Adam elden ayaktan düşmemiş ki neden 7/24 çocuklarının yanında kalmak zorunda?Şimdi herkes beni ateşe tutmasın ama babası yalnız kalmış. İki çocuğu var ve istenmiyor mu? Ne bileyim yani. Anne babalara kim yardım etmeli peki yaşlandıklarında? Evlenince bunları düşünmüyor musunuz?
Tabi tabi konu sahibi benim gibi olmus idare etmis susmus aglamis. Ben kanser oldum konu sahibi haberin olsun.gercekten oldum bak forumda geneli biliyo yasanilanlari. Sakin hayatindan taviz verme dunya 1 gublukse oda bugun.sana bisey olursa en cok kendi anan baban agliyoYa konu sahibi öyle aileye ayılan bayılan bir tip değilim ama annem ölse babam yalnız kalsa getirir onu başıma tac ederdim.
Gerekirse çocuk durumunu da ertelerdim yas bu sonuçta hemen bitmeyebilir. Ölüm var sonuçta ortada.
Biraz idare edin sağlıklı düşünün. Bu aşamada çocuğu erteleyin, yapıcı çözümler sunun eşinize baba konusunda.
Neye tabi tabi anlamadım ?Tabi tabi
İşte benim için elden ayaktan düşmemesi de fark etmez. Kendi ailem ya eşimin ailesi, tek başına kalmalarına istemem. Her kesin kendisine göre yorumluyor tabi ki. Hanımın düşüncesi farklı, ben kendi fikrimi yazdımAdam elden ayaktan düşmemiş ki neden 7/24 çocuklarının yanında kalmak zorunda?
Mesajin devami var tabi tabiden sonrasi varNeye tabi tabi anlamadım ?
Sonrasında kendinden bahsetmişsin ve konu sahibine hitap etmişsin.Mesajin devami var tabi tabiden sonrasi var
Eşi
Eşime 1-2 kez olmuyor böyle ayrılalım dedim.Çok kızdı tamam dedi ama işte sorun ikimizden kaynaklı değil. 2dk sonra birbirimze sarılıp duruyoruz.
Bence kv için ölmeseydi keşke eski düşüncelerimden utanıyorum derken başımızda olsaydı derken kayınpederiniz için öyle düşünüyorsunuz kendinizi kandırmayın bı söz vardır ana baba bir odaya 5 çocuk sigdirirmis 1 evlat ana babasini sigdiramazmis bu hayatta önce kime ne olacağı belli olmaz ama bigun eğer hayattaysa ailen baban tek başına kalırsa bir evde tek başına durmasına gönlün razı gelsin eğer gerçekten kv hakkında söylediklerinde samimi isen kp için güzel davranip içini rahatlat adam tabikide bı kızına bı oğluna gidecek kadınlarda beklemiyordu onu gelsin evleneyim diyeMerhaba KK dostlarım :)
Artık bir çıkmazın içine doğru son süratle sürüklendiğimi farkettiğim için sizlerden yardım istiyorum.
Daha yolun başında 1.5 yıllık evliyim. 7 senelik bir ilişki sonrasında evlendik.
Nişanlandığım dönemde eşimin annesi 17 yıldır kaçtığı bir ameliyatı olmak zorunda kaldı(?)Nikah gününe kadar herşey iptal olacakmış gibi hazırlanarak hep olsun olsun aman ağzımın tadı bozulmasın diyerek dip bucak ağlaya ağlaya evlendim.Eşim bu sureçte çok yıprandı,Hem bizim için hem annesi için koşturdu.Ben boş durmadım tabii hem çalıştım hem hastanede refaktçi oldum hem evin tadilati vs seylerde ailem ile eşime sürekli destek oldum.Eşimin annesi ölümden döndü ve biz nikahımızı gerçekleştirdik.Her şey düzeldi sandım ama meğer yeni bir sayfanın beyazlığı beni kandırmış.Sürekli annem annem demeler günde 1483902 kez konuşmalar,yediği yemek giydiği kıafeye kadar sormalar.Bir süre sonra işten döndüğümde evde olduklarını görmem canhıraş hizmet etmem sürdü gitti.
Bu aralarda ne evlendiğimi ne evimi anladım boş boş çırpınıp durmuşum.
Pandemi patladı herkes evlere tıkıldı bi oh dedim ki demez olaydım.Annesi rahatsızlandı bir süre hepberaber hastanede kaldık.Baktım destek oldum.Çok kötü günler yaşadık ve kayınvalidemi kaybettik.Şimdi geçmişte yaşadağım herşeyden utandım ve herşeyi unuttum.Keşke hayatta olsada yanımızda olsa diyorum.
Eşimi zar zor toparladım.Hayata tekrar alışması zor oldu.Şimdi ise babası hayatımızı dar ediyor.9 aydır evine gitmiyor.Bir kızında bir bizde. Sürekli olarak ağzında evime gidicem lafı var ama icraat yok.Kendi evimde sürekli diken üstünde yaşıyorum ne yatabiliyorum ne kalkabiliyorum.Özel hayat diye birşey kalmadı.Bu sorunu eşime açtığımda ise kıyametler kopuyor.Babası bizde kalmadığında bile neredeyse mutlaka o akşam oraya gidiliyor bir görünüyoruz.
