Evlilik dediğin!

zodyak2411

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
20 Haziran 2016
164
87
18
40
Hayatımdaki tüm sorunlarımı çözdüğüm bir dönemde batağa saplandığımı hissediyorum. Mutsuzum!

5 yıldır neredeyse her Allah' ın günü ailesinin memleketinde yaşamadığımız için hayatımı zindana çeviren bir adamla birlikte yaşıyorum. Sürekli mutsuz, suratsız...

Neredeyse hiçbir sosyal aktivitemiz yok. 5 yıldır bir kez bile tatile gitmedik ki ben çok yoğum çalışan bir insanım. Kirası yaşadığımız semte göre uygun olduğu için(kira fiyatlarının yüksek olduğu bir semtte oturuyoruz, fakat gelirimiz iyi, istesek aynı fiyata farklı bir semtte daha iyi bir ev tutabiliriz) yüksek giriş katında olan, karanlık bir evde yaşıyorum.

5 yıldır tek bir hediye almadı bana, bütün özel günlerimizi es geçti ve bunu sadece ve sadece beni cezalandırmak için yapıyor biliyorum.

Sürekli annesinin dizinin dibinde yaşamak isteyen bir adam var hayatımda. Sanki ben onu kendi memleketinden alıp şu anda yaşadığımız yere getirmişim gibi davranıyor. Halbuki zaten biz evlenmeden önce farklı bir şehre atanmıştı, sonradan eş durumundan kendi isteğiyle yanıma geldi.

Suçlanmaktan bıktım. Aileme güvenebilsem boşanırım ama çok sorunlu bir ailem var, birde onlarla uğraşmak istemiyorum. Acaba oğlumu alıp yurt dışına mı yerleşsem diyorum. Sonra korkuyorum. Aklıma bin türlü şey geliyor.

Yabancı bir ülke, bebeğim çok küçük. Kime güvenip bırakabilirim onu? Yeni düzen, yeni bir hayat...

Eşimden bıktım artık. Çok bunaldım...
 
Iyi de neden yurt dışı

Burada işiniz düzeniniz var

Boşverin aileyi

Kurun kendi hayatınızı

Bilmiyorum. Yaşım genç daha, milletin lafı, sözü, dedikodusu...

Kendi ailemin para derdi bitmez. Bildiğin para öğütme makinesi gibiler. Gelip hayatıma çöreklenmelerini istemiyorum. Korkuyorum.
 
Şu yazdıklarını okuyunca o kadar tanıdık geldi ki.
Benimde ilk evliliğim bu nedenle sarsılmaya başlamıştı.
İlk eşim memurdu ben özelde çalıştığım icin o benim memleketime tayin istemişti.
Inan burnumdan getirdi. Inan bitirdi beni.
Sürekli ailem orda kaldi ben nasil erkegim onlarin basina birşey gelirse kendimi seni asla affetmem modundaydı.
Sana umut verici şeyler soylemek isterdim ama maalesef durum buydu.
Böyle mizmiz ve karaktersiz insanla yaşamak cok zor.
Senin çocuğun varmış cocugun icin duzeltme yoluna git biraz daha diren.
 
Kendi paranı kazanıyorsan ailene maddi olarak ihtiyacın yok. Manevi olarak yanında olmazlar diyorsanda sarıl oğluna. Boşan,kur düzenini.. Mutlu huzurlu büyüt oğlunu.. Bu psikolojiyle o evde çocukta mutlu olmaz..
Annemle babam anlaşamıyorlar. Her tartışmada benim evimde olacaklar biliyorum. Sürekli gerilim, sürekli para derdi. Birde o psikolojiyle ailemin derdini çekebilir miyim bilmiyorum.
 
Boşverin ailenizi. Kendi ayakları üzerinde duran bir kadınsınız. Yurt dışını bile göze alabilicek cesaretiniz var. O kadar açılmanıza gerek yok ki zaten. İl değiştirin yeni bir hayat kurun çocuğunuzla. Mutluluğa yeniden merhaba deyin.
 
