Eşiniz Eski Eşiyle(olduğunu var sayalım) Konuşabilir Mi

Düşünme şeklim farklı sadece. Herkes kendini ikinci eşin yerine koydu, ben tam tersini yaptım. Eşim 13-14 senedir hayatımda. Önce arkadaşım oldu, sonra sevgilim en son eşim, hayat arkadaşım. Hayatımın neredeyse yarısı onunla geçti. Eş olarak sevmenin yanında dost olarak da yanımda olmasına ihtiyacım var. Ama bu bizim evliliğimiz sonsuza dek sürecek anlamına gelmiyor. Günün birinde bu evliliği sürdürmek istemeyebiliriz. Ve kötü ayrılmadıysak neden görüşmeyelim. Ben yine kendimle ilgili bir karar alırken onun fikrini almak, tecrübesinden faydalanmak isterim mesela en azından. Buna ne benim hayatıma giren bir insan müdahale edebilir, ne onun hayatına giren insan.
Ben de sizin gibi düşünenlerdendim ta ki yaşadığım olaya kadar. Yaklaşık 5 yıldır evliyim 7 yıldır da sevgiliyim şu anki eşimle. Sevgili olduğumuzda ben 1,5 yıl önce boşanmıştım eşim 1,5 ay önce. Ben kötü ayrıldığım için görüşmüyordum eski eşimle ama onlar kötü ayrılmadıkları için konuşuyor görüşüyorlardı.Benim için hiç sakıncası olmadığını söylemiştim medeni şekilde ilişkide olmalarının.Benim yanımda falan arıyordu kız konuşuyorlardı hal hatır falan. Eşim diyordu ki bi sıkıntısı olsa giderim biz birlikte büyüdük falan, tabiki diyordum ben de zaten böyle olmalı. Ama gel gör ki eşim bi ilişkisi olduğunu söyledikten sonra kız her akşam ama mütamadiyen her akşam arayıp işyeri sıkıntılarını falan anlatıyordu benim yanımda, atıyorum bi yemekteyiz arıyor, atıyorum arkadaşlarla dışardayız arıyor.. Tabi açmıyor bazı durumlarda eşim (o zaman sevgilim) ama sıktı yani artık ikimizi de bu durum, bir gece tam sevişiyoruz telefon çalıyor, artık sinirlerim bozuldu, dedim valla çağır gelsin beraber takılalım istersen bu nedir .okunu çıkarttı artık dedim yaa, ve çektim gittim, hayatını temizlemeden görüşmeyelim, uğraşamam böyle şeylerle dedim. Aynı gece beni hayatında kalmam için ikna etti ve bi daha olmayacak görüşmeyeceğim dedi.Söylemiş bire daha görüşmeyelim diye ve engellemiş heryerden. Ve o tarihten itibaren kadın bize yapmadığını bırakmadı. Beni taciz etmeler, bana eski resimlerini atmalar, eşimin işyerine gitmeler, intiharla tehdit etmeler..neler neler.. Bir akşam (ama dikkat edin hep akşam) eşimi bir arkadaşı aradı kızın ve intihar ettiğini söyledi. Eşim de kızın anasını babasını aramasını, kendisinin ondan mesul olmadığını söyleyip kapadı (bir sıkıntısı olduğunda gidecek sınırı çoktan aşmıştı çünkü). 3 yıl sürdü tacizleri azalarak da olsa (daha çok beni taciz etti).Yani demem o ki, eski eşten dost falan olmaz, en olur dediğinden bile olmaz arkadaşım. Bu bahsettiğim kişiler yani eşim ve eski eşi, aşkları bitti (çocukluk aşkıymış), artık anlaşamıyorlar diye ortak karar vererek 1 yıldan fazla düşünüp taşınarak, 1 yıldan fazla evlerinde odalarını bile ayırarak yaşayıp ayrılmış insanlar. Yani bu durumda bile dost olunmuyorsa hiçbir durumda da olunamaz diye düşünüyorum. Çünkü işin içinde insanoğlu var, ego var, kıskançlık var.
 
Evet sorum bu..
Size göre eşiniz/sevgiliniz, eski eşiyle(olduğunu varsayalım) telefonda konuşabilir mi? Hal hatır sormak için bile olsa, bir kerelik dahi olmuş olsa, Allah korusun ölüm vs bir şey dışında telefonda konuşabilir mi?
Bu konuda ne tepki verirdiniz?
Üstelik bunu kendi ağzından değil başkasından duyduysanız?
Sadece merak ediyorum..

