Eşimle ayrı yatıyoruz yardım

Peki siz de çalışmaya başlayınca ne olacak ? Öyle alışagelmiş eşinizin aktif rol almaya başlayacağını düşünğyor musunuz ? Bu soruya samimi bir yanıt verirseniz sevinirim
Bir de şunu esgeçiyorsunuz, izindeyiz evet ama yapılması en ağır olan işlerden birini yapıyoruz ve de yorgunuz biz de onlar gibi, hatta gece uykusundan muzdarip olduğumuz için onlardan daha da yorgunuz emin olun... erkekler ağlanmayı nazlanmayı bazen kadınlardan çok daha iyi beceriyor. Bizler de inanıyoruz.
Çünkü biz anneyiz ....(!) güçlü olmamız farz(!)...
 
biz evliligimiz basinan beri anlastik beraberken Telefonu Elimize dahi almiyoruz önemli görüsmeler disinda Hafta sonrlarida ikizmide ayni zaman oyun saatimiz olyuor yani o oyun oynamak isterse bende oynuyorum yada insta fln takiliyorum sizde böyle bi teklifi düsünebilirisniz ayri yatma konusunda konusup anlasin belki ayri yatmasina izin vermeyin , mesela koltukta yaticaksa sizde gidin yanina yatin ?
 
Ne diyeceksiniz ki :) aynen onu diyorum ben de kafa yapısı karakteri bu maalesef sanırım aile terapistini bulacağım o da fayda vermezse herkes yoluna... ben de babasız büyüdüm, bazen varlığı yokluğu bir bir adamla yaşamaktansa o olmadan yaşamak yeğdir
 
Sen yinede böyle düşünme sırf yanında uyumuyor çocukla ilgilenmiyor diye bosanilmaz bence tabiki haklısın ama ilk önce çözüm aramalisin varlığı yokluğu bir bi4 adam diye düşünüyorsun ama babasız büyümek kolay birşey değil eksikligi ilerde bebeginin psikolojisini bozabilir en kötü baba bile babasız büyümekten iyidir
 
Şimdi ben ücretsiz izin de aldım ve kızım o zamana kadar iki yaşına yaklaşmış olacak. Zaten şu anda da bir yaşını geçtiği için uykuları daha düzenli. Geceleri bir kere ya kalkar ya kalmaz ama ona rağmen yazdığım gibi kapı açık ve telsizi var. Ben ilk hamile kaldığımı öğrendiğim andan itibaren zaten iki yıl ücretsiz izin hakkımı kullanmayı kafama koymuştum çünkü akademisyenim ben gece bilmem kaç kere kalkarken ne okuduğumu anlarım ne de anlatabilirim ne de yazabilirim. İki sene izin almasaydım inanın bilmiyorum ne olurdu; eşimle nasıl bir düzen kurardık. Biz hiç o ihtimali düşünmedik. Şu an nasıl oluyor? Haftada iki kere yardımcım geliyor. Temizlik işi onda. İşimden kopmadım ama ilk bir sene doğru düzgün bir şey okuyup araştıramadım işimle ilgili. Bundan da şikayetçi değilim sadece roman okudum iyi geldi. Yemeği ben yapıyorum ama öyle 4 5 çeşit değil. Çocukta evde genelde ben de çünkü eşim sabah 7 de gidiyor akşam 9 da geliyor ve sürekli beyni yoğun. Zaten bir süre sonra o kızın da uykusu geliyor. Haftasonları kız baba da ama çünkü babayı zaten az görüyor. Eşim yemek yapmayı sever haftasonları yemeği de o yapıyor. Bazen çok yoğun bir hafta geçirmişse ben haftsonu da onu zorlamıyorum. Bizim düzenimiz şimdilik böyle. Ha bir de kedi var onunla da kim o an da kızla ilgilenmiyorsa o ilgileniyor.
 
Benimde 3 bucuk aylik ikizlerim var.Durum benzer bizde de su anda.Babanne ,anane h.icleri bizle.H.sonu esimle.yalniz bakiyoruz.4 ay olucak daha yatagimin yuzunu gormedim.Salona yerlestik.Kanepelerde yatiyoruz.Gecici bir donem.Sancili bir donem ve cook zor bir donem bizim icin.Yapicak bisey yok Bir tane olsaydi boyle olurmuydu bilmiyorum ama biraz daha sabredin duruma bakin.
 
Ben şunu hissettim ama; bence siz eşinizin narinliğinden şikayetçi gibisiniz sanki. Bu çocuk bakıp bakmamasıyla ilgili de değil sanki. Bu sanki daha ziyade eşinizin genel tavrından soğumak gibi. Sanki güçlü bir profil çizmiyor ve siz bundan rahatsızsınız. Doğru mu anladım?
 
