Peki siz de çalışmaya başlayınca ne olacak ? Öyle alışagelmiş eşinizin aktif rol almaya başlayacağını düşünğyor musunuz ? Bu soruya samimi bir yanıt verirseniz sevinirimİlk iki ay ben de kızımın odasında yattım ama baktım olmayacak yatak odasına geçtim. Kapılar açık zaten; telsiz de var. Ben eşimin uyanmasına fırsat vermeden gidiyorum yanına ama eşimi uyandırmam çünkü ben izindeyim çalışıyor. Onun haricinde kızı bırakıp bir yerlere gidebiliyorum ama çocuk illa ki anneyi istiyor.
Ne diyeceksiniz ki :) aynen onu diyorum ben de kafa yapısı karakteri bu maalesef sanırım aile terapistini bulacağım o da fayda vermezse herkes yoluna... ben de babasız büyüdüm, bazen varlığı yokluğu bir bir adamla yaşamaktansa o olmadan yaşamak yeğdirOnunla uyumak istemen tabiki normal ama senin eşin bunları yapmıyorsa al karşına konuş
Yani bacım ben şimdi ne diyeyim senin eşin bunları yapmıyorsa onun karakteri kafa yapısı sende onu bekleme bebeğin uyudukca sen git yanına özledim beraber uyuyalim falan de belki oda bu tarz hareketlerinden dolayı kendisi gelmeye baslar
Sen yinede böyle düşünme sırf yanında uyumuyor çocukla ilgilenmiyor diye bosanilmaz bence tabiki haklısın ama ilk önce çözüm aramalisin varlığı yokluğu bir bi4 adam diye düşünüyorsun ama babasız büyümek kolay birşey değil eksikligi ilerde bebeginin psikolojisini bozabilir en kötü baba bile babasız büyümekten iyidirNe diyeceksiniz ki :) aynen onu diyorum ben de kafa yapısı karakteri bu maalesef sanırım aile terapistini bulacağım o da fayda vermezse herkes yoluna... ben de babasız büyüdüm, bazen varlığı yokluğu bir bir adamla yaşamaktansa o olmadan yaşamak yeğdir
Şimdi ben ücretsiz izin de aldım ve kızım o zamana kadar iki yaşına yaklaşmış olacak. Zaten şu anda da bir yaşını geçtiği için uykuları daha düzenli. Geceleri bir kere ya kalkar ya kalmaz ama ona rağmen yazdığım gibi kapı açık ve telsizi var. Ben ilk hamile kaldığımı öğrendiğim andan itibaren zaten iki yıl ücretsiz izin hakkımı kullanmayı kafama koymuştum çünkü akademisyenim ben gece bilmem kaç kere kalkarken ne okuduğumu anlarım ne de anlatabilirim ne de yazabilirim. İki sene izin almasaydım inanın bilmiyorum ne olurdu; eşimle nasıl bir düzen kurardık. Biz hiç o ihtimali düşünmedik. Şu an nasıl oluyor? Haftada iki kere yardımcım geliyor. Temizlik işi onda. İşimden kopmadım ama ilk bir sene doğru düzgün bir şey okuyup araştıramadım işimle ilgili. Bundan da şikayetçi değilim sadece roman okudum iyi geldi. Yemeği ben yapıyorum ama öyle 4 5 çeşit değil. Çocukta evde genelde ben de çünkü eşim sabah 7 de gidiyor akşam 9 da geliyor ve sürekli beyni yoğun. Zaten bir süre sonra o kızın da uykusu geliyor. Haftasonları kız baba da ama çünkü babayı zaten az görüyor. Eşim yemek yapmayı sever haftasonları yemeği de o yapıyor. Bazen çok yoğun bir hafta geçirmişse ben haftsonu da onu zorlamıyorum. Bizim düzenimiz şimdilik böyle. Ha bir de kedi var onunla da kim o an da kızla ilgilenmiyorsa o ilgileniyor.Peki siz de çalışmaya başlayınca ne olacak ? Öyle alışagelmiş eşinizin aktif rol almaya başlayacağını düşünğyor musunuz ? Bu soruya samimi bir yanıt verirseniz sevinirim
Bir de şunu esgeçiyorsunuz, izindeyiz evet ama yapılması en ağır olan işlerden birini yapıyoruz ve de yorgunuz biz de onlar gibi, hatta gece uykusundan muzdarip olduğumuz için onlardan daha da yorgunuz emin olun... erkekler ağlanmayı nazlanmayı bazen kadınlardan çok daha iyi beceriyor. Bizler de inanıyoruz.
