Sert olacaksın haddini bilecek. Öyle sessiz pısırık davranırsan, her kötü davranışında gözyaşların göl olursa bu adam senin üstüne geldikçe gelir. Aşağılık kompleksli erkekler tam da senin kocan gibidir işte. Sırtına basabildiğini ezer, sırtına basana sesi çıkmaz. Sen sesini çıkarmadıkça daha çok aşağılamaya çalışır o seni. Bağırman gerekiyorsa bağır çağır atma içine. Tepkisiz bir anne, çocuk için sağlıksız bir aile ortamına neden olur inan bana. belli ki konuşmaktan anlayan biri değil, neden hala yumuşak yaklaşıyorsun ki? sen de bir bireysin. o ne kadar insansa sen de o kadar insansın (hatta emin ol sen daha fazla insansın!) Kendini kabullenmeye mecbur hissetme, tırnaklarını göster, geri çekilsin. Yalnız şunu bil kocan seni hiç sevmiyor. Bari sana saygılı davranmayı öğrensin.Sitede uzun zamandır aktif değilim. Canım o kadar sıkkın ki, o kadar doluyum ki bazen çıldıracak gibi oluyorum.
Sebebi eşim maalesef.. 9 senelik bir beraberliğin ardından çok zor süreçlerden geçerek evlendik.
Çok fedakarlık ettim, sabrettim ama hiç kıymetim bilinmedi. O böyle yaptıkça üzüntüden olan bana oluyor. Sanki zaten yapmak zorundaydım gibi davranıyor. Evliliği hiç böyle hayal etmemiştim.
İlk zamanlar alo deyişinden, sesinden anlardım beni sevdiğini, tamam ilk günkü gibi olamaz belki hiç bir şey ama ne bileyim yılların hatrı var, emek var insan saygı duyar en azından, saygı olursa sevgi de olur zaten. Daha kapıdan giriyor başlıyor şikayete, o yüzden gelme saati yaklaşınca beni alıyor stres, sinir olduysa bir şekilde ucu bana dokunuyor mutlaka. En ufak şeyleri büyütüyor. Yok o öyle, bu böyle, bir şey olur ben şöyle zannetim derim, sen zaten hep zannet. Neyi bildin ki, neyi yaptın ki gibi cümleler..
Ya derece 77 diyor nem mi diyorum diye bağırıyor nem mi dedim ben derece diye. Çocukla bir kez dışarı çıktık, gerim gerim gerdi beni, elimden çocuğun emziğini alırken bile tek seferde alamadı diye dövecek gibi bakar mı insan? Çünkü ona göre benim yüzünden, halbuki tutamayan o, ben değilim!
Hiç bir şeye dikkat etmiyorsun, boş bakıyorsun diye söylendi, asansörün nerde olduğunu hemen göremedim diye! Arkamdan gelen insan bana çarpsa bile suçlu benim.
Ağzından kendimle ilgili olumlu bir şey duymayalı o kadar uzun zaman oldu ki.. Bardak kırsa ben yanlış yere koymuşumdur. Asla kendinde hata görmez hiç bir zaman.
Az önceki yaşadığım olay konu açmama sebep oldu. Çocuğu emziriyordum, 4 aylık bir oğlum var bu arada, artık etrafını keşfettiği için doğru düzgün emmemeye başladı. Sessiz ve karanlıkta emziriyordum sessiz olalım dedim suyun bittiğini söyledi, keşke söyleseydin alırdım, çıkıp alayım dedi. Gerek yok hallederim ben yarın dedim. Yatmaya geliyordu, yastığı bana verir misin dedim beşikte aradı, orda değil bu tarafta dedim iki kez, sessiz bir şekilde hemde, ona rağmen sussana, sus diyorsun konuşuyorsun diye sert şekilde söylenmeye başladı sert el hareketleriyle, konuşmazsam nasıl söyleyeceğim dedim? Kaldı ki kendisi sesli konuştu. Bak hala konuşuyorsun diye sert sert bakıyor bir de. Böyle tepki verecek ne söyledim ben şimdi? Hep böyle sert ve ani çıkışları var. Teyzem bile hastanede beni azarladığına şahit olmuş. Hep bir şeyleri benden çıkarıyor.
Söyledim kaç kez ama hep senin yüzündenli cümleler. Hep benim yani, hep ben hatalıyım. Bir güzel söz duymadım uzun zamandır. Yıldım, yoruldum bende de kalmadı hiç bir şey. Haksız mıyım?
