Hepinize hayırlı bayramlar olsun arkadaşlar. geçen cumartesi yaşadığım olayı sizlerle paylaşacağım. cumartesi günü pazara gidilcekti genelde eşim gider ama işi çıktığı için bu sefer benim gitmeme izin verdi. kredi kartını verdi. dikkatli harca 50 lirayı geçirme sakın dedi. çocukmuşum gibi sıkı sııkı tembih ediyor bide 50 lirayı geçirmiceksin diye
neyse, yaptım pazarlığımızı eve geliyorum bi mağazanın önünden geçerken bi ayakkabı gördüm. inanılmaz çokk beğendim. bi görseniz taşlı taşlı. dayanamadım girdim içeriye ve ayakkabıyı denemek istediğimi söyledim. 38 numara giyerim ve 36 dan başka numarası kalmamış. vitrindekini de denedim olmadı. satıcı adama çok ısrar etmem üzerine adam gidip depoya baktı. 5 dakika sonra elinde bir kutu ile çıktı o an çok sevindim. tek bir 38 numarası kalmış. denedim ve ayağıma şıp diye oldu. allahın işine bak kesin bu işte bir hayır vardır dedim ve maalesef zaafıma yenik düşerek ayakkabıyı aldım. çok mutluydum taki eve gelene kadar...
akşam eşim geldi. ne kadar harcadığımı sordu, aldığım pazarlıklara baktı eleştirmeye başladı işte efendim marulu fazla almışım. elmayı az almışım. sinirler gerilmeye başlamıştı. ben neyse hepsine tatlı dille cevap verdim geçiştirdim. tam kapıdan çıkarken ayakkabı torbasını gördü o torbadaki ne? dedi. bende sevinçli bir ses tonuyla bayram için ayakkabı aldım hayatım bak dedim çıkarıp gösterdim. göstermez olaydııımmmm... bide güzelmi filan diye soruyorum. ilk dediği şey kaç para? dedi. pısırık bir sesle fiyatını söyledim. allah kıyamet koptu. ben sana öyle bir izin verdimmi? senin giyceğin ayakkabıya s*****m daha neler neler. biraz benide tartakladı saçımı eline doladı bağırdı ama allahtan başka birşey yapmadı. dediği şeyleri söylemek istemiyorum. meyveler sebzeler etrafa dağıldı. ben hüngür hüngür ağlıyorum tabi
bangonun altından çekiçi aldı ayakkabının topuklarına vurmaya başladı ben yapma diye bağırıyorum duyanda adam kesiyolar sanıcak. hep onun yüzünden elaleme maskara oluyoruz. oğlum geldi mutfağa korkudan altına işedi. kızım beşiğinde bangır bangır bağırıyor.
hele ben, beni kim sustursun? en sonunda kırdı topuklarını al güle güle giy diyor küfür ediyor. çekti gitti. gelmedi eve öküz
komşu teyze kapıya geldi. polisi arıyacaktım az kalsın neoldu kızım dedi kadın. sesimizi duymayan kalmamış. artık utançtan insanların yüzüne bakamıyorum.
Hayır anlamıyorum neden bu kadar delirdi? onu delirten ne? hiç böyle birisi değildi. son zamanlarda öfke kontrolünü kaybetti. 9 yıllık evliyiz. bu zamana kadar bana karşı aşırı bir şey yapmamıştır. ama son 6 aydır eşimi tanıyamıyorum. sevdiğim adam değişti. tamam biraz maddi sorunlarımız var ama bu insanı dellendirirmi? sevginin önüne geçebilirmi? güzelce konuşsaydı bari insanca. gidip geri verebilirdim.
bu yaptıklarına rağmen kötü laf söyleyemiyorum ona. ama af da edemem bu kaçıncı oldu. kalbimi çok kırdı.
acaba kaynana fesatlığından büyü filanmi yaptı diye düşünüyorum. keyfi yerine gelmiş gibi oldu birden
gidip hocaya baktıramıyorum.
2 gündür perişan oldum çocuklarında modu karıştı. ağlıyacak takatim kalmadı. güleceğim olanlara neredeyse. anti depresana başlamayı düşünüyorum. ya kafayı yicem yada hasta olacam artık ülser migren kanser ne gelirse aklına. dünden beri sayısını hatırlamıyorum birsürü ağrı kesici içtim. dün annem geldi sağolsun çocuklarla o ilgileniyor. 2 kere aradım açmadı telefonunu. kesin bir arkadaşında kalıyor. gelmedi hala eve. yarın bayram. kimseye gidemem artık bu halimle. kimsede umrumda değil zaten bayramlık halmi bıraktı insanda. bide beni bırakıp bayram ziyaretliğine gitmesin? düşünceden çatlıyacağım uyumuyorum sabahlara kadar.
kusura bakmayın çok dolduğum için baya yazmışım. annemden başka kimsem yok. size anlattım bunları çünkü bi akıl verin ne yapmalıyım sizce? evliliğim çok yıpranıyor? boşanma filan allah korusun asla bırakmam eşimi çocuklarımız var. eşimi nasıl yola koymalıyım? yardım edin.....


