- 6 Ekim 2013
- 2.429
- 3.668
- 333
- Konu Sahibi beyzat2014
-
- #81
Bir yıl oldu ayrılalı , 3.5 yıl evli kaldım .beni deli gibi seven bir adamlaydım öyle sanmıyordum öyleydi ;çünkü çevremdeki herkesin ilgisini çekiyordu .
Ne zamanki çocuğumuzun olmayacağını öğrendim , oğlunu kıskanan bir kaynanayla karşı karsiya olduğumu gördüm o an Anladim ben tek başıma bu evliliği kurtaramayacam.
Elimden gelenin fazlasini yaptim , maddi manevi tükendim , bütün suçu hatayı kendimde aradım .
Bir taraftan çocuğum olmuyordu 7 tüp bebek , o parayı denklestirmek için Gece gündüz çalışmak , bir taraftan da eş denen adamı mutlu etmek için , bana yanaşmayan , kıskanan kv ve 3 gorumceyi mutlu etmeye çalışıyordum .
Onların derdi ise beni avucuna alıp hizmetci gibi çalıştırmak .
Zaten haftada 2 gün uğruyordum yetmiyordu iş , yemek , temizlik ,misafirlerini ağırlamami beklediler iş çıkışı onlara gidip yapacaktim .
Neyse bu kadar emekten sonra bir daha sen de bir adim atmazsan bitecek bu iş dedim , o da beni istediği kalıba sokmayacagini öğrenmiş bulundu , bir blöf yaptı ayrılalım dedi.
Ona olan aşkımı biliyordu , ben hayır diyecektim ne istiyorsan olsun diyecektim ve bir şekilde annesi ve kızkardeşleriyle yaşayacaktık .
Tamam dedim bu beni son görüşün olacak aileme geçtim ertesi gün avukat tutup dava açtım , ayni hafta evi boşaltıp satılık yazısını astım :)) bir kere bile ne aradım ne mesaj attim .
Ben aramazsam o asla aramaz biliyordum çünkü onu öyle alıştırmıştım .
Ailemin yanina geldim ayrı ev tuttum , tayinim çıktı sehrime, onun da cani cehenneme .
Severek ayrıldım, sevgi önemliydi benim için ;ama daha fazla onursuz yaşayamazdım .kangrenli tarafı kesip attim , sefil hayatına devam ediyor
Haklısınız.Hiçbirşeyin değişmeyeceğine olan inancım tamamen pekiştiği gün ayrıldım evden. Bir tartışma ortasında.. ilk haftalar pişman oldum sandım, evimi eşyalarımı 3 yıllık alışkanlıklarımı özledim. Ama boşandığım andan itibaren ne özledim, ne pişman oldum.. Şimdi iyi ki o evliliği yapmış ve boşanmışım diyorum. Değiştirdi ve güzelleştirdi hayatımı boşanmış olmak. Şimdi 2. Evliliğimde her gün şükrediyorum. Zor ama üstesinden gelinebilir bir süreç. Yeterki ne istediğinizi bilin. Şu an o istemediğim hayata karşılık, tam olarak istediğüm hayatı yaşıyorum çok şükür...
Ben de aynı durumdayım. Mühendisim muhtaç değilim elime. 4 aylık evliyim cinsel hayatımız hiç yok. Ne karar verdiniz?cok cesaretsızım. Eskı konularımda da var. Bır cogunuz ne beklıyorsun , boyle evlılık olmaz dedı. Ama ben bır turlı adım atamıyorım. Onceden de bahsetmıstım. Duzenımı bozmak, maddı olarak sıkılmaktan korkuyorum sanırım. Cok mu onursuzum dıyorum kendı kendıme. Bedenım ruhum bu kadar zarar gorurken bosanmak ıcın hala adım atamıyorum. Ayrılan arkasaslar, sızler nasıl karar verdınız? Sonrası cok mı zor oldu? Pısmanlık mı var yoksa ıyı kı ayrılmısım mı dıyorsunuz
sizde de mi aynı durum var. Cinsellik problemi mi?Ben kk yeni üye olsam da dışarıdan takip ederdim. Çok şeye katlandım hep düzelir bu da geçer diye bekledim. O kadar çok fedakarlık yapıp her türlü sıkıntıya katlandım ki ben bile kendime hayret ettim. Çocuk var dedim. Yıllar geçti ama hiçbir şey düzelmedi daha beter oldu. Ben kendime değer vermeyi kk kadınlarından öğrendim desem yalan olmaz. Ne zaman ki bendeki limit doldu bitirmeye o an karar verdim ce bir daha o eve asla dönmedim. Insan isterse kuru ekmek yer yine de kendi ayakları üzerinde durabilir. Güçlü olmak bizim elimizde.
