Evliler, nasıl bir insanla tüm vaktinizi geçirebiliyorsunuz?

Burnumuzu karıştırmıyoruz ama yalnızken de
Yani yalnızım diye neden pisleşelim.
Kusura bakmayın ama gerçekten bu evlenince nasıl osuracağım muhabbeti lisede yapılır ya. Biraz ergen kaçıyor sanki
 
Yani bilemedim.. ben mi fazla rahatım diye düşündüm. Hamileliğimin son zamanlarında beni fazla güldürdüğü için tutamayıp altıma işemiştim. Ben eğilemediğim için eşim temizlemek zorunda kalmıştı :)))

Ya da eşim gıda zehirlenmesi geçirdiğinde hayatımda duymadığım sesler duymuştum. Adamcağız pişik de olmuştu, kremini ben sürmüştüm.

Birbirimizden hiç tiksinmedik, özel hayatımız vs hiç kötü olmadı (lohusalık dışında, dönemsel bir soğukluk olmuştu, geçti). Sanki huylu olan sizsiniz, siz kendiniz tiksinecekmişsiniz gibi geldi :)
 
Sürekli biri ile aynı evde olmak, her gün beraber uyumak zor değil mi?
ee bu bana sıkılma'dan bahsediliyor gibi geldi?
yani aslında bakarsanız konu hem sıkılma hem tiksinme/tiksindirme odaklı gibi.
 
Bir Kova burcu olarak hala alışmaya çalışıyorum eskiden annemin memleketine gideceği zamanı dört gözle beklerdim şimdi eşimin arada gidip eve gelmemesini istiyorum yalnız vakit geçirmeyi çok seviyorum neyse ki ev 3 katlı ve eşim yalnız kalma ihtiyacıma saygı duyuyor
 
Niye tiksinilsin ki benim iki dogumumda da eşim yanımda kaldı hastanede pedimide o degistiriyordu sezaryen olduğum için egilemiyordum eşim testisinden ameliyatı oldu ameliyatı sonrası kontrolü için doktora gitmeden genital bölge temizliğini ben yaptım hiç de igrenmedim sanırım insan bir tek eşinden igrenmiyor
 
Burnumuzu karıştırmıyoruz ama yalnızken de
Yani yalnızım diye neden pisleşelim.
Kusura bakmayın ama gerçekten bu evlenince nasıl osuracağım muhabbeti lisede yapılır ya. Biraz ergen kaçıyor sanki
Evet yalnizken de düzgünüz lavaboda sümkürürüz.
 
Forumda eşlerimize rezil olduğumuz anılarda yazmistim, o başlıkta cok komik seyler konusulmustu, kesin arayip bulmalisiniz.
Evliligin 3-4. günü (yeni gelin olup ilk geceler çıplak gezip çıplak uyumak sebebiyle) karnima gaz dolmus üşütmüşüm. Öyle ki adım atamaz duruma gelmistim, karnim taş gibi olmuştu. Hemen acile gittik, doktor ilaclarla birlikte lavman verdi ve böyle şeylerden ödüm patladığı icin lavmanı 4 günlük kocama yaptırdım. Ben rezil oluyorum diye düşünürken üzülürken, adam gram tiksinmedi, garipsemedi, cok yardimci oldu. Zaten sağlıkçı olacak adammış, hayali de oymuş ama işte yanlış tercihler vs.

Konunuz, benim ve kuzenimin de bekarken en merak ettigimiz durumdu

Anne-babada gördüğün yaşantılar, sana hatali anormal geliyorsa dogrusunu yapmayi tercih ettik diyebilirim. Şimdi kızımızı egitirken de bırtı geldiginde tuvaletin icine girip orda yapmasını söylüyoruz, koşup birtlayip geliyor yavrum her zaman yetisemiyor, bazen yanımızda, bazen yere oturunca popo üşüyünce kaçıyor birtlar

Benim ebeveynimin biri rahat rahat ortalikta salardı, biri tuvalete gider gizli birtlardi.
Ben eşim yoksa yapiyorum, ama eşim varsa uzağa başka odaya gidiyorum, utanirim çünkü
 
