- 28 Ağustos 2015
- 1.657
- 2.413
- 133
- Konu Sahibi Surekli_Karisik
-
- #81
neler biriktirmis ki .donusler de daha beterini saklarlar.
Burayı okuyacağını hele ki okuduktan sonra böyle sakin kalabileceğini sanmıyorum.
Somut adımlar isteyemiyorum çünkü çok derin bir soğukluk var içimde. Evi terk ettikten, ondan ve özellikle ailesinden uzaklaştıktan sonra müthiş bir rahatlık yaşadım, kendime geldim resmen.
Yaşarken farkında değildim ama kurtulunca esarrtten kurtulmuş gibi hissettim.
Şimdi tekrar dönemem. Ayrı ev olsa bile, eşimin bunu sindirebileceğine inanmıyorum.
Bu güvensizliği aşamıyorum ve asla dönmek istemiyorum. Bu duygu nasıl silinir ki ?
İki yıllık evliliğimde annem evime iki kez geldi, ilkinde 4 gün, ikincisinde doğum Zamanımda 12 günlüğüne. Babam ve kardeşlerim sadece birer kez.
Onun annesi ile istisnasız her gün görüşürdük. (Israrlarından, eşimin isteklerinden dolayı) tüm bunlara rağmen eşim kalktı bana "senin annen, baban, kardeşlerin bize geldiğinde başımın üstünde taşıdım" dedi. Yahu ben senin için iki yıldır senin sülaleni sırtımda taşıdım. 5 günlük evliydik annen aldı beni, inşaatta, yapımda olan eve, temizliğe götürdü. 3 tane işçinin yanında, tek başıma temizliğe. O zamanları ne çabuk unuttun? Doğumdan sonrasını zehir ettiniz bana, ne çabuk unuttun?
Sen bizim gibi zengin ve asil bir aileye gelin geldin, kıymetini bil, başının üstünde taşıman lazım sözlerini ne çabuk unuttun ?
Bir de utanmadan kalkmış bana fedakarlıktan bahsediyor.
Ah eşşek kafam ah. Eşimin hatrı, mutluluğum diye diye sustum hep. Ne çekiyorsun, zamanında boşanıp çıksana!
Asil aile nedir ya ingiliz kraliyet ailesi mikıçımın kontu olur ancak kocanız
Bu laflar hep annesine aitti.
Hiç sormayın, üç kuruş parayla, Urfa'da bir aşirete bağlı olmakla asaletleri artıyor.
Yazık geçen iki yılıma. Eşimin böyle olabileceğine asla inanamazdım.
Biz de aynı eve 34578532 kişi doluşup aşiret olalım biz de asil olalım o zaman
Bencillik desek daha doğru olur. "Benim ailem, benim hayatım, benim huzurum, benim çocuğum, ben ben..."
Adam sen haklısın, sen de üzüldün yıprandın sana da şu oldu böyle oldu diyemiyor. Kendisinden yana hiçbir şeye toz konduramıyor, beni ikna etmeye çalışırken bile sen basit bir sorunu bu noktaya getirdin diyor. Madem basitti çözseydin ya en başından.
Yok canım yok, anlamıyor, anlamayacak da.
İki yıllık evliliğimde annem evime iki kez geldi, ilkinde 4 gün, ikincisinde doğum Zamanımda 12 günlüğüne. Babam ve kardeşlerim sadece birer kez.
Onun annesi ile istisnasız her gün görüşürdük. (Israrlarından, eşimin isteklerinden dolayı) tüm bunlara rağmen eşim kalktı bana "senin annen, baban, kardeşlerin bize geldiğinde başımın üstünde taşıdım" dedi. Yahu ben senin için iki yıldır senin sülaleni sırtımda taşıdım. 5 günlük evliydik annen aldı beni, inşaatta, yapımda olan eve, temizliğe götürdü. 3 tane işçinin yanında, tek başıma temizliğe. O zamanları ne çabuk unuttun? Doğumdan sonrasını zehir ettiniz bana, ne çabuk unuttun?
Sen bizim gibi zengin ve asil bir aileye gelin geldin, kıymetini bil, başının üstünde taşıman lazım sözlerini ne çabuk unuttun ?
Bir de utanmadan kalkmış bana fedakarlıktan bahsediyor.
Ah eşşek kafam ah. Eşimin hatrı, mutluluğum diye diye sustum hep. Ne çekiyorsun, zamanında boşanıp çıksana!
Bugün art arda defalarca aradı, anlatıp duruyor. Evliliğimizi kurtarmaya çalışıyor buna inandım ama gerçekten bana haksızlık yapıldığına inanmıyor, halen daha benim suçlu olduğumu düşünüyor. Herkes seni çok severdi, durumu sen buralara getirin kafasında.
Ben ise bir şeyleri fark etsin istiyorum. Korkusundan değil de, anladığı ve adil davrandığı için geri adım atsın istiyorum.
