- 23 Mart 2017
- 1.623
- 3.146
- 53
Karşı taraf sıkılınca ne yapıyorum ben acaba diye düşünmüyor musunuz?
Ben şahsen karşımdaki öfff dese utanırım, velev ki boğma beni diyecek
Cevapladığınız için teşekkür ederim. Ben de hemen hemen böyle bir ruh haline sahip olduğum için sormak istedim.Bana göre ilgi istemek,ilgilenilmek normaldi ama artık yıprandığımı hissettikçe bir şeyler ters mi diye düşünmeye başladım.Sorun bende mi diye bir çelişki doğru içime.Ama nasıl çözeceğimi anlamadım .Önceki ilişkimde karşımda güvenilmez biri var diye bu kadar üstüne gidiyorum galiba diye düşündüm fakat sonraki ilişkide yine aynı sorun oluştu
Sürekli arayan soran ilgi isteyen merak eden taraf benim karşı taraf ise bundan sıkılan...
Nasıl bir psikolojik tedavi talep etmeliyiz acaba?
Teşekkür ederim cevabınız içinİlgi istemek ve bunu beklemek elbette normal. Hepimiz bekleriz ve hepimiz bi nebze kaybetme korkusu duyarız. Bunlar çok insani duygular. Fakat bunun dozu önemli. Karşıdaki insan ‘yeter arama, yazma, boğma’ noktasına geliyorsa burda bir sorun var demektir. Hiç kimse karşısında bu kadar talepkar ve umutsuzca ilgi bekleyen birini görmek istemez doğrusu. Emin olun ne kadar ilgi görürse görsün bu zaten konu sahibine yetmeyecek ve daha fazlasını talep edecek. Sizin durumunuz içinse bilemiyorum doğrusu eğer gerçekten bir ilgisizlik varsa bu belki de aradığınız ilişki değildir. Ama şöyle dürüstçe bi düşününce ‘aslında seviyor, ilgi de gösteriyor ama ben çok talepkarım sanırım’ gibi bi duyguya kapılıyorsanız sizden kaynaklı bi sorun olduğunu söyleyebiliriz. Şuanda en yaygın bilişsel-davranışçı terapi diyebiliriz..
O raddeden sonra aramıyoruz zaten.Herkesin bir kalbi var.Karşı taraf sıkılınca ne yapıyorum ben acaba diye düşünmüyor musunuz?
Ben şahsen karşımdaki öfff dese utanırım, velev ki boğma beni diyecek
İlgi beklerken çok üstelediğiniz için ona çocukça görünmeniz normal. Kendinizi geri çekin o aramadıkça mesaj attmadıkça gerekmediği sürece sizde aramayın mesaj atmayın. O şekilde eşinizin düzeleceğine inanıyorumMerhabalar,
benim sorunum esimden ilgi , sevgi beklemem ve bir turlu bunu tam anlamiyla hissedememem. Esimin benim beklentilerim yuzunden isyan etmesi, bana soguk davranmasi, eger ustelersem kabalasmasi ve kavga etmemiz..
Esimde bende calisiyoruz, o sıklıkla yurtdisina seyahate gidiyor, 1-2 hafta kaldigi oluyor bazen. 3 senedir evliyiz yurtdisinda yasiyoruz ama kismetse Turkiyeye donecegiz yakinda.
beklentilerim gun icinde 1-2 kere konusmak, bi vakit ayirip beni aramasini veya mesaj atmasini bekliyorum, esimde mesajlasmaktan nefret ediyo, o yapmayinca ben dayanamayip ariyorum veya yaziyorum , abartmazsam sorun yok konusuruz ama seyahatteyse icim icimi yiyo aramadan duramiyorum, bu sefer geriliyoruz beni cok bunaltiyosun diyo, 3 yasinda cocuk gibi davraniyosun diyo ve saygisizlasiyo bazen hakaret ediyo bana.
aslinda istedigim deger gormek, sevgi ve saygi gormek esimden.. bunlar icin ne yapmam gerekir?
hep bi iletisimde olmak istedigim dogru, belki sevgililikteki gibi kalmaya calisiyorum sorun bu bilmiyorum, ama icimden hep temas halinde olmak geliyor. en azindan 3-4 saatte bir konusmak istiyorum. esimse bunu istemiyo ve ben diretince kabalasiyo bana saygisizlasiyo kendini cekiyo , en kotusu ise hakaret ediyo ve kavga ediyoruz..
