Eşinden ayrılanlar... nasıl karar verdınız?

Başkalarının hayatı ile kendi hayatın Hk. Karar veremezsin. Herkesin nasibi ve yaşadıkları farklıdır. Ben zaten yanlış insanla evlendigimi o imzadan sonra bambaşka davranınca anladım. Ailemi ve kendimi ikna etmem 6 7 ayımı aldı. Sevgi hemen bitmedi davam da bitmedi ama şuan hayatım için en doğru kararı verdigimi düşünüyorum. Her anlamda şiddet gördüm, şimdi hayatım eskisinden çok çok iyi. Bir de bosansam benden iyisi yok.
Evlilik vs, planlarım yok akışına dümdüz yaşıyorum...
Korkma ama sen emin değilsin o yüzden emin olana kadar bekle
 
Benim karar vermem 5-6 ay kadar sürdü, o dönemde de hala bir gün iyiken diğer gün kötüydük ve ayrı şehirlerdeydik. Konu da açtım burada başka başlıklara da yazdım o dönem çokça. Uzaklıktan falan diye avutuyordum kendimi başta ama yanlıştan yol yakınken dönmem gerektiğine sonunda ikna oldum. 2.5 sene evvel gece vakti yine bir tartışmanın üzerine 15-20 dkda eşyalarımı toparlayıp çıktım evden, 3 hafta sonra da boşadım ki ayrılırken hala seviyordum onu ya da o hissin adı her neyse. Artık iyice dolmuş olacağım ki bu zamana kadar tek bir saniye bile pişman olmadım, olsa olsa niye daha önce yapmadım diyorum arada. 26 yaşındaydım. Mesleğin varsa endişelenme, ayrılırken cebimde 300 tl mi ne maaş gününe de epey vardı, 10 gün öncesinde borçlarımızı ödesin diye yüklü bir para vermiştim ona hatta. Tabi ki parasız pulsuz kalmazdım arkamda ailem işim gücüm (kısa vadede kredi kartım) vardı, öyle hazırlıksız çıkıp gittiğimi anlatmaya çalışıyorum. Baştan ev düzdüm haliyle biraz borç ödedim ama sonradan herşey düzene girdi şu anda kurulu bir düzenim güzel bir hayatım var. Hayatta en önemli şey rahat yaşamak değil onurlu yaşamaktır, ömür dediğin de kısacık bişey mutlu geçirmek lazım. Zaten hayatın getirdiği değiştiremediğimiz zorluklar var bir de üstüne kendimiz zorlaştırmayalım derim ben. Hakkında hayırlısı olsun, ay konuşur gibi aklıma ne geldiyse yazdım karışık olduysa affola.
 
Ablamda aynı şeyleri yasadı. Evet ilk başlarda zorlandı özledi bile mesela ama pişmanmı değil çünkü neler kaybettigini gördü. Çokta mutlu şuan hayatından suan da evlendigine pişman.
 
Birgünde karar verdim çünkü çok emek vermiştim karşılığında aldatıldım affedemezdim çünkü o kadar güçlü görmedim kendimi biliyorum psikolojim bozulurdu tabiki ekonomik olarak daha zor oldu çünkü eşimin durumu çok iyiydi ,ama sonuç olarak ben onunla ilk olduğumda hiç te öyle değildi durumu zamanla olmuştu hepsi vee arada yaşadıklarıma şaşırıp kalsamda iyiki boşanmışım diyorum sosyal bir insanım çevrem geniş hayatım özgür en azından ikiyüzlü bir adamla değilim .Herşey zamanla oturuyor mutsuzsan korkma değerini anlayacaksın .
 
Kendime saygimi kaybetmeye başlayıp dengim, layigim, hayalim olan insanin o olmadigini anladığım an kararimi verdim..
Insan neden evlenir dedim, verdigim cevaba ve içinde oldugum evlilige baktim, alakasi olmadigini anlayınca "yillarimi neden heba edeyim bu huzursuzlugun içinde" dedim..
Hic de pisman olmadim şükür.. Benim şartlarım olgundu ama maddi manevi, ailem arkamdaydi Allah razi olsun.. Senin kosullarini ve yasadiklarini bilemiyorum..
 