Ben ne nişanlılığımı ne düğün günümü ne evliliğimi yaşayamadım.Yaşayacal gibide görmemeye başladım.Anne olmak istiyorum,eşim sürekli erteliyor.önce bir evliliğimizi yaşayalım gezeliö tozalım diyor.Ama inanın artık bana söyledikleri fıkra gibi geliyor çünkü durum ortada.
Herkesin ağzındayız bu cocuklar evliliklerini yaşayamadı diye,ama kimse birşey yapmıyor.
Eşimin babası evlenmek istiyor çünkü ona bakılmasını hizmet edilmesini içten içe istiyor.Evlenmeden evine gideeği yok.Ama evlilikte yok ortada.
Eşimle sürekli 3. Kişiler yüzündem kavga etmekten yoruldum.Evliliğim çatırdıyor.O da bu durumdan artık rahatsız bence ama birşey yapamıyor.
Babası sözde okumuş etmiş diplomalı adam ama bu şekilde davranması artık beni çok bunaltıyor.
Evimizden ayağını çekmesi için ne yapabilirim?Artık bunaldım.
Kusura bakmayin ama 59 yasinda saglikli bir bireye neden bakici gereksin ki...Şimdi herkes beni ateşe tutmasın ama babası yalnız kalmış. İki çocuğu var ve istenmiyor mu? Ne bileyim yani. Anne babalara kim yardım etmeli peki yaşlandıklarında? Evlenince bunları düşünmüyor musunuz?
Buna benzer bir şey yaşadım. Tavsiyem eve iş getiriyor gibi yapmanız. İşlerim var deyip odanıza çekilin. Eşinizin babası anlayacaktır. Ki okumuş etmiş insan. Şu an zor bir dönem yaşıyor. Biraz daha sabredip, kendi kabuğunuza çekilin. Evde fazla ortalıkta dolanmayın.Merhaba KK dostlarım :)
Artık bir çıkmazın içine doğru son süratle sürüklendiğimi farkettiğim için sizlerden yardım istiyorum.
Daha yolun başında 1.5 yıllık evliyim. 7 senelik bir ilişki sonrasında evlendik.
Nişanlandığım dönemde eşimin annesi 17 yıldır kaçtığı bir ameliyatı olmak zorunda kaldı(?)Nikah gününe kadar herşey iptal olacakmış gibi hazırlanarak hep olsun olsun aman ağzımın tadı bozulmasın diyerek dip bucak ağlaya ağlaya evlendim.Eşim bu sureçte çok yıprandı,Hem bizim için hem annesi için koşturdu.Ben boş durmadım tabii hem çalıştım hem hastanede refaktçi oldum hem evin tadilati vs seylerde ailem ile eşime sürekli destek oldum.Eşimin annesi ölümden döndü ve biz nikahımızı gerçekleştirdik.Her şey düzeldi sandım ama meğer yeni bir sayfanın beyazlığı beni kandırmış.Sürekli annem annem demeler günde 1483902 kez konuşmalar,yediği yemek giydiği kıafeye kadar sormalar.Bir süre sonra işten döndüğümde evde olduklarını görmem canhıraş hizmet etmem sürdü gitti.
Bu aralarda ne evlendiğimi ne evimi anladım boş boş çırpınıp durmuşum.
Pandemi patladı herkes evlere tıkıldı bi oh dedim ki demez olaydım.Annesi rahatsızlandı bir süre hepberaber hastanede kaldık.Baktım destek oldum.Çok kötü günler yaşadık ve kayınvalidemi kaybettik.Şimdi geçmişte yaşadağım herşeyden utandım ve herşeyi unuttum.Keşke hayatta olsada yanımızda olsa diyorum.
Eşimi zar zor toparladım.Hayata tekrar alışması zor oldu.Şimdi ise babası hayatımızı dar ediyor.9 aydır evine gitmiyor.Bir kızında bir bizde. Sürekli olarak ağzında evime gidicem lafı var ama icraat yok.Kendi evimde sürekli diken üstünde yaşıyorum ne yatabiliyorum ne kalkabiliyorum.Özel hayat diye birşey kalmadı.Bu sorunu eşime açtığımda ise kıyametler kopuyor.Babası bizde kalmadığında bile neredeyse mutlaka o akşam oraya gidiliyor bir görünüyoruz.
Ben ne nişanlılığımı ne düğün günümü ne evliliğimi yaşayamadım.Yaşayacal gibide görmemeye başladım.Anne olmak istiyorum,eşim sürekli erteliyor.önce bir evliliğimizi yaşayalım gezeliö tozalım diyor.Ama inanın artık bana söyledikleri fıkra gibi geliyor çünkü durum ortada.
Herkesin ağzındayız bu cocuklar evliliklerini yaşayamadı diye,ama kimse birşey yapmıyor.
Eşimin babası evlenmek istiyor çünkü ona bakılmasını hizmet edilmesini içten içe istiyor.Evlenmeden evine gideeği yok.Ama evlilikte yok ortada.
Eşimle sürekli 3. Kişiler yüzündem kavga etmekten yoruldum.Evliliğim çatırdıyor.O da bu durumdan artık rahatsız bence ama birşey yapamıyor.
Babası sözde okumuş etmiş diplomalı adam ama bu şekilde davranması artık beni çok bunaltıyor.
Evimizden ayağını çekmesi için ne yapabilirim?Artık bunaldım.