ben de buna inanıyoırum.gelinler gitmemek için direttikçe,huzursuzluk çıkardıkça kocalar ailesine daha çok yaklaşıyor.benim kocam da ailesine düşkündü.hatta bir süre iş nedeniyle birlikte yaşadık.allaha şükür ki sorun yaşamadık.var olan ufak tefekleri de büyütmedik.
evimiz ayrı olduğunda da ne zaman gidilmesi gerektiyse ben gittim.eşim istemese bile ben gidelim dedim.arayı sıcak tuttum.eşim benden ters bir durum görmediği için o da benim aileme aynı tutumu sergiledi.biz aileler arası dengeyi güzel sağladık.hatta 2 aile de çok güzel anlaşırdı.biz 2 aile bir bütün olduk.hiç bir zaman senin ailen,benim ailem tartışması yaşamadık.
bu arada ben de gelinlerim gelmek istemese zorla gelmelerini asla istemem.ama gelinler gelmiyor diye de oğullarımdan uzak duramam.gelinler gelmese de oğullarımla görüşürüm
Çocuksuz evli çiftlere belki yazdığım tuhaf gelebilir ama sanıyorum çocuklu olanlar beni anlar çocuk zaman içinde ister istemez eşleri uzaklaştırıyor eskisi gibi olmuyor hiçbirşey kadın lohusa iken yüzde doksan beklediği ilgiyi göre iyor eşinden ve bu bir travma oluşturuyor dahası ilerleyen zamanlarda sorumluluğumuz artıyor bebek ev işi yemek ütü vs derken bir bir çatırdıyor birşeyler sonrasında farkında olmadan bir değişim oluyor bebek ve eş yer değiştiriyor dedim ya ters gelebilir size ama yaşananlar tam olarak bu derken bir bakıyorsunuz önceliğiniz çocuğunuz olmuş eşiniz de bunu kabul etmiş hatta kendisi sağlamış bunu zaten sonrasında ise beklentilerinizi en aza indirerek kendi kendinize yetmeyi öğrenerek çocuklarınızın mutluluğuyla mutlu olup devam ediyorsunuz hayata ha bu arada eşiniz de var mı var olay bu yani sadece benim değil çevremde 10 yılı devirmiş herkesin yaşadığı bu ne diyelim buna da şükür
yaaa gercekten boyle mı oluyorcocuk ıstemezdım hepten vagectım
çocuk olunca şöyle olur, evlilikte heyecan biter,erkekler böyledir....uzar gider, bu genellemelerin tamamı saçma, gereksiz, yersiz, her insan farklıdır her ilişki de farklıdır, insan hayatını kendi şekillendirir
ben hamile kaldığım günden itibaren geceleri eşimin eli hep karnımdaydı.bebek doğana kadar böyle yattık biz.bebek doğunca da birlikte büyüttük.zaten ailelerden uzaktaydık.her anını birlikte yaşadık.bebek mutlu bir evliliğe daha da mutluluk katar
ben hamile kaldığım günden itibaren geceleri eşimin eli hep karnımdaydı.bebek doğana kadar böyle yattık biz.bebek doğunca da birlikte büyüttük.zaten ailelerden uzaktaydık.her anını birlikte yaşadık.bebek mutlu bir evliliğe daha da mutluluk katar
annemle babamın evliliğinden zaman zaman bahsediyorum ki bu ilişki oldukça hoyrat bi ilişki ama annem hep şöyle der: babanın bana karşı en şevkatli olduğu dönem sana hamile olduğum dönemdi, eli hiç karnımdan gitmezdi ne istesem yapardı alırdı hep ilgilenirdi seninle...
