Eşim ve evliliğim ( fikirlerinize çok ihtiyacım var )

Elbebekgulbebek63

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
3 Mart 2017
872
1.072
113
Merhaba kizlar ,
Direkt konuya gireceğim fikirlerinize ve önerilerinize fazlasıyla ihtiyacım var.
Derdimi aileme anlatırım onlar elinden geldiğince yardımcı olmaya çalışırlar ama açıkçası evliligime de çok fazla müdahale etmek istemiyorlar. Hayatı yaşayan ve derdi çeken sensin biz uzaktan bakıp da hemen boşan ya da bu hayati sürdür diyemeyiz , diyorlar. Sen ne karar verirsen ver biz senin yanındayız diyorlar.

Gelelim derdime 3.5 yıllık evliyim , eşimin memleketinde yaşıyoruz . Severek evlendik 6 ay gibi kisa sürede evlilik nisan düğün hepsi gerçekleşti . Hic bir sıkıntı yaşamadık bu dönemde açıkçası ben eşimi sevdiğim icin her şeyi görmezden geldim .
Esim bir dedigimi iki etmezdi , beni çok severdi , ikimizde çalışıyoruz , eşim evin tek oğlu babası da yoktu . Her şeyi kendimiz yaptık 2 seneye yakin eşyaların , altınların borcunu verdik .bu arada kayinvaldeyle ve kızlarıyla aramızda iletişim eksikliği vardi .
Normalde çok sevilirim ama onlar benim buz gibi olduğumu hep eşime söylüyorlarmış , bizi benimsemedi , bize yüksekten bakıyor diyorlarmış vs.
Bunlar yetmezmiş gibi çocuğumuzun olamayacağını öğrendik 3 yilda 5 tüp bebek ,2 de iptal denememiz oldu maddi manevi yiprandik. Hic yanımda olmadılar, esim düzeltemedi bir turlu bu durumu yıprandı . Ailesiyle gidip gelmemi kesti madem anlaşmıyorsunuz
Gerek yok dedi . Suçlu benmisim gibi cezayı bana verdi . Ama kendi 7 / 24 orda. ailesidir tabiki gitsin ama ben bu kadar fedakarlık yaptıkça bana bu ceza niye.

Bu duruma şikayet etmedim bir de böyle deneyelim dedim ama asil mevzu burda başlıyor esim gün geçtikçe değişti, üzüldü, içine kapandı hayat sevinci gitti . Bana demiyordu ama yasayan ölü gibiydi hala da öyle ben kendi aileme o kendi ailesine gitmeye başladı . Bu durumdan ben rahatsız oldum çünkü evli görünümlü bekardım. 1 ay dayanıyordum sonra patlamaya başlıyordum , boyle sevgisiz ilgisiz yasayamam diyordum . Hayat böyle devam etti 2 ayda bir patlamalar yaşadık. Evliligimiz işkenceye dönüştü çünkü ailesiyle içli dişli olmadığı icin benden sevgisini esirgeyen bir adamla yasamaya başlamıştım .
Neyse bayram dolayısıyla annemlere gönderdi beni biz de şöyle bir karar aldık birbirimizi aramayalim Bakalim gerçekten ne kadar seviyoruz . 5 gün dayandım ben, dun mesaj attim dayanamiyorum ben diye , bana dediği su ben daha anlamadım bu alışkanlık mi sevgi mi bana 2. 3 hafta daha ver . Ben senin eşinim nasıl anlamazsın bunun hangi duygu olduğunu dedim.
Kızlar size soruyorum bundan sonra ne yapmalıyım , bayramı kendime ve eşime zehir etmek istemiyorum , ama yasayan bir ölü gibiyim açıkçası .
Hakkınızı helal edin .
 
Ayrı kaldıkça mesafe olayı artacak
Anladığım kadarıyla o mutsuz ve bu evlilik onun için bir yük haline gelmiş asıl sorun sizsiniz duygularınız siz kendi duygularınızın muhasebesini yapın bu gidişle bu evlilik yürümez gibi
 
O cümleleri kuruyorsa eşin zaten çoktan vazgeçmiş bana göre.
Sizde böyle ölüyorum bitiyorum diye adım atarsanız , işte o andan itibaren kv görümce eş üçlüsüne mahkum, dediklernden çıkamayan bir insan olarak yeni hayatınıza başlamış olursunuz.
İyi düşünün.
 
Son düzenleme:
Ailesiyle sorunlarınız neydi tam olarak sizi soğuk bulmaları dışında?
2-3 hafta üstüne gitmemek en doğrusu olacaktır şu aşamada.
 
Bu bakış açısını sevmiyorum ve de sizi üzmek istemem ama çocuk olmama sebebi sizden mi kaynaklı?
Belki de bahane arıyordur kendine... boşanırsa baba olabilir diye düşünüyordur. Bu konuya fazla takıntılı biri miydi? Yoksa olursa olur, olmazsa bizbize yeteriz diyebilen biri mi?
 
 
ikimizde de sorun var canim
 


Çocuk sorununuzda problem eşinizde mi ?
 
Esiniz mutsuz, icine kapanik, hayattan zevk almiyor. Siz ailesiyle anlasamadiginiz icin. Zorlasa keske. Gidiceksin dese ve siz karsi ciksaniz. Boylesi daha zor degil mi? Esiniz size baski kurmuyor. Ama cok mutsuz. Mutsuz bir adam bir kac gunlugune bile ayriligin tadina varirsa elbette bu soylediklerini soyler. Bakin, esinizin ailesiyle gorusmeyip mutlu bir evlilik surme ihtimaliniz yok. Hele hele esiniz ailesine duskunse imkansiz. Tamam sen gorusme ailemle dedigi zaman dediginiz oh be sizin evliliginizin sonu oluyor. Ne var ki yani. Hicbir sorununuzda yokmus. Beni seviyorlar diyorsunuz. Daha yakin davranirdiniz olur biterdi. Ben boyleyim amalarla yurumuyor maalesef isler.
 
O dayaniyorsa sizde dayanın. Çarkı niye ona çeviriyorsunuz , "bana 2,3 hafta ver " dedirtiyorsunuz.

2,3 hafta sonra bende ne olur bilemem , hoscakal " deyin ona.

Ve bir daha zaafinizi belli etmeyin derim. Zamana bırakın.
haklisiniz sorunun çoğunluğu ondan kaynaklanıyor ve isin içinden cikamiyor , destek olmak icin adim attim aslında .
15 yaşında babasını kaybetmiş kardeş ve anne sorumlulugu ondaydı . Evliliği de annesiyle birlikte bir hayat bekliyordu olmayınca aslında fazlasıyla boşluğa dustu .
 
ben onun ailesi olmadan mutlu olamayacağını çok iyi biliyorum eğlendiğimiz gündem beri düzeltemiyorum ailemle gidip gelmeyin diyordu tabiki ben kabul etmiyordum . Aileyle bağları koparmak çözüm degil çabalayalım diyordum . Ama açıkçası eşim çok güçlü degil bunun altından kalkamadı isi gidip gelmeyi keserek halletmeye çalıştı.
Bunun Yanlis bir yöntem olduğunu bana söyledi .
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…