evde de olmuyor işte de :(

kızım doğdu işten ayrıldım 5 yıldır çalışmıyorum, 5 aydır iş arıyorum iş bulamıyorum (öncesinde nerdeyse 10 yıllık kurumsal deneyimim var) o yüzden öyle kreş yaşına kadar ara ver demekle olmuyor, dışarda milyonlarca işsiz varken 5 yıldır evde oturan birini kimse tercih etmiyor.
ha çok açık söyleyeyim kirada oturmasam çalışmazdım, kızım yarım gün okula gitsin, kapıyı açayım, birlikte yemek yiyelim, ödev yapalım, sohbet edelim, hava güzelse dışarı çıkalım, bir film izleyelim isterdim. ama hayat şartları...
 
selam kızlar,

6 yıllık bir çalışma hayatım var..
geçen yıl şubat ayı gibi işten çıkıp kızıma bakmaya karar verdim..
o 6 aylık dönemde de işsizlik maaşı aldım..
İşsizlik maaşım bitince kendimi işe yaramaz hissetmeye başladım..
Eşimden para istemek zoruma gitmeye başladı..evde sıkılmaya başladım..
Yaşım 27..
şimdi iş hayatına dönmezsem bir daha zor dönerim diye düşünerek tekrar işe girmeye karar verdim ve girdim..

5 aydır çalışıyorum..Şimdi de evi bebeğimi çok özlüyorum..2 buçuk yaşında bir kızım var..
Sabahları of lanet olsun şimdi alarm çalacak modlarına giriyorum..
Çalışmak mı çalışmamak mı sorusu beynimi yiyor..
Saçmalama özel sigortan bile var kızına bile özel sigorta yaptırabildin maaşın var otur oturduğun yerde diyorum..Sonra da kızımın bu zamanları bir daha geri gelmeyecek onu çok özlüyorum..Uykusuzluktan ölüyorum..Sabah ezanıyla çıkıyorum evden ama diyorum :KK43: Bunca eziyete değer mi diyorum..

Aklımda sorular sorular yani..
Ve çok mutsuz hissediyorum kendimi..
Yok mudur bana destek olabilecek birileri :KK43:
Yorumlarınız için şimdiden teşekkürler..

Sabah ezanıyla evden çıkıp kaçta dönüyorsunuz? Ben olsam daha az maaşa daha konforlu bir hayat tercih ederim.
Çocuklar küçükken azıcık aşım kaygısız başım diyorum, ama işten ayrılmak doğru gelmiyor, hele ki kreş yaşı gelmişse.
 
Çocuğunuzun yalnızca bu yaşları değil hiçbir yaşı geri gelmeyecek ki? Ömür boyu başında durup her anını izleyemeyeceksiniz zaten. Böyle düşünüp kendinizi uzmeyin. Onun geleceği için çalışıyorsunuz bundan güzel hediye olamaz bir evlada.
 
Bir kızım var ona bakıyorum. Fırsat buldukça kpss ye çalışıyorum. Atanmak istiyorum. Ev hanimliligi dışarıdaki işten daha zor geliyor bana. Ben olsaydım calismaya devam ederdim. Seni anlıyorum evlat özlenir ama onlar bir gün evlenecek senin kendin için çalışıp emekli olman lazım. İstediğin herseyi alabilmek kadar güzel bir şey olmasa gerek. Eşim ne istesem alır ama ben yine de maddi konu da rahat hissetmiyorum ne bilim istediklerimi erteliyorum. Hayalim de kesinlikle çalışmak var. Tamam bebeğimi özlerim tabiiki ama para olunca da en iyi hocalar tutulur iyi kurslara gider gerçekten gerekli şeyleri anında alırsın vs. Çalışmak gerçekten gerekli
 
Sabah ezanıyla evden çıkıp kaçta dönüyorsunuz? Ben olsam daha az maaşa daha konforlu bir hayat tercih ederim.
Çocuklar küçükken azıcık aşım kaygısız başım diyorum, ama işten ayrılmak doğru gelmiyor, hele ki kreş yaşı gelmişse.


7:15 te çıkıyorum akşam 6 da dönüyorum eve..
neredeyse 12 saat yokum :(
 
+1



İyiniyetli bir düşünce ama pratikte karşılığı pek olmuyor,arkadaşım avukat iş deneyimi olmadan evlendi çocuğu oldu 4 sene evde oturdu kızı bu sene kreşe verip başlamak istedi ama herkes tecrübe soruyo, stajyer gibi başlatmak istemişler oda zor gelmiş benden küçüklerden akıl mı alıcam diyo, e yaşça küçük ama 5 6 senedir çalışıyo elbette akıl alacak yeri geldi mi, zor geliyo, ha diyince hemen iş bulunmuyo

Beni anlatmışsınız sanki:KK51:
 