Dogumum cok zor zor gecti. aileler biz de kaldilar.esimle ayni odada yattik.bence de en iyisi bu.daha sonralari
Esim oturma odasinda yatmayi seviyor uyuyakaliyor...ben tavir yapiyorum.geliyor.
Esiniz yoruluyordur muhakkak ama ince dusunemiyor.sizi de duygusal olarak desteklemeli
Esim de beni anlamiyordu soyleye soyleye kavgasiz gurultusuz simdi daha anlayisli..
Eslerimizin kalbine girecek yolu bulmaliyiz.
Hep biz mi yapicagiz diyoruz ama gercek bu.
En basta kumas bu evleniyoruz sonra begenmiyoruz ..kesip bicmeye calisiyoruz.kumas yipraniyor.kopuyor.
Sizi anlayabiliyorum .kolayliklar dilerim.
Hayat daha kolay olsa keske.
 
birbirinize zaman ayırmaya ihtiyacınız var. Bebek buyuyene kadar bu zorluklar olacak biraz sabredin. Eşinızde iş stresi işin yorucu olması haliyle yoruluyordur. Okumus insanlarsınız çareler arayın boşanmayı dusunmeyın. Allah yardımcınız olsun insallah.
 
Doğru tespit sanırım... bu temelde yatan sebep olabilir.. hep itici kuvvet benim, daha neşeli daha enerjik daha dayanıklı.. ama şunu çözemiyorum, acaba gerçekten öyle miyim yoksa mecbur mu bırakılıyorum
 
Ikinizde valisiyorsaniz evet ama biri calisiyorsa hayir.
Biri dışarda çalışıyor biri evde çalışıyor. Bu erkeklerin çalışma olayı neden bu kadar büyütülmüş anlamadım.. böyle annelerin yetiştirdiği erkek çocuklar gelecekte aynı problemlere yol açacaklar...
Ben çalışan bir kadınım normalde, kadın çalışınca da bir şey değişmiyor maalesef yine evde de çalışıyorsun.
ev yükğ iş yükü çocuk yükü... sonra yaşlandığımızda bize daha şimdi, sağlıklı dinamik halimizde bakamayan bu eşler mi bakacak, ya da yuvasını kurup huzur bulmaya çalışan evlatlarımız mı..
Benim eşim gebeliğimin ilk zamanlarında mutfağa giremediğim için sabah kalkıp polikliniğe de gideceğim için kahvaltımı bile hazırlamayıp annemde kalmamı önermişti belki onun için bu bana yardımcı olabilmek adına yapılmış bir şeydi ama düşününce ya annem olmasaydı.. işin hep kolayına kaçmak olduğunu düşünüyorum artık.
bizleri çok güzel kullanıyorlar... pollyanna olamayacağım
 
[/QUOTE]
Kimsenin kariyeri 2-3 ay uykusuz kaldı diye baltalanmaz. Biz ne yapıyoruz o zaman? Nasıl dayanıyoruz? Eve gelip hem çocuk hem yemek hem ev işi...

Bana normal gelmiyoe ayrı yatmak daha doğrusu bunu alışkanlık haline getirmek.
Bilemiyorum bir tek bende mi oldu bu lohusa psikolojisi? Zaten insan kendini çirkin, bakımsız, dönüşmüş ve sıkışmış hissediyor. Bir de eşin terketmiş gibi davranıp rahatını düşünmesi hoş değil.
 
Birbirimizden evvel eşimin kendine zaman ayırmaya ihtiyacı var, sadece pazarları çalışmıyor onun dışında bayram seyran demeden çalışmaya kim dayanabilir ki. Kendine vakit ayırıp dinlenemedikten kendini dinleyemedikten sonra da ben dahil kimse mutlu edemiyor. İş değişikliği teklifinde bulundum, devlette çalışan bir sürü diş hekimi var diyorum, mesleğine olan saygısını yitirirmiş. Evet biliyorum devlette malzemeler kötü vs ama bir tarafta eşin ve çocuğun var ve senin gözüne bakıyorlar biraz bize vakit ayırabil diye...
Kalan daracık vaktini de telefonla geçiriyor, mutlu olduğundan değil, kendini oyalama ve düşünmeme isteğinden kaynaklı hatta bence. Uyuşturucu gibi bir şey çünkü bu teknoloji. Psikolog psikiyatri diyorum, vaktim yok diyor. Ancak ayağına getirmem lazım. Benden ona da annelik yapmamı bekliyor kısacası. Ben yapmayınca ya da yapamayınca da bir köşeye siniyor iletişime kendini kapıyor.
 
Cocuk bakimindan da anlayan ev islerinize de yardimci bir bayan dusundunuz mu hic Maddi olarak sizi zorlamicaktir muhtemelen . Siz de rahatlarsiniz esinizle birbirinize ilgilenmeye vaktiniz olur . Zaten yoğun çalışıyormuş kendimden düşünüyorum size yardımcı olmaktan ziyade bedenen dinlenmek temel ihtiyaç haline gelir .
 
Size asik olsa boyle olmazdi.asik degil.basta onu soyleyeyim.ikincisi ise neyse uzmek istemiyirum.bi yardimci almalisiniz bence yaniniza.
 
