Eşime ne oldu?

Öyle bir durum yok. Telefonu hep ortada. İşe gidiş geliş saati belli. Başka bişey var ama çözemiyorum.
Monotonluktan sıkılmış olabilir bebek ev işi derken belkide birbirinizi ihmal ettiniz size tavsiyem herseyi tek başına yüklenmeyin maddi durumunuz iyi ise haftada bir iki gün yardımcı alın eşinle bebeğinizle farklı eğlenceli aktiveler yapınız bebek erkek uyursa beraber film izleyin yatak odanızda farkı şeyler deneyin.
 
Bebeğimiz doğduğunda el bebek gül bebek davranıyordu bana. İki ay kadar sonra uzaklaşmaya başladı. Dozunu arttırarak devam ediyor. Tahammülüm kalmadı artık. İşe geri dönüp boşanmayı düşünür oldum. O kadar bıktırdı beni. İyi davranıyorum olmuyor. Tavır yapıyorum olmuyor.

Geçen sabah günaydın dedim cevap yok. Tekrar günaydın dedim. Günaydın dedim ya dedi. Ama eminim demediğine çünkü daha önce de yaptı defalarca benzer şeyi. İçinden mi konuşuyorsun hiçbirşey duyulmuyor dedim. Çok sinirlendim. Muhattap olmak istemiyorsan söyle dedim sesim yükseldi bikaç şey daha söyledim sinirimden gittim odaya ağladım tutamadım kendimi. Sonra gelmiş üzmeyelim birbirimizi dedi. Ama tam gaz devam odunluğa. Değişen hiçbirşey yok.
Babam da eve geldiğinde hoş geldin diyor hoşbulduk diyorum duymuyor kendisi genelde tv müzik açıkken bana bir şeyler söylüyor yine de uzaktan onu duyuyorum ben kendisine seslendiğimde duymuyor. Büyük ihtimalle günaydın demiştir siz duymamışsınızdır. Bir dahaki sefere seslenmeden yanına gidip duyduğundan emin olduğunuz bir mesafeden konuşun bunun için üzülmenize gerek yok. Ayrıca bazı sorularınızı her ne kadar iyi niyetle soruyor olsanız da ona kendisini soruşturuyormuşsunuz gibi gelebilir annem de bana bunu yapıyor çok karışıyor yediğime kadar iyi niyetinden yapıyor biliyorum ama 27 yaşındayım ve sinir olmaktan iyi niyetini bilmeme rağmen kendimi alamıyorum ve annemle bu durumlari düzgünce konuşamıyorum hemen karşı atağa geçiyor ucu tıkalı bir durum benim için. Diğer yorumları okumadım ama belki eşinizin de sizin iyi niyetli davranışlarınızdan rahatsız olduğu bir taraf vardır iyi niyetinizi bilmesine rağmen ama size bunları söylemekten cekiniyordur kavga çıkar diye ya da o sinyalleri siz anlamıyor da olabilirsiniz. Biraz daha yapıcı yaklaşmayı deneyebilirsiniz eşinizle olan iletişiminizde. O yaklaşmıyorsa siz yaklaşın söyleyin o zamanları ne kadar özlediğinizi.
 
Merhaba. Kısaca özet geçeceğim. Eşim bana karşı çok değişti. Eskiden öpüp koklayan seven adam gitti odun gibi birisi geldi. Kaba saba. Sürekli uyarıyorum ama bir iki düzeliyor sonra yine aynı. 8 aylık bi bebeğimiz var. Bebeğimiz doğduğundan beri dozunu arttırarak uzaklaşıyor benden. Ben normalde çalışıyordum şu an bebeğim için ücretsiz izindeyim. En basitinden bugün kahvaltıda bi video izliyorduk geçmiş zamana ait internette. Sokak görüntüleri. Videoyu yanlış anladım. Beni üzüyorsun nasıl böyle anlarsın dedi kapattı kalktı. İzlemedik. Yanlış anladığım şey de tren olmayan bir yerde o yıllarda var zannetmem.

İkinci de işe gitmek için hazırlanıyordu. İşin var mı bugün ne yapacaksın dedim. Hergün aynı şeyi sorma bana rahatladı işte çok işim yok dedi.

Sürekli bi tersleme durumunda. Anlamıyorum ne oluyor.