Ek bilgi: Çocuk yok arkadaşlar
Kesinlikle konuşamaz hal hatır soracak kadar önemsiyorsa ayrılmayacak tı....sevgili veya eş olarak dost kalıp selamlaşıp görüşmelerini benim ahlakım kaldırmıyor büyük konuşmamak lazım ama kabullenemezdim
 
Ben de sizin gibi düşünenlerdendim ta ki yaşadığım olaya kadar. Yaklaşık 5 yıldır evliyim 7 yıldır da sevgiliyim şu anki eşimle. Sevgili olduğumuzda ben 1,5 yıl önce boşanmıştım eşim 1,5 ay önce. Ben kötü ayrıldığım için görüşmüyordum eski eşimle ama onlar kötü ayrılmadıkları için konuşuyor görüşüyorlardı.Benim için hiç sakıncası olmadığını söylemiştim medeni şekilde ilişkide olmalarının.Benim yanımda falan arıyordu kız konuşuyorlardı hal hatır falan. Eşim diyordu ki bi sıkıntısı olsa giderim biz birlikte büyüdük falan, tabiki diyordum ben de zaten böyle olmalı. Ama gel gör ki eşim bi ilişkisi olduğunu söyledikten sonra kız her akşam ama mütamadiyen her akşam arayıp işyeri sıkıntılarını falan anlatıyordu benim yanımda, atıyorum bi yemekteyiz arıyor, atıyorum arkadaşlarla dışardayız arıyor.. Tabi açmıyor bazı durumlarda eşim (o zaman sevgilim) ama sıktı yani artık ikimizi de bu durum, bir gece tam sevişiyoruz telefon çalıyor, artık sinirlerim bozuldu, dedim valla çağır gelsin beraber takılalım istersen bu nedir .okunu çıkarttı artık dedim yaa, ve çektim gittim, hayatını temizlemeden görüşmeyelim, uğraşamam böyle şeylerle dedim. Aynı gece beni hayatında kalmam için ikna etti ve bi daha olmayacak görüşmeyeceğim dedi.Söylemiş bire daha görüşmeyelim diye ve engellemiş heryerden. Ve o tarihten itibaren kadın bize yapmadığını bırakmadı. Beni taciz etmeler, bana eski resimlerini atmalar, eşimin işyerine gitmeler, intiharla tehdit etmeler..neler neler.. Bir akşam (ama dikkat edin hep akşam) eşimi bir arkadaşı aradı kızın ve intihar ettiğini söyledi. Eşim de kızın anasını babasını aramasını, kendisinin ondan mesul olmadığını söyleyip kapadı (bir sıkıntısı olduğunda gidecek sınırı çoktan aşmıştı çünkü). 3 yıl sürdü tacizleri azalarak da olsa (daha çok beni taciz etti).Yani demem o ki, eski eşten dost falan olmaz, en olur dediğinden bile olmaz arkadaşım. Bu bahsettiğim kişiler yani eşim ve eski eşi, aşkları bitti (çocukluk aşkıymış), artık anlaşamıyorlar diye ortak karar vererek 1 yıldan fazla düşünüp taşınarak, 1 yıldan fazla evlerinde odalarını bile ayırarak yaşayıp ayrılmış insanlar. Yani bu durumda bile dost olunmuyorsa hiçbir durumda da olunamaz diye düşünüyorum. Çünkü işin içinde insanoğlu var, ego var, kıskançlık var.

Bir örnekle genelleme yapmamak lazım. Benim çevremde boşandığı eşiyle, eski sevgilisiyle dost olabilen çok insan var. Benim eşim beş yıl birlikte olduğu, birlikte yaşadığı eski sevgilisiyle görüşüyor, hatta dönem dönem arkadaş toplantılarında ailece görüşüyoruz. Eşiyle nikahımıza bile gelmişliği var. Kaç yıl geçti hiç anormal bir davranış görmedim ikisinden de. Kuzenim eski eşinden boşanalı 20 yıl oldu hala hayatımdaki en değerli insan der, görüşürler. Bunu yapabilmek için insanın egolarından sıyrılması gerekiyor sadece. Biz mesela on küsür yılı birlikte geçirmişiz. Sevdiklerimizi kaybettiğimizde, zor zamanlar geçirdiğimizde destek olmuşuz, en çok birlikte eğlenmişiz, gülmüşüz ağlamışız. Aşk bitti, artık hayatı paylaşmak istemiyoruz diye ben bu adamı çöpe atamam, hayatımdan çıkaramam bana karşı bir hata yapmadığı sürece. Ha her dakka görüşmeyiz elbette ama haberdar oluruz birbirimizden.
 