7:15 te çıkıyorum akşam 6 da dönüyorum eve..
neredeyse 12 saat yokum :KK43:

Ben de öyle çalışıyordum, sonra işe yakın bir yere taşındım, 2 saat kazandım böylece, değeri hiç bir şeyle ölçülemez. Bizim için biraz masraflı bir seçim olmuştu. Bence işi bırakmak yerine nasıl kolaylaştırabilir ve nereden zaman kazanabilirsiniz diye bakın.
 
selam kızlar,

6 yıllık bir çalışma hayatım var..
geçen yıl şubat ayı gibi işten çıkıp kızıma bakmaya karar verdim..
o 6 aylık dönemde de işsizlik maaşı aldım..
İşsizlik maaşım bitince kendimi işe yaramaz hissetmeye başladım..
Eşimden para istemek zoruma gitmeye başladı..evde sıkılmaya başladım..
Yaşım 27..
şimdi iş hayatına dönmezsem bir daha zor dönerim diye düşünerek tekrar işe girmeye karar verdim ve girdim..

5 aydır çalışıyorum..Şimdi de evi bebeğimi çok özlüyorum..2 buçuk yaşında bir kızım var..
Sabahları of lanet olsun şimdi alarm çalacak modlarına giriyorum..
Çalışmak mı çalışmamak mı sorusu beynimi yiyor..
Saçmalama özel sigortan bile var kızına bile özel sigorta yaptırabildin maaşın var otur oturduğun yerde diyorum..Sonra da kızımın bu zamanları bir daha geri gelmeyecek onu çok özlüyorum..Uykusuzluktan ölüyorum..Sabah ezanıyla çıkıyorum evden ama diyorum :KK43: Bunca eziyete değer mi diyorum..

Aklımda sorular sorular yani..
Ve çok mutsuz hissediyorum kendimi..
Yok mudur bana destek olabilecek birileri :KK43:
Yorumlarınız için şimdiden teşekkürler..
tek çalışan anne sen değilsin tek maaşla güzel bir gelecek sağlayamazsın kızına bunu göz önünde bulundurmalısın
 
Yaşadıkların çok normal ama alışıyosun bu duruma inan bana. aklın kızında kalacak kadar iyi bakıldığına dair şüphelerin varsa asla düzelmez ama. Öncelikle kızını gönül rahatlığıyla emanet edebiliyor musun, kızının mutluluğundan emin misin onu sorgula. Kızın için gerekli konforu sağlarsan sen de çok kolay çalışma hayatının aslında hem kızın hem de senin için ne kadar güzel bişey olduğuna ikna olursun. Belki de benim gibi yapıp kreş tercih etmelisin. benim 7 ay annem baktı ama, annemin ilgilenmek zorunda olduğu bi hasta daha vardı evde o yüzden hiç huzurlu olamıyordum, telefon çalsa korkudan açamıyordum. Sonra iyi bir kreş buldum. Böylece konsantrasyonum daha da arttı ve çalışmanın gerekliliği konusuna inancım da..
 
çalışmak gibisi yok diye düşünenlerdenim
ilk çocuğum oldu işi bıraktım.
çocuğuma baktım.
ikinci oldu o da 2 yaşına geldiğinde ben de çalışmayı kafama koydum.
7 sene evde oturmuştum ve çok sıkılmıştım.
artık çalışmalıyım diye düşündüm ve kpss ye asıldım. memur oldum şükür bin kere
3. çocuğum da oldu memur iken . 3 aylıkken işe geri döndüm.
şu an 18 aylık ve çalışmak güzel . çok güzel.
kişiye göre değişiyor belki çalışma isteği. bu senin kararın olmalı
ama evde de 1 yıl oturduktan sonra artık çalışmam lazım diyorsun . ev işleri rutin bi süre sonra bunaltıyor . işe yaramaz hissettiriyor
Sizi tebrik etmek istedim üç çocukla bravo valla çok da erken başlamışsınız bebeğiniz küçükmüş adliyede mi görevlisiniz
 
çalışmak gibisi yok diye düşünenlerdenim
ilk çocuğum oldu işi bıraktım.
çocuğuma baktım.
ikinci oldu o da 2 yaşına geldiğinde ben de çalışmayı kafama koydum.
7 sene evde oturmuştum ve çok sıkılmıştım.
artık çalışmalıyım diye düşündüm ve kpss ye asıldım. memur oldum şükür bin kere
3. çocuğum da oldu memur iken . 3 aylıkken işe geri döndüm.
şu an 18 aylık ve çalışmak güzel . çok güzel.
kişiye göre değişiyor belki çalışma isteği. bu senin kararın olmalı
ama evde de 1 yıl oturduktan sonra artık çalışmam lazım diyorsun . ev işleri rutin bi süre sonra bunaltıyor . işe yaramaz hissettiriyor
Size yazmıştım
 
Back
X