Dün akşam yaşadığımız şeyi de anlatıyım. Bi ev bakıyorduk. İlanda o apartmandan başka daire buldum. Eşime gösterdim. Bak aynı yerde dedim. Birlikte fotoğraflara bakıyorduk. Bir kere daha dedim ki birebir aynı yer. Aynı şeyi kırk kez söyleme dedi kalktı gitti bakmadan.

Eskiden yatağa gelince sarılır öper öyle uyurdu. Şimdi iyi geceler deyip arkasını dönüyor. Ben söyleyince de herşeyi benden bekleme diyor.

İki gün önce bebeğim gece çok uyandı. Emziemek için çok kalktım. Yorgundum. Sabah uyanınca da eşim aldı odasından bana getirdi. Siz biraz oynayın da az dinleniyim dedim. Gittiler. Bir saat uyumuşum. Gözümü açtım eşim hazırlanıyor işe gitmek için. Tavırlı. Ya biraz dinlendim ne oldu gece çok kalktım emzirmeye dedim. E ben de uyandım ben senden daha yorgunum ben daha az uyudum diyor. Ben yatağa yatıp kalkarken iki saniye uyansa uyumadım diyor.

Bu adam niye böyle oldu. Bana bi akıl verin. Yoruldum sürekli tavrını çekmekten. Tüm gün çocuğumuza tek başıma bakıyorum. Tüm ev işiyle ben ilgileniyorum. Bir de bunun tavrını çekiyırum.
Geçenlerde pınar altuğ un bi röportajındaki cümleye denk gelmiştim. Çocuktan sonra ilk 2 yıl evlilik darbe alıyor diye. Her evlilikte olacak bir şey yok tabi ama sizde de durum böyle olmuş olabilir esiniz bunalmış daralmış olabilir sizde ona biraz fırsat tanıyabilirsiniz
 
Merhaba. Kısaca özet geçeceğim. Eşim bana karşı çok değişti. Eskiden öpüp koklayan seven adam gitti odun gibi birisi geldi. Kaba saba. Sürekli uyarıyorum ama bir iki düzeliyor sonra yine aynı. 8 aylık bi bebeğimiz var. Bebeğimiz doğduğundan beri dozunu arttırarak uzaklaşıyor benden. Ben normalde çalışıyordum şu an bebeğim için ücretsiz izindeyim. En basitinden bugün kahvaltıda bi video izliyorduk geçmiş zamana ait internette. Sokak görüntüleri. Videoyu yanlış anladım. Beni üzüyorsun nasıl böyle anlarsın dedi kapattı kalktı. İzlemedik. Yanlış anladığım şey de tren olmayan bir yerde o yıllarda var zannetmem.

İkinci de işe gitmek için hazırlanıyordu. İşin var mı bugün ne yapacaksın dedim. Hergün aynı şeyi sorma bana rahatladı işte çok işim yok dedi.

Sürekli bi tersleme durumunda. Anlamıyorum ne oluyor.

Dün akşam yaşadığımız şeyi de anlatıyım. Bi ev bakıyorduk. İlanda o apartmandan başka daire buldum. Eşime gösterdim. Bak aynı yerde dedim. Birlikte fotoğraflara bakıyorduk. Bir kere daha dedim ki birebir aynı yer. Aynı şeyi kırk kez söyleme dedi kalktı gitti bakmadan.

Eskiden yatağa gelince sarılır öper öyle uyurdu. Şimdi iyi geceler deyip arkasını dönüyor. Ben söyleyince de herşeyi benden bekleme diyor.

İki gün önce bebeğim gece çok uyandı. Emziemek için çok kalktım. Yorgundum. Sabah uyanınca da eşim aldı odasından bana getirdi. Siz biraz oynayın da az dinleniyim dedim. Gittiler. Bir saat uyumuşum. Gözümü açtım eşim hazırlanıyor işe gitmek için. Tavırlı. Ya biraz dinlendim ne oldu gece çok kalktım emzirmeye dedim. E ben de uyandım ben senden daha yorgunum ben daha az uyudum diyor. Ben yatağa yatıp kalkarken iki saniye uyansa uyumadım diyor.

