- 28 Mart 2019
- 2.288
- 4.221
- 63
Yani Bi sıkıntısı var belli çok darlamayın bence. Buarada sohbet muhabbet, cinsel ilişki varmış aranızda. Ben biraz sorunu büyüttüğünüzü düşündüm açıkcası
Yani Bi sıkıntısı var belli çok darlamayın bence. Buarada sohbet muhabbet, cinsel ilişki varmış aranızda. Ben biraz sorunu büyüttüğünüzü düşündüm açıkcasıValla ben de sordum eşime bir sey demedi doktor dedi ama su an ihtiyaciniz var gecici bir donem kullanmalisiniz demiş
Sorun sen degilsin ki.. Elinde değil.Hayatta ona keyif veren herşey şuan anlamsız.Tukenmis hissediyor, kendimden biliyorum.Surekli mutfakta takılıyorum,ses istemiyorum, konuşmak zul geliyor,laf anlatmak işkence gibi.. Kabuğuna çekilmek istiyorsun.Bunlar hep birikmislik.Kadinlar daha kolay atlatıyor sanki..Erkekler milleti nezle olunca bile, ölüm döşeğinde gibi yatan bir tür.. Türlü türlü sebepler olabilir..Ama sizin açınızdan bakınca da çok zor.Ceremesini sizde çekiyorsunuz.Surekli sorgulamayın..Kendi haline bırakın..Tabi yukarıda yazdıklarım varsayım.
Bir de şu ihtimal olabilir mi asla üzülmenizi istemem ama kalbi birine kaymış olabilir mi?Bunu ilişki olarak demiyorum,içinde yaşadığı bir his olarak soruyorum.Bunu size tabiki itiraf etmez.Hani eski sevgili olabilir,yeni tanıştığı biri olabilir..ihtimal sadece..Tam olarak kopuş nasıl başladı?
Yani Bi sıkıntısı var belli çok darlamayın bence. Buarada sohbet muhabbet, cinsel ilişki varmış aranızda. Ben biraz sorunu büyüttüğünüzü düşündüm açıkcası
Canım bana geçici bir durummuş gibi geldi.Bazı dönemler herkesin başına gelir hayattan zevk alamama her şeyin boş geldiği ... bence sabredin üzerine çok gitmeyin o hatasını anlayacaktırTam da yazdığınız gibi birebir aynı. Ben konuştukça kulaklarını kapatıyor bazen. O kadar tahammülü yok. Ama gercekten birlikte yaşayan kisi icin daha zor bir süreç. Siz nasil atlattiniz ya da atlatmak icin ne yapiyorsunuz bu surecte? Sevdiginiz insanlara karşı sevgisiz hissediyor musunuz?
Baska biri yok bundan eminim. Is ortaminin da icindeyim. Sosyal hayati zaten yok su an. Telefonu hep ortada. Sosyal medya hesaplarini kontrol ediyorum. Eski sevgili yaka silktigi bir ilişkiydi o da imkansiz.
Ben bi yerde gormustum film yada bi programdi kadin dogum yaptiktan sonra adam depresyona giriyodu. Hani kadinlar dogum sonrasi lohusa depresyonu yasayabiliyo ya onu erkeklerde yasayabiliyomus. Allah yardimciniz olsun sorunlarinizi halledersiniz insallahMerhaba arkadaşlar.. Hayatımın şimdiye kadarki en kötü dönemini yaşıyorum. Kendimi o kadar çaresiz hissediyorum ki ne yapacağımı gerçekten bilemiyorum. Kısaca anlatmak istiyorum. 4,5 yıllık evliyim ve 2,5 yaşında bir çocuğum var. Çok severek evlendim. Hem çok sevdim hem çok sevildim. Eşimin işi gereği hiç bilmediğim bir yere gelin geldim. Benim için zor bir süreç oldu çunkü ailemin tek çocuğuyum ve bekarlık hayatımda çok sosyal bir insandım. Onun için gerçekten çok fedakarlık yaptım çünkü çok seviyordum. O da bana karşı inanilmaz ilgili ve sevgi doluydu. Aslinda maddi olarak ve onun ailesi yüzünden çok çok sıkıntı çektik ama yine de o kadar mutluyduk ki.. ta ki çocuğumuz olana