- 30 Ekim 2013
- 20.486
- 57.165
- 798
- Konu Sahibi yasam_destek
-
- #281
Öyle buyu kadar büyütecek ne var ya insanız işte bazen ağzınızdan çıkıyor yanlış şeyler kimse dört dörtlük değil sakinlestiginde konuşsaydık kapıdan girer girmez kavgaya tutuşmuş annesiaynen aynen ayyyynen.
gitmek için kavga çıkartmışlar alınmış gibi yapmışlar gibi görünüyo dimi ?
O masum icin biraz daha alttan al gerekirse.gururnu yok say. O sana muhtac kiyma ona. Bebeğin yanina gitYaklaşık 3 ay önce doğum yaptım, doğumdan 1ay sonra ( yani yaklaşık 5 hafta önce) açık kalp ameliyatı oldum. Salı günü eşimle kontrole gittik. Dönerken trafige takıldık. Eşim sinirlendi ağzını bozmaya başladı. O arada annem beni aradı yakınsanız bekleyelim bebeği emzir kızım dedi. Ben de trafikte oldugumuzu bebeği aç bırakmamalarını söyledim. Bu arada eşim arkadan bağıra bağıra küfretmeye başladı trafikte tıkıldık diye. Annem de duymuş üzerine alınmış. Tabi ben de kızdım eşime lafını bil de konuş telefonda konuşuyorum ben diye. Söylediğim zoruna gitmiş herhalde, annem de eve girdiğimizde sorunca sinirlendi. Annem de kızımın hatrı için burdayım ayıptır yaptığın dedi. O da istemiyorsan kapı orada al kızını da git dedi. hem annemi hem de beni evden kovdu. Ben bu arada bebeğimi emziriyordum çok sinirlendim bebeğimi bıraktım annemi ve eşyalarımı da aldım çıktım evden. Evin anahtarını da aldı benden arabanın anahtarını verdi nereye istersen git dedi. Ben de çıkarken yüzüğümü bıraktım eve ve annemle çıktık. Ameliyattan sonra 2 aya kadar araba kullanmak yasak ama ben o halimle 2 saat araba kullandım ve abime geldim. Kv ertesi gün arayıp evine dön dedi ben de kovulduğum eve kendi ayağımla gelmem dedim. 5 gündür abimdeyim, eşimin sesi çıkmıyor ve ben bebeğimi öyle çok özledim ki ne yapacağımı bilmiyorum. Çok kırgınım çok da kızgınım ama evladımı da görmeden dayanamıyorum artık. Ne yapmalıyım yardım edin ne olur...
Ah be canım bukadar şey yaşamışsın bebek sahibi olmak için, en ufak zorlukta arkanda bıraktıktan sonra çektiğin cefalar neye yararKalabalık bir ailede doğdum. Evin en küçüğü, en gözdesi gibi büyütüldüm. Tabi bu şekilde olmasında hastanelerde çok uzun süre sıkıntılı dönemler geçirmem. 16 yaşında kalp ameliyatı oldum kan sulandırıcı ilaç kullanıyorum o günden beri. 22yaşında kadın hastalıklsrından muzdarip bir sorun yaşadım. Rahmini alacağız dediler izin vermedim. Ölümü göze almıştım. Bir sevdiğim vardı evlenip çoluk çocuğa karışacaktık. Buraya kadar ailem hep arkamda oldu. Ben de onların yüzünü kara çıkarmadım okudum devlet memuru oldum atandım. 1,5 yıldır sévdiceğimle evliyim. Bebeğimizi kuucağımıza almamıza günler kala doktor kontrolünde kalp kapaklarımda sıkıntı olduğunu ve acilen bebeği almaları gerektiğini söylediler. 1 gün sonra sezeryanla bebeğimi dünyaya getirdim. Çok şükür Rabbime ki çok sağlıklı bir evladım oldu. Ancak kalp sıkıntılarını gidermek için yapılan tedavilerde sezeryan dikişlerimin içeridrn kanadığını ve hayati twhlikemin olduğunu dsöylediler. Acilen rahim alınması için müdahalede bulundular. Rahim alındı şimdi kapaklardaki sorunlar da gideriliyor. Allahın izniyle sağlıkla çıkacağım hastaneden. Kardeşlerim şimdiye kadar maddi manevi destekleriyle yanımda olduklarını söylediler telefonda.