Bu adam niye böyle oldu. Bana bi akıl verin. Yoruldum sürekli tavrını çekmekten. Tüm gün çocuğumuza tek başıma bakıyorum. Tüm ev işiyle ben ilgileniyorum. Bir de bunun tavrını çekiyırum.
Evlilikten ilişkiden sıkılmış gibi geldi bana... kırk kere aynı şeyi söyleme diye kızması falan sıkıldığını düşündürdü. Çalışıyor musunuz? Kendinize ait bir hayatınız olursa eşinizle sohbet edicek konunuzda olur. Ama sizin anlatıcak bir şeyiniz yoksa her gün iş nasıl, bu gün çok çalışacak mısın vs. gibi hep adama sorup onun anlatmasını beklerseniz, sizin ona katacak hiçbir şeyiniz yoksa sıkılması çok normal.
 
Bazı insanlar hayattaki değişikliklere kolay adapte olamıyor ve çocuk çok büyük değişiklik. Sizin her yaptığınız eşinize batar olmuş. 1 tane çocuk doğurmuşsunuz ama evde şu an 2 tane gibi. size daha anlayışlı ve yardımcı olması gerekirken tersliyor olması çok üzücü. Belki geçiş dönemindedir ve zamanla düzelir. Ama böyle giderse evliliğiniz uzun süreli olacak gibi görünmüyor. Sizin en hassas ve destek almanız gereken dönemler.
 
Önce çok ciddi şekilde oturup konuşun bir kez daha. Sürekli azarlamalarından rencide olduğunuzu, eski sevgi ve saygı dolu eşinizi özlediğinizi belirtin. Maddi manevi bir sıkıntısı olup olmadığını, ailesiyle ilgili yeni bir sorun olup olmadığını sorun. Ama tüm bu soruları öyle üst üste sorguya almış gibi sormayın ki geçiştirmesin. Tek tek üstünde durarak ve açarak sorun. Tersler ya da kapatmaya çalışırsa izin vermeyin. Hayır bunları bu akşam konuşalım ki sen kendine çeki düzen ver, ben de sorunu bileyim ki her gün seni sorgulayıp darlamayayım deyin açıkça. Birimizin psikolojisi mi bozulsun ya da sorun büyüyüp mutsuz saygısız bir çift mi olalım istemiyorsak açık olacağız birbirimize deyin. Lohusalık sendromu ve anneliğe adapte olamama durumunu yaşaması gereken benim ama sen bu durumdasın deyin. Ve halen hepsini red ediyorsa o kendini artık toparlayıp normal haline dönemiyorsan birlikte yardım alalım iyi bir terapistten çünkü ben bu duruma yeteri kadar sabrettim deyip devam eden günlerde siz kendinizi çekin. Biraz sessiz ve kırgın durun. Tüm bunların dışında bakımınıza özen gösterin. Eşinizin çok üstüne düşmeyin. Kendi arkadaşlarınızla, dostlarınızla neşeli sohbetler edin ve bunlara şahit olsun. En son aklıma gelen şey acaba ailesinden biriyle görüşmeye başladı da size karşı bir dolduran mı var buna dikkat edin. İkinci bir kadına karşı da bir süre dikkatli olun tabii
 
Son düzenleme:
Tarihin en eski kuralı "kaçan kovalanır ".
Hemen bir taktik gelistirin. Ozenli ve bakimli olun(ama esiniz icin degil kendiniz icin). Dahq ozguvenli ve mutlu hissedin. Enerjiniz artsin bunu esiniz de fark etsin. Mumkun oldugunca onunla muhabbete girmeyin ve muhatap olmayin ama bunu tavir koymak gibi degil de kovalanmak icin yapin.
Noluyo bu kadin beni artik sevmiyo mu neden benimle ilgilenmiyor diye o düşünsün.

Ben bu yaklaşımı hiç doğru bulmuyorum. Evlilik hesap kitapla hareket edeceğimiz bir alan olmamalı. Eşler arasında taktik olmamalı. Aksine her şey açıkça konuşulmalı. Bir ömür aynı hayatı paylaşacağım insana neden taktik uygulayayım? Ya da ruh halindeki değişimler, mutsuz ya da bakımsız olacağım zamanlar için neden kendimi suçlu hissedeyim? Evlilik böyle bir şey olmamalı yahu.

Parantez içinde eşiniz için değil kendiniz için demişsiniz ama bu ancak kendini kandırmak olur. Zira kovalanmak amacı ile yapılan eylem, niyet böyle iken nasıl kendi için yapılan bir eylem olabilir?

