herkes istediği hayatı yaşarken bunun ölüm ötesi de düşünülmeli ama kimsenin o taraklarda bezi yok.neden yaradanın emirleri arka plana atılıyor?bi bildiği olmalı dimi ' yapmayın ' diyorsa?herşey bu dünya için değil dimi?her zevki,istediğimiz her şeyi kafamıza göre burda yaşayalım,ahirette neyin mükafatını alacaz o zaman?dizginleyemediğimiz,söz geçiremediğimiz nefsimizin yaptıklarının karşılığını mı?evlenmeden beraberliğe karşıyım çünkü benim için toplumun ahlakı için bireyin ahlakı önemli.herkes kafasına estiği gibi yaşayıp kendi doğrusunu uygulayacak,kendinden başlayarak toplumdaki ahlaki yozlaşmaya katkıda(!) bulunacak,ortalık kandırılmış yıpranmış kadın/kızlardan geçilmeyecek,olan her zamanki gibi biz kadınlara olacak,sonra aklı başında olduğunu düşündüğüm bazılarınız bunu delicesine savunacak,sonra da ' herkesin kendi anlayışı,saygı duyun ' vs laf salatası yapılacak,biz de buna saygı duyacaz öyle mi??bu anlayışın hele hele kadınlar tarafından savunulması beni çok şaşırtıyor.bi kadın nasıl olur da bu kadar rahat olabilir.kendinizi kıskanın biraz.erkek kadın arasında bi mesafe yok.herkes salmış kendini.
eğer sizin bu anlayışınız doğruysa,mesela sizinle henüz helal bağı olmayan bi erkekle aynı evde yaşamakta bi sorun yok,haram filan da değil yani neticede cehennemde bi müddet yanmayı gerektirecek bi durum yok öyle mi? peki tersini düşünürsek ve tersi derken benim savunduğum şey doğruysa ki Allah açık açık söylemiş helal haram çizgisini, nolacak? yine de saygı mı duyalım?benim dayanağım ilahi emirken nefsiyle konuşan insanlara ben saygı duymam çünkü nefis de nefsin ortakları da benim düşmanımdır.sizce kıyameti yaklaştıran şeyler değil mi bunlar?eski köye yeni adetler getiriliyo ama o adetler malesef eskisinden beter oluyor.kimse helali haramı tınlamıyo.tınlayanların derdi ne,beklentileri ne ola ki Allahtan bu kadar korkuyorlar?sizce bu 2 grup arasındaki fark ne?işteee fark burda Allah herkesin gönlüne korkusunu vermiyo.daha doğrusu nefsiyle ortak olan kul hakkı saymaya saymaya yaşarken Allah da ' al bakalım kulum sen beni hep bi kenara atıyosun ben de seni atıyorum bakalım nerde düşüp kaldığında beni hatırlayacaksın,o zaman da ben seni görmicem ' diyecek,ondan sonra mutsuzum..!insanlar kendi elleriyle hem dünyalarını hem ahiretlerini hem de ahlak kaidelerimizi mahvediyolar ve diğerlerinden saygı bekliyolar(?) şimdi aynen yukarda benle aynı düşüncede olan insanlara yaptığınız gibi saldıracaksınız ama şunu söyliyim.ben konuşurken dayanağım Allah, sizinki ise kör nefis. fark bu... şimdi bana kitaptan sünnetten bihaber yaşayıp,bi tarafta bunları bilen ona göre yaşayan insanlar da varken hangi yüzle cennet talep edeceğinizi söyleyin?bana doğru diye yaptıklarınızın dini,ahlaki,etik vs her yönden doğruluğunu kanıtlayın kaynaklarıyla beraber,ben de size saygı duyayım.yoksa nefsinizin size söylettiği 'kime ne kim karışır herkesin kendi hayatı' lafları geçersiz benim gözümde. ha aranızda ateist vs varsa zaten onlar için hiçbişey problem değil ama ya bizim korktuklarımız doğruysa??????????????????????
aynı evde yaşamak diyince direk akla gelen cinsellik olyur zaten bu sebeple karsı cıkanlar cıkıyor.evlenmeden önce sadece dısarıda bulusp yemek yediğiniz cay içtiğiniz adam evin içinde aynı olmuyor niye olsun ki zaten bizlerde aynı olmuyoruz .evim diye benimsiyorsun rahat davranıyorsun dısardaki gibi hareket edemiyorsun.aynı ev içinde yaşamak değilde beraber hayatı paylasmak o.beraber hayat paylaşılmaya başlandığı zaman farklı şeylerle karsılasabiliyor insan.üniversitedeyken bir kısım arkadaslarım sevgilileri ile 2 3 4 sene beraber yasadılar.noldu onlara derseniz bazısı evlendi bazısı yollarını ayırdı şimdi aynı evde yasamaktan su oldu bu oldu diye bir genelleme yapmak bu durumda ne kadar mantıklı olabilirki.evlenenler hayatlarından memnun ama ayrılanları sorarsanız benim fikrim zaten ayrılacakları belliydi cünkü gecen zaman içinde o kadar hayatlarını bir ettilerki birbirlerine mecbur hissetmeye basladılar kendilerini okul bitince hayatlar ayrılınca nefes aldıklarını fark ettiler sadece.aslında bu basından beri belliyken geciktrdiler.karsındakinden emin olduktan sonra hissettiklerinden emin olduktan sonra gerisi bos zaten.tek fark uzun süre beraber yasayanlar evlenince farklı bir durum gibi algılamıyorlar bunu hepsibu.neden fark olsun ki zaten bunun ahlaki değerlerle de bir ilgisi olamaz ahlak sadece iki bacak arası değil afedersiniz,bence genellemeler cok doğru değil herkes mutlu oldugu sekilde bildiği gibi yaşasın kimse kendini kasmasın bu kadar basit.aynı evde yasamanın ne kişiye nede etrafına bir zararı yok ilişkinizden emin oldugunuz müddetce.
