Evliliğimin 2. Haftasında Başıma Gelenler

ah_bu_ben

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
16 Şubat 2010
35
0
86
İstanbul
Merhaba Kızlar,
Beni tanıyanlar bilir. Uzun süredir forumda değilim, ama derdim olunca yine buradayım işte :) Ve nihayet 2 hafta önce büyük bir aşk ve sevgiyle bağlandığım eşimle evlendik. Herşey rüya gibiydi, balayımız, fotoğraf çekimlerimiz, mutlu anlarımız, kahkahalarımız , herşey ama herşey.. Ne olduysa bu cuma günü oldu ve mutluluğumuza büyük bir nazar değdi.. Cuma günü eşim iş çıkışı bi arkadaşının yanına gitti.. Ve o akşam da annemin evine yemeğe gidecektik. Ben anneme geldiğimde eşimi aradım ve nerede olduğunu sordum. 'Yoldayım, geliyorum' dedi. Aradan 1 saat geçti ve eşim beni arayıp 'Canım, arkadaşımın kayınvalidesini evine bırakmamı rica ettiler, ben de tamam dedim. Bi 15 dk. daha gecikeceğim' dedi. Ben de 'Peki ama çabuk ol, evdeki herkes seni bekliyor'dedim. BU arada beni arayıp bunu söylediği saat 22:45. 3-4 kere yemeği yeniden ısıtan annem ve babam 'Kızım nerede bu adam, saat kaç oldu?' dediklerinde ise saat 23:30'du. Aradım, sinirle ve bağırarak 'Nerdesin?' dedim.. 'Geliyorum, yaklaştım' deyince bütün sinirlerim tepeme çıktı, evde telefonu fırlattım ve 'Ben gidiyorum' deyip anne ve babamın şaşkın bakışları içinde evden sinirle çıktım. Aşağıya indiğimde eşim gelmişti , ve sinirle sordum nerede kaldın saat kaç oldu? diye.. Tabi bu iş çığrından çıktı ve 'Bana hesap mı soruyosun?' demesiyle ortalık alevlendi. ' Ben senin karınım, tabi ki soracağım! İnsanlar seni kaç saattir bekliyorlar, saatin kaç olduğunun farkında mısın? ' diye bağırdım ve arabaya binmesini söyledim. Arabaya bindik, tartışma iyice alevlendi. 'Kimmiş senin bu arkadaşın? Sen evli adamsın, ne arkadaşıymış bu? Bir de arkadaşlarının bir ismini duyayım, seni boşamazsam şerefsizim!' dedim.. Hala annemlerin evinin önündeyiz buarada. O sırada arabadan indi ve ağzından öyle bir küfür çıktı ki, burada yazmaya ahlakım elvermez.. Ben de o küfürün etkisiyle ona saldırdım, sen kime küfrediyorsun diye.. Kendimi kaybettim, tekme tokat saldırdım.. Çünkü anneme çok ağır bi küfür etmişti.. Ve yukarıdan bakan annem 'Kızım yapma!' diye bağırdı.. Rezilliğin biri bin para anlayacağınız.. Sonra zar zor arabaya bindik ve oradan uzakaştık.. Arabada O bana, ben ona derken arabada telefonları fırlattım,vurdukça vurdum ona.. Sinirimi bir türlü alamadım.. ve en sonunda eliyle