2010da evlendim ben,2 çocuğum var. Anne olunca kaka da sümükte kusmukta temizliyor insan ki bunlardan tiksinilir normalde. Ben kusmuktan ölesiye nefret eden insanken ki kusmam yani,kusarsam kötu olurum ama kızım her hastalandiğında muhakkak kusardi ona bile alıştım.
Eşim hastalandığında çiş takibi yapılıyordu ameliyat sonrasi miktar ve renk bakılması gerekiyordu,çişini ördekle alip verilen kaba aktarıyordum mesela,tırnağını da kestim,duşta yıkadım da hastane de yeri geldi. Niye tiksineyim ki.
Ben 2 sezeryan doğum yaptım,eşimde elinden geleni yaptı bakım sürecinde.
Tabi ki ikimizde birbirimize destek olduk.
Bunlara alışılıyor illaki.
Gaz cıkarma vs alenen yapılmaz zaten,tuvalete gider yaparsıniz ama olurda kaçarsa gülup geciliniyor yani artık bir raddeden sonra.
 
Bende başkasının yanında bırtlamıyorum Ama yalnız yaşamaya öyle alıştım ki (11 yıldır), e tabi normalde salonda bırtlamak alışkanlık değilken, bu alışkanlık olmaya başladı sonradan sonraya, bazen bilinçli yükses sesli geğiriyorum kendi kendimeyken rahatlamak için, tuvalette en gürültülüsünü yapıyorum, yatakta uyumadan önce bırtlıyorum - zaten yalnızım uykulu halde tuvalete koşacak halim yokya- .
Ve uzun süreli bir misafirim olduğunda; bu arkadaşım olabilir, ailemden biri olabilir yada sevgilim olabilir, kendimi çok kızıtlanmış hissediyorum, ve 'aman ne zaman gidecek bu, kendimi herşeyde çok sıkıyorum, yetti artık ' diye içimden geçiriyorum. O an bende kalan kişi 10dk için markete gitse falan seviniyorum
 
kusmuktan asla tiksinmem, kim olursa olsun birçok kişi burada bana yazmış, o kadar çokki cevap vermeye eriniyorum 'tırnak kesmek neden garip ve utanılacak birşey' diye, ama bende tırnaktan tiksiniyorum, bunda hassasım napayım nedenini bilmiyorum ama bence tiksinç, benim kesilmiş tırnağımı başkasının görmesini istemem yada ben başkasınınkini görmeyide istemem
 
Olabilir insanız hassasiyet.
Eşinize söylersiniz hoslanmıyorum diye görmeyeceğiniz şekilde halleder tırnak kesme işini.
Evliyiz diye 24 saat aynı odada oturmuyoruz bizde. Maske,cilt bakımı,kaş bıyık alma vs yapacağımda yatak odamda yada banyoda hallederim, eşimde banyoda yapar kişisel bakımını tırnak kesme vb. Bir kez şahit olmadım tirnak keserken ki benim bu konuda bir hassasiyetim yok. Sorun yaşayacağınızı sanmıyorum bu anlamda.
 
Siz niye diğer kızların saçını topluyosunuz toplasın kendileri bu durum iğrenç traş olup temizledim diye övünüyo benimki , ben arkasından tekrar temizliyorum küfür ede ede
evet işte, bencede temizlesinler ben niye temizliyorum? Ama paylaşımlı evde olunca, banyoya bir giriyorsunuz, gidere uzun uzun saç kılları dolanmış, gözardı edip banyoya devam etseniz su akıp gitmez oradan, birçok kişinin yaşadığı paylaşımlı ev olunca, sahibini tespit edip 'bunu temizler misin' diyemezsinde. O an kendin onları alıp temizlemek zorundasın.
Gerçi ben bu konuda öyle hassasiyet kazandımki, yalnız yaşasam bile, her banyodan sonra heryeri temizliyorum. Ve erkek kılı gördüğümde banyoda falan tiksinmiyorum, suyu açınca zaten akıp gidiyor, en azından onlar öyle kısa ki, dolanmıyor biryere, ve ben hiçbir yere dokunmuyorum. Lavaboda traş kılı görsem bile tiksinmiyorum, o da akıp gidiyor su ile. Ama düşünüyorum, o benim saç kılımı görse biryerlerde, k.çına bile girse , tiksindirici değil mi?
 