Bence sindiremiyor. Ben susmuyorum zaten hatta susmadığımdan da şikayet eder. Pısıp kenara çekilmem asla.
Benimde eşim öyleydi büyük kavga çıkardım annemin evine gittim kıymeti anladı kaybetme korkusu olacak canım unutma şimdi hayatım çok değişti önceden bana kadin erkek eşit değil erkekler üstün derdi şimdi ise kadınlar her anlamda bizden üstün diyorSitede uzun zamandır aktif değilim. Canım o kadar sıkkın ki, o kadar doluyum ki bazen çıldıracak gibi oluyorum.
Sebebi eşim maalesef.. 9 senelik bir beraberliğin ardından çok zor süreçlerden geçerek evlendik.
Çok fedakarlık ettim, sabrettim ama hiç kıymetim bilinmedi. O böyle yaptıkça üzüntüden olan bana oluyor. Sanki zaten yapmak zorundaydım gibi davranıyor. Evliliği hiç böyle hayal etmemiştim.
İlk zamanlar alo deyişinden, sesinden anlardım beni sevdiğini, tamam ilk günkü gibi olamaz belki hiç bir şey ama ne bileyim yılların hatrı var, emek var insan saygı duyar en azından, saygı olursa sevgi de olur zaten. Daha kapıdan giriyor başlıyor şikayete, o yüzden gelme saati yaklaşınca beni alıyor stres, sinir olduysa bir şekilde ucu bana dokunuyor mutlaka. En ufak şeyleri büyütüyor. Yok o öyle, bu böyle, bir şey olur ben şöyle zannetim derim, sen zaten hep zannet. Neyi bildin ki, neyi yaptın ki gibi cümleler..
Ya derece 77 diyor nem mi diyorum diye bağırıyor nem mi dedim ben derece diye. Çocukla bir kez dışarı çıktık, gerim gerim gerdi beni, elimden çocuğun emziğini alırken bile tek seferde alamadı diye dövecek gibi bakar mı insan? Çünkü ona göre benim yüzünden, halbuki tutamayan o, ben değilim!
Hiç bir şeye dikkat etmiyorsun, boş bakıyorsun diye söylendi, asansörün nerde olduğunu hemen göremedim diye! Arkamdan gelen insan bana çarpsa bile suçlu benim.
Ağzından kendimle ilgili olumlu bir şey duymayalı o kadar uzun zaman oldu ki.. Bardak kırsa ben yanlış yere koymuşumdur. Asla kendinde hata görmez hiç bir zaman.
Az önceki yaşadığım olay konu açmama sebep oldu. Çocuğu emziriyordum, 4 aylık bir oğlum var bu arada, artık etrafını keşfettiği için doğru düzgün emmemeye başladı. Sessiz ve karanlıkta emziriyordum sessiz olalım dedim suyun bittiğini söyledi, keşke söyleseydin alırdım, çıkıp alayım dedi. Gerek yok hallederim ben yarın dedim. Yatmaya geliyordu, yastığı bana verir misin dedim beşikte aradı, orda değil bu tarafta dedim iki kez, sessiz bir şekilde hemde, ona rağmen sussana, sus diyorsun konuşuyorsun diye sert şekilde söylenmeye başladı sert el hareketleriyle, konuşmazsam nasıl söyleyeceğim dedim? Kaldı ki kendisi sesli konuştu. Bak hala konuşuyorsun diye sert sert bakıyor bir de. Böyle tepki verecek ne söyledim ben şimdi? Hep böyle sert ve ani çıkışları var. Teyzem bile hastanede beni azarladığına şahit olmuş. Hep bir şeyleri benden çıkarıyor.
Söyledim kaç kez ama hep senin yüzündenli cümleler. Hep benim yani, hep ben hatalıyım. Bir güzel söz duymadım uzun zamandır. Yıldım, yoruldum bende de kalmadı hiç bir şey. Haksız mıyım?
