Eşle problem

Kaç yıllık evlisiniz ?önceden cinselliğiniz nasıldı ?Çocuklar oluncamı oturtamadınız?Cinsel uyum çok önemli ancak ,evlilik içinde bir süre sonra belli bir rutinde ilerliyor .Zamanla arada heyecan olmazsa monotonlaşıyor .Fakat cinsellikte yaşanan problemlerin çoğunun altında psikolojik sorunlar olduğunu düşünüyorum.En önemlisi beraber neyi isteyip neyi istemediğinizi karşı tarafla konuşuyor olabilmeniz .Ayrıca ikinciyi kadın istemediği halde ısrar etmesini anlayamadım .Aradaki uyumu beğenmiyor ,memnun değilde sanki ikincisini istiyor .Veya yeterince doyuma ulaşmak istiyor .Ancak iştir ev işleridir ,çocuklardır .Kadınında enerjisi bitiyor .Ben bu tarz bencil erkeklerden nefret ediyorum.
 
5 yıllık evliyiz çocuklar olmadan önce iyiydi sorunumuz yoktu ama çocuklar olunca haliyle önceliğimiz onlar oluyor. Onların kanrı ı doyurup yatırmayınca olmuyor. Çok çok hiperaktif iki kızım var. Kızım 1 yaşına gelene kadar 20 saat kucağımda dururdu. Yemeği bile kucağımda yapardım. Psikolojik olarakta sorunlar yaşıyorum kendimi de sorguluyorum evliliğimi de kendimi çıkmazda hissediyorum. Konuşarakta aşamıyorum.
 
Yani artık tek benim böyle diye düşünmüştüm. Ama dediklerinizi bire bir yaşıyorum. Ses gelse çocuklar mı kalktı uyandılar mı gibi şeyler dolanınca odaklanamıyorum. Karşıma alıp ya çözeceğiz ya bitsin gibi ciddi ciddi konuşmanın zamanı geldi de geçiyor
 
Ben mi zorun bilmiyorum o isteyince çekici gelmiyor. Eşim yaklaşmazsa Bi kaç gün mutlaka ben dolanıyorum. Ama bunu anlatamıyorum. Sen isteme ben isteyim diyorum ama
 
Ben mi zorun bilmiyorum o isteyince çekici gelmiyor. Eşim yaklaşmazsa Bi kaç gün mutlaka ben dolanıyorum. Ama bunu anlatamıyorum. Sen isteme ben isteyim diyorum ama
Sen isteme ben işteyim demekse saçma ama şu saatte yapalım demek daha saçma. Eşiniz görev bellemiş
 
En doğru şey eşinizle terapiste gitmek .Bunu onunla konuşun ,çünkü bu tür yaşanan sorunlar .İleride çok daha büyük patlaklar verebilir .Rahatsız olduğunuz konuları onunla açıkça konuşun ve terapiste gitmeye ikna edin .
 
Güvenlik önlemleri alınırsa bırakılır, çocuklarını en iyi onlar tanır, kimisi yokluğunuzun farkına bile varmaz, o kadar küçük çocuğu olan insanların mutlaka önlemleri de vardır
Çocuklar oyun odasında 1 saat falan sorunsuz oynuyorlar ama aklım onlarda kalıyor. Zevk alamıyorum. Anne deseler yanlarında olmam gerekiyor diye düşünüyorum
 

valla ben uyumayi cok severim ve otobuste ayakta bile uyuyabilen bir insanimdir ornegin,
ama cocuklarim kucukken nefes alis verislerindeki degisiklige uyaniyordum, simdi simdi degisti o durum, eskiye dondu uyku duzenim diyeyim, kucuk 4 yasinda.

artik bu hamilelik ve emzirme hormonlarindan kaynaklanan bir sey midir, baska bir sey midir bilemeyecegim ama, yeni annelerde bence her sey cocuklara odakli oluyor, haliyle cinsellik de bundan etkileniyor, uyku da, yeme icme de, her sey.

