Merhaba kızlar, eşim çok yardımsever. Durumu olmayan kişilere yardım yapmak istiyor. Bu çok güzel bir davranış ama miktarı konusunda uzlaşamıyoruz. İkimiz de çalışıyoruz ve birbirine yakın ve fena olmayan kazancımız var. Ortak bütçe kullanıyoruz. Çok şükür sıkıntımız da yok. Ancak normal çalışan beyaz yakalı insanlarız ve ilk evlendiğimizde düğündeki takıların üstğne koyarak yatırım amaçlı aldığımız 1+1 evimiz var sadece. Bu evi kiraya verdik ve kendimiz de oradan gelen kira ile 3+1 evde oturuyoruz (bir çocuğumuz var, ikincisi de yolda.) Ben kendimize bir ev alabilmeyi çok istiyorum, bunun için de birikim yapmak amacıyla harcamalarımı minimumda tutuyorum. Eşim ise evimizin olup olmamasını çok dert etmiyor, hep kirada da yaşayabiliriz diyor. Ulaşamadığımız nokta, benim çocuklar okula başlamadan ev alma yani birikim isteğim ile eşimin insanlara yardım isteği. Onun teklif ettiği yardım gelirimizin yüzde 8-10 gibi bir miktarına denk geliyor. Ben de yine verelim ama yarısını verelim, bizim de her şeyimiz tam değil diyorum. Bu arada maaşımız fena değil ama beş yıldızlı otele tatile gitsem, haftada iki-üç gün temizliğe birini alsam, çocuğu daha iyi kreşe versem, hep marka giyinsem tabii ay sonunu zor getiririz. Yani ben kısıtlı yaşarken bu kadar yardım yapma taraftarı değilim. O miktarı konusunda çok ısrarcı olunca benim içindeki yardım isteği de tamamen gidiyor, parayı çarçur edip ay sonunu zor getiresim geliyor. Nasıl uzlaşabiliriz?