Arkadaşlar
Müracat edeli 16 ay oldu herbir olayı anladım fakat sıra olayını yaşla bir türlü çözemedim. Sıra olayını çözen varsa beni aydınlatabilirmi? Aralık ayında ben 39. sıradayken bir arkadaşımız 26. sıradaydı ve 23. sırada olan arkadaşımız bebeğini aldı. Şu anda ben 24. sıradayım 26. sırada olan arkadaşımız halen bebeğini alamadığı gibi şu anda onun genel sırası 18. Aralık ayında aramızda 13 kısı varken subat ayında aramızda nasıl 6 kızı oluyor. 3 aydır hıcmı bebek gelmedı kuruma. Bu konuya takıldım kaldım.
arkadaslar su yeni actıgınız topigin sayfasını bana da gönderin ben bulamıyorum ınternet sayfasını yazın sima beni neden listeye eklemedin bende listedeyim bende oğlusumu beklıyorum emirimi yada dogukanımı suan ismi cekişmede bana biri su sayfayı göndersın lütfen :)
yeni basvuru yapan bütün arkadaslara tez zamanda bebişlerine kavusması umuduyla :)
simacım senin bebişinin poposunu isirasım gelıyor sen böyle anlattıkca allah nazardan korusun güzelim :)
mrblar arkadaslar
yenı katıldımmm...ben 6 yıllık evlıyım.2 basarısız tupbebek denemesı...esım azospermı...
bızde artık sosyal hızmetlerden evlat sahıbı olmaya karar verdı ve aralık ayının 30 unda basvuru yaptık.ve dıger gorusmelerımız ıcın randevularımızı beklıyoruz.daha sıramızı fln bılmıyoruz.ılk baslarda moralım cok bozuktu ama butun yazdıklarınızı deneyımlerınızı okudum ve daha ıyıııııyım....COK SUKUR..RABBIM INSALLAH BEBEKLERIMIZE TEZZZZ ZAMANDAKAVUSMAYI NASIPP EDER....
hayırlı sabahlar.....umuda devam... herkese günaydın
merhaba; dünyanın en sabırlı anneleri ve anne adayları. Rabbimin doğal yoldan beni neden anne yapmadığını hiç sorgulamadım ama yıllar sonra evladıma kavuştuğumda onu kollarıma aldığımda hissettiğimi ve onun hissettiğini yaşamamız gerekliymiş diye düşündüm. Herkes aman dedi ne iyi ettin ne sevap yaptın. Bak yuvası oldu :) güldüm ben sahip olmasaydım benim ardımda binlerce insan var bekleyen onlar sahip olacaktı şanslı olan benim aslında dedim. tedavi sürecim 5 bekleme sürecim 5 toplam 10 yıl sonunda Rabbime şükürler olsun evladıma kavuştum. Nereden müraacat ettiğimi affınıza sığınarak paylaşamayacağım. Şu anda bunu paylaşmam sosyal ortamlarda uygun değil.Neden uzun bir süre beklediğimi de ileteyim evladımla ilgili kriterlerim fazlaydı .Ben onu 1 yaşında kollarıma aldım ilk günler zordu ben acemi o yabancı ama dün cicimmmmmmmmkucağına al beni derken sadece sevgi vardı yüreğimde ne uykusuzluk ne yorgunluk. Lütfen Rabbimin size uygun göreceğini beklerken sabırlı olun yüreğinizin sesini dinleyin sadece
Bu yazıyı görünce içim acıdı bir an .. yazmak ve yazmamak arasında kaldım aslında..
Evlat sahibi olmak yada olamamak nedir ikisinide çok iiyi biliyorum ..
hatta yazarken bile kalbimin atışını değiştiren o sözcüğüde çok çok iyi biliyorum ben ..
evlatlık olmak .. evlat umuduyla senı alan aileye çocuk olmak ..
Almayın arkadaşlar , eğer akrabanız değilse aldığınız çocuk dini bakımdan zaten gunaha gırıyorsunuz.
yok ben dini boyutunu geçtim diyorsanız size başka boyutlardan bahsedeyım :
beni ailem 2,5 yaşındayken atmış ..
Beni alan ailenin bebeği olmuyormuş birgün komşuya gelince benden bahsedilmiş
kücücük bir kız denmiş ; beni alan annem hemen görmeye gelmiş
Bana annen geldi demişler bende koşup sarılmışım , ağlamışım anne diye ..
Dayanamamış , beni o perişan halde bırakamamış
O bir evlada , ben bir anneye hasret , birleşmiş kaderimiz..
Allah binlerce kez razı olsun , ben Peygamberimden sonra en merhametli insan olarak Annemi tanıdım
Bu derece sabrlı , bitmek tükenmek bilmeyen bir aşkla başkasının çocuğu nasıl sevilirdi .. sevmişti işte..
Ama herşey sevip , kabullenmek ile bitmiyor asıl sorun bundan sonra başlıyor ..
Ben 15 yaşımda gerçeği öğrendim ; şuan 23 yaşındayım onbeş senedir çektiklerimi bir ben bilirim bir Allah bilir ..
Demek istediğim : siz çok sabrlı ve sevgi dolu olabilirsiniz , ama hayat sizin kadar iyi davranmayabilir
Ben ikinci kez annesiz kaldım bu hayatta .. bana anne olmanın ne demek oldugunu gösteren o muhterem kadını 4 yıl önce kaybettim ..
Şimdi hem yaşanılan acılar var anılarda , hemde ölümün acısı ..
Bu yazıyı görünce içim acıdı bir an .. yazmak ve yazmamak arasında kaldım aslında..
Evlat sahibi olmak yada olamamak nedir ikisinide çok iiyi biliyorum ..
hatta yazarken bile kalbimin atışını değiştiren o sözcüğüde çok çok iyi biliyorum ben ..
evlatlık olmak .. evlat umuduyla senı alan aileye çocuk olmak ..
Almayın arkadaşlar , eğer akrabanız değilse aldığınız çocuk dini bakımdan zaten gunaha gırıyorsunuz.
yok ben dini boyutunu geçtim diyorsanız size başka boyutlardan bahsedeyım :
beni ailem 2,5 yaşındayken atmış ..
Beni alan ailenin bebeği olmuyormuş birgün komşuya gelince benden bahsedilmiş
kücücük bir kız denmiş ; beni alan annem hemen görmeye gelmiş
Bana annen geldi demişler bende koşup sarılmışım , ağlamışım anne diye ..
Dayanamamış , beni o perişan halde bırakamamış
O bir evlada , ben bir anneye hasret , birleşmiş kaderimiz..
Allah binlerce kez razı olsun , ben Peygamberimden sonra en merhametli insan olarak Annemi tanıdım
Bu derece sabrlı , bitmek tükenmek bilmeyen bir aşkla başkasının çocuğu nasıl sevilirdi .. sevmişti işte..
Ama herşey sevip , kabullenmek ile bitmiyor asıl sorun bundan sonra başlıyor ..
Ben 15 yaşımda gerçeği öğrendim ; şuan 23 yaşındayım onbeş senedir çektiklerimi bir ben bilirim bir Allah bilir ..
Demek istediğim : siz çok sabrlı ve sevgi dolu olabilirsiniz , ama hayat sizin kadar iyi davranmayabilir
Ben ikinci kez annesiz kaldım bu hayatta .. bana anne olmanın ne demek oldugunu gösteren o muhterem kadını 4 yıl önce kaybettim ..
Şimdi hem yaşanılan acılar var anılarda , hemde ölümün acısı ..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?