Eşim çocuk istiyor.


Konu sahibinin eşi ile ilgili negatif bir durum olduğunu düşünmedim, bence kendisi biraz yok yere endişe etmiş.
Yada sınav stresi yüzünden üzerinde baskı hissediyor.
Eşi sıkıştırıp hadi hadi demiyor.
konu sahibi de 1-2 yıl istemiyorum diyor ama oradan buradan meselenin konuşuluyor olmasından rahatsız. Yoksa kimsenin anlayışsız olduğu falan yok. Büyükleri biraz bu konudan uzaklaştırıp, eşi ile de kariyer planını konuşması yeterli görünüyor.
Benim bedenim, benim kararım diye bir şey söz konusu degil çocuk konusunda.
Hele de şu duruma verilecek cevap neden bu olsun?
Ya bana baba olmak istiyorum diye eşim böyle dese kendimi tecavuzcu ırz dusmanı gibi hissederim.
belki de hayatımızın en ortak karar alınması gereken durumunda, ben niye düşman hattındayım?
bunu duymayı hak eden karaktersiz adamlar da size de hak veriyorum ama o adamlar bunları duyduğunda kadına daha çok zulmediyor.
yani yine çözüm yolu bu degil.
Ve annelik kutsal vs demeyeceğim ama şu yazdıklarınız çok sığ ve şekilci bir annenin düşünceleri olabilir.
anne olmaktan çekince fiziksel etkileri degil, hayat boyu bir insanın sorumluluğunu almanın zorluğudur. Bir insan yetiştirmeye hazır olmak, birey olmayı öğretmek, mutluluğu ve iyiliği için çabalamak, yetiştirirken korumak vs...
Bunu da normal bir ailede anne tek başına yapmıyor zaten.
3 çocuk annesiyim, gözüm ne 3-5 kilo fazlalığı, ne sarkık karnımı, ne uykusuzluğu, ne çatlaklarımı görüyor.
bunlar çocuklarımın geleceğini nasıl daha iyi yapacağım endişesinin yanında devede kulak bile degil.
 
Çocuk kadından doğuyor kadının bedeninde var oluyor diye bütün söz hakkı elbette kadının değildir ama 10 yıllık evli değil ki bu kadın da.
daha 1 yıl olmuş hoppala bismillah
harıl harıl çalışıyor atanmak istiyor işte çok açık değil mi bu?
bundan doğal bir şey olamaz.
1 yıl dişini sıkacak kocası. çocuk kaçmıyor 1 yılda
kızım sen bu sene atanmaya bak en geç seneye olacak şekilde harıl harıl çalış.
sonra süpriz yaparsın hamilelikte de çalışırsın doğum iznin de var.
doğurduktan sonra da görürüm eşin dahil o çocuk heveslilerini.
hadi bağalım.
 
Ah dimi inşAllah Rabbim isteyen herkese nasip eder. İnşAllah atanırım artık çok yoruldum
 
Çok teşekkür ederim. İnanın zorlama vs söz konusu degil. Sadece istiyor . Ama benim şu an hiç anne olmak gibi bir fikrim yok tabiki Allah isterse büyük konuşmayım şu an zaten normal şartlarda olmaz.
 
Ah ah dimi ya bunca ev işi birde çocuk birde şuan atanmadığım için içinde oldugum psikolojik durum.
 
Tabiki bu birlikte verilecek bir karar ,fakat KPSS için sanırım uzun süredir deniyorsunuz yaşınızda var kesin olacağını bilseniz ataması vs. var eşiniz de sizin gibi memur mu ?
Eşim özel sektörde çalışıyor ama ben şu an anne olmakta istemiyorum. Atanmak haricinde
 
Benim en çok düşündüğüm şu an bir bebegi hakkıyla yetiştirebilecek bir psikolojide hissettmiyorum. Kimse zorlamıyor sadece ben geriliyorum bu konu konuşuldukça
 
İnanın kalbimi okudunuz. O kadar doğru ki. Eşimde çok bana yardımcı olacak bir karakterde degil belki bebege yardımcı olur ama büyük sorumluluk her zaman kadında oluyor
 
Benim eşimde 2. çocuk için çok aceleciydi. Yaklaşık 2 sene boyunca X’e kardeş yapalım diyip durdu ama ben kesinlikle istemedim. Son 2 senedir asla çocuk yapalım da demedi, ta ki ben artık isteyene kadar.

9 ay karnında taşıyacak olan sensin, doğurup büyütücek olanda. Sırf kocan istiyo diye yapma. Hazır olduğun zaman yaparsınız inşallah.
 

Degil mi . Gerçekten öyle her şeyden önce bütün hayatını değiştiren hep kadınlar oluyor
 
İnşAllah teşekkür ederim
 

Size tamamen katılıyorum bu en dogal hakkımız. Umarım dilediğiniz zaman olur bebeğiniz
 
Eşin kararı değil ortak karar olmalı. sadece çocuğu siz isterseniz olur istemezseniz olmaz vvücut sizin, karar sizin çocuk sizin. Siz bu düşüncede olursanız zaten babası da sevmeden sevmeye yanında olur. Düşünceniz değişmezse baba da değişmez.
 
Eşim özel sektörde çalışıyor ama ben şu an anne olmakta istemiyorum. Atanmak haricinde
Anladım ozaman durum farklı yani atansanız da eşiniz memur olmadıgı için şehir değiştirmeyi kabul edicekmi,ama genel olarak kpss olmasada istemiyorsanız yani bi amacınızın dışında bişeyse durum çok farklı
 
Kendimi anne olmaya bir insanı büyütüp yetiştirmeye hazır hissetmiyorum.
 

Buraya kadar katılıyorum haklısınız.
Ama bundan sonrası çok subjektif.
Sığ ve şekilci değilim.
Tek çocuğum var ve şartlarım elverseydi dört çocuktu hayalim.
Belki Allah ilerde nasip eder, bilemiyorum.
Ama çocuk konusu bu dünyadaki en hassas noktalarımdan biri olmasına rağmen ben o sığ gördüğünüz meselelerin çok önemli olduğunu iddia ediyorum.
Meseleye estetik açıdan bakmıyorum.
Sadece,ancak ruhen ve bedenen hazır bir annenin çocuğunu güzel karşılayacağına inanıyorum.
Çocukluk travmalarının büyük çoğunluğu annenin hazır hissetmemesinden patlak veriyor.
Bu aşamada hiç kimse kusura bakmasın ama tekrar ediyorum "ancak benim hazır oluşluğuma saygı duyan, bu sürecte bana manen destek olan ya da en basitinden daha 1.yılımdayken bu kaygımı mazur gören bi baba adayı" çocuğuna başlangıçta en büyük iyiliği yapmış sayılır.

Diğer bir mesele de, evet bahsettiğiniz esas kaygı başlıkları elbette ki lohusalık problemlerinden çok daha önemli ama bu sizin gibi 3 çocuklu anne perspektifinden, yani belli bi olgunlukla kazanılan çıkarımlar. Henüz bir yıllık evli birinin öncelik kaygılarının farklı olması çok normal.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…