Doğrudur haklısın ama belkide geç kaldığı için üzüntü duyabilirde konu sahibi.. ben 26 yaşımda anne oldum isteyerek ve keşke daha erken nasip olsaymış dedim bazen genç anneleri görüyorum 21-22 yaşında daha enerjik oluyorlar çocukların peşinde koştururkenBence herkeste böyle olmuyor . Ben de isteyerek anne oldum ama hiç öyle aaa keşke önce yapsaydım demedim ki kızıma çok düşkünüm.4 yıl sonra hamile kaldım buna rağmen üzülmüyorum çünkü geri dönüşü yok hayat eskiden çok rahattı çocuktan sonra öyle olmuyor ve eski konforumu özlüyorum.
Artık evliliklerde çocuk istememe diye birşey çıktı kadın erkek farketmiyor ama bir tarafın hakkı da var bu hak elinden alınmamalı şayet karar netse hiç evlenmesin daha iyiÖncelikle iyi geceler kızlar, 1,5 yıllık evliyim 26 yaşındayım eşim 32 yaşında 7 - 8 aydır eşim çocuk yapmak istediğini söylüyor fakat ben çocuk yapmak istemiyorum. Annemi küçük yaşta kaybetmemin verdiği cesaretsizlik bir yana babamın bana babalık yapmayışı vb. konular beni çocuk yapmaktan uzak tutuyor.
Ne bileyim korkuyorum çocuk yapmaya, eşimle bu durumu konuştuğumda istemiyorum benim cesaretim yok dediğimde ''saçmalıyorsun korkuların çok yersiz annelik sana çok yakışacak'' gibi cümleler kuruyor.
Neden biraz daha süre tanımıyorsun erken değil mi dediğimde ise ben 32 yaşındayım çok vakit kaybettim bir an önce baba olmalıyım diyor ne yapacağım ben kızlar sizce korkularım yersiz mi?
Yaş 29 Eşimin 37 ben hala korkuyorum.Öncelikle iyi geceler kızlar, 1,5 yıllık evliyim 26 yaşındayım eşim 32 yaşında 7 - 8 aydır eşim çocuk yapmak istediğini söylüyor fakat ben çocuk yapmak istemiyorum. Annemi küçük yaşta kaybetmemin verdiği cesaretsizlik bir yana babamın bana babalık yapmayışı vb. konular beni çocuk yapmaktan uzak tutuyor.
Ne bileyim korkuyorum çocuk yapmaya, eşimle bu durumu konuştuğumda istemiyorum benim cesaretim yok dediğimde ''saçmalıyorsun korkuların çok yersiz annelik sana çok yakışacak'' gibi cümleler kuruyor.
Neden biraz daha süre tanımıyorsun erken değil mi dediğimde ise ben 32 yaşındayım çok vakit kaybettim bir an önce baba olmalıyım diyor ne yapacağım ben kızlar sizce korkularım yersiz mi?
Ne var ben 4 senelik evliyim. Eşim 4 yıldır çocuk istiyor. Ama bu karar ondan önce bana ait ve hazır olmadığım birşeyi yapamam. Elbette onların da baba olmaya hakkı var ama o çocuğu karnında büyütecek olan, doğumunu yaşayacak olan, emzirecek olan, fiziğini heba edecek, %90 ilgilenecek hatta onun için iş hayatımdan dahi vazgeçecek olan bensem kimse kusura bakmasın karar eşimden önce benimdir.
Ne zaman hazır hissedersem o zaman.
Tartışmaya açık bir konu değil benim için.
1,5 yıldır evliliğiniz güzel ilerliyorsa eşinize iyi bir baba olacağı adına güveniniz tamsa , endişeleriniz yersiz ,siz geçmişte annenizi kaybetmiş babanız dan pek babalık görmemiş olmanız çocuğunuzun da bunları yaşayacağı anlamına gelmiyor ,siz kendi yaşadığınız tecrübelerden dersler çıkarıp onu güzel bir şekilde yetiştirebilirsinizÖncelikle iyi geceler kızlar, 1,5 yıllık evliyim 26 yaşındayım eşim 32 yaşında 7 - 8 aydır eşim çocuk yapmak istediğini söylüyor fakat ben çocuk yapmak istemiyorum. Annemi küçük yaşta kaybetmemin verdiği cesaretsizlik bir yana babamın bana babalık yapmayışı vb. konular beni çocuk yapmaktan uzak tutuyor.