kadar. Burada yalniz oldugumuz icin bizim icin yıpratıcı bir dönem oldu tabiki ama ben onu hic ihmal etmedim. Yani davranislarim sevgim hic degismedi. Zamanla keyifsizlesmeye basladi. Bana karsi da soğuk bir insan oldu. 1 senedir o kadar zor zamanlar geçiriyorum ki anlatamam. Hem psikiyatra hem psikoloğa gittik. Hocaya bile gittik. Yani ne oldu da birden bi insan bu kadar degisti. Kendisi de farkinda ve aramizdaki soguklugun sebebini bilemiyorum diyor. Bir bakiyorum sadece bana degil herkese herseye karşı mutsuz. Sonra bir bakıyorum aslinda butun sorun benimle. Cok konustum cok. Konusmaktan yoruldum. Onun her zaman yaninda olacagimi bu bunalim donemini birlikte asacagimizi soyledim. Sadece beni sevip sevmediğini bilmek istedim. Aylardır net bir cevap alamıyorum. Seviyorum diyor ama mirin kirin ediyor. Şöyle adam gibi söylemiyor. Seks dışında bana dokunmak bile istemiyor. O öpüp dokunmadan duramayan adam 1 senedir bana içten sarılıp öpmedi bile. Beni hic umursamıyor, sirtini dönüp yatıyor. Ev arkadaşı ve seks partneri gibiyiz sadece. Duygusal olarak bomboş bir insan var karşımda. Kalbim çok kırılıyor. Depresyonda o yuzden boyle deyip sabretmeye çalışıyorum cunku onu gerçekten seviyorum ve bir cocugumuz var. Ancak sanırım yolun sonuna geldik. Elimden geleni yaptığımı düşünüyorum. Buraya çok kısa bir şekilde yazdım.. Siz ne düşünüyorsunuz hanımlar bana bir yol gösterin nolur..
Ben şuan kendi yaşantimi akışına bıraktım.Biraz kendimi salmaya ihtiyacım olduğunu anladım.Mucadele etmek istemiyorum.Ve biliyor musunuz o kadar büyük sıkıntıları o kadar güzel yönettim ki,beni dibe çeken çok çok basit belki başkası duysa komik olacak birşey çekti.Tabiki bunların birikmişlik olduğunu biliyorum.Esinizin sanırım aile kaynaklı problemleri olmuş.Annemi deli gibi severim, evlerimiz 10 dk mesafede ve ben 1 aydır gitmedim.o geliyor görmeye..Bir bahane buldum hep,sonra açıldım ona.Arkadaslarimi severim, evimden misafir eksiz olmazdı şimdi zordan çağırıyorum.Bazen oğlumdan kaçıyorum.Sevdiklerimi seviyorum ama yalnız kalmaya ve kabuguma çekilmeye ihtiyacım var.Esim sizin gibi değil,derdin nedir diye sormadı çabası yok, kendini öyle bir zahmetin içine sokmaz.Ama tabi kendisi bu durumun baş müsebbibiTam da yazdığınız gibi birebir aynı. Ben konuştukça kulaklarını kapatıyor bazen. O kadar tahammülü yok. Ama gercekten birlikte yaşayan kisi icin daha zor bir süreç. Siz nasil atlattiniz ya da atlatmak icin ne yapiyorsunuz bu surecte? Sevdiginiz insanlara karşı sevgisiz hissediyor musunuz?
Baska biri yok bundan eminim. Is ortaminin da icindeyim. Sosyal hayati zaten yok su an. Telefonu hep ortada. Sosyal medya hesaplarini kontrol ediyorum. Eski sevgili yaka silktigi bir ilişkiydi o da imkansiz.
Canım bana geçici bir durummuş gibi geldi.Bazı dönemler herkesin başına gelir hayattan zevk alamama her şeyin boş geldiği ... bence sabredin üzerine çok gitmeyin o hatasını anlayacaktır
Ne oluyor bu erkeklere ya? Üstüne gitmeyin , boğmayın , eşiniz de zor durumda belli ki ama aileye de kapıyı kapatmayı bilmesi lazım.Artık kendi ailesi var ne yaparlarsa yapsınlar güçlü durun eşinize destek olun.