yüzümü itti ve 'Yeter artık!' diye bağırdı.. Yolda arabayı sağa çekti , ben de indim ve tartışma sokağa taştı.. Defol git dedim, ben önden o arkadan yürümeye başadık tartışa tartışa bağıra bağıra.. en sonunda yine arabaya binip evimize geldik.. Ben ağlamaya başladım.. Aradan biraz zaman geçti ve babam evimize geldi.. Sanırım eşimin beni dövmesinden korktu. Babam 'Ne oldu anlatın' dedi.. ben anlatmak istemediğimi söyledim, ama eşim 'Sen anlatmayacaksan ben anlatayım' dedi .. 'Ben sadece 2 saat geç kaldım, ne kızınızı aldattım, ne de başka bişiy.. Sadece 2 saat geç kaldım.. ve ben hayatım boyunca bu akşamı unutmayacağım.. yıllar da geçse bu geceyi asla unutmayacağım' dedi.. Ben de babama dönüp 'Herşey bu kadar değil baba, bilmediğiniz şeyler de var. Biz evliyiz ve kendi aramızda hallederiz, lütfen daha fazla karışmayın' dedim ve babamı gönderdim.. Bu sırada deli gibi ağlıyorum ama.. Babam gittikten sonra eşime dönüp dedim ki 'Beni nasıl da sattın? Niye arkamda durmadın? Niye baba biz hallederiz demedin? Ben arkamda durmayan adam istemiyorum ve boşanmak istiyorum' dedim.. Hiçbirşey söylemedi ve deli gibi evin içinde dolanıp durdu.. Ben sabaha kadar ağladım ve ayrı odalarda uyuduk..Ertesi gün konuşmak istediğimi ve kendimi hiç iyi hissetmediğimi söyledim , 'Konuşacak hiçbirşey yok. Bende herşey bitti. Bundan sonra bana seviyeli davran, sınırlı ol. Biraz bu şekilde olsun' dedi.. Ben de 'BU konuşma seni haklı çıkarmaz, içinde bulunduğumuz duruma gelme sebebimiz sensin . Ben dün akşam tepkimin dozunu ayarlayamadım farkındayım, bunun için üzgünüm ve özür diliyorum. Ama seni seviyorum ve asla boşanmak istemiyorum.Hepsi sinirle söylenmiş şeyler.. Ve ben senden bunları duymak için gelmemiştim yanına, dün akşam yaşananları unuttuğum için değil,seni sevdiğim için konuşmak istedim. ama sen herşeyden , beni sevmekten bile vazgeçmişsin, gözlerinden anladım.. Keşke böyle olmasaydı, çok üzgünüm' dedim.. 'Tamam yeter..Daha fazla konuşmayalım lütfen' dedi.. ve hiçbirşekilde benimle konuşmuyor, yaptığım yemekleri yemiyor, sabah kalkar kalkmaz gidiyor bir tepsi içinde kendine kahvaltı hazırlayıp yiyor.. ve ben kahroluyorum. Üzerine gitmiyorum, onun istediği gibi davranıyorum, soğuk ve seviyeli.. Ayrı odalarda oturuyoruz 2 gündür.. ve ayrı yatıyoruz tabiki.. ve şimdi yorumlarınızı istiyorum kızlar.. NAsıl ve nereye kadar böyle davranabilirim? Bunun sonu nereye varır? ne yapmam gerekir?
 