Bir örnekle genelleme yapmamak lazım. Benim çevremde boşandığı eşiyle, eski sevgilisiyle dost olabilen çok insan var. Benim eşim beş yıl birlikte olduğu, birlikte yaşadığı eski sevgilisiyle görüşüyor, hatta dönem dönem arkadaş toplantılarında ailece görüşüyoruz. Eşiyle nikahımıza bile gelmişliği var. Kaç yıl geçti hiç anormal bir davranış görmedim ikisinden de. Kuzenim eski eşinden boşanalı 20 yıl oldu hala hayatımdaki en değerli insan der, görüşürler. Bunu yapabilmek için insanın egolarından sıyrılması gerekiyor sadece. Biz mesela on küsür yılı birlikte geçirmişiz. Sevdiklerimizi kaybettiğimizde, zor zamanlar geçirdiğimizde destek olmuşuz, en çok birlikte eğlenmişiz, gülmüşüz ağlamışız. Aşk bitti, artık hayatı paylaşmak istemiyoruz diye ben bu adamı çöpe atamam, hayatımdan çıkaramam bana karşı bir hata yapmadığı sürece. Ha her dakka görüşmeyiz elbette ama haberdar oluruz birbirimizden.
İşte egolarrr..egolarrr.. sorun tam da bu aslında.. Egolarından kendini sıyırabilmiş insan o kadar az ki, yani sizin çevrenizdekiler aslında istisna olan, keşke öyle olmasa ama malesef öyle, kötü örnekler malesef genellemeye daha müsait.. Benim de çevremde var sizinkiler gibi medeni ilişkiler ama gerçekten çok sayılı, önyargılı değilim (hala birkaç eski sevgilimle görüşüyorum) ama çok riskli buluyorum bu tarz durumları (risk derken hani yeniden ilişkileri olması vs değil sınırların çizilememesi ve rahatsızlık boyutuna ulaşması). Şimdi yine benzer bişey yaşayacak olsam ooo tabi canım görüş diyemem eskisi kadar rahat, insanlar tuhaf çünkü, tanımayınca da bilemezsiniz sorun olmayacağını. Benim eşim de çok iyi yönetti krizleri, ve açıkçası o kadar aşıktık ki birbirimize, kaybetmemek için o beni hep korudu ve çok doğru davrandı, ben de görmezden geldim umursamadım yaşananları.. Yoksa daha başlamadan bitebilirdi ilişkimiz öyle saçma şeyler yaşandı yani.
 
KudrAlobar KudrAlobar Sizin bahsettiğiniz gibi dostane mi ayrıldılar diye ben de düşündüm ancak konu sahibi kendisinden gizli konuşulduğunu yazmış. Konuştuklarını başkasından duymuş. Eski eşiyle ahbaplık bağı olan kişinin yeni eşine bu durumu bildirmesi gerekmez mi? Gizlenme ihtiyacı duyulduğuna göre bir şeyler ters gidiyor.

@SinirliBiri Sizin haberiniz yok, eski eş kişisi hal hatır sormak için aranmış ve siz bunu başkasından duyuyorsunuz... Ben yerinizde olsam asla sineye çekmem. Eşiniz eski eşi ile güzel ayrıldıysa, çift çift görüşün. Böyle bir muhabbetiniz yoksa ilişkisi olan adamın eskiden ilişkisi olan kadını araması normal değil.
 
Eski olanla bir kerelik bile olsa çocuk olmadığı halde görüşme varsa o görüştüğü kişinin eskidiğine Pişmanlık göstergesidir :KK57: Ya da sandığınız gibi eskimemiştir:bicak:
 
Bence biraz duruma bağlı. Normal şartlarda konuşmamak bana göre daha doğru. Ama bir çift tanıyorum, adamın ilk eşi (çocukları da var) ağır hastalandi ve ölüm döşeğinde adamın gelmesini istemiş. Ya helallik isteyecekti yada çocukları mi emanet edecekti bilemiyoruz tabi. Adamin ikinci eşi müsade etmemiş. Ve şimdi o ilk evlilikten olan çocuklar babaları ile görüşmüyor. Her durum aynı değil bence
 
Çocukla alakalı konular belki. Fakat onun dışında bir konu olamaz konuşamaz yani...Kıyamet sebebi:sinirli:
 
Kötü bir ayrılık olmadıkça görüşmelerde sakınca olacağını sanmam.
Başıma gelmedi ama sanırım ben pek tepki göstermezdim.
O kadar kasmaya gerek yok bence.
Aklı hala eski eşinde ise zaten bir zaman sonra olay açığa çıkar. Zorla kimseyi tutamazsınız.

Bence sıkıntı yapıyorsanız konuşun. İçinize sinmezse bitirin beraberliği.
 