Şu yazdıklarını okuyunca o kadar tanıdık geldi ki.
Benimde ilk evliliğim bu nedenle sarsılmaya başlamıştı.
İlk eşim memurdu ben özelde çalıştığım icin o benim memleketime tayin istemişti.
Inan burnumdan getirdi. Inan bitirdi beni.
Sürekli ailem orda kaldi ben nasil erkegim onlarin basina birşey gelirse kendimi seni asla affetmem modundaydı.
Sana umut verici şeyler soylemek isterdim ama maalesef durum buydu.
Böyle mizmiz ve karaktersiz insanla yaşamak cok zor.
Senin çocuğun varmış cocugun icin duzeltme yoluna git biraz daha diren.
Benim umudum yok. Kalmadı, bitti artık inan.

Eski eşim dediğine göre boşandınız. Sonra nasıl oldu hayatlarınız? Eşinin başı göğe erdi mi çok merak ediyorum.
 
Bilmiyorum. Yaşım genç daha, milletin lafı, sözü, dedikodusu...

Kendi ailemin para derdi bitmez. Bildiğin para öğütme makinesi gibiler. Gelip hayatıma çöreklenmelerini istemiyorum. Korkuyorum.
Laf söz dedikodu olsun ne var

Zaten eşin ailesinin yanına gider siz de alıştığınız düzende en azından bir süre devam edersiniz

Insanlar şehir vs de değiştiriyor ama çocuk olunca hem yeni yaşama hem yeni şehir ve işe alışmak zor olabilir

Tayinli işiniz varsa dingin bir şehre de gidebilirsiniz tabii ama o zaman yeni ortamda dedikodu daha fazla olur

Bence zaten bilip tanıdığınız ortamda kalmak daha iyi olur
 
Annemle babam anlaşamıyorlar. Her tartışmada benim evimde olacaklar biliyorum. Sürekli gerilim, sürekli para derdi. Birde o psikolojiyle ailemin derdini çekebilir miyim bilmiyorum.
Başka şehire gitsen? İşin buna müsait mi ? Aynı şehirde bile olsan istemiyorsan taviz vermezsin,kapını açmazsan gelemezler. Kendini düşün,gerisini boşver.
 
Laf söz dedikodu olsun ne var

Zaten eşin ailesinin yanına gider siz de alıştığınız düzende en azından bir süre devam edersiniz

Insanlar şehir vs de değiştiriyor ama çocuk olunca hem yeni yaşama hem yeni şehir ve işe alışmak zor olabilir

Tayinli işiniz varsa dingin bir şehre de gidebilirsiniz tabii ama o zaman yeni ortamda dedikodu daha fazla olur

Bence zaten bilip tanıdığınız ortamda kalmak daha iyi olur
Mantıklı aslında söylediklerin. İlk adımı atmasını bekliyorum atmıyor.
 
Birde önceki konularımı oku bak. Neler yaptılar bana. Kendime bunları yaşattığıma inanamıyorum.
Bukadari bile beni bukadar sinirlendirdiysr diger konularda nasil tepki verirdim bilmiyorum.

Benim esimde bazen annem annem annem. Derim valla bazen. Ehhh yine basladin anne anne demeye yeter artik.
Senden bana firsat kalmiyor annem demeye diyorum. Artik eskisi kadar soz etmiyor
 
Hayatımdaki tüm sorunlarımı çözdüğüm bir dönemde batağa saplandığımı hissediyorum. Mutsuzum!

5 yıldır neredeyse her Allah' ın günü ailesinin memleketinde yaşamadığımız için hayatımı zindana çeviren bir adamla birlikte yaşıyorum. Sürekli mutsuz, suratsız...

Neredeyse hiçbir sosyal aktivitemiz yok. 5 yıldır bir kez bile tatile gitmedik ki ben çok yoğum çalışan bir insanım. Kirası yaşadığımız semte göre uygun olduğu için(kira fiyatlarının yüksek olduğu bir semtte oturuyoruz, fakat gelirimiz iyi, istesek aynı fiyata farklı bir semtte daha iyi bir ev tutabiliriz) yüksek giriş katında olan, karanlık bir evde yaşıyorum.