esimin yogun bir isi var, hepte oyle olacak gibi isini cok seviyo. cocukta dusunuyoruz yakinda ama iliskimizi duzeltmek biseyleri rayina oturtmak ve ben kendi icimdede esimin sevgisine guvenmeyi istiyorum cocuktan once.
kavga esnasinda bana Allah seninde benimde yardimcim olsun, kendime uzuluyorum dedi. nasil bir duzen kurucaz merak ediyorum dedi.. 3 yasindaki aklinla nasi cocuk olcak dedi, bana boyle yapiyosan ona ne yapicaksin dedi... benim hic olgun davranmadigimi cocuk gibi davrandigimi dusunuyor.. cok ariyorum mesaj atiyorum ilgi bekliyorum diye, ozellikle o seyahatteyken.
ne yapmaliyim sizce? nasil yoluna girer hersey..
Neden bu denli eşinizi kaybetme korkusu duyuyorsunuz? Böyle davranmanızın sebebi, kaybetme korkusunun yarattığı kaygı. Bu kaygıyla başa çıkmak için de her an orda olduğunu arayarak teyit ediyorsunuz kısacası. Bu durumu irade yoluyla falan çözemezsiniz. 2 gün dayanırsınız, 3.gün aynı şiddette geri döner bu boğmalarınız. Yani bu şekilde davranmanızın nedeni aslında eşinizi çok sevmeniz vs değil. Sebebi şu temel iki duygu: korku ve kaygı. Psikolojik destek alırsanız ve farkındalığınız artarsa bu durumun üstesinden geleceğinizi düşünüyorum. Bu şekilde bağımlı gibi yaşayıp kendinize eziyet etmeyin. Böyle devam ederseniz saygı görmeniz mümkün değil.
Evlenmeden önce hangi sıklıkta telefonda gorusuyordunuz.
3/4 saat de bir beni arasanız direk sizi engellerim.
ne konuşacaksınız bu kadar sık arayarak.
kendinize meşgale bulun örgü örün kurabiye kek yapın çovuklara ikram edin.ne bilim kurslara gidin hiç yokdan.
adam çalışırken rahat bırakın vakit oldukça sizi arar merak etmeye fırsat tanıyın
Yani geçici çözümlerden ziyade kalıcı bir çözüm isteniyorsa tabiki en etkili yol terapidir. Çünkü konu sahibinin bu yaptığı sağlıklı bi ilişki kurma yolu değil. Bu şekilde devam ederse kendini de ilişkiyi de tüketir. Genelde de zaten kendini gerçekleştiren kehanet gibi terkediliyorlar. Çünkü yoğun bir terkedilme korkusu duyuyorlar.
Bu denli yoğun bir kaygı duymasının mutlaka kişiye özgü bir sebebi vardır. Kişi bu kaygıyı arttıran sebep hakkında bir farkındalık kazanır, terapiler yoluyla. Farkındalık arttıkça da zamanla kişi davranış değişikliğine gider. Ne tür bilişsel bozukluklara sahip bunların ortaya dökülmesi lazım. Kısacası ne kadar işlevsiz ve aslı olmayan düşünceler tarafından yönlendirildiğini anlaması gerekiyor.
Nisanliyken sevgiliyken zirt pirt mesajlara aramalara sabaha kadar konusmalara ertesi gun ise dayaniliyi evlenince tsm bi odun oluyolar :) yapcak bisi yok iyice totosu kalkmis kendinizi tutamadiginizi anliyorum bende ilgi sevgi delisiyim hayalimdeki iliski dizilerde filimlerde bile yok yani ozenc degil duygusalim ve seviyorum sevilmeyi sevmeyi... esim ne yapsa yetmiyo ama ben aramak filan bunaltmam gun icinde konusuruzda mesajlasirizda gerektikce cocuk var tabi pek onu dusunmuyorum.sizin cocugunuz olmadi icin ona sariyosunuzdur:) calistiginiz halde kendinizi tufamiyosaniz telefonunuza oyun yukleyin duvar kagidinida arama mesaj atma yazin her tel elinuze aldinizda yaziyi gorun aramak yerine oyun oynayin zamanla alisirsiniz. Mesafeli durun o sorana kadar bekleyin :)
İçinden gelmeyerek zorla yazdığı zaman mutlu olabiliyor musunuz? Ben olamam zorla yazdıracağıma hiç yazmasın daha iyi.