Mevlana der ki;
Her şey üstüne gelip,
Seni dayanamayacağın bir noktaya getirdiğinde,
Sakın vazgeçme!..
İşte orası kaderinin değişeceği ‘noktadır’.
Hayır problem cinsellik değildi tabiki ama ilişkiyi etkilediği zamanlar oluyordu . Bizde daha çok maddi sorunlar bitmeyen borclar iddaa içki ve psikolojik şiddet gibi problemler vardı. Anlatsam roman olur.Ben kk yeni üye olsam da dışarıdan takip ederdim. Çok şeye katlandım hep düzelir bu da geçer diye bekledim. O kadar çok fedakarlık yapıp her türlü sıkıntıya katlandım ki ben bile kendime hayret ettim. Çocuk var dedim. Yıllar geçti ama hiçbir şey düzelmedi daha beter oldu. Ben kendime değer vermeyi kk kadınlarından öğrendim desem yalan olmaz. Ne zaman ki bendeki limit doldu bitirmeye o an karar verdim ce bir daha o eve asla dönmedim. Insan isterse kuru ekmek yer yine de kendi ayakları üzerinde durabilir. Güçlü olmak bizim elimizde.
Mevlana der ki;
Her şey üstüne gelip,
Seni dayanamayacağın bir noktaya getirdiğinde,
Sakın vazgeçme!..
İşte orası kaderinin değişeceği ‘noktadır’.
Sizin de kötüymüş. Ben de böyle şeyler duyunca cinsellik sorununu abartıyor muyum diye düşünüyorumHayır problem cinsellik değildi tabiki ama ilişkiyi etkilediği zamanlar oluyordu . Bizde daha çok maddi sorunlar bitmeyen borclar iddaa içki ve psikolojik şiddet gibi problemler vardı. Anlatsam roman olur.
Hayır problem cinsellik değildi tabiki ama ilişkiyi etkilediği zamanlar oluyordu . Bizde daha çok maddi sorunlar bitmeyen borclar iddaa içki ve psikolojik şiddet gibi problemler vardı. Anlatsam roman olur.
Sizin de kötüymüş. Ben de böyle şeyler duyunca cinsellik sorununu abartıyor muyum diye düşünüyorum
Sanırım bizim durumumuzda olan birçok kadın var. Ben ne zamanki boşanma kararında dik durdum insanların gözünde daha güçlü göründüm. Çünkü herkes benim kederimi yüzümden okuyormuş sonradan öğrendim. Içki problemi benim için büyük karşı taraf için küçük bir sorundu. Ancak en büyük kavgalar içkinin arkasına sığınılarak yapıldı. Aldatma dayak yoktu. Ama dediğiniz gibi psikolojik şiddet en kötüsü. Ne mesleğim ne kadınlığım ne anneliğim ne insanlığım kaldı hakaret edilmeyen. Kimse kimsenin köleliği için yaşamamalı diye düşünüyorum.Kendimi gördüm sizde, içki hariç söylediğiniz tüm problemleri yaşadım. Boşanma fikri hep aklınızda oluyor ama kararını birden veriyorsunuz. Ben de yapabileceğimden çok fazla emek harcadım ama olmayınca artık kendimi kurtarmaya başladım. İnanın yaşadığım psikolojik ve duygusal şiddeti hiçbirşeyle bir tutamıyorum. Boşanma kararını aldığımdan beri inanılmaz güçlü hissediyorum , beni insanlar hep duruşumun dikliği yüzünden beğenirdi dik duramayacak duruma gelmiştim.