Son düzenleme:
çok üzüldüm gerçekten daha çok yeni evlisiniz.
başta haklıyken çok haksız duruma düşmüşsün kendimi kontrol edememişsin. tek bu olay yüzünden mi bu kadar tepki verdin altında başka şeyler biriken şeyler olabilir mi?
bir süre üzerine gitme bence zamana bırak sakın kavga etme.
 
Öncelikle çok fevri davranmışsın.Hemen vurmaya falan başlamışsın.Eşine olan saygını bir anda yerle bir etmişsin.Bu arada eşinin küfür etmesi çok kötü en büyük suçu bu zaten.Bu kadar asabiyet neden canım babanı bile kırmışsın.Eşini önce bir sakin şekilde dinleseydin.Sonra duruma göre davranırdın.Hemen boşancam senden demişsin çok yanlış yapmışsın.Daha yeni evlisiniz tartışma olur ama bir anda bütün gemiler yanmış.UmARIM düzelirsiniz.
 
Ben de yeni evliyim, bazı şeyler rayına oturana kadar kavgalar tartışmalar olabiliyor. Ama çok fevri davrandığını söyleyebilirim. Bir kere ailenin evine geç kalması onlara ayıp olmuş, bunu eşin geldiğinde soğuk ve uzak davranarak belli edebilirdin. Kapının önündeki, arabadaki, sokaktaki kavgalar iyi olmamış. Bu konuyu konuşmayı eve bırakabilirdin ve haklı olduğun için ne kadar sakin söylesen o kadar pişman olurdu. Ama bağırdığın, vurduğun ve hakaret ettiğin için "Aldattım mı? Sadece 2 saat geç kaldım!" diye üste çıkma fırsatı olmuş. Haklıyken haksız konumuna düşmüşsün ve hareketlerin maksadını aşmış, eşini küstürmüşsün. O da korkuyordur şimdi, bu evlilik böyle mi gidecek? Her tartışmada her kavgada böyle rezalet mi olacak? Birbirimize olan saygımız 2 haftada biterse bu işin devamı nasıl gelir?
Yapman gereken şey beklemek, sabırlı davranmak ve fırsat buldukça konuşmaya çalışmak. Ancak konuşarak tatlıya bağlayabilirsiniz gibi geliyor. Bu arada eğer ailene yansıtacaksan yardım etmeye çalıştıklarında onları kırmamalısın.
 
öncelikle ailenin önünde kapısının önünde bu şekilde davranman eşini rencide etmiş olabiliri. her ailede sorunlar olur ama bu 3. şahıs kim olursa olsun başkasına yansırsa olay daha büyür.
sen eşini beklemeli ailene belli etmemeli eve gidince de önce sebebini öğrenmeliydin. kesinlikle haksızsın eşinin küfür etmesi çok çok yanlış ama sen dha ilk sektede boşanıcam demişsin. bencede unutması zor bişey yaşamışsınız.
bnce eşini biraz kendi kendine bırak. zamanla düzelmesini ümit ediyorum...
 
Neden bu kadar sinirlendiniz? farklı olaylarda mı oldu yada öfkenizi kontrol edemiyorsunuz.
Ailenize ayıp olmuş eşiniz çok haksız ama ortamı siz idare edeceksiniz, Evinizde kızgınlığınızı dile getirebilirdiniz, inanın erkekler için böylesi daha etkili, aksi görüldüğü gibi haksızda olsa zeytin yağı misali...

ayrıca, bu kadarcık bir olayda da ne bileyim telefon fırlatıp kavga etmeler, vuruşmalar, en önemlisi küfür hiç hoş olmamış 2 haftalık bir evliliğe yakışmamış...
Babanız konusunda taktir ettim sizi, karışmaması gerektiğini güzel dile getirmişsiniz, ama eşinize arkamda durmadın demeniz için henüz çok erken, birbirinizi tanıyarak, birbirinize destek olacaksınız...
boşanalım diye dile getirmişsiniz kaç kez, 2. haftada şuncacık olayda bu laf ağıza alınırsa, ne o lafın hakkı kalır, ne birbirinizden size hayır gelir, son olarakta yine alttan alan taraf siz olmuşsunuz, pişman olacaksanız tavsiyem, biraz fermuar çekin ağzınıza...
 
Kızlar normalde ben böyle bir insan değilim.. dedim ya, o gün sinir patlaması yaşadım.. eşimin sorumsuzluğu, canım annemin ve babamın o kadar sofra hazırlamaları yemek ısıtmaları, emekleri , eşimin 15 dk değil yarım saat değil, 2 saat geç kalması, küfür etmesi beni çılgına çevirdi.. bir anda canavarlaştım. nasıl oldu neden oldu inanın bilmiyorum.. ama çok pişmanım.. bir daha mı? değil kavga etmek, yüksek sesle bile konuşmam eşimle.. asla.. ama o bunu anlamıyor. eşim yapı olarak da sabit fikirli bir insan.. hiçbir yeniliğe açık değil, kendini hazmetmiş bir insan değil.. aşırı kompleksli. evet evlenmeden önce bunları biliyordum tabiki, ama sevgimizin herşeyi örteceğine o kadar emindim ki.. ama şimdi geldiğimiz durum beni kahrediyor..
 
