- 5 Ekim 2017
- 4.791
- 3.004
- 133
- 41
- Konu Sahibi Prensescann
-
- #1
Oğlu psikolog değilValla benim evladım en büyük sırdaşım. Şu an 6 aylık ama ona her şeyimi anlatıyorum bir saniye bile ayrı kalmıyoruz. Böyle alışmışlar ne istiyorsunuz anlamadım? Kadın birden evladından mı kopsun? Benim sorunum olsa ben de anlatırım, sizin karı koca ilişkinizi etkilemiyorsa karışmaya hakkınız yok.
Neden bu kadar dert edindiniz anlamadım?
Belki kadın anlatarak rahatlıyor?
Ya evladıma yazık değil mi ? Kocamla o derece anlaşamıyorsam boşanırım ama evladımdan çıkartmam acısını diye düşünüyorum benAnnem ne zaman ne anlatmak isterse dinlerim. Cunku benden baska kimsesi yok. Napsin? Cocugu dururken sokaktan adam cevirip ona mi anlatsin derdini? Kendisini rahatsiz eden seyleri? İleride sizin cocugunuz sizi dinlemediginde de yine boyle dusunebilecek misiniz? Bence anne ogul arasina girmeyin,siz kendi ailenizle ilgili karar verin,esiniz de kendi ailesiyle ilgili karar versin karismayin.
Bi yere kadar elbet anlatılırbenim esimin annesi de hep babasindan dert yanarmis, ayni sekilde.
esim universiteye giderken, anne madem bu kadar mutsuzsun, neden bosanmiyorsun diye sormus.
o son olmus, kayinvalidem artik o kadar ileri gitmiyor kp yi gommek konusunda. dozunda birakiyor:)
O da sizin fikriniz. Siz dediginiz gibi yaparsiniz madem.Ya evladıma yazık değil mi ? Kocamla o derece anlaşamıyorsam boşanırım ama evladımdan çıkartmam acısını diye düşünüyorum ben
Bi yere kadar elbet anlatılır
Ama herşeyi ama her şeyi anlatıyor annesi
Eşimin bana yansıttığı kadarı bile çok çok fazla ,
Bana yansıtmadığı kim bilir neler anlatıyor annesi ,eşim de diyor bazen boşanın diye ama sonuö aynı
Günde on beş kere kavga ederler hepsinden de eşimin haberi var en ayrıntısına kadar
Ya hu size ne! Evlendiniz diye sahibi mi oldunuz? O doğurdu o baktı, o her derdine koştu! Evladınız olmuyor değil mi? Bak benim de 6 yıla yakın olmadı ve düşünüyorum da oğlum büyüdüğünde bir derdimi bile anlatamayacağım öyle mi? Klasik olacak ama anne olunca anlarsın!Oğlu psikolog değil
Çaresiz bir bebekken çocukken bile oğluna anlatmış herşeyi
Eşim anasımı bırakıp da dılarda oyun bile oynamamış , bir erkek çocuğu olarak anasının dert ortağı olmakta başla bişey bilmemiş
Depresif olmuş haliyle
Ben baştan beri bu durumu anlasaydım zaten içlerine hiç girmezdim
O onun oğlu ilişkileir normalde beni ilgilendirmez
Ama biz de eşimle bir evlilik içindeyiz, hayat zor ,
Bebeğimiz olmuyor ,bi sürü sıkıntı içindeyiz
Yani annesi hiç mi acımıyor evladına anlamıyorum
Oğlu psikolog değil , herşeyi ama her şeyi ama her şeyi bilmek zorunda mı ? Diğer oğlu asla dinlemez
6 aylik bebege ne anlatiyorsunuzValla benim evladım en büyük sırdaşım. Şu an 6 aylık ama ona her şeyimi anlatıyorum bir saniye bile ayrı kalmıyoruz. Böyle alışmışlar ne istiyorsunuz anlamadım? Kadın birden evladından mı kopsun? Benim sorunum olsa ben de anlatırım, sizin karı koca ilişkinizi etkilemiyorsa karışmaya hakkınız yok.
Neden bu kadar dert edindiniz anlamadım?
Belki kadın anlatarak rahatlıyor?
Sizi çok iyi anlıyorum aynısı annem çünkü ama ben eşiniz gibi değilim çok rahatsızım bu durumdan ve anneme de zaman zaman dile getiririm. Ne zaman bişeylerden mutlu olmayı başaracaksın ne zaman bana bir defa da olumlu güzel şeyler anlatacaksın? Herşey kötü herkes sorunlu bir tek biz mi iyiyiz. Ne zaman benim de sorunlarım olabileceğini kocam, kızım olduğunu ve onlara da zaman ayırmam gerektiğini anlayıp beni rahat bırakacaksın. Yetmedi mi 30 yıldır aynı şeyleri dinlemem diyorum ama sonrası kıyamet, kavga, ağlama, hayırsız evlat olma, millette ne evlatlar var muamelesi falan filan. Çok bunaltıcı çok üstüme geliyor İnan’ın. Annemin zor bir hayatı vardı hala da öyle. Hiç yüzü gülmedi abim var zihinsel engelli onun bakımı ve ilgisi babamın sorumsuzluğu ve rahatlığı bir tek ben varım ona hep destek çıktım. Üniversitedeyken o kadar çok telefonla konuşmam göze batmış ki telekız diye adım çıkmıştı gerçekten saatlerce konuşurduk her gün ve hep ayni. Baban bunu yaptı, halan şunu söyledi, teyzenle gelmedi, anneannen aramadı ve herkesle kavga ettim annem için onu üzüyorlar diye. Halamla, babamla, yengemle, teyzemle, anneannemle yıllar geçti sorunlar hala aynı yüzyılda geçse aynı kalacak ama benim hayatım aynı değil artık başka sorumluluklarım var of çok dertliyim bu konuda konunuzu sabote ettim ama tek olmadığımı görmek rahatlattı birazArkadaşlar
Bazı analar var ki sanki evladı onun acısını dinleyip onun acısı kadar acı çekip anası mutlu olduğu kadar mutlu olmak zorunda zihniyetindeler
Evdeki eşi ile eşinin ailesi ile ve diğer tüm insanlar ile olan sıkıntılarını onu dinleyecek ona esir olacak bir evladı ile en ince ayrıntısına kadar paylaşıyor
Paylaşamazsa trip atıyor
İşte bunu en net gördüğüm eşim ve annesi
Annesi yıllarca eşi ile anlaşamamış bi MELEK!!
Babası be babasını ailesi de CANAVAR !!! Eşim yıllarca aynı şeyleri dinleyerek yaşayarak büyümüş, o evde eşim Seçilmiş acıların çocuğu
Bir evlat bunu Hakeder mi arkadaşlar
Eşimle ailesi halkında me zaman konuşsak hep sorun hep kavga hep stres hep huzursuzluk hep anası mağdur ( asla değil )
Eşimden tek duyduğum bunlar
Anası sürekli babasını şikayet ediyor eşime ,
En son bugün eşimle konuluyoruz
Sabah annemle konuştuk eve ekıyamet kopmuş bilmem ne ? Konu öyle basit öyle saçma , kıyamet falan da değil !! Annesi sürekli anlatıyor telde ,
En son dedim eşime aenşn moralim bozulmuyor mu sürekli Bu tarz şeyler dinlemekten dedim
Ben alışırım zaten olayların içindeyim falan dedi( anasına laf Yok !)
Sizin fikriniz nedir
Evladınız bu denli iliğine kadar sisin sorunlarınızla meşgul olmak zorunda mı ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?