esiniz adam olsun, sizi motive gormek istiyorsa alsin cikolatasini cicegini oyle gelsin , acsin hafif muzigini, once sizi biraz rahatlatsin da ondan sonra ancak belki bi ihtimal
 
Sizin isteksizliğinizi sorun etmiş içinde.
Ve bunu aşamıyo.
Rol değil de cidden istemeye yönelik çözüm bulsanız.
Belki o anki sinerjiyi önemsiyodur,
Diğer türlü moda giremiyodur.
Bizimki bazen sırf kendine olsun ister, ama hep o şekilde olunca da huzursuz olur.
Anladığım şu ki hem çok isteyin, hem hemen gelin, hem de o da keyif alsın.
Uzayda çilek tadında muz gibi bişey.
Ama çok zor değil yine de
 
Çocuklar oyun odasında 1 saat falan sorunsuz oynuyorlar ama aklım onlarda kalıyor. Zevk alamıyorum. Anne deseler yanlarında olmam gerekiyor diye düşünüyorum
Çocuklar küçük olduğu için bu düşünceleriniz haklı tabi ki ama denemeden de sakinleşip duruma alışamazsınız. Mutlaka yapın demiyorum, diyemem de asla, hepimiz geçtik o süreçten, eşimle çok kötü zamanlarımız oldu ben çocukları çok fazla önemsediğim için zinciri bir yerden az az kırmak iyi geliyor.

Eşinizin yaptığı baskı sizi gerçekten boğuyor iyi anlıyorum ama sizin merkezinizin çocuklar olması da eşinizi boğuyor. Bunları yaşamış biri olarak yazıyorum, çocuklar büyüdükçe her şey daha iyi olacak ama sizin de biraz rahatlamanız lazım. Onlar kendini kurtarma aşamasına yaklaşmaya başlamış, kendinizi buna alıştırmaya başlayın emin olun omzunuzdan büyük bir yük kalkacak.
 
Olmayacak zamanları mahsus seçiyor bence
 
Eşiniz sizden yaşça büyük anladığım kadarıyla. Bence burdaki size yetememe sorunu. Sizin isteksizce birlikte olduğunuzu anlıyor ve bu da size yetemediği hissi yaratıyor onda. Erkek egosu açısından çok yıkıcı bir durum. Durun size yaşadıklarımı anlatayım kısaca;
Oğlum doğana kadar sorunsuz olan cinsel hayatımız, oğlum doğduktan sonra ve hatta ben onu minicikken bırakıp işe başlamak zorunda kalınca sıkıntıya girdi. Tam 2 yıl boyunca o kovaladı, ben kaçtım. Haftanın 6 günü çalışıyordum, işim inanılmaz stresliydi, çocuğun bağışıklığı çok düşüktü ve sürekli hastalanıyordu. Akşam olup da çocuğu uyuttuktan sonra ev işlerini halledip koltuğa oturmam en erken 23:30'u buluyordu. Ve benim tek istediğim uyumaktı. Sadece uyumak... Eşim çok üstüme geliyordu, artık bunalmaya başlamıştım. Uyumak için yatağa girdiğimde, "Allahım nolur bu gece gelmesin bari, biraz uyuyayım" diye dua ederdim. Banyonun kapısının kilidi bozuktu, ne zaman duşa girsem anında yanıma gelirdi, tek başıma duş alamaz olmuştum. Bunalmaya başladım.
Kaç kere karşıma alıp konuştum, artık her gün bu konuda kavga etmeye başlamıştık. Beni suçluyordu, doktora git diyordu. Ben de ona, sadece bana biraz zaman ver dedim. Ben bazı günler aynaya bakmayı bile unutuyordum, birazcık beni kendi halime bırakmasını istedim. Söz verdi hep ama yapamadı.
Artık baskılardan saldım, dedim ki tamam, ne zaman isterse yapayım, ben gözümü kapatırım, o yapar, geçer gider, en azından kavga etmeyiz.
Birkaç ay öyle yaptım, benim onu istememe bile fırsat vermiyordu, neredeyse her gün geliyordu yatağa. Ben de sustum, gözümü kapadım. Bu da olmadı. Bu sefer de ben bundan zevk almıyorum, şişme kadınla mı birlikte oluyorum karımla mı belli değil diye kavgalar çıktı.
Nihayetinde yine bir gün delirdi, bana tecavüz etti. Hayatımda ağlamadığım kadar çok ağladım. Bu birkaç kez daha tekrarlandı, her seferinde özür diledi, bir daha yapmayacağım dedi, yine yaptı.
Hayattan soğudum. Bir gece yine geldi, istemediğimi belli ettim, dayım yoğun bakımdaydı, çok acılıydım, kafamı toplayamıyordum, yapmayalım dedim, diretti, yatağın yanındaki pencereyi açıp atlamak istedim, beni son anda içeri çekti.
En son bir gün yine tartıştık aynı konuda, ben uyumaya gittim, sabaha karşı gelip yine bana tecavüz etti, çok ağladım, çok çığlık attım ve oğlum uyanıp yaşananların bir kısmına şahit oldu. Sonrası zaten tahmin ediyorsunuzdur, boşanıyoruz.
Tüm bunları anlatma sebebim, sizin böyle bir son yaşamanızı istememem. Ne yapın edin, eşinizi bir çift terapisine ikna edin. Ben ikna edemedim, eğer gidebilseydik bence kesinlikle faydası olurdu. Ama siz lütfen eşinizle çok çok güzel konuşarak, tatlı dille ikna edin. Hatalı olduğunu anlasın.
 