Ben 6 senelik evliyim eşimin ikinci evliliği ilk evliliğinden bir kızı var bizim de bir oğlumuz.herşey hamilelemde başladı.çok üstüme düştü ilgisi falan ama dengesizdi neyse,çocuk oldu kırkım çıktı 3-5 birlikte olduk sonra bir kesildi bıçak gibi:) oğlum 4 yaşında ve biz kardeş olduk.yalvardım ağladım paikolajim bozuldu kavgalar falan dayandım çünkü bana hep:hastayım psikolojim bozuk dedi yalvardı ağladı.derken ben onun için”mutlu olacakmış”Amerika hayaliymiş hasta annemi herşeyimi bırakıp küçücük çocukla taşındık Amerikaya şartlarımız çok iyi maddi olarak herşeyin en iyisini yaşıyoruz ama benim aklımda boşanma var hep. Çünkü saygısız kavga da aşağılama küfür psikolajik şiddet sonra hastayım ondan yaptım falan.bende hem oğlum için(çok bağlı babasına) hemde rahat durumum için(maddi) sallamıyordum artık kafama takmıyordum ama seviyorum kocamı.Veee bir sabah kapımda bir adam...Benim karımla Senin kocan yatıyor dedi hançeri soktu kalbime adamdan bütün delilleri aldım ve Türkiye’ye döndüm.3 hafta oldu yalvarıyor otele gitmiş ama eli eline deymemişboşanma davamı açtım şu an teblikatın eline geçip şok geçirip beni aramasını bekliyorum.daha neler var ama özet cesaret edemedim bende ama fiziksel şiddet varsa aç davanı korkma inan huzur çok güzelmiş oğluma sinirlenip bağırmamak çok güzelmiş
 
Bu arada ben eşimin eski eşi ile buluştum dün ve bana yaşattığı herşeyi ona da yaşatmış inanamadım herşey aynı onun bir artısı var dayak yemiş
 
Ben de bir süredir boşanmayı düşünüyorum ve eşimden gizli psikolog desteği alıyorum.Aslında psikoloğa, bize yardımcı olması için gitmiştim. İlk ben bir konuşayım haftaya eşimle gideriz diye düşünmüştüm. Ama 15 dk kadar yaşadıklarımı anlattım, adam beni durdurdu, bir bardak su getirdi, siz anlatırken ben dinlerken yoruldum, kim bilir bunları yaşarken neler hissettiniz dedi. Sizinle biraz görüşelim ve sizi güçlendirelim dedi. Benim de kafam çok karışık, neler olacağını bilemediğim için korkuyorum. Ama her görüşmede kendimi daha iyi hissediyorum.Allah yardımcınız olsun. Destek alabilirseniz bence iyi olur
 
B beyzat2014 karar verdim kalbim soğudu , kafamda da bekar olduğuma inandım sadece çocuklarımın babası olarak görüyorum. maddi anlamda birikim yapıp kendime yatırım yapıyorum açıkçası 1 yıldır. takmıyorum eskisi gibi ve o kadar soğudum ki artık onunla düzelmesini bile istemem hiç bir şeyin aksine imkan olsa da hemen çıkıp gitsem
 
Artıları eksileri bir değerlendir dicem ama bedeninin ve ruhunun zarar gördüğünü söylüyorsan “canını kurtar “ derim ..

Hayata bir kere geliyorsun ve kimse vazgeçilmez değil
Kimse vazgeçilmez değildir ve vazgeçilmez saydıklarınızın ilk vazgeçtiği, siz olursunuz.
 
Evli misiz? Hayatınızda kötü etkileyen herhangi bir alışkanlığınızdan bıranda vazgecebılır mısınız? Ben de evlenmeden önce bu yasadıklarımı bir baskasından dinlesem, anlatana gıcık olur, aynı hıkayeden bıkmadın mı bıtır de kurtul derdım ama işin içinde öyle olmuyor. belki daha uzun zaman buna benzer konu acacagım. Amacım eglence degıl, belki de dogum sancılarım.
 
5 sene oldu. 1 cocuk var. Ailem destek oluruz diyor ama kesin karar verdigim bir donem aslinda destek olmayacaklarini anladim. Yine de sahip cikarlar elbet. Muhendisim
Iyi bi işin var ise maddi yonden sıkıntı yaşamazsın sanırım..
Cocuk için de hakki olan nafakayi al mutlaka..
Elden gelen yapilmali, bosanma son secenek olmali, kolay bi surec degil elbet ama duzelecegine dair bi umut kalmadiysa da yapacak pek bi şey yok..
Kac yasindasin?
 
5 sene oldu. 1 cocuk var. Ailem destek oluruz diyor ama kesin karar verdigim bir donem aslinda destek olmayacaklarini anladim. Yine de sahip cikarlar elbet. Muhendisim
Iyi bi işin var ise maddi yonden sıkıntı yaşamazsın sanırım..
Cocuk için de hakki olan nafakayi al mutlaka..
Elden gelen yapilmali, bosanma son secenek olmali, kolay bi surec degil elbet ama duzelecegine dair bi umut kalmadiysa da yapacak pek bi şey yok..
Kac yasindasin?
 
Fiziksel siddet yok ama psıkolojık olarak bıtırıyor benı. ogluna bagırıyormuydun ? Gecen aksam ben de sesımı yukselttım, cok uzulıyorum bu duruma. Artık öfke duygusunu ılıklerımde hısseder oldum. Davayı ne ıcın actım? Aldatma için mi
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…