Evlilik bu mu gerçekten ?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Yani 7 24 liseli asıklar gibi el ele dizdize olunmuyor tabi muhabbetse muhabbet ediliyor. Ama insanın bazen telefon elinde az internette instagramda vs de takılmaya da ihtiyacı oluyor yani bu da bir gercek sürekli yapısık ikiz gibi olmak beni bunaltır mesela.
 
Öyle bir isteğim yok ama sürekli telefon .İftarı beklerken bile telefona bakıyor son dakikalar .sahurda da aynı konuşmuyor telefonu yoksa da
 
O ondan değil.Cagimizin hastalığı hepimizde var.Yapmamiz gereken bir iş oluyor elimizden telefon düşmüyor.Sohbet esnasında bile.Siz cabalayin.Esinize suslenin meyve tabakları vs. hazırlayın.İlgisini çekmeye çalışın.
 
Ben de artık uzak davranıcam içimden gelmiyor artık özgürsün karışmayacam diyeceğim ben de suscam artık
Bence de siz de biraz onun gibi olun. Madem çalışıyorsunuz sahuru falan da tek başınıza hazırlamayin. Böyle hizmeti hak etmiyor gibi eşiniz. O ne kadar ilgili olursa siz de aynı şekilde ilgili olun bence. Belki anlar öyle kiymetinizi
 
Ailesine karşı da mı az konuşuyor.
Arkadaşlarıyla konuşur genelde erkekler zaten ama akrabalarla,aileyle de konuşmuyorsa hep böyle mizacı var demektir.
Benim eşim ailesiyle,yakinlarla falan az konuşuruz mesela alıştım bende.
Ben sürekli konuşurum hep konuşurum oda bana alıştı.
Ben susarsam o başlar konusturmaya.
Yeni evlisiniz herşey rayına oturur ama ilgisiz,uzak olması sorun yaratır.
Sadece konuşmakla alakalı sorununuz varsa hallolur ama evliliğin dinamikleri vardır eksiklik varsa zor geçer bı evlilik.
 
Bu çok kalp kırıcı bir hareket ya...
 
Oyun alışkanlığı olan erkekler malesef 70inde de aynı olur o anlamda oyunu bırakması zor. Ortak konuşacak bir konu bulabilirsiniz. Daha çok konuşmaya eğilim gösterdiği konular oluyor mu? İşi vs. gibi. Onlarla ilgili daha çok konuşmaya çalışabilirsiniz.
 
Aramıza hoş geldiniz. Bende yeni evli sayılırım ilk zamanlar aynı dertlerden muzdariptim hep böyle mi gidecek diye düşünüyordum. Çok kendimi yıprattım çok beklentiye girmiştim. En azından ilk aylar çok ilgili sürekli güzel anların olduğu bir evlilik düşünmüştüm. Ama işler öyle olmuyormuş. Kaç kere belli başlı konulardan boşanma arefesine falan geldik.

Şuan çözümü şöyle buldum. Kimse bir yere kaçmıyor Allah nasip ederse birlikte geçireceğimiz nice seneler var. Acele etmeye gerek yok. Sohbette ederiz birlikte de gezeriz zamanla evliliğe de alışır. Bazen yeri geliyor yatakta saatlerce hayallerimizden konuşuyoruz bazen yemek yerken eline sağlık afiyet olsun o kadar. Duygularım konusunda sakin kalmaya çalışıyorum.Tartışınca ne istediğim ilgiyi alabiliyorum(elindekinden de oluyorum) ne de kendimi iyi hissediyorum(pişman oluyorum).

Yeni evli olunca insan hayatının merkezine koyuyor bu durumu. Öyle yapmamak lazımmış şimdi düşününce. Farklı aktivitelere vakit ayırın. Arkadaşlarınızla planlar yapın. Yeni yerler görün. Hele ekonomik özgürlüğünüz varsa seçenek çoğalır. Böylece daha az gözünüze batar. Sürekli yan yana olmak beklentiyi körüklüyor. Daha çok neden diye soruyor insan.
 
Ne yapmaliyim boyle omur gecer mi daha zorluk yokken
Eşiniz böyle biri, 20 yaşında böyleydi 50 yaşında da böyle olacak. Ona göre ya alışın ya da tolere edemeyecekseniz ayrılacaksınız mecburen. Sürekli yüzüne vurursanız olmuyor, eskisi gibi değil evliliğimiz demeye başlar.
Tartıştıktan sonra da seninle ne yapacağım ben iyi gitmiyor diyor

Bu şekilde konuşan insan zaten alttan alttan bıktığını söylemiş demektir. Daha da lafını ederseniz "beğenmiyosan kapı orada" diyecek bir tipe benziyor. İnşallah aksi olur ama zannetmiyorum.
 
Tabiki evlilik bu değil benim bir arkadaşım var çok yakın görüsuyoruz . Kocası hiç susmadan tüm gününü karısına anlatıyor sonra diyor ki sen anlat . Kız anlatıyor başlıyorlar yorumlamaya adam artık çenem gene epey kilometre yaktı diyor her şeylerini paylaşıp yorum alıyorlar gercekfen olması gereken evlilikte bu
 
Aa babam ve annem. Sonrasında üç çocuk doğuyor. Baba onlara karşı da aynı. Annenin psikolojisi bozuluyor. Çocuklar birbirleriyle, baba bilgisayar televizyon telefon başında anne ise tüm günü uyuyarak geçiriyor. Sağ olsun baba işe gidiyor anne yemek yapıyor. Üç çocuk birbirlerine bakarak büyüyorlar. Doğal olarak onların da psikolojileri bozuluyor. Mutsuz son. Neyseki akıllı insanlar olduğumuz için şükrediyorum. Ama devamlı olarak psikolojimi ve kardeşleriminkini iyileştirmeye çalışıyorum. Lütfen bu karakterdeki birinden çocuk yapmayın. Düzelmeyecek. Babam 50-60 yaş aralığında hala aynı. Dün ona bencil olduğunu söyledim bana sözel olarak saldırdı. Bende kendimi evcil hayvan olarak hissettim yıllar boyunca sizin kendinizi değersiz hissetmeniz gibi. Mamamız suyumuz verildi. Sizinki sarılma özelliğine sahipmiş bu sevindirici. Ama oyun bağımlılığı düzelmeyecek. Bende oyun severim oradan da biliyorum eğer ergenlik çıkışı oyun oynama bırakılmazsa düzelmiyor. Bıraksa bile tekrar dönüyorlar
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…