Pek çok kadının hayatında var sanırım böyle zor dönemler. Aşabilen mutlu olmayı başarıyor da aşamayanın durumu her gün kötüye gidiyor. Aslında en büyük sorunlar çocuklar küçükken yaşanıyor çünkü kadının önceliği çocuklar ama erkekler bunu anlamıyor. Çocuklar annenin bütün enerjisini sevgisini emiyor ama erkekler bunu da anlamıyor. Aslında tek istediğimiz sadece zaman ve anlayış.
 
Aynen sizin yazdıklarınızı okurken sanki konu bana aitmiş gibi geldi, kendimi okudum sanki. Fakat benim eşim verdiği sözü tuttu öylelikle toparladık. Sizi anlayıp yardımcı olursa sizde toparlarsınız. İnsan acayip bir ruh haline giriyor sizi çok iyi anlıyorum.
 
Erkekler kadınların ne kadar yıprandığını anlayamıyor bu konuda. Gerçekten akşam olunca uykuya dalma sürem 5 sn falan o derece yorgunluk oluyor. Bazen yorgunluktan uyuyamadığım bile oluyor. Benimkide arada çok söylediği sürekli dokunduğu zamanlar oluyor çok bunalıyorum sizi anlıyorum sürekli olsa dayanılmaz olur. Tek çözümü alıp karşınıza konuşmak olmuyorsa cinsel terapist. Çünkü duygularıyla istemiyor sanırım farklı bir hırsa dönüşmüş
 
Çok üzüldüm okurken siz neler yaşadınız kimbilir rabbim yolunuzu açık etsin inşAllah
 
Size sormak istediğim ben mi yanlışım yani bu olay doğaçlama olmazmı planlama mı yapmak gerekiyor. Ne zaman yapacağınızı eşlerinizle konuşuyor musunuz
bizde öyle bir olay yok .. yeni evliyken eşim bikaç kez “bu gece yapalım mı “ dedi. Ben de ne yapacağız ki deyip güldüm :) bana seninle sevişmek istiyorum demen lazım ki demene gerek yok bunu belli et dedim.. Sonra benle sevişmek istiyorsan bana yaklaşırsın , bende cvp verirsem olur dedim. Bu iş randevuyla olmaz ve beni arzulamam lazım dedim.. o oldu .. ondan sonra asla planlama olmadı .
 
Ya inan övdüğü zamanlarda oldu. Tatmin olmamışken oldum dedim sırf üstüme gelmesin diye ama görvmiş gibi hissetmek zor sanki bu benim görevim yapma zorundayım.
Yo degil canın istemezse yapmazsn madem anlamıyor sende kendini zorlama
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…