Allah kısmet ederde çocuğum olursa biz batmanda aileler ankarada mecbur birbirimize tutunucaz öyle olmak zorunda inşallah sizin gibi yılları deviririz bizde
Çocuksuz evli çiftlere belki yazdığım tuhaf gelebilir ama sanıyorum çocuklu olanlar beni anlar çocuk zaman içinde ister istemez eşleri uzaklaştırıyor eskisi gibi olmuyor hiçbirşey kadın lohusa iken yüzde doksan beklediği ilgiyi göre iyor eşinden ve bu bir travma oluşturuyor dahası ilerleyen zamanlarda sorumluluğumuz artıyor bebek ev işi yemek ütü vs derken bir bir çatırdıyor birşeyler sonrasında farkında olmadan bir değişim oluyor bebek ve eş yer değiştiriyor dedim ya ters gelebilir size ama yaşananlar tam olarak bu derken bir bakıyorsunuz önceliğiniz çocuğunuz olmuş eşiniz de bunu kabul etmiş hatta kendisi sağlamış bunu zaten sonrasında ise beklentilerinizi en aza indirerek kendi kendinize yetmeyi öğrenerek çocuklarınızın mutluluğuyla mutlu olup devam ediyorsunuz hayata ha bu arada eşiniz de var mı var olay bu yani sadece benim değil çevremde 10 yılı devirmiş herkesin yaşadığı bu ne diyelim buna da şükür
Çocuksuz evli çiftlere belki yazdığım tuhaf gelebilir ama sanıyorum çocuklu olanlar beni anlar çocuk zaman içinde ister istemez eşleri uzaklaştırıyor eskisi gibi olmuyor hiçbirşey kadın lohusa iken yüzde doksan beklediği ilgiyi göre iyor eşinden ve bu bir travma oluşturuyor dahası ilerleyen zamanlarda sorumluluğumuz artıyor bebek ev işi yemek ütü vs derken bir bir çatırdıyor birşeyler sonrasında farkında olmadan bir değişim oluyor bebek ve eş yer değiştiriyor dedim ya ters gelebilir size ama yaşananlar tam olarak bu derken bir bakıyorsunuz önceliğiniz çocuğunuz olmuş eşiniz de bunu kabul etmiş hatta kendisi sağlamış bunu zaten sonrasında ise beklentilerinizi en aza indirerek kendi kendinize yetmeyi öğrenerek çocuklarınızın mutluluğuyla mutlu olup devam ediyorsunuz hayata ha bu arada eşiniz de var mı var olay bu yani sadece benim değil çevremde 10 yılı devirmiş herkesin yaşadığı bu ne diyelim buna da şükür
ALLAH'ım öyle günleri asla ama asla göstermesn eşimle bna ben eşime deli gbi aşığm oda beni çok seviyr bu hep böyle gider inşallah.
ben eşime eşmde bna çok sayglı sempatk bir çiftz 3 yıldır beraberz 1,5 yıldır evliyz çok mutluym sizde mutlu olursunz inşallah Allah herşeyi gönlnze göre versin hanımlar
Bir kadın soğumuşsa bence o evlilik yürümüyor. Ben daha 7-8 aylık evliydim ama eşimden bıkmıştım. Çünkü daha ilk günden üzerime geldi, beni sindirmeye çalıştı ailesi ile birlikte. Ama ben ondan o kadar uzaklaştım ki... O aramasa telde akşama kadar ne arar ne sorardım. Sonuç boşanıyorum. Belki doğru belki yanlış dersiniz ama ben mutluyum. Düşündüğüm kadar beni yıkmadı. Bir de ben bu kadın idare etmeli görüşlerine inanmıyorum ve yapamıyorum, yapamadım. Hepimizin bir hayali vardı evlendik, onlara güvendik. Benimki de tanıştığımız zamanlar bir dediğimi iki etmezdi bir görsen ne ailesi vardı ne de başka bir şey. Ama gel görki daha düğünümde 7 sülalesi karıştı. O da beni korumak, sevmek yerine iyice onların önüne attı. Bence erkekler eşlerinin bir emanet olduğunu bilmeliler ve ona göre davranmalılar. Adam gibi konuşursan hiç bir şey olmaz. Ama kadını zorlarsan, hele bir de imkanı varsa kaçar gider... Durumun elveriyormu bilemem ama eğer mutsuz olacağına inanıyorsan bitir. Çünkü böyle giderse zaten kendiliğinden bitecek...
evlilikten çoğu kadın gibi nasibini almış biriyim,
en ufak şeyden tartışmalar,
fikir ayrılıkları,
ona olan sevgimin bitmesi,
hiç bişeyin eskisi gibi olmayacağını bilmek,
ve hala bu evliliği sürdürme durumunda olanlar nasıl davranıyor?
Çocuksuz evli çiftlere belki yazdığım tuhaf gelebilir ama sanıyorum çocuklu olanlar beni anlar çocuk zaman içinde ister istemez eşleri uzaklaştırıyor eskisi gibi olmuyor hiçbirşey kadın lohusa iken yüzde doksan beklediği ilgiyi göre iyor eşinden ve bu bir travma oluşturuyor dahası ilerleyen zamanlarda sorumluluğumuz artıyor bebek ev işi yemek ütü vs derken bir bir çatırdıyor birşeyler sonrasında farkında olmadan bir değişim oluyor bebek ve eş yer değiştiriyor dedim ya ters gelebilir size ama yaşananlar tam olarak bu derken bir bakıyorsunuz önceliğiniz çocuğunuz olmuş eşiniz de bunu kabul etmiş hatta kendisi sağlamış bunu zaten sonrasında ise beklentilerinizi en aza indirerek kendi kendinize yetmeyi öğrenerek çocuklarınızın mutluluğuyla mutlu olup devam ediyorsunuz hayata ha bu arada eşiniz de var mı var olay bu yani sadece benim değil çevremde 10 yılı devirmiş herkesin yaşadığı bu ne diyelim buna da şükür
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?