Evliligin ilk senesi neden bu kadar zor?

merhaba jenny yazdıklarını şimdi okudum 1 senedir girmemişim bu siteye zaman nekadar hızlı geçiyor şimdi onu düşündüm.şu an ne durumdasın bilmiyorum ama eşinin yapısı gereği yaşadıkların değişmeyecek sanırım..ne diyeceğimi bilemedim zor bir durum gerçekten.
 
Umarım herşe düzelir az çok seni anlaabiliorum bazı zamanlar bende aynı şeylerden çok zorlanıorum kendinde kusur arama bence sakın ona biraz onun kusurları olduğunu hissettir çok ince düşünüosun doğal olarak çünkü bir kadınsın ama erkekler ince düşünemezler onlara ince şekilde anlatamazsın ki senin anlatmandada belli dilerim ki çıktığınız yemekte seni anlar ama eğer hala anlamamış olursa evinize döndüğünüzde sana yaklaştığı gibi yaklaşmaya başla kendi dilinden anlat bi kerede en azından ona destek çıkıp seni yerle bir edecek kayınliden yok basında herşey gönlünce olur inşallah ... tarihe bakmamıştım dzelmişdir hayırlısıyla inş
 
Evliliğini yürümesi istiyorsan erkekten birsey beklemiyeceksin kendini mutlu etmenin yolunu bul işin zor ama bir abla tavsiyesi çocuk bir müddet daha yapma benim eşim doğum günü bilmez evlilik yıl dönümünü hiç bilmez bende sonunda evliliği min 3 yıl dönümünü unutmuşum şimdi ise ondan bişey beklemiyorum doğum günümde bile hediyesi kendim alıyorum bu sadece bir örnektir ayrıca 4 yıl gorusmusunuz birsey verememissen niye evlenmiş senle
 
Evlenirken Ne hayallerle evleniyoruz yaşadığımız hayatlar nasıl. Bende bir buçuk yıldir evliyim.Benim eşim yardım eder ev işlerinde her konuda .Ailesine çok düşkündür tek sorunum bu ailesinin aklıyla hareket eder hep onlar ne derse emir gibi yapar onların yanlısı olmaz hiç bu yüzden anlasamiyoruz ailesiyle sorularımız oldu bizi ayırmaya kalktılar. Ablalari ananesi bile evimizde söz sahibi .eşim onlar ne derse desin yüzüne tukurseler bile ses çıkarmış aksın dyo.babası kendi evimden kovdu beni annesi köpek kan emici dye hakaretler etti.Boşanma aşamasına geldik flört döneminde çok mutluyduk ta ki evlenene kadar ailesi işin içine girince çok değişti. Ben ailesinin her yaptığına eyvallah dersem benden iyisi yok sever sevgisini eksik etmez ama kendimi ezdirmezsem soğuk davranır karşılıklıdır yani sevgisi.ben ailediyle kötüyum dye o da benim ailemle konuşmuyo hiç bir sebep yok üstelik .çocuk istiyorum ama ailesi istemiyor dye oda istemiyo.ailesi senin cocugunda sevilmez dedi .çok istiyorum ama böyle bi eşe güvenip te çocuk yapılırmı bilmiyorum bazen olursa belki değişir diyorum ama eşim ailesiyle iyi olursam çocukta olur dyo.ailesinin aklıyla hareket ediyo ne yapmalıyım sizce
 
Ben de eşimle severek evlendim. 1 yıllık evliyim ve toplam 7 yıldır beraberiz. Ama evlendikten sonra sorunlarimiz başladı. Borçlarımız sebebiyle eşimin ailesiyle beraber oturmak zorunda kaldık. Ve o eve girdim gireli yüzüm gülmedi. Yeri geliyo ailesi yüzünden eşimle de kötü oluyoruz. Artık dayanamıyorum psikolojim çok bozuldu. Ve şuan 1.5 aylık bi bebeğim var. Ne yapcami hiç bilmiyorum. Bebeğimi dogurmadan önce kendimi öldürmeyi bile düşündüm. O kadar kötü bi psikolojideyim yani. Eşimi gerçekten çok seviyorum ama bu olanlar beni çok yıprattı. Yaşıyorum ama nasıl yaşıyorum onu bile bilmiyorum
 
