eşin ailesi ve mesafe

bence annesini direk suçlama yada eleştirme o zaman haklı da olsan haksız duruma düşersin
 
yok zaten ben annesini hiçbir zaman direk suçlamadım....annen şöyle diyor üzülüyorum kırılıyorum gibi söyledim ama eşim evlendikten sonra ailesine adeta bağımlı oldu bir anda....
 
yok zaten ben annesini hiçbir zaman direk suçlamadım....annen şöyle diyor üzülüyorum kırılıyorum gibi söyledim ama eşim evlendikten sonra ailesine adeta bağımlı oldu bir anda....
ne kadardır evlisin bilmiyorum ama evlendikten sonra erkeklerde oluyor bu benim eşimde de oldu ama sanki son 2-3 aydır biraz değişti gibi umarım daha da iyi olur
 
ne kadardır evlisin bilmiyorum ama evlendikten sonra erkeklerde oluyor bu benim eşimde de oldu ama sanki son 2-3 aydır biraz değişti gibi umarım daha da iyi olur

bizim 3 sene bitti....ilk zaman haftada 2 3 gidiyorduk...artık 1e indi tabi var bizde de değişiklikler....ama ben kendimden geçtim bu arada.....çocuk için baskı kurdu en son kvalidem....eşimle yine birbirimize düşürmeyi başardı....eşim ağzımı açıp tek kelime etmemi istemiyor...ONLAR HERŞEYİ SÖYLEYEBİLİRMİŞ(BİZİM YATAK ODAMIZA DAHİ KARIŞABİLİRLER)AMA BİZ CEVAP VEREMEZMİŞİZ....olur dedim başka....dilsiz ve sağır olmalıymıştı dedim sizin gelin.....
 
biz de 2 enedir evliyiz ilk aylar daha sancılı geçti zaman zaman beni sinir etmeye devam ediyolar istiyolarki bi şekilde hep onlarla olalım bağımlı olalım ama beni sıkıyor bu durum yine de eşime direk söylememeye çalışıyorum şimşekleri üzerime çekmemek için.eşin anlaşılan anne ve babası be söylese onları haklı buluyor ben erkeklerin bu tavrını anlamıyorum çocuk yapacaksanız karar verir uygun zamanda yaparsınız çocuk baskısı bana göre insanların özel hayatına müdaheledir eşin farkında deil heralde
 

yokkk olur mu....onlar karar mercii,biz uygulayıcı....evet evet onlar naparsa yapsın haklı ama ben el kızı onların arasını bozmak için geldim.....psikolojimi bozdum rahatladım.....kvalidem bana oğlumu elimden aldın bile dedi düşünebiliyor musun ne diyeceğimi bilemedim...başkalarından örnek verir dururdu bir ara....baştan istemeyince sonradan da olmuyormuş çocuk.....insanların çocukları olmuyorsa duyduk duymadık demeyin biliyor musunuz bizim çocuğumuz olmuyor diyecekler herhalde....ama bizim allah nasip eder de bebeğimiz olursa gelip yerleşecek....bir ara beraber yaşamayı teklif bile etmiş....hem geçinemiyoruz....eşim de bakarız demiş yaa....istemiyorum dedim..gelsinler buyursunlar ben giderim dedimm yaşayın hep birlikte......genç bir de ya...iyice yaşlandı mı napacağız böyle bilmem....çok bunaldım.....
 
of canım ya tam tipik sorunlu kaynana yok elimden aldın yok gelip yerleşeyim erkek anneleri neden çocuklarının ayrı bi aile kurduğunu kabullenmiyor anlamıyorum ama hep erkekler çanak tuttuğu için oluyor bunlar bu arada özel değilse çocuk düşünmüyomusun yoksa olmuyor mu merak ettim bu arada benim sağlık problemim var hamile kalamıyorum benim karşıma geçip bu konuda hiç bişey söylemediler ama eşime sormuşlar neden yapmıosunuz diye eşimde siz karışmayın kendi işinize bakın demiş zaten stresliyim bi de üstüme gelirlerse mahvolurum
 

evet benim eşim müsaade ettiği için oluyor....çocuk düşünüyordum fakat durum böyle olunca en iyisi bir süre ertelemek...çünkü ayrılırsak o da sefil olur....evliliğimin gidişatı pek parlak değil....benim eşim hayatta diyemez öyle bir şey.....
 