Yaklaşık bir aydır bakımsız haldeyim. Duş almak ve kıyafet değiştirmek dışında bir şey yapmıyorum. Çünkü ruh halim şu an böyle. Korona var, belirsizlik var ev ve çocuk sorumluluğu ve eve kapanmak var. Aman kocam ilgisini benden çekmesin diye taktik uygulayamam. Aksine bir eşten anlayış beklerim bu durumda. Şu an karım böyle hissediyor, anlayış göstereyim ki daha çabuk birlikte atlatalım bu süreci denmesini beklerim. Yapmıyor ise eşim değildir zaten.

Konu sahibi, bazı insanlar hayatlarındaki köklü değişikliklere adapte olmakta zorlanır. İlginin bölünmesine alışamayabilir. Hemen hemen her evlilik çocuk sonrasında bir miktar sarsılır. Bazısı atlatır bazısı daha kötüye gider. Siz tüm gün çocuğun sorumluluğunu alıp, yorulup ilgi bekliyorsunuz. O da muhtemelen hep çocukla ilgileniyor beni unuttu artık eskisi gibi olmayacak hiçbir şey diyor. Bunu dile getirmediği için hırçınlaşıyor. Ya da bunu söylerse tepki alacağından "sen nasıl babasın çocuğunu mu kıskanıyorsun ben anneyim artık seni pış pışlayamam" denileceğinden korkuyor.

Sorularınızın cevabı eşinizde. Çocuğu uyutup açık açık hislerinizi söyleyin. Ama suçlamadan, yapmadın etmedin ya da yaptın ettin diyerek değil "ben böyle hissettim, hissediyorum" diyerek.
 
sayfaları okuyamadım da konunuza cevabım

eşiniz baba olmuş

ilk bir yıl her iki taraf için de çalkantılı geçebilir

şimdi burada derdini anlatana biraz kendini de irdeleme demek hoş olmuyor ama bir çoğumuz o yollardan geçtik

özellikle dışarıda çalışıp da sürekli evde kalınca insanın bakışı dahi değişiyor

bir de pandemi olunca siz tamamen eve kapanmışsınızdır ister istemez

yani o eşinizin size yönelttiği eleştirici cümleler hoş üslupta olmasa da gerçek olabilir

yalnız o gece ben de uyanıyorum az uyuyorum vs konusunu sabah akşam gibi uyku saati olmayan bir süreçte konuşun

erkekler kadınların ben hep kalktım çok uyandım çok yoruldum sözlerine bu garip tepkileri veriyorlar

bir erkek arkadaşım sabah eşi ile kavga etmiş geldi

ne oldu dedim

eşi bu gece çok kalktım vs demiş

o da sizinkine benzer tepkiler vermiş zira kendisini yetersiz hissettiğini, sanki eşinin o uykusuzluğunun sorumlusunun kendisi olduğunu söylediği gibi bir saldırı algıladığını ve karşı saldırıda bulunduğunu uzun bir konuşma sonrasında itiraf etti

sonra dedi ki çok uyanmış ben ona o anda ne yapabilirdim ki dedi

aslında eşine seni anlıyorum geçecek mesajını vermesi yeterli olacaktı

yani dönüp "vay benim yaramaz kızım anneni uyutmadın mı böyle yapma, bak annen çok değerlimiz", demesi, çok fedakarsın ama bebek büyüyor işte, bugün uyuyamamışsın ama ben şimdi çıkmalıyım bir başka zaman telafi ederiz gibi bir cümle ile konuyu tatlıya bağlayabilirdi

geçecek arkadaşım geçecek ama biraz daha bebek büyüyüp siz de olağan yaşamınıza döndüğünüzde o kırılmış gibi duran karı koca bağı da olağan haline gelecek
 
Bebeğimiz doğduğunda el bebek gül bebek davranıyordu bana. İki ay kadar sonra uzaklaşmaya başladı. Dozunu arttırarak devam ediyor. Tahammülüm kalmadı artık. İşe geri dönüp boşanmayı düşünür oldum. O kadar bıktırdı beni. İyi davranıyorum olmuyor. Tavır yapıyorum olmuyor.