canım bizim de eşimle tartışmalarımız oluyo 2 yıla yaklaştık ama kolay oturmuyor. eşim asabi olduğu için senin yaptığın gibi aşırı bi çıkışı yapmayı hayal bile etmem. erkeklerin bunu kaldıramamasını anlıyorum, ortalıkta bi de erkekliğine sığdırmaz ha haklı mı dersen tamamen haklı diyemem. bi taraf kendini tutamıyosa öbürü muhakkak susmayı bilmeli. sen de fazla tepki koymuşsun eşin eve girince özür dilerdi ailenden. tmm sen yine kızardın surat asardın evinde devam ederdin. ailenin durumdan haberdar olmasına sen sebep olmuşsun.
eşine bi kere gittin barışmak için barışmadı diye hemen üzülme. benim eşim de haksız da olsa kolay kolay yelkenleri indirmez. bi kaç gün geçmiş en azından ilk zamanki siniri kalmamıştır, düşünceleri de yumuşamıştır. yine deneyeceksin aranızın düzelmesi için.. yapacak pek bişey yok.. hatalı tavrın için yine özür dileyip, onun da hatasını kabul etmesini bekleyeceksin. mesela 'biliyorum aşırıya gittim ama sen küfür edince kendimi kaybettim' diye...
 
eşinin yaptıgı dogru degil ben olsam ben de bozulur ve sinirlenirdim bu duruma ama senin de hatan arkadasların da dedigi gibi cok fevri davranmak olmus

ne olursa olsun karı koca arasında olan seyler dısarı yansımamalı hele de bu sekilde cunku erkekler bu tarz seyleri "erkeklik onurnun" zedelenmesi olarak algılıyorlar... aslında ikiniz icin de son derece kotu olan birseyi özellikle kendi kişiliklerine saldırı olarak goruyorlar

küfür etmesi cok yanlıs muhtemelen yukarda bahsettigim nedenden dolayı sokak ortasından hesap sorma olarak algıladıgı durumdan oturu yaptı bunu

senin de hemen bosanma kelimesine agzına alman kotu olmus bir de erkekler bundan da nefret ediyor... Erkekler evlilikle kendilerine bir güven çemberi olusturdukları hissine kapılıyor ve eşlerini tamamen benimseme süreçleri başlıyor bu bizler icin de gecerli... Ama ciftlerden biri özellikle bu asamada bosanma kelimesini agzına aldı mı o cember zayıflamıs gibi hissediyor insan en basından hem de

simdi sen hatanın farkındasın özrünü de dilemişsin... önemli olan esin de farkında mı?

ikinizinde hatalarınızın farkında olup adamakıllı konusması lazım.... evlilik hayatı bastan beraber yasamak ve hayatı yeniden ogrenmek degil mi? sizinki de biraz acı bi tecrübe olmus ama onemli olan sonrası icin bundan ders almak ve yolunuza aynı seyı tekrarlamadan devam etmek

esinin cok uzerine gitmeden ona daha ılımlı yaklasarak güzelce konusmayı dene derim ben yani ben olsam ole yapardım sanırım ama aradan biraz zaman gecmesi gerekirdi cunku hemen o havaya giremeyebilir insan bole bi tatsızlıktan sonra

ben olsam mektup yazardım ... kagıda icimi dokerdim o an ne dusundum neden yaptım onun soledikleri yaptıkları beni nasıl etkiledi ona olan hislerim vs vs vs...

bazen dilimizle soleyemediklerimizi kagıda daha iyi yansıtıyoruz

ya da esimiz sinirle solediklerimizi duymayabilior ama yazdıklarını okurken neler hissettgini belki daha net anlar
 