çalışıyormuydun . hepsini okuyamadım da.
daha önce eşine güzelce anlatmışşsın olmamaış anlamamaış.
benimle muhattap olma desen .geriyorsun beni de. bi sürede böyle dene.sen aynıı evin içinde uzaklaş bakalım .o bağırınca duyma hani emzik gibi konuda bile baskı yapıyor ya duyma dırdırlansın. sen çocuguna aguı bugu yap o sırada mesela.
gerçekten muhattap oluncak adam değil
geçen patron çağırdı beni bi konuda sinirlenmiş.yanımda bi abla var 21 besmele çek girince yüzüne üfle dedi.bilmem ondan mı iyi geçti görüşme.Geriyorsun beni dedim, muhattap olma benimle de dedim, ilgilenmedim hatta sen şu kapıdan girince benim modum düşüyor acaba gene neye çene yapıcak diye de dedim. Düzelmediği için konu açmak istedim, duymamazlıktan da geldim bu sefer iyice üstüme geliyor.
seninkinin anlaşmaya niyeti yoksa bir süre sonra bezdirip kaçırtır seni evden. senin kendini ezik hissetmen kırılman kırılmaman umrunda olmaz. gidişat nereye doğru dışardan sadece teyzen değil diğer insanlar onun tavrını halini durumunu nasıl görüyor. bir danış bence görmediğin bir nokta varsa fikir verirler.
Sizin her yaptığınız batıyor ona belli ki. Bi dönem ben de esi mi çok çok sevmeme rağmen, minicik, aynı sizin anlattığınız gibi ufacık günlük seylerden sorun cikariyordum. Söylediğimi tek seferde anlamayinca, istediğim şeyi bulamayinca, hatta ne dedigimi duymayip tekrar söylememi isteyince vs. Bunun mukemmelliyetcilikten kaynaklandığını terapiler sırasında öğrendim ve kendime çeki düzen verdim. Inanın aynı eşiniz gibiydim. Kocam bana ne yapsa beceriksizliginin altına imza atıyor gibi gelirdi. Neticede yenilemeyecek birşey değilmiş, eşimin de destegiyle yendim.
Size tavsiyem bir aile terapisti. Veya direk şahsi psikolog. Neden böyle yaptığının farkına varması lazım
ayy cinsi cinsine çeker olmuş. o zaman hangi objektif aklı başında bir bayan uzaktan duruma bakabilir ki herkes sizin durumdayken.böyleleri insanların başını yakıyor bide bunlara baba olmak reva görülüyor ne diyeyim. benim psikolojim kaldırmazdı.sürekli azarlanmayı.Kendi ailesinin yanında babasının ona dışarıya çıktıklarını söylememesine kızıyor bunların öncesinde bende eve gidelim demiştim hiç kulak asmamıştı. Bende içeri gittim yattım 6-7 aylık hamileyim zaten bel ve sırt ağrılarından uyuyamadığım dönemlerdi. Bir de kulaklık takmıştım. Uyumam da etkili oluyor diye.
Bir ses duydum kalksana smuwila diye. Kulaklık var düşünün nasıl bağırdıysa.. Niye duymuyorsun dedi kulaklık var dedim. Küfür etti, kulaklık takmışımda hemen, bir sürü laf etti eltimin çocuklarının yanında. Bana küfür ettin dediğimde sana etmedim lafın içinde konuşurken geçer ya öyle oldu. Ettin herkes duydu diyorum, etmedim diyor.
Bir de beni suçlamaya başladı sonra ben ilk başta gidelim dediğim için eve gidelim demiş. Halbuki evden çıkana kadar babasına sitem etti durdu. Sonra olay bana döndü ben gidelim dediği için gitmişiz, o babasına kızmamış. Bir babası varmış, zaten sık sık gelmiyormuş onu görme imkanını da ben elinden almışım böyle olmuştu, deli gibi ağladığımı bilirim artık ne yapacağımı bilemediğimden..
Benim tarafımda normal olmadığı belli, ama eşimin tarafına göre eminim ki normaldir hatta babası, abisi eşe davranma konusunda berbat ötesiler..
bilmiyorum öneren oldu mu?Bir de benim şöyle bir yapım var çok hassasım normalde kim olursa olsun kırılmasın diye 10 kere düşünür de konuşurum. Kinci değilim ama yapılanı da unutamıyorum. Aklıma geldikçe üzülüyorum. Annem de böyleydi. O yüzden ona 100 kere dikkat et dedim, özellikle de insanların yanında, hatta bir ara bir yere gideceksek evden çıkmadan tembihliyordum onu hareketlerine dikkat et diye. Bir ediyordu, iki diyordu sonra gene aynı.
Ama işin tuhafı kendisi mükemmel değil. Mükemmel olsa hep böyle biri olurdu, bir şekilde belli ederdi. Mükemmel insan her işinde öyle olur. Her şeyi planlıdır, hata kaldırmaz, ne bileyim baştan savma yapmaz hiç bir şeyi en basiti. Eşim böyle biri değil.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?