Burnumuzu karıştırmıyoruz ama yalnızken de
Yani yalnızım diye neden pisleşelim.
Kusura bakmayın ama gerçekten bu evlenince nasıl osuracağım muhabbeti lisede yapılır ya. Biraz ergen kaçıyor sanki
siz kusura bakmayında, hayatınızda ne kadar süre yalnız yaşadınız? Bende başlarda evde yalnız olsam bile kişisel bakımıma dikkat ettim günlük, ama bir süre sonra insan saldım çayıra mevlam kayıra oluyor. Ben 11 yıldır yalnız yaşıyorum - son 4 yılı yurtdışında- . Ve online çalışıyorum, vaktimin %95 i evde yani... Ara ara sevgililerim oldu ama hiçbiri ile uzun süre beraber yaşamadım. Bir süreden sonra gazıma, tuvaletime, sümüğüme olan davranışlarım değişti -biraz empati yaparsanız (eğer imkanınız varsa tabi) anlarsınız...
Konumda da dedim; annem hiç böyle şeyleri yapmazdı, ama bende; niye alışkanlık ve rahatlık, konfor seviyesine ulaştı diye... Annem 21 yaşında evlenmiş bir kadın, hiç yalnız kalmamış, elbette aile evinden gelen etik kuralları devam ettirdi evlenince de. Ama ben öyle değilim. Çok uzun süre yalnız kaldım. Ve ilk yıllar her ne kadar aileden aldığımı devam ettirsemde sonra saldım bir şekilde. Bu bence anormal değil. Ve ben öyle alıştımki bu rahatlığa.. sadece evlilerin (benim gibi olan) bu durumları nasıl yönettiğini, ve nasıl tahammül ettiğini merak ettim
 
Bu kişiden kişiye değişir. Ben ilk evliliğimi 20 yaşında yaptım. İlk eşim tek düzeliği sorun etmeyen bir yapıdaydı. 15 senelik evlilik hayatımızın son senelerine kadar bir problem yaşamadık. Birbirimizin hem sevgilisi, hem kardeşi, hem anası, hem babasıydık. Boşandıktan sonra epey bir travma yaşadım.
2. Evliliğimi 39 yaşında yaptım. Şu an ki eşim daha sıkılgan, monotonluğu sevmeyen biri. Çoğu zaman “Bunaldım, evlilik bana göre değil” filanda diyor. Hoş gerçi benim içinde Rio Karnavalı değil 2 küçük bebekle.
Burda anlatılan “doğum yaptım, altımı temizledi, genitalimi traş etti” filan onları da yaşamadık. Öyle durumlarda da tiksinecek bir yapıya sahip.
Aslında evlilikte karşılıklı uyum gerekiyor. Ama onu yakalamak çok zor. Mesela ben oruç tutuyorum, eşim tutmuyor. Birkaç defa “Açlık kokuyorsun” dedi. 14 saat aç-susuz kalıp nasıl kokmamı bekliyorsa.
Siz sıkılgan bir yapıya sahipseniz evlilikten de sıkılırsınız. Ama kendi dünyanızda iç huzurluysanız, geçinmeye de gönlünüz varsa evlilik, hayatı paylaşmak gün geçtikçe sevgi bağını kuvvetlendiren bir şey. O durumda karşındakininde ne teri, ne kanı, ne kusmuğu.. irite etmiyor.
 
Bence bu yalnız yaşama akışkanlığı değil.
Tamam gaz geğirme gibi şeylerde rahat davranırsın. Ama burnuna parmak sokulmaz. Mendil alırsınız, tuvalete gidersiniz. Yalnız da yaşasanız yapmayacağınız şeyler vardır.
Tırnak konusundaki hassasiyetinizi burnunuza sümüklernize gösterebilirsiniz neticede değil mi?
 
Ortada yiyecek yenilmiyorsa (sıçrama durumuna karşı) tırnak kesilmesinden tiksinti duymam, kesen kişi hiçbirşeye dokunmadan direk elini yıkıyorsa tiksinilecek bir durum yok bence,
burun karıştırmak tiksinç, bence tek başına da yapılmaması lazım,
gaz çıkrmak fizyolojik bir olay, olur olmadık gelebilir, eşler arasındaki ilişkiye, kişiliklerine vs bağlı, sosyal ortamlarda gaz çıkarmamaya nasıl dikkat ediyorsak evde de dikkat edebiliriz ama bence kokusuzsa sorun yok :)
Eşler birbirini seviyor ve değer veriyorsa pekala bir ömür dipdibe yaşanabilir
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…