Ben bi yerde gormustum film yada bi programdi kadin dogum yaptiktan sonra adam depresyona giriyodu. Hani kadinlar dogum sonrasi lohusa depresyonu yasayabiliyo ya onu erkeklerde yasayabiliyomus. Allah yardimciniz olsun sorunlarinizi halledersiniz insallah
Belki depresyon da olabilir ama uzun bir süreç değil tedavi olunmadığı zaman uzayabilir normal en azından cinsellik istemesi güzel olumlu bişey bence sizi hiç sevmese beğenmese asla sizinle cinsellik yaşamaz sizden soğumuş olsa cinsel manada da soğur ve farklı yollar arar kendisine insanız ve dönem dönem bu tarz şeyler yaşayabiliyoruz eşiniz biraz uzun sürmüş tedavi olmadığı için2,5 yaşında bizim dogum sonrasi sendrom icin uzun bir süreç
Canım nasıl ki insan bazen sevdiğini sanar kapılır bi süre sonra onun sevgi olmadığını anlar eşin de tam tersi şuan sevmediğini sanıyor olabilir sonuçta doğru düşünemiyor ruh sağlığı yerinde değil. O ne derse desin destek olmalısın çünkü şuan rahatsız umarım herşey yoluna girer, ama onur kırıcı, kadınlık gururunu zedeleyecek davranış görür ya da sözler duyarsan ozaman ayrılığı düşünmen daha doğru olur ki anladığım kadarıyla eşin iyi biriVallahi ben de lohusa sendromu gecirdim ama kimseye bi zararim olmadi eşime karşı hiç değişmedi hislerim. Kendi kendime yaşadım bitirdim desteksiz. Depresyonda olmasini anliyorum destek de veriyorum ancak beni sevmemesini anlayamiyorum
Ben şuan kendi yaşantimi akışına bıraktım.Biraz kendimi salmaya ihtiyacım olduğunu anladım.Mucadele etmek istemiyorum.Ve biliyor musunuz o kadar büyük sıkıntıları o kadar güzel yönettim ki,beni dibe çeken çok çok basit belki başkası duysa komik olacak birşey çekti.Tabiki bunların birikmişlik olduğunu biliyorum.Esinizin sanırım aile kaynaklı problemleri olmuş.Annemi deli gibi severim, evlerimiz 10 dk mesafede ve ben 1 aydır gitmedim.o geliyor görmeye..Bir bahane buldum hep,sonra açıldım ona.Arkadaslarimi severim, evimden misafir eksiz olmazdı şimdi zordan çağırıyorum.Bazen oğlumdan kaçıyorum.Sevdiklerimi seviyorum ama yalnız kalmaya ve kabuguma çekilmeye ihtiyacım var.Esim sizin gibi değil,derdin nedir diye sormadı çabası yok, kendini öyle bir zahmetin içine sokmaz.Ama tabi kendisi bu durumun baş müsebbibiAcaba siz eşinizi çok bogmus olabilir misiniz?
Hiç boşanma gündeme geldi mi? Tepkisi nasıl?
Yani bilemedim her insanın hayatı zorluklarla dolu. Çevremdeki bazı insanlar çocukluğundan bu yana zor bir hayat yaşamış hala yaşayanı da var ona rağmen çok pozitif olanıda. İşte sizin şanssızlığınız bence eşinizin zayıf karakterli olması. Ben olsam mesela sorun sevdiğim kişi ile ilgili değilse daha çok sarılırım ona, daha çok sığınırım ki öyle de yaptım her derdimde. Doğrusu bu gibi geliyor. Böyle nereye kadar gider ki? Kendisinde farkında düzelmek için ne yapıyor ilaç kullanmak dışında sanırım hiçbir şey. Gerçekten sabrı zor bir sınav.
Canım nasıl ki insan bazen sevdiğini sanar kapılır bi süre sonra onun sevgi olmadığını anlar eşin de tam tersi şuan sevmediğini sanıyor olabilir sonuçta doğru düşünemiyor ruh sağlığı yerinde değil. O ne derse desin destek olmalısın çünkü şuan rahatsız umarım herşey yoluna girer, ama onur kırıcı, kadınlık gururunu zedeleyecek davranış görür ya da sözler duyarsan ozaman ayrılığı düşünmen daha doğru olur ki anladığım kadarıyla eşin iyi biri
Boşanmayı ben gundeme getirdim cok kez. Su an karar verecek durumda degilim dedi. Evet ben de bana sarılmasını istiyorum. Zorluklari benimle aşmasını istiyorum ama o beni de itiyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?