E çocuk meselesine böyle yaklaşırsanız, babanın sevmeden sevmeye görmesi de kaçınılmaz olur.
cocuk kadının bedeninde var oluyor diye, butun söz hakkı kadının değildir.
aksi durumda ben çocuk isterim, eşim istemez, yukarıdaki saydıklarınızı söyler, adama da sen karışma falan derim. Adamlara sperm bankası muamelesi yapmak da tuhaf gerçekten.
Bi kadın eşine kendi vücut bütünlüğünü doğrudan ilgilendiren ortak bir kararda laf anlatamayacağı kaygısıyla buraya bi konu açtıysa, eşi yüksek ihtimal az anlayışlı biridir.
Anlayışlı bir erkek bu konuda kadının bedenî ve ruhî hazır olmasını önemser.
Önemsemiyorsa yüksek ihtimal hemen baba olma, çocuk sevme ya da aileye torun verme güdüleri buna neden oluyodur. Ebeveynliğe hazır olma meselesi gölgede kalıyordur kısacası.
Tabi bunların hepsi ihtimal.
Ama neden ne olursa olsun, kadının hazır olduğu vakti önceliğine almayan erkek anlayış sorunu yaşıyordur.
Anlayış sorunu hamilelikle ya da doğumla şıp diye sona erecek bi durum değil.
Bunlar evet olgunlaştırıcı etmenler ama garanti edemeyiz.
Oyuzden sağlıklı bi ailede önce sağlıklı iki yetişkin, sonra sağlıklı karı koca ve ardına ebeveyn olunur.
İşte bu sıralamayı önemseyen ebeveynler zaten birbirine sperm ya da yumurta olarak bakmaz ve söz hakkı çift taraflıdır ve eşit sorumluluk alınır.
Böyle bilale anlatır gibi oldu ama.
Mesele mühim.