- 2 Kasım 2013
- 7.796
- 37.040
- 748
- Konu Sahibi Butterfly246
- #61
Şu hayatta beni en çok çileden çıkaran şey kandırılmak sanırım. Öyle ki eşimle en büyük kavgalarımız mevzu bu kadar önemli bile değilken söz verip yapmamış olmasından çıkmıştır. Hatta son üç yıldır o büyük kavgalar sebebiyle asla kesin konuşmuyor yapamayacağı bir durum olursa diye. Asla söz vermiyor ki olması gereken de bu. Baştan hayır demesi evet deyip yapmamasından daha kötü değil.
Çocuk çok çok ciddi bir karar. Ay koynumda yatırır severim basitliğinde bir karar değil. Tüm hayatın değişecek ve "şunu az alın benden" diyemeyeceksin. Hayatının en önemli parçası olacak o çocuk. Dolayısıyla bu kararı verirken etraflıca düşünmek gerek. En başa dönersek çocuk ismi düşünüp sonradan çocuk istemeyen adam kandırmıştır, yalancıdır. Benim kendi adıma soğumam ve hatta boşanmam için yeterli bir sebep. Çocuk çok istemiyorsam belki boşanmam ama çok istiyor isem başka adamdan da yapılabilir gayet. İnatla ne olur çocuk iste demem. Boşanır başka bir evlilikten doğururum çocuğu.
Burada karar vermeniz gereken mevzu şudur ki, kocanızdan vazgeçecek kadar çok mu istiyorsunuz çocuğu yoksa olsa iyi olur mu diyorsunuz? Olmazsa, hayatı boyunca istemezse bu dert olur mu size? Dert olacaksa evliliği sürdürmenin bir manası yok. Oturup açıkça ve dürüstçe "ben anne olmak istiyorum. Bu uğurda evliliğimden vazgeçebilirim gerekirse" deyin. Böyle mevzular ima ile, yöntem ile halledilecek mevzular değil. Zira onu istemeyen bir babanın çocuğu olmak o çocuğa yapılacak en büyük kötülüktür.
Eşinizin çocuğunun olmuyor olma ihtimali var mı? Evlenene kadar isim düşünüp sonra bu kadar karşı olması bunu düşündürdü bana. Çocuk sevemeyen adam en başından söyler sevmiyorum diye. Çocuk isminden çocuk karşıtlığına geçmek için bir sebep olmalı. Belki de çocuk sahibi olamıyordur ve bunu bilmenizi istemiyordur. Bu da bir ihtimal.
Çocuk çok çok ciddi bir karar. Ay koynumda yatırır severim basitliğinde bir karar değil. Tüm hayatın değişecek ve "şunu az alın benden" diyemeyeceksin. Hayatının en önemli parçası olacak o çocuk. Dolayısıyla bu kararı verirken etraflıca düşünmek gerek. En başa dönersek çocuk ismi düşünüp sonradan çocuk istemeyen adam kandırmıştır, yalancıdır. Benim kendi adıma soğumam ve hatta boşanmam için yeterli bir sebep. Çocuk çok istemiyorsam belki boşanmam ama çok istiyor isem başka adamdan da yapılabilir gayet. İnatla ne olur çocuk iste demem. Boşanır başka bir evlilikten doğururum çocuğu.
Burada karar vermeniz gereken mevzu şudur ki, kocanızdan vazgeçecek kadar çok mu istiyorsunuz çocuğu yoksa olsa iyi olur mu diyorsunuz? Olmazsa, hayatı boyunca istemezse bu dert olur mu size? Dert olacaksa evliliği sürdürmenin bir manası yok. Oturup açıkça ve dürüstçe "ben anne olmak istiyorum. Bu uğurda evliliğimden vazgeçebilirim gerekirse" deyin. Böyle mevzular ima ile, yöntem ile halledilecek mevzular değil. Zira onu istemeyen bir babanın çocuğu olmak o çocuğa yapılacak en büyük kötülüktür.
Eşinizin çocuğunun olmuyor olma ihtimali var mı? Evlenene kadar isim düşünüp sonra bu kadar karşı olması bunu düşündürdü bana. Çocuk sevemeyen adam en başından söyler sevmiyorum diye. Çocuk isminden çocuk karşıtlığına geçmek için bir sebep olmalı. Belki de çocuk sahibi olamıyordur ve bunu bilmenizi istemiyordur. Bu da bir ihtimal.
Fırsat bile kalmıyor hamile olmama..
Bence hormon falan hikaye, evli olduğun süre uzadıkça insanlar da sorup durduğu için psikolojik olarak istiyorlar diye düşünüyorum.
ayrıca orda sakın ciddiye alma yazmısım, gerginlik yaratmaya calısmayın.