Erkeklerkn ki degil herkesin calisma olayindan bahsettim.calisan sabah uyanan biri gece uyandirilmasin.aksam cocuga baksin vs.ben erkekler cocuk bakmain demedim.ya da ev isi yapmasin....yapsin.ama gece uykusjnu alsin.
 

Kimsenin kariyeri 2-3 ay uykusuz kaldı diye baltalanmaz. Biz ne yapıyoruz o zaman? Nasıl dayanıyoruz? Eve gelip hem çocuk hem yemek hem ev işi...


Bana normal gelmiyoe ayrı yatmak daha doğrusu bunu alışkanlık haline getirmek.
Bilemiyorum bir tek bende mi oldu bu lohusa psikolojisi? Zaten insan kendini çirkin, bakımsız, dönüşmüş ve sıkışmış hissediyor. Bir de eşin terketmiş gibi davranıp rahatını düşünmesi hoş değil.
[/QUOTE]
Bu lohusa psikolojisi değil, eş olmanın gerektirdiklerini göstermeyen insanlara karşı hissedilenler. Benim bir sıkıntım var eş isek ortak olmalısın, benim yetişmekte zorlandığım sorumluluklarım var ya yardım etmelisin ya da bana güç vermelisin. Her akşam yüzünden düşen bin parçayla girdiğin kapıyı açan kadının da yüzünde güller açmasını bekleyemezsin, en azından bir süre sonra. Ben hep enerjisini yükseltmek için türlü munzurluklar yaparken artık kendimde güç bulamıyorum. Artık ben destek olunması gereken taraftayım. Ama yok işte. Anlatamıyorum . Şaka yapıyorum zannediyor gibi davranıyor iki gün düzel 3.gün aynı tas hamam..
eğitim seviyesiyle alakası yok anlıyor musunuz.. bir adamın merhametiyle sevgisiyle alakalı. Aileden gördükleriyle alakalı.
 

Kimsenin kariyeri 2-3 ay uykusuz kaldı diye baltalanmaz. Biz ne yapıyoruz o zaman? Nasıl dayanıyoruz? Eve gelip hem çocuk hem yemek hem ev işi...


Bana normal gelmiyoe ayrı yatmak daha doğrusu bunu alışkanlık haline getirmek.
Bilemiyorum bir tek bende mi oldu bu lohusa psikolojisi? Zaten insan kendini çirkin, bakımsız, dönüşmüş ve sıkışmış hissediyor. Bir de eşin terketmiş gibi davranıp rahatını düşünmesi hoş değil.
[/QUOTE]
Bu lohusa psikolojisi değil, eş olmanın gerektirdiklerini göstermeyen insanlara karşı hissedilenler. Benim bir sıkıntım var eş isek ortak olmalısın, benim yetişmekte zorlandığım sorumluluklarım var ya yardım etmelisin ya da bana güç vermelisin. Her akşam yüzünden düşen bin parçayla girdiğin kapıyı açan kadının da yüzünde güller açmasını bekleyemezsin, en azından bir süre sonra. Ben hep enerjisini yükseltmek için türlü munzurluklar yaparken artık kendimde güç bulamıyorum. Artık ben destek olunması gereken taraftayım. Ama yok işte. Anlatamıyorum . Şaka yapıyorum zannediyor gibi davranıyor iki gün düzel 3.gün aynı tas hamam..
eğitim seviyesiyle alakası yok anlıyor musunuz.. bir adamın merhametiyle sevgisiyle alakalı. Aileden gördükleriyle alakalı.
 
Size asik olsa boyle olmazdi.asik degil.basta onu soyleyeyim.ikincisi ise neyse uzmek istemiyirum.bi yardimci almalisiniz bence yaniniza.
Evet aşık değil. Bence de seven böyle yapmaz aynı noktaya geliyoruz. Evde yardımcı olunca ne olucak peki? Benim iş yüküm azalıcak.. sonra? Ben daha az gergin olacağım. Eşime daha çok destek olacağım. Daha çok hoşgöreceğim falan filan. Yine vermeye devam eden ben olacağım. Böyle bir kısır döngü. Nerede kırılır bilinmez
Bir söz var ya ya bu deveyi güdersin ya bu diyardan gidersin diye. Olacak olan o.
Bu arada neyse üzmiyim demişsiniz merak etmeyin üzülmem, gözünün yaşını kendi silmiş bir kadınım evvelinden beri. Belki de ondan kaybediyorum, güçlü zannedip nasılsa dayanır diyordur belki de. Ay yapamam ay edemem diyen bir tip olsaydım daha kıymetli olurdum muhtemelen:)
durum tespitleri bir yana...
istanbulda bahçelievler yakınında iyi bir aile terapisti tavsiye edebilecek biri var mı?
 
Gecer insallah en yakın zamanda. Her ailenin oluyor sıkıntılı vakitleri. Devlete gecse rahat eder özel cok yıpratıcı. Malzemelerin kotu olması hastanenın sorunu. Üniv hastanelerine gecebılırmı bilmiyorum ama şimdıkı işinden kolay olur.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…