Bir şey olmaz merak etme ama Kırgınlık hep kalacaktır, ki eşin unutmayacağını söylemiş... Bence daha fazla üstüne gitme eşinin, biraz kafa dinlesin bakalım ne olacak, ama en sonunda yine yanaşan taraf sen olacaksın sanırım, kendini buna hazırla... Hem barışmalarda güzel oluyor...

ve erkekler böyledir canım buna alış. 10 dakika, yarım saatleri hiç bitmez. ana-baba sevgisi elbette çok başka, evlilik yeniyken hep önce anne-baba geliyor daha sonra tam tersine dönüyor, 6 yıllık evliyim, 12 yıllık sevgilim, ama eşim şuan herşeyin önünde geliyor. Böyle bir durumda benim annem babam eşime laf bile söyleyemezdi önemli bir işi çıktı der keser atardım.. ama tabiki icabına ben bakardım....
 
haklıyken haksız duruma düşmüşsün..
ama eşinin küfür etmesiyle alevlenmiş konu...
olan olmuş artık..
çok üstüne gidipte şımartma...
sen yalvardıkça o uzatır...
git son kez konuşmak istediğini söyle ne varsa anlat...
inşallah düzelir..
bi de öfkeni,kavganı evin içine saklamayı öğrensen çok iyi olur...
eşin bunların dışarıda olmasından çok çok daha rahatsız olmuştur mutlaka...
 
Son düzenleme:
daha çok yenisiniz alışma aşamasında oluyor bu tür kavgalar ama çok fevri davranmışsınız boşanmak istediğinize kadar getirmişsiniz olayı keşke sakin kalıp evde hesap sorsaydınız biraz sabır biraz zaman geçsin eşinizden tekrar özür dileyin yoksa erkeklerin kırılan gururlarını tamir etmek zor oluyor allah yardımcınız olsun
 
ne kadar ilginç ya tamam sen çok fevri davrandığın için hatalısın ama seni o hale getiren o adam
neden kendini bu kadar suçladığını hayretle okuyorum doğrusu
adam 2 saat geç kalmış bi de bunu 10 dk geç kalmış gibi babana diyo yüzsüz mü ne
sen tutmuş özür mözür dilemişsin doğrusu çok kızdım o kendi hatasını anlayıp özür diledikten sonra seninde "bende fevri davrandım özür dilerim" demen daha uygun olurdu
şimdi adam kendi haklıymış gibi davranıyor
çok kızdım çok
annene nasıl küfür eder ya
 
birşey diyemiyorum hepimizin basına gelmıştır bu tip davranışlarda sizin hareketleriniz gerçekten hastalıklı

bilemiyorum ne olursunuz ama hep hayatınızda olacak bu yasadıgınız olay.
 
Eşiniz geç kalarak size ve ailenize ayıp etmiş. Siz de gereğinden fazla tepki vermişiniz. Eşiniz de verdiğiniz tepkiyi görünce küfür etmeye başlamış. Ama ben sizin yerinizde olsam onu kolay kolay affetmem. Sonuçta annenize küfür etmiş. Bence üstüne fazla gitmeyin. Boşanacağınızı sanmıyorum. Bence hiçbir şey olmamış gibi davranın. En geç 2 haftaya olanları unutursunuz. :)
 
Ben bu forumda yeniyim. Ve evlilikte de yeniyim :)

Evliliğin ilk zamanlarında böyle tartışmalar oluyor biz de yaşadık. Bunlar birbirinizi tanımanıza yardımcı olan şeyler. Ve ben de sizin yerinizde olsam aynı tepkileri verirdim. Biri hariç; bu olayda bekletilen kişi senin ailen olduğu için senin çok ses çıkarmaman ve kızıp ani tepki ile ailenin evinden ayrılmaman gerekirdi. Anladığım kadarıyla eşin sinirlendiğinde karşındaki kişinin alttan alması gerekiyor. Yani ikiniz de kızınca olan olmuş. Ancak devamında sen çok güzel davranmışsın. Baban geldiğinde onu olaya karıştırmamışsın. Devamında özür dileyip, onu sevdiğini söylemişsin.