Geçen sabah günaydın dedim cevap yok. Tekrar günaydın dedim. Günaydın dedim ya dedi. Ama eminim demediğine çünkü daha önce de yaptı defalarca benzer şeyi. İçinden mi konuşuyorsun hiçbirşey duyulmuyor dedim. Çok sinirlendim. Muhattap olmak istemiyorsan söyle dedim sesim yükseldi bikaç şey daha söyledim sinirimden gittim odaya ağladım tutamadım kendimi. Sonra gelmiş üzmeyelim birbirimizi dedi. Ama tam gaz devam odunluğa. Değişen hiçbirşey yok.
Ya bu uzaklasmaktan da farkli birsey, tahammulu kalmamis sanki, bence bilmediginiz birseyler var...biz de dogum sonrasinda biraz gerildik uzaklastik ama bebgm sorumlulugunu beraber almaya calistik ben biraz bocaladim esimn her yaptgigi gozume batar oldu ama hic esiniz gibi tepkiler vermedim ama sonra konustuk boyle olmaz dedik tabi cocuga da alistik ve eskisi gibi olduk ama sizin ki daha farkli geldi bana, biz hic birbirimizi gormezden gelmedik
Hayatında biri var mı bilmem ama ilgi alanına giren biri olduğunı düşünüyorum ben.
Bence de yani illaki biriylr birlikte olmasi gerekmiyor, dikkatini ceken biri bile olmus olabilir...bunun icin bir yerlere gitmesine gerek yok konu sahibi yanlis anlamasin ama belki boyle birsey degilse bile esinde farkli bir durum var
Valla görmezden geldikçe gözüme sokuyorlar. Aldatıyor da aldatıyor diye. İyiliğimi mi istiyorlar moral bozmak mı niyet anlamadım.
Canim bak moral bozmak degil ama yazdiklarini ve yorumlarini disardan okuyinca esinin ilgisinn kayma ihtimali de gorunuyor, insallah yoktur ama bence direk kestirip atma
 
Öyle bir durum yok. Telefonu hep ortada. İşe gidiş geliş saati belli. Başka bişey var ama çözemiyorum.
İçinizi karartmak istemem ama arkadaşın dediği gibi bir olay daha geçen hafta bir tanıdığımın başına geldi adam iş saatinde iş kıyafetleriyle evden çıkıyor iş yerine gidiyor meğerse orda kendine yeni dolap yapmış telefon almış ve karısı işte zannederken başka kadınlarla konuşmuş buluşmuş eve dönüş saatinde de evde olmuş siz yine temkinli davranın derim ben
Imkansız diye bir şey yok, maalesef. Kimseye bu kadar güvenmemek lazim özellikle erkeklere hiç. Belki de başka telefonu vardir
 
Merhaba. Kısaca özet geçeceğim. Eşim bana karşı çok değişti. Eskiden öpüp koklayan seven adam gitti odun gibi birisi geldi. Kaba saba. Sürekli uyarıyorum ama bir iki düzeliyor sonra yine aynı. 8 aylık bi bebeğimiz var. Bebeğimiz doğduğundan beri dozunu arttırarak uzaklaşıyor benden. Ben normalde çalışıyordum şu an bebeğim için ücretsiz izindeyim. En basitinden bugün kahvaltıda bi video izliyorduk geçmiş zamana ait internette. Sokak görüntüleri. Videoyu yanlış anladım. Beni üzüyorsun nasıl böyle anlarsın dedi kapattı kalktı. İzlemedik. Yanlış anladığım şey de tren olmayan bir yerde o yıllarda var zannetmem.

İkinci de işe gitmek için hazırlanıyordu. İşin var mı bugün ne yapacaksın dedim. Hergün aynı şeyi sorma bana rahatladı işte çok işim yok dedi.

Sürekli bi tersleme durumunda. Anlamıyorum ne oluyor.

Dün akşam yaşadığımız şeyi de anlatıyım. Bi ev bakıyorduk. İlanda o apartmandan başka daire buldum. Eşime gösterdim. Bak aynı yerde dedim. Birlikte fotoğraflara bakıyorduk. Bir kere daha dedim ki birebir aynı yer. Aynı şeyi kırk kez söyleme dedi kalktı gitti bakmadan.

Eskiden yatağa gelince sarılır öper öyle uyurdu. Şimdi iyi geceler deyip arkasını dönüyor. Ben söyleyince de herşeyi benden bekleme diyor.

İki gün önce bebeğim gece çok uyandı. Emziemek için çok kalktım. Yorgundum. Sabah uyanınca da eşim aldı odasından bana getirdi. Siz biraz oynayın da az dinleniyim dedim. Gittiler. Bir saat uyumuşum. Gözümü açtım eşim hazırlanıyor işe gitmek için. Tavırlı. Ya biraz dinlendim ne oldu gece çok kalktım emzirmeye dedim. E ben de uyandım ben senden daha yorgunum ben daha az uyudum diyor. Ben yatağa yatıp kalkarken iki saniye uyansa uyumadım diyor.

