Eşim bu sene yeni atanan bi bayan hocayla birden çok samimi olmaya başladıl Kızın karakter olarak herkesle samimi olduğunu, kızlarla vakit geçirmediğini ve erkek hocalarla kanka olduğunu söyledi. Bebeğimizin mevlüt şekerini yaptırmak için evli başka bir erkekle eminönüde gideceği gün bu samimi bayan arkadaş da onlarla gelmek istemiş. Diğeri yaşça büyük ve iki kere evlenmiş biri olduğundan kızın benim kocam için onlarla geldiğini düşünüp eşime bu kızla samimi olmanı istemiyorum içgüdülerim böyle söylüyor dedim. Okul çıkışlarında arabasına biniyormuş dikkat et baş başa olmanızı istemiyorum bu araba içinde bile olmayacak dedim eşim de daha erken çıkıp ona yakalanmamaya çalışıyorum ama sen abartıyorsun yanlış anlaşılacak bişey yok dedi. Facebook da resimlerini beğenme, ona espri yapma dedim madem sen rahatsızsın tamam dedi. 2 ay sonra bir gün eşim galiba sen haklısın kızın bana karşı ilgisi olduğunu düşünüyorum dedi. Okulda her sabah kapıda onu beklediğini, çayını hep onun getirdiğini, her gün ona simit getirdiğini geçen gün de ne haber derken kolunun altını çimdiklediğini söyledi. Bence kaşınıyor ama benim işim olmaz rahat ol dedi. Bu konuşmadan 2 gün sonra cenaze dolayısıyla şehirdışına anne babasının yanına gitti. Şifresini benden hep sakladığı facebook’u ilk kez açık kalmış. İçimden bi ses bak dedi ve sohbet kısmında o kızdan şu cümleyi gördüm. Tam da eşim yola çıkmak üzereyken atılmış ve eşimin fark etmediği “canım çıktın mı” cümlesi. Kavga ettik ben samimiyeti kes dedim bu kız bu mesajı nasıl atar dedim bana kızla kesinlikle hiç mesajlasmadığını, kızın ona olta atmaya çalıştığını anlattı. Kızı aramış bana niye böyle dedin eşim yanlış anladı demiş o da ben herkese öyle söylüyorum benim konuşma tarzım bu eşinle de konuşayım istersen demiş. Kabul etmedim eşimi bi daha uyardım tekrar haklı olduğumu bundan sonra çok dikkat edeceğini söyledi. İçim yine rahat etmedi. İlk kez kullanım hareketlerine baktım netten. Bir de ne göreyim bu kızla meğer hep mesajlaşıp konuşuyorlarmış. Hatta şehirdışında kaldığı 4 gece boyunca hep gece 1’lerde 1 saat konuşmuşlar. Kanka muhabbetiydi dedi hiçbir şey hissetmiyorum dedi kızı ara sor dedi ben de aradım kız kocamdan hoşlandığını ama asla yuvamızı yıkma amacının olmadığını, eşimden hiçbir karşılık görmediğini anlattı. Hatta sen eşimle mesajlaşırken ben bebeğimi emziriyordum dediğimde hüngür hüngür ağlayarak ben değecek biri değilim benim yüzümden evliliğinize zarar vermeyin dedi. Ben de aldatıldım bu böyle bir durum değil benim evliliğinizie saygım var dedi. Eşime de sormuş aramız nasıl diye eşim anladı aramızla bişeyin olmadığını demiş o da biliyor musun eşin beni efendiliğiyle ezdi çok üzgünüm demiş. Artık samimi olmayacaklar ikisinden de söz aldım ve de kız gidiyor başka okula bu yaz ama ben çok mutsuzum. Kendimi aptal yerine konmuş hissediyorum. Kocam ben seni aldatmadım konuşmalarımız hep okul dedikodusuydu hatta seni bile anlattım nasıl tanıştığımızı filan dedi. Ben üzülürsün diye senden sakladım içimde kötü bir niyet olmadığı ve konuşmalarımız da normal olduğu için sana söylemediğimde vicdanım rahattı diyor. Bundan sonra nasıl davranmalıyım bilmiyorum. Eşimin beni ve çocuklarımızı çok sevdiğinden de eminim aslında.