Durumum sıkıntılı olduğu için özel bir üniversite hastanesinde tedavi altındayım. Haliyle biraz masraflı olacak. Eşim dün kardeşlerimi arayıp durumu bildirmiş destek isteyebiliriz demiş. Kardeşim de duruma bakarız demiş. Başka bir kardeşim de düğünde gelen altınları sormuş. Herhalde ona istinaden destek olacaktı biZe. Şok oldum eşim bunları bana söylerken. İsteyeceğimizden değil, Allahıma şükürler olsun ki maddi anlamda pek sıkıntımız yok. Belki az bir miktar isteyecekti eşim bilemiyorum ama kardeşlerimin böyle geri adım atması çok zoruma gitti. Oysa ben onlar ne isterse hep yanlarında oldum. Bir alo ile maddi ve manevi hep destek oldum. Helali hoş olsun gözüm yok sözüm de yok ama ben burda canımın derdine düşmüşken onların ödemeleri altınları düşünerek yapmamızı hatırlatmaları beni çok kırdı. Demekki bir ayağımız çukura düşse arkamızdan tutacak kimsemiz yokmuş dedim kendi kendime. Eşim hiç üzülmememi, her şeyi hallettiğini söyledi. Burdan sağlıkla çıkmamın ona en büyük mutluluk olacağını söyledi. Eşim ve bebeğim olmasa kimsem yokmuş diyebilirdim.
Şimdi 5 günlük minik bir evladım var. Onun için bir an önce iyileşip yavruma kavuşmak için çabalıyorum.
Biliyorum çok uzun oldu ama anlatmadan rahatlayamazdım. Okuyan herkese teşekkürler.
anne öyle oldu ananeye ne oldu peki ? hani torun evlattan bile daha çok seviliyodu falan ?Bence doğumdan sonra anne bebekten uzak kaldığı için anne evlat bagı oluşmadı aralarında ama bu yaptığını haklı çıkarmaz tabi ama ilerde büyük sorun olur çocuğunuz sizden tamamen kopabilir
Yaklaşık 3 ay önce doğum yaptım, doğumdan 1ay sonra ( yani yaklaşık 5 hafta önce) açık kalp ameliyatı oldum. Salı günü eşimle kontrole gittik. Dönerken trafige takıldık. Eşim sinirlendi ağzını bozmaya başladı. O arada annem beni aradı yakınsanız bekleyelim bebeği emzir kızım dedi. Ben de trafikte oldugumuzu bebeği aç bırakmamalarını söyledim. Bu arada eşim arkadan bağıra bağıra küfretmeye başladı trafikte tıkıldık diye. Annem de duymuş üzerine alınmış. Tabi ben de kızdım eşime lafını bil de konuş telefonda konuşuyorum ben diye. Söylediğim zoruna gitmiş herhalde, annem de eve girdiğimizde sorunca sinirlendi. Annem de kızımın hatrı için burdayım ayıptır yaptığın dedi. O da istemiyorsan kapı orada al kızını da git dedi. hem annemi hem de beni evden kovdu. Ben bu arada bebeğimi emziriyordum çok sinirlendim bebeğimi bıraktım annemi ve eşyalarımı da aldım çıktım evden. Evin anahtarını da aldı benden arabanın anahtarını verdi nereye istersen git dedi. Ben de çıkarken yüzüğümü bıraktım eve ve annemle çıktık. Ameliyattan sonra 2 aya kadar araba kullanmak yasak ama ben o halimle 2 saat araba kullandım ve abime geldim. Kv ertesi gün arayıp evine dön dedi ben de kovulduğum eve kendi ayağımla gelmem dedim. 5 gündür abimdeyim, eşimin sesi çıkmıyor ve ben bebeğimi öyle çok özledim ki ne yapacağımı bilmiyorum. Çok kırgınım çok da kızgınım ama evladımı da görmeden dayanamıyorum artık. Ne yapmalıyım yardım edin ne olur...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?