Çünkü biz anneyiz ....(!) güçlü olmamız farz(!)...
Doğru tespit sanırım... bu temelde yatan sebep olabilir.. hep itici kuvvet benim, daha neşeli daha enerjik daha dayanıklı.. ama şunu çözemiyorum, acaba gerçekten öyle miyim yoksa mecbur mu bırakılıyorumBen şunu hissettim ama; bence siz eşinizin narinliğinden şikayetçi gibisiniz sanki. Bu çocuk bakıp bakmamasıyla ilgili de değil sanki. Bu sanki daha ziyade eşinizin genel tavrından soğumak gibi. Sanki güçlü bir profil çizmiyor ve siz bundan rahatsızsınız. Doğru mu anladım?
Biri dışarda çalışıyor biri evde çalışıyor. Bu erkeklerin çalışma olayı neden bu kadar büyütülmüş anlamadım.. böyle annelerin yetiştirdiği erkek çocuklar gelecekte aynı problemlere yol açacaklar...Ikinizde valisiyorsaniz evet ama biri calisiyorsa hayir.
Kimsenin kariyeri 2-3 ay uykusuz kaldı diye baltalanmaz. Biz ne yapıyoruz o zaman? Nasıl dayanıyoruz? Eve gelip hem çocuk hem yemek hem ev işi...Cocuk bakmak kolay demedim.elbette cok yipratici.ama uykusuz ise gitmek sizin basariniza etken.siz adamjn kariyerini baltaliyosjnuz boyle yaparak.uretkenligini baltaliyorsunuz.evdeyseniz tum gun baska bir ise gitmiyorsaniz gece bakin bence.isten gelince ver o baksin.hafta sonu o baksin.ama ise gidecekse gece degil.yanlis tavriniz.esler iyi sabretmis gervekten.
Bende aksini söylemedim dikkat ederseniz tabiki babada yardımcı olmalı diye belirtmisim yapmak isteyen babalar için tabukide alt açmak mama yedirmek zor değil mesela benim eşim de çalışıyor mamada yedirir ayaginda sallarda alır yanına uyur onlarla beni dinlendirir tabiki yapmalı biz anneler çok fazla yoruluyoruz babada herşeye yardımcı olmalı diyorum zaten sadece ayri yatmak konusunda normal dedim konu sahibi ayıp geliyor yazdigi icin
Birbirimizden evvel eşimin kendine zaman ayırmaya ihtiyacı var, sadece pazarları çalışmıyor onun dışında bayram seyran demeden çalışmaya kim dayanabilir ki. Kendine vakit ayırıp dinlenemedikten kendini dinleyemedikten sonra da ben dahil kimse mutlu edemiyor. İş değişikliği teklifinde bulundum, devlette çalışan bir sürü diş hekimi var diyorum, mesleğine olan saygısını yitirirmiş. Evet biliyorum devlette malzemeler kötü vs ama bir tarafta eşin ve çocuğun var ve senin gözüne bakıyorlar biraz bize vakit ayırabil diye...birbirinize zaman ayırmaya ihtiyacınız var. Bebek buyuyene kadar bu zorluklar olacak biraz sabredin. Eşinızde iş stresi işin yorucu olması haliyle yoruluyordur. Okumus insanlarsınız çareler arayın boşanmayı dusunmeyın. Allah yardımcınız olsun insallah.
Size asik olsa boyle olmazdi.asik degil.basta onu soyleyeyim.ikincisi ise neyse uzmek istemiyirum.bi yardimci almalisiniz bence yaniniza.Birbirimizden evvel eşimin kendine zaman ayırmaya ihtiyacı var, sadece pazarları çalışmıyor onun dışında bayram seyran demeden çalışmaya kim dayanabilir ki. Kendine vakit ayırıp dinlenemedikten kendini dinleyemedikten sonra da ben dahil kimse mutlu edemiyor. İş değişikliği teklifinde bulundum, devlette çalışan bir sürü diş hekimi var diyorum, mesleğine olan saygısını yitirirmiş. Evet biliyorum devlette malzemeler kötü vs ama bir tarafta eşin ve çocuğun var ve senin gözüne bakıyorlar biraz bize vakit ayırabil diye...