Ben çocuk istiyorum ama korkuyorum da.ailesinden herkes kuyumuzu kazma peşinde onlar çocuk istemiyorlar. Benim çocuğum sevilmezmis.eşim beni korumuyo varsa yoksa anne baba abla .böyle birinin çocuk neyine.istiyorum ama arkamda beni koruyacak kimse olmayınca cesaret edemiyorum.bende yaptım o hatayi kendimé zarar verdim ailesinin gözünde psikopat oldum olan bana oldu.sinir hastası oldum.boşanma aşamasındayiz dün bosanma dilekçesini getirdi.imzalamami bekliyo.ne yapacağımı bilemez durumdayim
 
Allah yardımcımız olsun herkesin derdi kendine valla ben de ne yapcami hiç bilmiyorum anne oldum ne onun mutluluğunu yasayabiliyorum ne de esimle evliligimi yasayabiliyorum çok mutsuzum gerçekten tükendiğimi hissediyorum artık psikiyatriye gitmeye karar verdim en azından profesyonel bi yardim belki iyi gelir diye düşünüyorum
 
Bencede git.düşünmemek çalış dicem ama olmuyo.aynı evde olupta huzursuz olmak ayrı odalarda yatıp ikı yabancı gibi olmak zor.çocuğu dogurdugunada pişman olmussundur
 
Yo en güzel şey o benim için iyi ki var eşimle sorunumuz yok çok şükür ama illa ki arada oluyo ailesi yüzünden sorun yaşadığımız. Beni mutsuz eden eşim değil zaten ailesi çok zor gerçekten (
 
O zaman sabret biraz daha inşallah hersey yoluna girer çocuk var arada esini de seviyorsan.uzaklas ailesinden ayrı bi ev tutun
 
Jennny merhaba roman okur gibi okudum yazdiklarini gercekten bir kitap yazsa idin okuyanin cok olurdu ilk yazdigin mesajdan başladım sonuna kadar okudum..
Helal olsun diyorum bu kadar kariyerli bir bayanin yapacagi is degil seninki..
Ben hayatta çekmezdim kaldiramazdim onun yasadigi sehirde/ülkede is bulup evimi düzenimi kurup yasardim ailemin yaninada gitmezdim.. ayaklarimin üstünde durabilecek bir bayansam hayatda kısaysa asla kötü bir eşin hayatimi karartmasina izin vermezdim...
 
12.senesindeyim hala zor çocuak varsa bide birinci sınıfa başladıysa karı koca arasında fikir ayrılığı varsa daha zor
çok doldum sanırım ben
 
size ozelden mesaj attim jenny hanim. rica etsem bakarmisiniz
 
Cidden ne kadar guzel anlatmissiniz. Tebrik ederim. Ben de bunlari uygulacam insaallah
 
Ben de bastan sona okudum, niye bilmiyorum..:))
Konuyu açan hanıma sempati duydum sanirim, onun beklentilerini ve yaşadıklarini anladığımi düşünüyorum.
Ev temizliğini eslerimize, bir bebeğe tuvalet aliskanligi kazandirircasina kazandirmali diye düşünüyorum. Lakin sizin derdiniz baska, esinizin niyeti size halis gelmiyor.

Yıl olmuş 2019, son durumunuz nedir merak ettim.:) Ben olsam katlanamam gibi geliyor ama her zaman kurtarilabilecek bir evliligi kurtarmaya bakmali diye düşünüyorum. Ablam birkac aylık eşinden ayrılırken danistigimiz terapistlerin de bakışı hep bu yöndeydi, bana feyz olmuştur.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…