Bir sürü kadın var dediğiniz gibi bu şekilde yakından tanıdığım insanlar da var ama aynı evin içinde onca yıkıcı soruna rağmen elaleme karşı susup oturuyorlar. Boşanmaya kendisi karar verebilmiş bir kadın bence zaten güçlüdür. Eminim siz de çok severek evlenmişsinizdir ama sevgi ne yaparsam yapayım beni terk etmez demek değil. Erkekler için buna dönüştüğü an önünü alamıyorsunuz :)Sanırım bizim durumumuzda olan birçok kadın var. Ben ne zamanki boşanma kararında dik durdum insanların gözünde daha güçlü göründüm. Çünkü herkes benim kederimi yüzümden okuyormuş sonradan öğrendim. Içki problemi benim için büyük karşı taraf için küçük bir sorundu. Ancak en büyük kavgalar içkinin arkasına sığınılarak yapıldı. Aldatma dayak yoktu. Ama dediğiniz gibi psikolojik şiddet en kötüsü. Ne mesleğim ne kadınlığım ne anneliğim ne insanlığım kaldı hakaret edilmeyen. Kimse kimsenin köleliği için yaşamamalı diye düşünüyorum.
Maddi durumu iyiyse sizde onu kaybetmekten korkuyorsaniz biraz para biriktirin sonrda is bulup öyle ayrilinTek artısı maddi durumu. Evde hergun yardımcım, maddı anlamda sıfır sıkıntı olunca korkuyorum kaybetmekten. Onursuzluk mu bu yaptıgım. Maddı getırısı dısında hıc bır artı yanı yok bana gore. Yakınımda konustuklarım, rahatsın ıstedıgın zanman ıstedıgın yere gıdıyorsun. Hesap sordugu yok sıktıgı yok dıyorlar ama bız zaten evli gıbı degılız kı. Cınsellık yok. Yakınlasma yok. Deger verme yok. Bır de asırı aıleye duskun, benı yok sayıyor. Neyse. Nasıl cesaret edıcem bılmıyorum.
Eşinizin durumu için isterseniz önce bir doktor ve psikolog ya da aile terapisti ile görüşün. Yargilamak istemiyorum severek mı evlendiniz. Bu kadari ancak sağlık sorunu olabilir diye düşünmek istiyorum. Ancak normal ilişkinizde tavırlarıda soğuksa belki bir başka kişi aklında kalmış . Ve kendi suçluluk duygusundan yanasamiyor. Yada aldatma ve ya maddi konular da olabilir. İş hayatı veya maddi konulardan dolayida erkeklerde bu tür tavırlar görülebiliyor. Sürecinizi bilmiyorum bir iki konunuza göz attım. Bir aile terapisti e görüşün. Çoğu yerde artık belediyeler bu imkanı sağlıyor. Eğer yanaşmıyor ya da devam edemiyorum diyorsanız. Ayrılmadim ben ama . Benim durumum farklı olduğu için. Yerinizde olsam şunu söylerim hayat kısa. Ve her iki tarafta daha sancılı işlere girmemesi için her ikimiz içinde böylesi daha iyi der eşyaları toplar giderdim. Eşinizle konuşun inşallah yanaşır. İletisiminiz umarım vardır.cok cesaretsızım. Eskı konularımda da var. Bır cogunuz ne beklıyorsun , boyle evlılık olmaz dedı. Ama ben bır turlı adım atamıyorım. Onceden de bahsetmıstım. Duzenımı bozmak, maddı olarak sıkılmaktan korkuyorum sanırım. Cok mu onursuzum dıyorum kendı kendıme. Bedenım ruhum bu kadar zarar gorurken bosanmak ıcın hala adım atamıyorum. Ayrılan arkasaslar, sızler nasıl karar verdınız? Sonrası cok mı zor oldu? Pısmanlık mı var yoksa ıyı kı ayrılmısım mı dıyorsunuz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?