Evliliğiniz Nasıl İlerliyor?

Ahh ahh esim askerde piskoljisi bozuldu aşırı kıskanclık vardı cop dokmeye bile cikarmazdi guzel bir kiyafet alsam giydirmezdi suan 3 aydir ilac kullanyor ve ilk gün ki gbi aşıgz bensiz yatmaz kalkmaz surekli opusur koklasrz hic ismimizle hitap etmeyz sabırlarmn karsilıgnı cok mutlu olarak alıyorm
 
Çocuktan sonra çok da iyi gitmiyor. Sadece çocuk için devam ediyor gibi. İkimizin de sonunu bildiği ama dile getiremediği gibi. Hatta son zamanlarda pamuk ipliğini bağlı gibi...
Bunları duydukça bizim de çocuk yapasımız gelmiyor Sizce ertelemeli miyiz? 2 yıldır evliyiz. 26 yaşındayım eşim de 28. Ben kendimi hazır hissediyorum ama eşimle bu konuları çok net konuşmadık. Çalışıyorum da. Erken gibi sanki.
 
İşe beraber çıkarız, eve birlikte döneriz. Öğle yemeklerimizi dışarda buluşup yeriz. Akşam eve birlikte gideriz. Ben mutfağa girerim yemek yapmak için, eşim biraz uzanır sonra mutfağa gelir ve illa bi sarılır.Bazen masayı hazırlar. Yemeğimizi yeriz çay olana kadar ben duş alırım. Sonra çayımızı içer çekirdeğimizi çitleriz. İlla tatlı, dondurma veya meyve yeriz. Tv izleriz. Oyun oynarız. Viar dans ederiz. aralarda ben çamaşır atar asarım. Eşim özledim diye yine gelir sarılır. Mutfağa gideceksek el ele tutuşur gideriz. Hep dipdibeyiz ya eşim bana sarılır yada ben ona. Gider yanaklarını sıkar öperim mıncıklarım yanaklarını :) Eğer eşim eve iş getirdiyse o işlerini halleder, bnde kitap okurum veya bakım yaparım kendime. Hafta içi akşam 1 -2 gün dışarı çıkarız. 10 yıllık sevgililikten sonra evlendik , 3 yıl olacak evleneli. Sevgiliykende böyleydik hep dip dibe. Bilmiyorum ben eşimden sıkılmıyorum ve çok özlüyorum. Alışkanlık sürekli sarılma ve öpme alışkanlığım var.
 
Genel olarak mutluyuz çok şükür.
Birbirimizi seven,sayan çiftiz. Birlikte eğleniriz,evde de dışarıda da yan yanaysak sıkılmayız,çok şükür. Ayrı gayrı takılmalarız olmaz. O nereye ben oraya.
Günde sayısız defa telefonlaşırız.
Her zaman derim,Allahım bir defa değil sonsuz kez razı olsun ondan,bir gün olsun beni kırmamıştır.
 
Kızlar ne kadar güzel şeyler yazmışsınız. Allah mutluluğunuzu arttırsın. Çok imrenerek okudum.
Biz şu an iki yabancı gibiyiz. Evlenmeden önce çok iyiydik. Çok iyi anlaşırdık. Çok romantikti o zamanlar. Aynı okulda öğretmendik ikimiz de. O sabahçıydı, ben öğlenciydim. Dolabıma mektuplar, güller bırakırdı. Çok severdi.
Evlendikten sonra online oyun bağımlılığı olduğunu farkettim. Tüm boş vakitlerini oyun başında geçiriyor evlendiğimiz günden beri. Arkadaşlarıyla vakit geçirmeyi de çok seviyor. Haftada bir kaç akşam mutlaka arkadaşlarıyla takılır gece yarısına kadar. 2 çocuğumuz var ama çocuktan önce de aynıydı. Çocuk çok bir şey değiştirmedi evliliğimide. Zaten ilgisizdi, şimdi de ilgisiz. Bazen çok iyi, bazen çok kötü olabiliyor. En sevmediğim şey de bağırma huyu. 2 gün önce orta da hiç bir şey yokken, eften püften bir şey için bi taraflarını yırtarak bağırdı. Şu an yüzüne bile bakmıyorum. Konuşmuyorum. Kesinlikle gönül alma, özür dileme huyu da yok. Çok sıkıldım artık ben. Boşanmak da kolay değil. Çocuklarımı çok seviyorum ama keşke babalarını daha iyi seçebilseydim diye düşündüğüm de çok oluyor. Mutlu değilim yani.
 