Kalan daracık vaktini de telefonla geçiriyor, mutlu olduğundan değil, kendini oyalama ve düşünmeme isteğinden kaynaklı hatta bence. Uyuşturucu gibi bir şey çünkü bu teknoloji. Psikolog psikiyatri diyorum, vaktim yok diyor. Ancak ayağına getirmem lazım. Benden ona da annelik yapmamı bekliyor kısacası. Ben yapmayınca ya da yapamayınca da bir köşeye siniyor iletişime kendini kapıyor.
Erkeklerkn ki degil herkesin calisma olayindan bahsettim.calisan sabah uyanan biri gece uyandirilmasin.aksam cocuga baksin vs.ben erkekler cocuk bakmain demedim.ya da ev isi yapmasin....yapsin.ama gece uykusjnu alsin.Biri dışarda çalışıyor biri evde çalışıyor. Bu erkeklerin çalışma olayı neden bu kadar büyütülmüş anlamadım.. böyle annelerin yetiştirdiği erkek çocuklar gelecekte aynı problemlere yol açacaklar...
Ben çalışan bir kadınım normalde, kadın çalışınca da bir şey değişmiyor maalesef yine evde de çalışıyorsun.
ev yükğ iş yükü çocuk yükü... sonra yaşlandığımızda bize daha şimdi, sağlıklı dinamik halimizde bakamayan bu eşler mi bakacak, ya da yuvasını kurup huzur bulmaya çalışan evlatlarımız mı..
Benim eşim gebeliğimin ilk zamanlarında mutfağa giremediğim için sabah kalkıp polikliniğe de gideceğim için kahvaltımı bile hazırlamayıp annemde kalmamı önermişti belki onun için bu bana yardımcı olabilmek adına yapılmış bir şeydi ama düşününce ya annem olmasaydı.. işin hep kolayına kaçmak olduğunu düşünüyorum artık.
bizleri çok güzel kullanıyorlar... pollyanna olamayacağım
Evet aşık değil. Bence de seven böyle yapmaz aynı noktaya geliyoruz. Evde yardımcı olunca ne olucak peki? Benim iş yüküm azalıcak.. sonra? Ben daha az gergin olacağım. Eşime daha çok destek olacağım. Daha çok hoşgöreceğim falan filan. Yine vermeye devam eden ben olacağım. Böyle bir kısır döngü. Nerede kırılır bilinmezSize asik olsa boyle olmazdi.asik degil.basta onu soyleyeyim.ikincisi ise neyse uzmek istemiyirum.bi yardimci almalisiniz bence yaniniza.
Gecer insallah en yakın zamanda. Her ailenin oluyor sıkıntılı vakitleri. Devlete gecse rahat eder özel cok yıpratıcı. Malzemelerin kotu olması hastanenın sorunu. Üniv hastanelerine gecebılırmı bilmiyorum ama şimdıkı işinden kolay olur.Birbirimizden evvel eşimin kendine zaman ayırmaya ihtiyacı var, sadece pazarları çalışmıyor onun dışında bayram seyran demeden çalışmaya kim dayanabilir ki. Kendine vakit ayırıp dinlenemedikten kendini dinleyemedikten sonra da ben dahil kimse mutlu edemiyor. İş değişikliği teklifinde bulundum, devlette çalışan bir sürü diş hekimi var diyorum, mesleğine olan saygısını yitirirmiş. Evet biliyorum devlette malzemeler kötü vs ama bir tarafta eşin ve çocuğun var ve senin gözüne bakıyorlar biraz bize vakit ayırabil diye...
Kalan daracık vaktini de telefonla geçiriyor, mutlu olduğundan değil, kendini oyalama ve düşünmeme isteğinden kaynaklı hatta bence. Uyuşturucu gibi bir şey çünkü bu teknoloji. Psikolog psikiyatri diyorum, vaktim yok diyor. Ancak ayağına getirmem lazım. Benden ona da annelik yapmamı bekliyor kısacası. Ben yapmayınca ya da yapamayınca da bir köşeye siniyor iletişime kendini kapıyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?