Ne bileyim korkuyorum çocuk yapmaya, eşimle bu durumu konuştuğumda istemiyorum benim cesaretim yok dediğimde ''saçmalıyorsun korkuların çok yersiz annelik sana çok yakışacak'' gibi cümleler kuruyor.
Neden biraz daha süre tanımıyorsun erken değil mi dediğimde ise ben 32 yaşındayım çok vakit kaybettim bir an önce baba olmalıyım diyor ne yapacağım ben kızlar sizce korkularım yersiz mi?
Vallahi eşimle biz 8 senedir birlikteyiz, 4 senedir evliyiz. Adamla tanıştığımızda bile telefon kapak fotoğraflarında bebek resimleri vardı. O kadar sever ki çocuk, bebek.. Polis kendisi ama tam bir anasınıfı öğretmeni kumaşı var yanlış olmuşsun diyorumAlnından öpmelik yorum olmuş.
Hayat eskisi gibi değil maalesef.
Kadınların çoğunun tek işi ev-çocuk olabilr eskiden şimdi öyle değil.
İki taraf da iş yükü altında her kadının kariyer çizgisi de farklı.
Fiziksel zorluğu zaten kadın çekiyor hep.
Kadın kendisi mutlu olmadan da çocuğunu da eşini de mutlu edemez.
Her şeyden önce kendi sağlığımız ve iyiliğimiz. ben böyle düşünüyorum.
26 genç yani sizin yerinizde olsam biraz gezmek tozmak, baş başa tatil isterdim herhalde.
Bu kadar önemli bir karar geçiştirilemez.
Buraya hep yazdım, eğer çiftlerin çocuk beklentileri farklıysa o evlilik en kısa sürede bitmeli.
Hayat boyu birbirinizi suçlar, mutsuz olur ve zaten sonunda da boşanırsınız.
Eşinizin size zorla annelik sorumluluğu yüklemeye hakkı yok, sizin de esinizin baba olma hakkını elinden almanıza.
Böyle önemli bir şeyi gecistirerek baştan hata yapmışsınız.
Valla bu konuda kendimi haksız çıkaramam ben evlenmek bile istemiyorken Rusya'ya kaçmıştım peşimden gelmişti, gizlediğim bir şeyde yoktu yaşadıklarımı da biliyordu az çok çocuk istemediğimi de biliyordu.
Tamam eşimi çok seviyorum babalık hakkını elinden almaya hakkımda yok hatta bu yüzden sırf boşanalım bile dedim ama o kabul etmedi. :/
Erkeğin baba olmasında ne var? İlk dokuz ay zaten ortada çocuk yok, onun yaşadığı zorluk da yok. Sonra lohusa depresyonu, çocuğa bakmak, emzirmek vs hep annenin yükü. Sen kendini hazır hissetmeden yapma çocuk.
Çalışan anneler de maddi olarak yıpranıyorlar. Babalığı çocuğa maddi imkan sağlamak olarak görmemeliyiz.olaya böyle bakarsanız babaları atalım çöpe.
o adamlar çocuk olunca maddi olarak hırpalanıyorlar bunu görmeden atıp tutmak doğru değil.
Korkuyorsun anlıyorum seni bende hamileyim iyi bi ailem olmadı ben nasıl bir anne olucam die korkularım var elbette bu senin ne kadar düşünceli olduğunu gösteriyor,, eşim ben bebek istemediğinde annelik hakkımı elimden aldığını düşünüp kızıyor dum. Bende anne olmak bebk sahibi olmak istiyordum çünkü eşinde baba olmak istyor hali ileÖncelikle iyi geceler kızlar, 1,5 yıllık evliyim 26 yaşındayım eşim 32 yaşında 7 - 8 aydır eşim çocuk yapmak istediğini söylüyor fakat ben çocuk yapmak istemiyorum. Annemi küçük yaşta kaybetmemin verdiği cesaretsizlik bir yana babamın bana babalık yapmayışı vb. konular beni çocuk yapmaktan uzak tutuyor.
Ne bileyim korkuyorum çocuk yapmaya, eşimle bu durumu konuştuğumda istemiyorum benim cesaretim yok dediğimde ''saçmalıyorsun korkuların çok yersiz annelik sana çok yakışacak'' gibi cümleler kuruyor.
Neden biraz daha süre tanımıyorsun erken değil mi dediğimde ise ben 32 yaşındayım çok vakit kaybettim bir an önce baba olmalıyım diyor ne yapacağım ben kızlar sizce korkularım yersiz mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?