Benimki de pek iyi değil, eşim çift ruhlu sanki benim de iyice dengemi bozdu. Bazı günler çok ilgili beni yerden göğe sığdıramıyor, gözlerimin içine bakarak çok güzel şeyler söylüyor (İyi ki benimle evlenmiş, kokum olmadan asla yaşayamazmış vs.) Sonra sanki içine şeytan giriyor, eve geç gelmeye başlıyor arkadaşlarıyla vakit geçiriyor, saat gece 11,12, 1,2,4... ortada yok ve haber verme gereği bile duymuyor, telefonu da canı isterse açıyor canı istemezse açmıyor. Ben aradıkça daha geç geliyor, bu kadarını da yapmaz diyorum tam o kadarını hatta daha fazlasını yapıyor. Dayanamıyorum hakaret ediyorum bazen, bazen eve almıyorum, boşanacağımı söylüyorum, bazen tek kelime etmiyorum günlerce konuşmuyorum, bazen hiçbir şey olmamış gibi davranıyorum başka ne yapmalıyım bilmiyorum düzelmiyor. Sonra kendiliğinden yine eski haline bürünüyor, çok ilgili beni çok seven, bensiz yapamayan bir insan oluyor, birkaç gün de böyle gidiyor. Sonra yine aynı.. Çift kişilikli ruh hastası gibi, aslında çok tatlı bir insan, biz birlikte iken çok eğleniyoruz, gülüyoruz.,evde ya da dışarda. Çok mutluyuz, resmen ayaklarım yerden kesiliyor, zevklerimiz de pek farklı değil. Saatlerce konuşuyoruz bazen. Cinsel hayatımız da çok iyi, hiçbir sorun yok. Ama ne oluyor da manyaklaşıyor anlamıyorum. Ve böyle durumlarda ne desen ne söylesen tepki vermiyor, tek kelime alamıyorum ağzından kavga falan etmiyoruz. ben konuşuyorum, ağlıyorum bazen o susuyor. Delirtecek beni
 
Nil_6891 Üzüldüm durumunuza cidden. Bazen çiftler, özellikler erkekler evlendikten sonra 180 derece değişebiliyorlar. Evlenmeden önce ne kadar iyi tanıdın bilmiyorum ama artık yapacak bir şey yok. 2 çocukla boşanmak da kolay değil dediğin gibi. Olan çocuklara olur yani. Yoksa böyle bir adamın kahrı çekilmez... Umarım her şey dilediğin gibi olur.
 
Son düzenleme:
E esende Belki dışarı çıktığı arkadaşları yüzünden olabilir. Sonuçta gece o saate kadar tek başına dolaşmıyordur. İlla ki birlikte olduğu birileri vardır ve onlar onu bu yola sokuyor olabilir. Bunu eşinle konuşman gerek canım. 2. ruhundaki tavırları cidden hoş değilmiş. Ben evde bekleyeceğim sen 4'e kadar dışarılarda eğleneceksin. Oldu...
 
İnşallah çok teşekkür ederim. Bazen çok iyi. Dünyanın en iyi insanı diyorum. Ama bazen de hiç ummadığım bir anda beni hüsrana uğratıyor. Bilmiyorum ki ben de. Hayırlısı.
 
Biz eşimle toplam 4 sene flört ettik ama birbirimizi 2009dan beri tanıyorduk. Annem otoriter bir kadındır çok fazla buluşmamıza izin vermezdi kısa sürelerle takılırdık, belkide bu yüzden şu an keyif alıyoruz yaşantımızdan. O Özel bi firmada teknisyen bende sosyoloğum şuan çocuk gelişimi okuyorum, çalışmıyorum evdeyim. 6 buçuk gibi evde oluyor eşim, adeta bir kutlama havasında karışılıyorum onu,yemek yiyoruz ben mutfağı toparlarken o biraz dinleniyor. Aktivite günüyse spora yada havuza gidiyor bazende beraber çıkıyoruz. “Eve gelince tüm yorgunluğum çıkıyor” diyor bu da beni en mutlu eden şey. Onu daralmıyorum demekki diye düşünüyorum. Hafta sonları genelde kamp tarzı kaçamaklar yapıyoruz, yada anneme gidiyoruz, eşim çok şükür ki ailemi çok sever bekar amcam bile var yani kafa dengi çok. Oturup maç muhabbeti yapıyorlar yada arabalardan vs. Bazen hafta içi annenlere gidelim mi diyor( kayınvalidemle aynı sitede olduğum için zaten hafta içi görüyoruz o yüzden gitmek gerekmiyor). Aktif bi insanım. Evde oturup saksı gibi durmak istemiyorum. Çay bile içiceksek termosa koyayım parkta içelim mi diyorum eşime. Onunda keyfi varsa çıkıyoruz dolaşıyoruz. Evleneli 14 ay oldu, çok güzel zamanlar geçirdik bol bol gezdik. Yani evlilik bize daha güzel şeyler kattı, flört döneminden daha da iyiyiz. Ben eşime bazen sorarım, işte evlendik ya sence nasıl gidiyor, iyi mi oldu yoksa erken mi diyorum. Keşke daha önce evlenseydik diyorÇok şükür. Şimdi çocuk düşünüyoruz. Gerçi ben daha çok düşünüyorum okulum seneye bitecek hem o da büyümüş olur bende çalışırım diye planlıyorum ama bakalım Allah ney nasip edicek
 