Bu adam niye böyle oldu. Bana bi akıl verin. Yoruldum sürekli tavrını çekmekten. Tüm gün çocuğumuza tek başıma bakıyorum. Tüm ev işiyle ben ilgileniyorum. Bir de bunun tavrını çekiyırum.
Adamın sana garezi var sanki. Altından çirkin bir şeyler çıkacağını hissettim nedense
 
Konuyu takipteyim benimki de böyle ama doğumdan bebekten ya da baska bir şeyden sonra değişen bir durum degil bu baştan beri böyleydi huyu böyle, belki işime yarayan bir şeyler okurum 🤩
 
Bu arada ben baska biri olduğunu düşünmüyorum hic, yani o ihtimalin olduğunu gösteren seyler degil bunlar asla. Bence alakası yok olay tamamen huy, davranış vs
 
Mutsuzlar bence o yüzden. O kadınları da bu hale getiren birileri var muhakkak. Ben de anlam veremiyorum. Dertleşmek, derdini hafifletmek falan yok. Konu açanı yerin dibine sokup çıkarıyorlar. İnsanın düşük olan modu iyice düşüyor.

Gerçekleri söylüyoruz diyecekler de ne söylediğin kadar nasıl söylediğin de önemli.
Ayy ben geçen hafta bu durumla ilgili bir sey yazmıştım artık cok dolup ama yine benı linclediler ve şikayet ettiler banlandım. Nişanlı Abisinin travestilerle iliskisi olduğunu yazan kızı bile mesajları okuyup özel hayatı ihlal ettiği için azarladılar
 
eşinizin ailesiyle sorunlarınız olmuş. artık görüşmüyormuş ailesiyle. ailesini özlüyor olabilir. hele insanın kendi çocuğu olunca anababayla olan ilişkisi dönüşüyor, onları daha iyi anlıyor falan filan ya eşiniz de o yaşadığınız sorunları şimdiki aklıyla değerlendirip kendini ve sizi suçluyor, vicdan azabı çekiyor, pişmanlık yaşıyor olabilir. ailesiyle en azından sadece kendi görüşebilir, evladını gösterebilir öyle değil mi? belki sizin tepkinizi kestiremediğinden içini açamıyordur. ona bu konuda yardımcı olmaya çalışmanız lazım gibi geldi bana.
 
eşinizin ailesiyle sorunlarınız olmuş. artık görüşmüyormuş ailesiyle. ailesini özlüyor olabilir. hele insanın kendi çocuğu olunca anababayla olan ilişkisi dönüşüyor, onları daha iyi anlıyor falan filan ya eşiniz de o yaşadığınız sorunları şimdiki aklıyla değerlendirip kendini ve sizi suçluyor, vicdan azabı çekiyor, pişmanlık yaşıyor olabilir. ailesiyle en azından sadece kendi görüşebilir, evladını gösterebilir öyle değil mi? belki sizin tepkinizi kestiremediğinden içini açamıyordur. ona bu konuda yardımcı olmaya çalışmanız lazım gibi geldi bana.
Bencede buda var
Erkekler belli süre sonra bu durumu kabul edemiyor
 
Sebep şudur diye net bir şey söyleyemeyiz.Belki, birden çok şeyin bir araya gelmesiyle eşinizde böyle bir değişim olmuştur.
Bu sorunu iletişiminizi azaltarak değil,artırarak çözebilirsiniz.Bebekli hayata alışmada çiftlerin çoğu bir takım sıkıntılar yaşayabiliyor.Herkes karşısındakini suçluyor.Bebeğin uyuduğu zamanları birbirinizle daha fazla ilgilenerek değerlendirmeye çalışın. Mesala,sürekli şikayetlenen biriyseniz,bu huyunuzdan vaz geçin.Erkekler ne kadar çok istemiş olsalarda, bebek sorumluluğu onlara uzun vaadede zor gelebiliyor,kaytaracak yer arayabiliyorlar. Hanım zaten bebek için izinde,neden halen ben gece uyanmak zorundayımki diye bile düşünebilir.Gülümsemeyi unutmadan, her zaman onun desteğine ihtiyacınız olduğunu vurgulamalısınız.Erkekler bir şeyi yaparken mecbursun tavrıyla yaklaşırsan seninle inatlaşıyor.
Bebeğinizi sağlıkla ve huzurla büyütün inşallah.
 
Back
X