eşimin söyleme nedeni rahatsızlığımı biliyor ve beni ezdirmiyor aksi durumda ne olurdu bilmem.bu arada ayrılığı neden düşünüyorsun ki eşini seviyosan ailesini takma belki zamanla o da anlar senin değerini sana doğru bi dönüş yapar ilk zamanlarda daha çok yaşanıyormuş buraya konu açıp arkadaşların tecrübesinden yararlanablirsin
 

oooff bu şaka gibi bi durum..
insan deli olur yaa..senin kabahtin yokken bile adın çıkmış oluyo bi kere..
ooff kusura bakmayın da salak eşlerin kabahati!
ya iki tarafıda tutsun yaa..bi tarafı küçük görmesin kimseyi kimseye ezdirmesin..
çok basit aslında..
aayy sinir oluyorum böyle durumları duyunca yaa..
 

yokkkkk onlar beni ezmeye çalışmıyorlarmış bilee....bizzat ben dışlıyormuşum yaa....her tartışmamızda şoka uğruyorum....ezecek ne yapıyorlarmışş....
 
Selam Tamtatam,
Konunu ve cevaplarını okudun, lakin tam olarak ne ile ilgili öneri almak istediğini anlayamadım..

"Yemek konusunda pratikleşmek istiyorum" diyorsun, bir yandan da, "acaba tencereden yemek mi kabul etsem ama oğlu işte yemeğinden mahrum kalmasın, yinede haftada birkaç kere gitmek lazım" v.b gibi arada çelişiyorsun fakat biliyorum iyiniyetinden.

Çelişkilerinin, hem karşında gördüğün iyiniyetten, hem kırmamaktan, hemde eşininde gönlünün olması açısından güzel ama geleceği görememen açısından kötü. Neden mi ? İleride özene bezene yaptığın bir sarmayı yada farklı bir yemeği, yada öğrenmek için ilk denediğin yemekleri eşine sunma hevesinde bulunduğunda; ansızın gelen eşinin en sevdiği, bir yemek tencere ile yada telefonda yemeğe gelin ısrarlarıyla, yada eşinin "annemlere yemeğe gidiyoruz söz verdim" sözleri ile kırılmaz.

Çünkü alışkanlıklar, tavizler, fazla iyiniyetler ve sık kabullenmeler, beraberinde emrivakiyi getirir. Bunu da sakın unutma...
 

eşimi çok seviyorum ama benim yanımda olmamasına katlanamıyorum....evlilikleri bitiren sebeplerden biri 3.4.5.kişiler....evlilik keşke sadece iki kişi arasında olabilse....benim kvalidem tutup kızın birine gelinim olmanı çok isterdim bile dediğini anlattı da ben şoka girdim çıkıp gidemedim.....eşime dedim annen böyle diyor diye....söylemişti o da nasıl olduysa ozaman...kardeşin için dedim ben demiş ama yemezlerrr....kızın yaşı bize yakınnnnn.....çok kırgınım çok ....hayata küseceğim yakında birşey değil....
 
Ben evli değilm henüz nişanlıyım kayınvalideme karşı asla yapmacık ve mesafeli olmadım ve olmamda .
Kendi anneme nasılsam onada o şekilde davranıyorum.O da bana aynen kızı gibi davranır .
Bu mesafe koyma olayını bana bir arkadaşımda söyledi ama ben doğru bulmuyorum.
Mesafe yerine sevgi koysak daha iyi olmazmı :)
 

çok haklısın Tilmessa çelişkili olduğumun bende farkındayım
gerçekten bazen ne düşüneceğimi bilmiyorum..k.v konusunda pek iyiyi kötüyü ayırt edemiyorum desem yeridir..bu sebepten öylee..
çünkü daha önce yaşamadığım şeyler..birde etraftan duyduklarımız falan filan işte..