6 senedir evliyiz..
iki cocugumuz var.
Günler cok ama cok yogun geciyor, ben calismiyorum ona ragmen kosturmacayla günü tamamliyoruz.
Esim vardiyali calisiyor, bir görüyorum bir görmüyorum. Evde oldugu zamanlar, beraber yiyip iciyoruz dizi izliyoruz ama cogunlukla cocuk pesinde kousuyoruz. Görev dagilimi yaparak ilerliyoruz, ben mutfaktayken o altini alir bebegin, kücügü ben büyügü esim uyutur, süt hazirlar, kitap okur. Cöpleri o cikarir, temizligi ben yaparim.
Bunalinca alisverise gideriz, cogunlukla cocuk parklarinda zaman geciriyoruz. Aksam cocuklar uyuyunca bir ohh cekip hobilerimize zaman ayiriyoruz, izledigimiz dizileri izliyoruz.
Özel hayatimiz kovalamacayla geciyor, sarilsak kücük gelir beni kiskanir, büyük cocugum yataktan ayrildi ama öncesinde bebekle de beraber dört kisi bir yatagi paylasirdik. Simdi kaldi bir bebek, onun yataktan ayrilacagi günü sabirla bekliyoruz.
Firsat olursa sinemaya gideriz, pek fazla sosyal cevremiz, arkadasimiz yok, beraber takiliriz. Sosyal medya kullanmayiz.
Genelde birbirimizden ayri is yapmaktan hoslanmayiz, alti senedir hastanede yatisim haric hic ayri yatmadik, ayri ayri bir yere gitmeyiz, programi ayirmayiz, oldu ki esimin kendi halletmesi gereken isi cikti, o gün gecmek bilmez ve mutsuz oluruz.
Ayy yazdikca yaziyorum, normal seyler iste.
 
bana değil dışardki erkeklere güvenmiyomuş yok suruyeli vardır ok şu vardır bu vardır bende diyorum onlar dışardada var .ikinci çocuğa kadar iyiydi sonrasında böyle oldu.
 
sanki beni anlattınız aynı öküzden bizdede var .
 
Mutlu olanlarin mutlulugunu Allah daim etsin..Daha da arttirsin ama mutsuz olanlara da mutluluk versin Rabbim.
Biz de ayni kalamayanlardaniz.Nisanlilik bambaskaYdi.
Evlenince degisti cocuktan sonra bambaska oldu hersey.bazen diyorum ki ben de mi hata. Deger veriyorum diyor sana ama sevgi. O yok biliyorum o da beni icten ice eritiyor.iki seneye bir bunalima girip ayni dusuncelere saplaniyor bosanma esigine geliyoruz. Ne yaparsam yapayim sevgisizligi kaldiramiyorum..
 
Ben sadece yorumları okumaya geldim.
Mutlu olanlara kırkbinkere maşallah Mutluluğunuz daim olsun.
Mutsuz olanlara da Rabbim tez zamanda huzur versin İnşallah.
 
mən 6 da yoldaşım 9 da evdə olur yemək yeyib tvə baxırıq, həftədə 1 dəfə də dışarı çıxıb yemək ya da başqa aktivite ilə məşğul oluruq bu qədər. uşaq hələ ki yoxdur. istəyirik . Allah bütün olmayanlara və mənə qissmət eləsin Amin İnşAllah
 
Hicbir zaman heyecanlı tutkulu bir ilişkimiz olmadı ama birlikte vakit geçirmekten hoşlanırdık aile içi tartismalardan(kv gorumce) ve çocuktan sonra çok kötü bir ev arkadaşlığına dönüştü mecbur kalmadıkça konusmuyoruz
 

Bu güzel yazınız biz bekarlara umut oldu resmen. Darısı bizim başımıza hayırlısıyla
 
özünüzə niyə əziyyəti verirsiniz? heç nə üçün gec deyil yeni bir həyat üçün də
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…