5 yıldır tek bir hediye almadı bana, bütün özel günlerimizi es geçti ve bunu sadece ve sadece beni cezalandırmak için yapıyor biliyorum.

Sürekli annesinin dizinin dibinde yaşamak isteyen bir adam var hayatımda. Sanki ben onu kendi memleketinden alıp şu anda yaşadığımız yere getirmişim gibi davranıyor. Halbuki zaten biz evlenmeden önce farklı bir şehre atanmıştı, sonradan eş durumundan kendi isteğiyle yanıma geldi.

Suçlanmaktan bıktım. Aileme güvenebilsem boşanırım ama çok sorunlu bir ailem var, birde onlarla uğraşmak istemiyorum. Acaba oğlumu alıp yurt dışına mı yerleşsem diyorum. Sonra korkuyorum. Aklıma bin türlü şey geliyor.

Yabancı bir ülke, bebeğim çok küçük. Kime güvenip bırakabilirim onu? Yeni düzen, yeni bir hayat...

Eşimden bıktım artık. Çok bunaldım...
Nasıl ifadee ediyor ailesının yanında yasamak ıstedıgını ya da size neler dıyor mesela?
 
Dün konuştuk. Kendime inanamıyorum dedim. Genç, eli yüzü düzgün, iş güç kariyer sahibi bir kadınken sahip olduğum hiçbir özelliğe değer vermeyen bir adamla evlenmek için neden bu kadar uğraştım dedim. Bir şey demedi.

Çok yoruldum. Bu işkence bitsin istiyorum ama cesaretim yok.
 
Hayatımdaki tüm sorunlarımı çözdüğüm bir dönemde batağa saplandığımı hissediyorum. Mutsuzum!

5 yıldır neredeyse her Allah' ın günü ailesinin memleketinde yaşamadığımız için hayatımı zindana çeviren bir adamla birlikte yaşıyorum. Sürekli mutsuz, suratsız...

Neredeyse hiçbir sosyal aktivitemiz yok. 5 yıldır bir kez bile tatile gitmedik ki ben çok yoğum çalışan bir insanım. Kirası yaşadığımız semte göre uygun olduğu için(kira fiyatlarının yüksek olduğu bir semtte oturuyoruz, fakat gelirimiz iyi, istesek aynı fiyata farklı bir semtte daha iyi bir ev tutabiliriz) yüksek giriş katında olan, karanlık bir evde yaşıyorum.

5 yıldır tek bir hediye almadı bana, bütün özel günlerimizi es geçti ve bunu sadece ve sadece beni cezalandırmak için yapıyor biliyorum.

Sürekli annesinin dizinin dibinde yaşamak isteyen bir adam var hayatımda. Sanki ben onu kendi memleketinden alıp şu anda yaşadığımız yere getirmişim gibi davranıyor. Halbuki zaten biz evlenmeden önce farklı bir şehre atanmıştı, sonradan eş durumundan kendi isteğiyle yanıma geldi.

Suçlanmaktan bıktım. Aileme güvenebilsem boşanırım ama çok sorunlu bir ailem var, birde onlarla uğraşmak istemiyorum. Acaba oğlumu alıp yurt dışına mı yerleşsem diyorum. Sonra korkuyorum. Aklıma bin türlü şey geliyor.

Yabancı bir ülke, bebeğim çok küçük. Kime güvenip bırakabilirim onu? Yeni düzen, yeni bir hayat...

Eşimden bıktım artık. Çok bunaldım...
benım eskı eşim boyle idi
sonunda onu annesinin yanına komple yolladım:KK53:
 
Nasıl ifadee ediyor ailesının yanında yasamak ıstedıgını ya da size neler dıyor mesela?
Neden bu haldeyiz, daha mutlu olmak için neler yapmalıyız diyorum. Ben buradan gideceğim diyor. İyi git o zaman diyorum. Güya oğlumuzun büyümesini bekliyormuş. Gidecek adam 5 sene durur mu? Benim ömrümü yemek derdinde başka bir şey değil.
 
Back
X