- Konu Sahibi Cileklivanilinn
-
- #81
Yani anlam veremiyorum cidden sanki ülkedeki herkes 30 undan sonra evleniyo ben de hemen evlenicem yarın nikah dairesine gitmek istiyorum demedim ki.. hayat arkadaşımı bulamamaktan yalnız ölmekten korkuyorum dedim çevremdeki insanların sevgilisi olmasa bile en azından konuştuğu ettiği birileri var ben en heyecanlı dönemlerimde sevilme duygusunu tadamıyorum bu da ilerde de hep böyle olacakmış duygusu uyandırdı21 yaş çok erken bu konuları düşünmek için.
34 yaşında eğitim hayatını bitirmiş
çalışma hayatında olan bi' arkadaşım var
inan o kız senin kadar
bu konuyu kafasına takmıyo =)
Eğitimime önem veriyorum ama hayatımda biri olmasını da çok istiyorum ve nerde nasıl tanışırım hiç bilmiyorum okul bittikten sonra22 yaşımda tek derdim mezun olup iyi bir iş bulabilmekti..
Evlilik son sıralarda bile değildi ki hiç de meraklısı değildim.
28'de tanıştım 29'da evlendim. Bana erken bile geliyordu ama kısmet böyleymiş.
Siz evliliği kolay mı sanıyorsunuz?
Bu kadar boş şeylere kafa yoracağınıza biraz kendinizi geliştirmeye çalışsanıza..
Çalışın kendi gelirinizi ele alın önce. Evlenir, hemen çocuk yapar, ömür boyu bir erkeğin insiyatifine kalırsınız bu kafayla..
Yani anlam veremiyorum cidden sanki ülkedeki herkes 30 undan sonra evleniyo ben de hemen evlenicem yarın nikah dairesine gitmek istiyorum demedim ki.. hayat arkadaşımı bulamamaktan yalnız ölmekten korkuyorum dedim çevremdeki insanların sevgilisi olmasa bile en azından konuştuğu ettiği birileri var ben en heyecanlı dönemlerimde sevilme duygusunu tadamıyorum bu da ilerde de hep böyle olacakmış duygusu uyandırdı
21 yaşındasın daha bu ne acele.. Gez, toz, hayatını yaşa.. Evlilik öyle dışarıdan göründüğü kadar süslü bir dünya değil..merhaba hanımlar çoğunuza garip gelebilir ama ben evlenememekten yalnız ölmekten çok korkuyorum karşıma hiç istediğim gibi biri çıkmadı sevdim aşık oldum ama onlar da çok sorumsuz tiplerdi yürümedi zaten ilişki yaşım daha genç 21 yaşındayım şimdi evlenmeyi düşünmüyorum zaten ama korkuyorum geçmiş geleceğin aynasıdır derler geçmişime bakınca hiç mutlu bi ilişkim olmadı eskiden arkadaş çevrem çoktu sosyaldim ama çevremdekilerin çoğunu sildim çünkü bana zararı dokunan kişilerdi görüştüğüm dört beş arkadaşım var okulda da öyle pek bi çevrem yok son ilişkimden sonra toparlanmam zaman aldı güvenim azaldı sevgili bulanlar evlenenler nasıl oluyo anlamıyorum en büyük korkularımdan biri yalnız ölmek iyi bi mesleğim olsa bile sadece kariyerle mutlu olunmaz ki insan sevmek sevilmek istiyo çevremdekiler de garipsiyo çok şanssızsın diye sanki o insanı hiç bulamayacakmışım gibi hissediyorum ve korkuyorum
Eğitimime önem veriyorum ama hayatımda biri olmasını da çok istiyorum ve nerde nasıl tanışırım hiç bilmiyorum okul bittikten sonra
Son ilişkimde inandım hiç beklemediğim bi vakitte terk edildim ve başka yüzünü gördüm bu da beni çok etkiledi burda herkes 24 yaşında evlendim imkanım olsa evlenmezdim falan demiş yalnızlık o kadar güzelse neden ayrılmıyorlar herkes ister hayatını paylaşacağı biri olsun sevsin ve sevilsin ben yarın gidip evlenicem demedim oysa o kişiyi hiç bulamamaktan korkuyorum dedim ama yanlış anlaşıldımŞu alay edermişcesine yazan arkadaşların, konu sahibinin diğer konularına bakmalarını ve psikolojisini anlamalarını öneririm.
Cileklivanilinn anne-baba figürlerin maalesef ki senin için pek yol gösterici olmamış. Daha önceki bir konunu okumuştum..
Yalnız kalma korkunu , sevilmek isteme arzunu da şimdi daha iyi anlıyorum fakat bu acelecilik seni yanlış bir karar vermeye itebilir.
Korkularını serbest bırak..! Olacaktır olmakta olan..
Sen iste gönülden iste ve hayırlısını iyisini iste.. bırak ne zaman olacaksa olsun.. ve göreceksin zaten hiç ummadığın bir anda olacak..
Her 'seni seviyorum' diyene de onunla birlikte zora düşmedikçe, beraber mücadele etmedikçe inanma.. Bu şu an senin en büyük zaafın.. Kimsenin senin bu zaafından faydalanmasına izin verme..
Haklısınız benim korkum çevremde hep aynı insanlar olması sanırım çevremi değiştirmem lazımHic okumadan direk satirlara baktim yasi nerde diye.
Canim sen bi 27-30 arasina gel sonra bunlari dusunursun. O yaslarda evlenseidim 40 kere bosanmistim o tanidigim insanlarla.
Daha çok yanılacaksın, daha çok düşecek ve ardından kalkacaksın.Son ilişkimde inandım hiç beklemediğim bi vakitte terk edildim ve başka yüzünü gördüm bu da beni çok etkiledi burda herkes 24 yaşında evlendim imkanım olsa evlenmezdim falan demiş yalnızlık o kadar güzelse neden ayrılmıyorlar herkes ister hayatını paylaşacağı biri olsun sevsin ve sevilsin ben yarın gidip evlenicem demedim oysa o kişiyi hiç bulamamaktan korkuyorum dedim ama yanlış anlaşıldım
21 yasindasin. 21. 45 degil, 50 degil 21. Bu kadar yaziyorum.
Ben de diyordum cherry nerelerde, meğer benden once davranmış yorum yapmakta
Ne güzel yazmissiniz.Şu alay edermişcesine yazan arkadaşların, konu sahibinin diğer konularına bakmalarını ve psikolojisini anlamalarını öneririm.
Cileklivanilinn anne-baba figürlerin maalesef ki senin için pek yol gösterici olmamış. Daha önceki bir konunu okumuştum..
Yalnız kalma korkunu , sevilmek isteme arzunu da şimdi daha iyi anlıyorum fakat bu acelecilik seni yanlış bir karar vermeye itebilir.
Korkularını serbest bırak..! Olacaktır olmakta olan..
Sen iste gönülden iste ve hayırlısını iyisini iste.. bırak ne zaman olacaksa olsun.. ve göreceksin zaten hiç ummadığın bir anda olacak..
Her 'seni seviyorum' diyene de onunla birlikte zora düşmedikçe, beraber mücadele etmedikçe inanma.. Bu şu an senin en büyük zaafın.. Kimsenin senin bu zaafından faydalanmasına izin verme..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?