu bile yeterli bencede....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?