Şimdi yapman gerekeni söyleyeyim; onu kendi haline bırakma. Eğer ayrı yatacaksa sen de inat et ve onun yatacağı yere yat, eğer kahvaltı yapacaksa tek başına onun yediği tepsiden al ve gülümsemesi için elinden geleni yap. Güldürdükten sonra buzlar erir ve bu ufak olay size ders olur :) Ama sakın kendi haline bırakma daha yeni evlisiniz, bu birbirinizden soğumanıza neden olabilir.

Bu olaydan çıkarılacak sonuç;
-eşine geç kaldığında hesap sorma (erkeklerin geneli sevmez hesap sorulmasını, ancak günün devamında güzelce sorarsan her şeyi güzelce anlatır
-o sinirlendiğinde sen sakin olmaya çalış (sen de ani tepkiler verebiliyorsun, bu nedenle aklına güzel şeyler getirmeye çalış, mesela belki o gün arkadaşının annesi hastaydı ve arkadaşı müdahale edemedi)
-ona güvendiğini sürekli söyle (eğer aldatıldığını düşünür ve ona böyle hissettiğini hissettirirsen gerçekleşir ama ona güvendiğini çünkü eşlerin birbirinin aynısı olduğunu; senin onu hiç bir zaman aldatmayacağını bildiğin gibi ona güvendiğini söylemelisin)
-ve o gün olan olayların evlilik acemisi olduğunuz için olduğunu eşine de söyleyerek beraber ders çıkarmalısınız :)
Üzülme her şey geçer
 
Evet siz biraz fevri davranmıssınız kavganızı evde edebilirdiniz ama ben hatayı sizde degil eşinizde gördüm.Annenizin evine yemege gidilecegini biliyordu arkadaşıyla başka bir zamanda görüşebilirdi acelesi neydi,arkadaşının kayınvalidesini damatı bırakabilirdi eşine mi düşmüş bırakmak sonuçta davetli oldugu bir yemek var ve o yemege gelmek zorunda saat 23 ten sonra yemege gelindigi nerde görülmüş.Eşinizin annesi sizi yemege davet etmiş olsaydı ve geç kalma olayını eşiniz degilde siz yapmış olsaydınız eşinizde size aynı şekilde davranırdı kendi ailesine gelince erkenden gider ama kızın ailesine gelince gidilmez eger ailelere eşit davranılacak sa kız tarafınada eşit davranılması gerek.

Eşinizin hem sizden hemde ailenizden özür dilemesi gerek hemde annenize ettigi küfürden ötürü özür dilemesi gerek gönlünüzü ferah tutun sizin tek suçunuz fevri davranmak burada hatalı davranan eşin.
 
basına gelenler için çok üzüldüm canım ama gereğinden fazla fecri davranmışsın. bence biraz sessiz kalmalısın. güzel güzel sürprizleer hazırlayarak azda olsa ortamı yumusatabılırsın belki :/
 
Bence tamamen siz haksızsınız...Birde Daha evliliğnizin 2. haftasında boşarım seni demeye başlarsanız.... Zor yanı..
 
evliliğin ilk günlerinde çiftler bu gibi konularda birbirlerine karşı daha töleranslı olmalı diye düşünüyorum...çünkü yeni bir hayat,yeni bir ev bunlara alışmaya çalışıyorsunuz ilk aylarda..eşin haksız ancak senin yaptıkların sonrasında ne yazık ki haklı suruma geçen taraf olmuş..bencede üzerine fazla gitme bırak kendini dinlesin biraz daha sonra yavaş yavaş yaklaşmaya çalış ve ne olursa olsun beraber aynı yatakta, aynı yerde uyuyun.. inşallah zamanla düzelir ve bir daha böyle bir olay yaşamazsınız...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…