Konu sahibii
Ararsa mesaj atarsa ilgisini sevgisini mi anlıcan bazı erkeklr benmki de dahil istese de belli edemez ki sorsan seviyoruz işte sevmesek niye evlenelim der eşn işini yapsın bunaltma hem bazı işlerde sürekli telefon eline almak olmuyo bnmki yola gidiyo arasam adamın dikkati dağılır kaza falan allah korusun o arar
Adamı soğutursun sana yetemediğini düşünür haklı eşin sürekli seninle ilgilenemez onu kaybetmek istemiyosan kendini topla sevgi mesajla konuşmayla hissedilmez yürekten hissedilir onun bi bakışından anlarsın ve arasa mesaj atsada emin olamazsın ki bu seferde beni avutuyo ama sevmiyo dersin yani işte
Çocuk olunca da dersin çocukla ilgileniyo beni artık unuttu yada karnıma dokunmuyon istemiyon mu bu çocuğu falan dersin sen erkeklèr dokununca bişey olacak gibi panik olur ama işte biz tersine çekeriz
Düşün sevgi neydi
Sevgi emekti
Der ve kaçarım
Ben sema terapi gordum 8-9 ay kadar. bi faydasi oldumu dersen olmustur elbet, o kadar caresiz hissetmiyorum, bir gun ayrilirsakta olmeyecegimi biliyorum.
ama endiselerim devam ediyo, ben bunun endise oldugunun farkinda degildim saniyodumki ilgi bekliyorum, her kadin ilgi bekler.. ama ilgi beklemek degil sorun o ilgi (Arama, mesaj, yanimdayken benimle konusmasi ilgilenmesi..) yokken duydugum kaygi. cunku o kaygi ve korku, dediginiz gibi, hissettigim anda baska carem yokmus gibi geliyo, arayip ulasmaya calisiyorum bi sekilde ki o hislerim gecsin.
siz saniyorumki bu konuda bilgilisiniz , bu bi tip bagimlilikmidir, takintimidir, nedir bunun adi ?
Bu bir kişilik bozukluğu olabilir mi yani ?Biz bunu genellikle kişinin çocukluğunda sağlıklı bir bağlanma süreci geçirmemesiyle özdeşleştiririz. Mutlaka çocukluk deneyimleri ve aile öyküsü alınır. Bunun dışında sizin yaşadığınız özel deneyimler de irdelenmeli. Mutlaka zihninizde size ışık yakacak bir şeyler yakalanır terapilerde. Şema terapi de gerçekten etkili yöntemlerden biridir, faydalanmakla iyi yapmışsınız. Ben şöyle düşünüyorum eşiniz değil de başkasıyla da olsaydınız böyle davranacaktınız. Çünkü bu sizin ilişki kurma biçiminizle alakalı bir durum. Şemalarınızı tetikleyen ve bunları doğrulayan şekilde davranıyorsunuz. Muhtemelen zaten terkedilme korkusu ya da kendini sevilmeye layık görmeme gibi şemalarınız var. Sevgili N nilayblt şemalarımız çok kolay değişmez sizi anlıyorum. Ama en azından o anda neyi neden yaptığınıza dair sağlam bir içgörü oluşturursanız bu sizde ufak ufak davranış değişiklikleri yaratır. Zihinsel anlamda zaten bir yol katetmişsiniz anladığım kadarıyla bundan sonrası artık bunu pratiğe dökme işidir. Yaptıklarınızı farkında olarak yapmanız gerekiyor, kendinizi sürekli gözlemleyin. Bazen bazı şeyleri yapmaktan kendimizi alıkoyamayız, takıntılarda da durum böyledir. O anda kişiye bunu gerçekleştirmemek ne kadar acı verse de yapmaması önerilir. ‘Bu bana zarar veren, işlevsiz bir davranış ve geçici bir rahatlama şekli ‘ gibi içsel telkinler geliştirmeniz gerekiyor. Değişim ve dönüşüm sabır gerektiren, sancılı bir süreçtir. Ama uzun vadede gerçekten huzur bulursunuz. Öncelikle yaşadığınız bu kaygının kontrol altına alınması lazım. Farkındalık temelli bilişsel terapi ya da bilişsel davranışçı terapiden de faydalanabilirsiniz. Şema terapiyle ortak yönleri vardır ama davranış kısmını da çok önemserler. Emin olun değişmek mümkün sadece çabalamaktan vazgeçmeyin. Çünkü 1 günde böyle olmadınız ve 1 günde de düzelmezsiniz.
Bu bir kişilik bozukluğu olabilir mi yani ?
Bağımlı kişilik bozukluğu gibi ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?