- 26 Mayıs 2017
- 346
- 388
- 23
- Konu Sahibi bayan_stress
-
- #181
Keske benim ailemde 12dk. mesafede olsaydi carsiya pazara cikarken bi saat ugrasam yeterdi. Iyiki gurbete gelin gitmemissniz esinize yazik olurdu
Sizin adiniza inanin üzüldüm tabu ki beterin beteri var ama iste herkese icinre bulundugu durum cikmaz sokak gibi gelir ya sizler boyle yazdikca farkli acıdan bakabiliyorumKonu sahibi: 28 yasimda evlendim, ben de ailemden ayrilmamistim dahasi oyle uzulecegimi bile dusunmemistim. Aylarca tatildeymisim gibi hissedip zaman zaman agladim. Bundan sonra da annem babam ozledik dedikce telefonu kapatip aglardim. Bizim aramizda kilometreler vardi ama.
Ailen "anne cay koy geliyorum" diyebilecegin mesafedeyse hic endiselenme, gececek ve buna zaman zaman ihtiyacin olacak.
Ayrica daha evleneli 2 hafta olmamis insana olgunlasmamissin buyumemissin demek de muthis bir olgunluk ornegi tebrik ederim
Evet yazdiklarinizin farkinda olmalıyım evde yalnız oldugum icin çalışmayaAileniz hayatta ustelik 12 dklik bir mesafede, sevdiginiz adamla ayni evi paylasiyorsunuz zehir etmeyin kendinize en guzel gunlerinizi. Gurbette olanlari ailesini kaybedenleri dusunun ya da mutsuz evlilik yasayanlari. Valla bu durumun nasil ustesinden gelinir bilemedim ama guzel dusunun sukredin
1 haftada 5 e yakin kilo verdimotur ye yani ne demek boğazımdan geçmiyor.
Cok cok fazla depresif bi yapım var bir de ben herseyi cok icime atıyorum esim gecen gün 40 dk falan konuştu adam diyo ki bana içini dok kalbinde aklinda ne varsa onu soyle yatağını mi özledin onu soyle ailenle balkonda oturmayi mi özledin ama nolur içine atma paylas diyo birkac kelime söylüyorum yine icime atıyorum. Kendimi cok dinliyorum. Bakalim nereye gidicekEvlilik gibi önemli değişim noktalarında bunların olması normal. Fakat sizin ekstra bir ‘güven ihtiyacı’ durumunuz var gibi anladım. Kendi kişisel yapınızın kör noktaları da eklenince durum biraz depresifliğe dönmüş. Şimdilik bu duygu geçişleri normal fakat bu depresiflik, yememe-içmeme durumunu iyi takip edin. Zamanla azalıyor mu yoksa giderek derinleşiyor mu bu önemli. Kendinizi iyi gözlemleyin, umarım cabucak adapte olursunuz..
Oyle umut ediyorum bendeHerkesin yapısı farklı. Ben böyle hüzün tadında dramatik şeylerden hoşlanmam. Evlendim kocamla yaşıyorum net :)))
Probleminizin zamanla geçiceni düşünüyorum.
1 haftada 5 e yakin kilo verdimmidem küstü galiba
Hayir kusmuyorum üzüntülü oldugumda direk yememe yansir icim almiyo ama söyle aksam esim isten geliyo sofra kuruyorum birlikte güzel yiyoruz tek basima yiyemiyorumyediğinizi kusmuyorsanız yememeniz çok anlamsız.
Cok cok fazla depresif bi yapım var bir de ben herseyi cok icime atıyorum esim gecen gün 40 dk falan konuştu adam diyo ki bana içini dok kalbinde aklinda ne varsa onu soyle yatağını mi özledin onu soyle ailenle balkonda oturmayi mi özledin ama nolur içine atma paylas diyo birkac kelime söylüyorum yine icime atıyorum. Kendimi cok dinliyorum. Bakalim nereye gidicek
Aslinda buraya konu acmamdaki en büyük etken normal bisey oldugunu gormekti bir cok kisi ayni durumu yasadigini yazdı geçici bir surec oldugunun farkına vardim kk sayesindeÖyle bir zaman gelecek ki annen kardeşin akraban kimin evinde olursan ol bir an önce kendi evine gitme isteğnde olacaksın,sadece kendine zaman ver.
Yeni hayat yeni düzen,yaşadıkların çok normal ama kendi içinde dramatize etmeye devam edersen depresyon olarak geri döner sana.O yüzden bunun geçici bir süreç olduğunu kabullen bir an önce.Mutluluklar dilerim
Bir de ben evden çıkarken hic aglamadim annemle babam agladikca aglamayin dedim güle oynaya ciktim evden ama icim farkliydi yine bastırdım duygularimi onlar daha fazla uzulmesin diye. Demek istediğim aslinda cikarken aglamak istiyorsan ağlamalısın o anin yasanmasi gerekiyosa yaşansın. Bastirdim duygularimi simdi boyle patlak veriyoEvet sizin yapınızla da çok alakalı bu durum. Eşinizin yaklaşımı gayet iyi, konuşmayı deneyin sık sık. Daha açık olun ve duygularınızı bastırmayın. Bu evliliğiniz için de çok önemli, bilirsiniz nasıl başlarsa öyle gidiyor iletişim şekli. Paylaşmadıkça ve bu depresifliğiniz devam ettikçe eşiniz içten içe size öfkelenebilir, o yüzden konuşun, paylaşın..
Bir de ben evden çıkarken hic aglamadim annemle babam agladikca aglamayin dedim güle oynaya ciktim evden ama icim farkliydi yine bastırdım duygularimi onlar daha fazla uzulmesin diye. Demek istediğim aslinda cikarken aglamak istiyorsan ağlamalısın o anin yasanmasi gerekiyosa yaşansın. Bastirdim duygularimi simdi boyle patlak veriyo
Tavsiyeleriniz benim icin cok degerli teşekkür ederimKesinlikle öyle.. Bastırmayın, bırakın aksın duygularınız ve hissettiklerinizden korkmayın. Zaten kırılgan ve depresif bir yanınız varmış, bu değişimle birlikte bu durum tetiklenmiş. Bunlar aslında kişinin gelişimi için bir fırsattır, insan kendini daha iyi tanır ve zayıf yönlerini farkeder. Bu duygularınızı bir fırsata dönüştürün. Böylece eski travma ve yaralarınızı iyileştirme fırsatı yakalayabilirsiniz..
Benimle ayni seyleri yasamissiniz gecti diyebilmeyi iple cekiyorumZamanla oturacaktır bende ailemden hiç ayrılmamıştım aynı 7.senede evlendik eşimle severek dört gözle bekledik yaniilk 2-3 hafta acayip zor gelmişti balayından dönünce o hasret çökmüştü sürekli de gittik geldik onlardan ayrılırken bir hüzün sanki yıllarca evlenmeyi bekleyen ben değilmişim gibi Ağladığımı eşime çaktırmıyordum o sahur gecelerinde iftar sofrasında az hüzünlenmedim eşim sonrasında itiraf etti gizli gizli banyoda ağlıyordu Nil diye çakmış meğer zamanla baktım ki onlar beni görünce mutlu, mutlu oluyorlar ailem orada bir şey olmuyor 1 aya kadar bir şeyim kalmamıştı şimdi gidip geliyoruz evimi özlüyorum yani uzun lafı kısası geçiyor kendi düzenin hatta çok daha rahat geliyor alışınca
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?