Umarım öyle olur.. sağolun yorumunuz icin
Bu konuyu açmaya çekiniyorum çünkü eşim hemen sesini yükseltir ailesi hakkında küçük birsey söylediğimde, korur onları, laf kondurmaz. Hele ki söz konusu en küçük kardeşi ise. Başka tartışmalarda, ne kadar doğru kelimeleri kullanmaya çalışsam da, yanlış anlıyor beni. O yüzden konuyu bir daha açamadım, ama en kısa zamanda onunla konuşmam gerektiğini anladım. çok huzursuzum, bu böyle devam edemez. Teşekkür ederim yorumun icin.
Kabul etmeyi düşünmüyorum, ablam diyor ki sen kabul etmek zorunda kalsan da ben engellerim bunu. Sağolsun ailem bana destek çıkıyor ve bu duruma asla müsaade etmezler. Ben kendi çocuğum olmayan birine bakıcılık etmeye gelmedim, sadece mutlu yuva kurmak icin evlendim. Ama erkek aileleri iste, bir türlü huzur vermiyorlar..
Evlenmeden önce insan tecrübesiz oluyor, ben bu olabilir şu olabilir ilerde aman bununla evlenme demedim, sadece eşimi seviyorum ve iyi anlaşıyoruz dedim ve evlendim. Ama aslında varacağın aileye de göz atmalısın, bunu maalesef yapmadım, keşke yapsaydım.. evet bence amaçları bizim bakmamız, ama ben kesinlikle kabul etmem, bu konuyu keşke bana açsalar da net cevap veriyim. Şimdi belki benim mecburen kabul edeceğimi düşünüyorlar, bunu da düşünmelerini istemiyorum, kimse güvenmesin bana Allah Allah..
Eşiniz istediği kadar kükresin.
Aileci kocadan uzun bir süre çocuk sahibi olmayın.
Bu aralar çocuk istiyor benden, bahane üretmekten bıktım. Kardeşi olmasaydı yapardım çünkü bende anne olmak istiyorum. Ama eşime güvenemiyorum gelecek hakkında, sanki bir çıkmazın içindeyim.
Oyle zaten, susmam bu saatten sonra, ben kendi hayatımı kimse icin feda etmem.
Çalışan bir bayanım, her gün (coronavirus’den önce) 2 saat gidiş geliş yol tepiyorum çalışmak icin, evime gelince de rahat olmak istiyorum, o çocuk olunca kendi evimde hissetmem kendimi.. Eşimle konuşmaya çalışacağım, ben annemin sözünden çıkmam mecbur bakacağız derse, terkederim onu, ben kardeşine evlenesiye kadar bakamam kimse kusura bakmasın :/
Bana konuyu açık açık annesi veya babası açmadı, ama kardeşi dedi ilerde bizler bakacağız yazık bi orda bi burda. Ben şok geçirmiştim, dedim bırakıp gider mi anne çocuğunu, o da evet annem babam emekli olduklarında bırakırlar dedi. Ben şok geçirdim, başımdan kaynar sular aktı sanki, cevap veremedim. Ama öyle konu açılırsa açık açık dicem olmaz diye.Esimede dicem yeter artık.
Cok haklısınız, keşke açsa o konuyu da ben ona cevabını versem. Hem beni beğenmiyor hem oğlunu emanet etmek istiyor. Pfff