Görüyorum ki, ona derdimi anlatmak pek mümkün değil. Hayırlısı olsun. Dönmeyi halen düşünmüyorum ama yıpranıyorum. Onun adına da üzülüyorum.
Son çare olarak çift terapisini düşünün isterseniz. Hemen vazgeçmeyin. En azından her yolu denedim dersiniz. Belki sizi kaybedeceğini düşünmüştür ve çocuğumu bari kaybetmeyeyim diye düşünmüştür. Veya belki çocuk konusunda sorun çıkartırsa boşanmaktan vazgeçebilirsiniz diye düşünüyordur. Yaklaşımı hiç sağlıklı ve olgun değil tabii. Belki terapi işe yarar.
Veya açık açık "Ayrı evi kabul etmene çok sevindim. Senin için zor bir şeyi yapmanı takdir ettim. Benim senin bizimle ilgili kararlı olduğunu görmeye de ihtiyacım vardı. Benden vazgeçmediğini, bizim için uğraştığını, beni sevdiğini, benim çektiğim sıkıntıları anladığını ve önemsediğini hissettiğimde geri dönecektim zaten. Son tavırlarından sonra daha da çok üzüldüm. Dediğim gibi ayrı evi kabul etmeni takdir ediyorum ama sevildiğimi ve anlandığımı net olarak hissetmeye ihtiyacım var" vs diyebilirsiniz. Yani ondan istediğiniz şeyleri pozitif şeyler arasına sandviç yaparak söyleyebilirsiniz. Belki bu şekilde oyuncağı elinden alınmış çocuk huysuzluğunu bırakır ve yumuşak ve yaralı tarafı ortaya çıkabilir. Ama bu olayı kendi aranızda çözseniz de ileride de çift veya bireysel terapinin çok faydası olabilir.
Bunları yeni okudum. Çok üzüldüm. Yine de boşanmadan önce çift terapisini de deneyin derim.
Bunca şeyden sonra nasıl seni haksız görür anlamiyorum.
Eşini ve ailesini haksız gordugunu, sana adaletsiz davrandığını anlatsaydin.
Bence de hemen geri dönme.
Biraz sakin kalıp, kafanı toplamaya ihtiyacın var cnm.
Şu telefondaki görüşmeleri kaydeden programlardan indirin bir an önce.
Sizi tehtit edecektir muhtemelen yine .
Mahkemede kullanırsınız.
Bu adam velayeti isteyeceğe benziyor , aman diym .
En küçük şey bile önemli , bir de nüfuzlularmış.
Böylesi adamlar ne yazık ki değişmiyor.
para ve ailesine güvenen erkek modeli.
evlilik senin idare etmen sayesinde bu kadar yürümüş. boyun eğmeye devam etseydin yine sürecekti, kocanın hiç katkısı olmayacaktı. maalesef bazı erkekler bu aşamalarda çok çirkinleşiyor. inşallah haddi aşmaz.
Bir bilseniz detaylı detaylı, en ince ayrıntısına dek, en düzgün üslupla Nasıl anlattığımı. Ama yok. O hep tek bir noktaya takılıp kalmış. Onlar seni çok severdi de severdi... Ben ne dersem o bunu tekrar ediyor.
Demek ki olacağı yok. Olmayacak şey için fazla da uğraşmamak lazım.
Esinin mantığı hala ayni o zaman.
Devam etseniz bile çok tatsizlik olur gibi geliyor bana.
Korkmayın çocuğunuzu da alamaz kolay değil oyle. Dağ başı mi burası ?
Siz ilk günden beri kararlisiniz. Bu işi zaten kafanızda bitirmistiniz.
Hakkınızda hayırlısı olsun.
Zaten iş senin ailen benim aileme kadar geldi artık. Bu kadar yüz göz olunmuşken artık bu evliliği yüretebileceğimize asla inanmıyorum. Bugün iyi olsak yarın bozuluruz.
Çocuk mevzusuna da gelince normal şartlarda korkum yok ama biraz nüfuzlular, mevcut iktidara çok yakın siyasi tanıdıkları var. Milletvekilleri, danışmanlar vs.vs.. Araya etkili birini sokup bir şeyler yaparlar diye korkuyorum. Ki o noktaya geldiğimizde bu yolu da deneyeceklerdir.
Hayırlısı olsun artık. Umarım herkes hak ettiğini gönlünce yaşar.
Çok teşekkür ederim desteğiniz için ama içimde derin bir korku var. İnanamıyorum. Eşimin ailesinden bağımsız, bizimle bir aile olabileceğine bir türlü inanamıyorum.
Gel birlikte ev bakarız, filan dedi evet ama ikna amaçlı olabilir miydi ?
Diğer yandan da diyorum ki, numara yapıyor, yalan söylüyor olamaz çünkü bu defa hiçbir gücün beni geri getiremeyeceğini bilir ama diğer yandan da diyorum ki, ya günü kurtarma derdindeyse?
Çok kötüyüm, çok karışığım ve hiç ikna olamıyorum. Gitmek istemiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?