akşam eşim geldi. ne kadar harcadığımı sordu, aldığım pazarlıklara baktı eleştirmeye başladı işte efendim marulu fazla almışım. elmayı az almışım. sinirler gerilmeye başlamıştı. ben neyse hepsine tatlı dille cevap verdim geçiştirdim. tam kapıdan çıkarken ayakkabı torbasını gördü o torbadaki ne? dedi. bende sevinçli bir ses tonuyla bayram için ayakkabı aldım hayatım bak dedim çıkarıp gösterdim. göstermez olaydııımmmm... bide güzelmi filan diye soruyorum. ilk dediği şey kaç para? dedi. pısırık bir sesle fiyatını söyledim. allah kıyamet koptu. ben sana öyle bir izin verdimmi? senin giyceğin ayakkabıya s*****m daha neler neler. biraz benide tartakladı saçımı eline doladı bağırdı ama allahtan başka birşey yapmadı. dediği şeyleri söylemek istemiyorum. meyveler sebzeler etrafa dağıldı. ben hüngür hüngür ağlıyorum tabi



Hayır anlamıyorum neden bu kadar delirdi? onu delirten ne? hiç böyle birisi değildi. son zamanlarda öfke kontrolünü kaybetti. 9 yıllık evliyiz. bu zamana kadar bana karşı aşırı bir şey yapmamıştır. ama son 6 aydır eşimi tanıyamıyorum. sevdiğim adam değişti. tamam biraz maddi sorunlarımız var ama bu insanı dellendirirmi? sevginin önüne geçebilirmi? güzelce konuşsaydı bari insanca. gidip geri verebilirdim.



2 gündür perişan oldum çocuklarında modu karıştı. ağlıyacak takatim kalmadı. güleceğim olanlara neredeyse. anti depresana başlamayı düşünüyorum. ya kafayı yicem yada hasta olacam artık ülser migren kanser ne gelirse aklına. dünden beri sayısını hatırlamıyorum birsürü ağrı kesici içtim. dün annem geldi sağolsun çocuklarla o ilgileniyor. 2 kere aradım açmadı telefonunu. kesin bir arkadaşında kalıyor. gelmedi hala eve. yarın bayram. kimseye gidemem artık bu halimle. kimsede umrumda değil zaten bayramlık halmi bıraktı insanda. bide beni bırakıp bayram ziyaretliğine gitmesin? düşünceden çatlıyacağım uyumuyorum sabahlara kadar.
kusura bakmayın çok dolduğum için baya yazmışım. annemden başka kimsem yok. size anlattım bunları çünkü bi akıl verin ne yapmalıyım sizce? evliliğim çok yıpranıyor? boşanma filan allah korusun asla bırakmam eşimi çocuklarımız var. eşimi nasıl yola koymalıyım? yardım edin.....