şuda var eşim bana sormadan hiç hareket etmez..çünkü bana sormadan benim adıma bişey yaptığında,ona tavır yapmamı göze almış olur..onuda göze alamıyor
veya ben özenerek yaptığım yemeği bırakıpta gitmez.olmadı iki cilve yaparım
tabii biz yeni evliyiz,ilerde nasıl olur katiyen garantim yok,ama şimdilik durum böyle..

bu arada canım öneri almak istemem de şöyleki; mesafe koyun derler ya hep..hangi konularda, ne için, neden mesafeli olunmalı vs.
yani bildiğim şeyler çoğu ama bazı durumları yaşayan arkadaşlardan örnekler almak iyi olur diye düşündüğümden..
mesela şunu şunu yaparsan bu olablir gibi..
diyorum ya evlilik konusunda tecrübem yok,ve yeni bir aile konusundada hiç tecrüben yok..
değişik fikirler alırmıyım diye merak ettiğimdenn
emrivaki konusunda da çok doğrusun arkadaşm
 
Son düzenleme:

tabiki daha iyi olur ,ama şöyle bir şey var hani hep büyüklerden duyarız evlenmedne evin içine girmeden kimin ne olduğunu bilemezsin diye, özellikle erkeğin ailesinin yakınında oturulucaksa büyükler sınırlarını bazen bilemiyorlar iyilik için söylüyorlar belki ama kişinin özel hayatına müdahale ettiklerini farkedemiyorlar. Erkek anlamıyor annem sonuçta ne var diyor ama gelin ne kadar annem gibi görüyorum dese de annesi birşeyine karışsa ooof anne yeter ben yaparım diyebiliyor ama kv e öyle değil. denmiyor.Bu tarz konular sıklaştıkça da can sıkıcı hal almaya başlıyor. İşte o yüzden burda hep baştan mesafeni ayarlaki sonrasında sorun yaşama ddeniyor,
 
7 yıllık tecrübem bana mesafenin iyi oldugunu gösterdi yani bana baskasını bilemem kişiler farklı ortam farklı fakat genel anlamda ıyı bence.cünkü sürekli beklenti artıyo ve yıpranıp eziliyosun sonunda kendi hayatın bitmeye baslıyo
 
yok zaten ben annesini hiçbir zaman direk suçlamadım....annen şöyle diyor üzülüyorum kırılıyorum gibi söyledim ama eşim evlendikten sonra ailesine adeta bağımlı oldu bir anda....



Evlendikten sonra eşlerimiz ailelere düşkün olmuyorda, aileler evlatlarının kıymetini, varlığını bence o zaman anlayıp, birde gelinlerle yarışa başlayınca düşkünmüş gibi görünüyorlar.

Benim kayınvalidem mesela, yemesinden içmesinden asla ödün vermemiş, eşim öğretmenlik mezunu ünivertisede başka bir ilde sadece kredi yurtlardan aldığı para ile okumuş, hatta kpss sınavına girerken annesi para yok oğlum demiş ve sınav parasını eşim arkadaşlarından alarak sınava başvurmuş, ama haftada 2 kilo kırmızı etinden hala ölsede ödün vermeyen bir kayınvalidem var, 4 yıl evden ayrı kalmış, okul biter bitmez askere gitmiş 1 yılda öyle ayrı kalmış, hatta eşim askerliğini Hakkari de yapmış ve ailesi kapının önünden dolmuşa bindirmiş, eşim dolmuşla aştiye, oradan da Hakkari ye gitmiş. (ben bu durumda evladına çok düşkün bir anne profili göremiyorum)

Şimdi ise 7 yıldır evliyiz, eşim haftada 1 kere kendisi annesini arar, ama annesi hemen hemen hergün çaldırıp kapatır beni ara diye.

Eşimi askere giderken yukarıda da anlattığım gibi kapının önünden dolmuşa bindirerek göndermişler, şuanda eşim yine Hakkari de şark görevinde ve izinlere gelip gittiğinde ben havalimanına gidip araba ile alıyorum, şimdi ise eşim gelmeden 10 gün önce başlıyorlar eee kimle gideceksin almaya, nasıl gideceksin, ne zaman gideceksin, bizide götür demeye. E be kadın bu adam askere giderken neden gariban gibi, sahipsiz gibi gönderdin, o zaman senin elvadın değilmiydi, şimdi ben gidip alırken, bırakırken mi evladın olduğunu anladın.