Bir örnekle genelleme yapmamak lazım. Benim çevremde boşandığı eşiyle, eski sevgilisiyle dost olabilen çok insan var. Benim eşim beş yıl birlikte olduğu, birlikte yaşadığı eski sevgilisiyle görüşüyor, hatta dönem dönem arkadaş toplantılarında ailece görüşüyoruz. Eşiyle nikahımıza bile gelmişliği var. Kaç yıl geçti hiç anormal bir davranış görmedim ikisinden de. Kuzenim eski eşinden boşanalı 20 yıl oldu hala hayatımdaki en değerli insan der, görüşürler. Bunu yapabilmek için insanın egolarından sıyrılması gerekiyor sadece. Biz mesela on küsür yılı birlikte geçirmişiz. Sevdiklerimizi kaybettiğimizde, zor zamanlar geçirdiğimizde destek olmuşuz, en çok birlikte eğlenmişiz, gülmüşüz ağlamışız. Aşk bitti, artık hayatı paylaşmak istemiyoruz diye ben bu adamı çöpe atamam, hayatımdan çıkaramam bana karşı bir hata yapmadığı sürece. Ha her dakka görüşmeyiz elbette ama haberdar oluruz birbirimizden.
Benim çevremde de örnekler var. Tanıdığım bir abla vardı eşiyle boşandıktan sonra ortak çocukları ile beraber annesinin evinde kalıyordu, adam bazı akşamlar geliyor yemeğini yiyor öyle geçiyordu kendi evine. Sonra aynı ablanın erkek kardeşi de Fransa'da bir kadınla evliyken boşandı, çocuklar annede kaldı; Türkiye’de yine ikinci evliliğini yapan başka bir kadınla evlendi. Bunlar Fransa’ya tatile gittiklerinde kadının bulunduğu şehirde kadının evinde kalmışlar. Kadın “otelde mi kalacaksınız, olur mu öyle şey gelin bende kalın” demiş, kadının da evinde yeni sevgilisi varmış yaşayan. Bu arada ikinci evliliğini yaptığı kadının da kocası Türkiye’de bunlarla aynı şehirde yaşıyordu, görüşüyorlardı. Eski kocayla yeni koca birlikte içki içip dertleşiyorlarmış. Bir de bizim üniversitede bir asistan vardı kız arkadaşıyla ayrılmışlar ama kız yine bunun evinde kalıyordu bu arkadaş da “Yanıma taşınırken kız annesine babasına yurtta kalıyorum diye yalan söyledi, şimdi annesi babası yurtta biliyor ben onu sokağa atamazdım” dedi. Bir de kız yeni sevgili yapmış eve getiriyormuş. Düşünsenize evinize bir geliyorsunuz eski sevgiliniz yeni sevgilisiyle kanepenize oturmuş film izliyor falan. Oha demiştim. Bunlar aslında özellikle bizim toplumumuz için uç örnekler, sizin verdiğiniz örnekler de genele göre azınlıkta kalıyor bunlarla genelleme yapmamak lazım diye düşünüyorum çünkü aslında eski eşle görüşünce gibigibiyim’in verdiği örnekler çoğunlukta. Bir de bu forumda bu konuya verilen cevaplara da bakacak olursak “asla olmaz”; “gözünü oyarım”, “beynini matkapla delerim” diyenler açık farkla çoğunlukta. Bu örnekler bizim toplumumuz için bir utopya mı desem, fantezi mi desem bilemedim. İnsani boyutta kalmayı başaranları taktir etmek mi lazım, “aşmışlar” mı demeli, yoksa “kendilerini kandırmayı başarmışlar” mı demek lazım bilmiyorum ama genellikle olmuyor; eski sevgiliden/eşten dost olmuyor, çok zor.
 
Tabi ki konuşamaz, daha neler
 
Konuşabilicek kadar madem anlaşıyolardı boşanmasalarmış.
Konuşmamalı ortak bir noktaları kalmamış.
 
Belki de kadın bu boşanma olayını yeni atlatıyor (ne kadar oldu bilmiyorum), belki hayatına yeni biri girdi. Kendince geçmişi gömüp önüne temiz bir sayfa açmak istiyordur.
Aslinda haklisiniz dusuk bir ihtimal de olsa durum sizin soylediginiz gibi de olabilir. Burada okudugum konular yuzunden aklima ilk olarak en kotusu geliyor artik benim🤣
 
Hayatta konusamaz ne konusacakmis kadinin aradigi an ne yapip eder numarasini bulur birde ben arardim o kadini. Bakalim bana neler diyecekmis.
 
Beni de en çok üzen başkasından duymak oldu zaten.. önem vermeyen bir insan ortalık yerde anlatmaz.. beni kaybetmeyi göze almış demekki
 
Back
X