En son eşim geldiğinde, giderken yine bizde geleceğiz dediler, eşim aradı inin ben gidiyorum diye, 20 dakika bizi aşağıda beklettiler, sonuçta uçağa kıl payı yetişti, doğru düzgün benimle ve kızımızla vedalaşamadan, sarılamadan. İşte o zaman tepem attı ve söyledim, bundan sonra ben kızımla kendip gidip alacağım, geç kaldığımız için kızım babasına doyasıya sarılamadı dedim. Başladı kayınvalidem senin kocansa benimde oğlum, e o zaman dedim oğlunsa zamanını iyi değerlendirseydin, 24 yıl senin yanındaydı. Madem o kar çok istiyorsun bir sonraki gelişinde sen git almaya, al getir dedim.

Demem o ki benim eşim hala anneci değil, annesi maalesef peşini bırakmıyor, yazın ailece tatile gittik, her gün çaldırdı kapattı, eğer eşim hemen aramazsa beni çaldırıp kapatmaya ne yapıyorsunuz demeye başladı, ya 4 ay görmedik birbirimizi, 4 ay sonrasında ailece tatile gitmişiz orada bari rahat bırak, bırak da kafa dinleyelim.

Kısacası sen ne kadar mesafe koymaya çalışsan da bakalım karşındaki o mesafeyi anlayacak mı?

Çünkü ben her yolu denedim, çaktırmadan bir aile olduğumuzu anlatmaya çalıştım olmadı,

Uzak durarak anlatmaya çalıştım olmadı,

En sonunda açıkça söyledim hergün çaldırıp kapatmana, bizden rapor beklemene gerek yok (ki eşimde sadece annesi anlatır hııı, vııı gibi cevaplar verir, rapor vermez, hesap vermez) bırak, izin ver biz seni özleyince arayalım dedim, o da olmadı.

Bizde durumlar böyle kısacası, eşim annesiz babasız yaşamaya alışmış, saygıda asla kusur etmez, ama öyle aman aman bir düşkünlüğüde yok. Gel gördü (kayınpederim değil) ama kayınvalidem biz evlendikten sonra oğluna düşkün olmaya başladı, hatta ve hatta kayınpederimde bir kere dediki madem rahatsız edecek kadar düşkündün evlendirmeyip oturtsaydın dizinin dibinde. :)
 
Benimki de aksine her gittiğimizde yemek yapmadım bugün der haberli bile gitsek. eğer birşey yapacaksa da kocamın sevdiklerini yapıp hadi oğlum ye de ye der masada benim adımı ağzına almaz ye diye..hee buna ilk zmanlar alınıyodum soradan takmadım bile kafama..1 yıllık evliyim. Bunlar bahane oldu k.v deye hiç yemeğe gitmeyiz keza görümceyede en meşhur yemeği makarnadır:)Arasalar bile kocam asla bana sormadan tamam geliyoruz demez e bu da benim şansım.. böylelikle mesafe konuluyor zaten bende bu durumdan çok memnumum. Evimde her canımızın istedğini yapıp mis gibi de yiyoruz.kocam da karısıyla gurur duyuyor annesinin yemeklerini unuttu bile..Ama karşılıklı tabi raya gitmeyip annemede gidelim diye tutturmuyorum hiç bi zaman..
 
Keşke saygı ve sevgiyle bu işler halledilse.
Herkes yerini bilse.
Mesafelere , rtaktiklere gerek kalmasa.
Ama malesef, tüm iyiniyetli yakllaşımlarım,
suistimal, ajitasyon, ikiyüzlülük ve sinsilikle püskürtüldü.
Sonuç olarak sabır da , iyiniyette kaynağı kurumayan bir pınar değil.
Tek tesellim kendi oğlu dahil herkes durumun farkına vardı ve artık mesafeler
aşılmaz duruma geldi.
Bunun sorumlusu olarak yine kendini görmese de, içten içe yaptığı hataların farkında olduğunu ama
bunları telafi etmek yada düzeltmek için geç kaldığının farkında.
Diyeceğim o ki, baştan mesafe konulup korunmazsa, sonra uçurumlar açılıyor .
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…