- 9 Şubat 2019
- 57
- 69
- 3
- 39
- Konu Sahibi beyazpapatya14
-
- #1
Merhabalar arkadaşlar. Ben yeniyim ve bu siteyi daha önceden üye olmadan takip ediyordum ve çok seviyordum. Artık üye olup kendi dertlerimi paylaşayım dedim. Öncelikle bu konuda daha önceleri konu açıldığını biliyorum ama bir de kendi bakış açımı sizlere sunmak ve fikirlerinizi almak istedim.
Ben 32 yaşındayım. Şu yaşıma kadar evlilik dışında hayatımı düzene sokmak için herşeyle uğraştım. İlk önce mezun oldum, küçük bir ilçeye atandım. Sonra anadoluyu biraz dolaştım. Şimdi ise yüksek lisans yapıyorum ve bitirmek üzereyim. Biraz idealist biriyim aslında. Kariyer açısından belli bir yere gelmeye çok uğraştım ama sanırım bir noktayı kaçırdım. Evlilik. İşin gerçeği benim için çok istekli, ne bileyim çabalayan bir erkek de olmadı. Ben de küçük yerlerde yaşadığım için demekki kafa dengi biri çıkmadı karşıma. Fakat bir baktım ki bütün arkadaşlarım evlenmiş anne bile olmuşlar. İşin kötü yanı etrafımda bekar erkek de kalmamışBen sanırım geç kalmışım. Yaşında birşey yok yine tanışırsın diyebilirsiniz ama kimle tanışsam evli. Geçen ay görüşmek isteyen biri oldu ama bir evlilik geçirmiş ve bir çocuğu var. Ben benim gibi hiç evlilik yaşamamış biri olsun istiyorum.Bazı şeyleri birlikte yapalım istiyorum ama yaşımdan dolayı bekar erkek yok ya da iyiler çoktan kapılmış gibi. Ne tavsiye edersiniz kızlar. İş işten geçmiş mi sizce?
Aslında ben gerçekten mutsuz biri değilim. Yani kariyer anlamında istediğim yere ulaştım. Ekonomik özgürlüğüm var. Bir sıkıntım yok yani çok şükür. Ama bir tek isteğim artık bir ailem yuvam olsun. Ve ben çocukları çok severim. Bir bebeğim olsun istiyorum.bacım evlilerin en az yarısı senden daha mutsuz emin ol. bişey kaçırmadın yani relax.
sosyal medyana bak gözlerine bak mutsuz olanları görürsün zaten
Ben aslında yeni memleketime geldim ve burası büyükşehir. Ama yani etrafımda şimdilik kimse yok gibi.Bence ortam degistirseniz yeni birileriyle tanisirsiniz. En yakin buyuk sehir hangisi, ne kadar uzak?
Aslında bu düşünceye nerden vardım bilmiyorum. Belki de yanlıştır. Ama sanki gözlemlerim ya da önyargılar. Erkekler bu konuda şanslılar onlarda evde kalma denilen çirkin yakıştırma olayı yok. Kadınlar ise bu toplumda böyle bir baskıyla karşı karşıya kalıyorlar maalesef. Yaşımı duyan hemen niye evlenmedin diyorlar. Akıllarına ilk gelen o oluyor. Belki de etrafımdakiler bu baskılarıyla bende yanlış düşünceler oluşmasına neden olmuşlardır.Evlilik benim düşünceme göre kader, kısmettir.
Yaşla alakası yok.
Sadece toplumda bazı kişiler 30'dan sonrası için geç derler. Sanki gaibi biliyorlarmış gibi.
Ben en çok son lafınıza takıldım.
''Bazı şeyleri birlikte yapalım istiyorum ama yaşımdan dolayı bekar erkek yok ya da iyiler çoktan kapılmış gibi. Ne tavsiye edersiniz kızlar. İş işten geçmiş mi sizce?''
Bu kanıya nereden vardınız??
Ona bakarsanız evlenip boşanan da çok erkek oluyor. Ve bir kısmı da çok iyi insan. Ayrıca bazı iyi erkekler 35,38 yaşına kadar kariyerle uğraşıp evlilik düşünmez. Sonra düşünmeye başlar. Yani genelleme yapmayın.
Bunlar şehir efsanesi, tüm erkekler evlenmiş diye bir şey yok. O zaman tüm iyi kadınlarda mı evlendi??
Peki biz bekarlar hangi klasmana giriyoruz, bende 31 yaşındayım evli değilim.
Bu genellemelere inanmıyorum.
Nasip bu işler, her şey bireysel çaba ile olmaz.Evet elinizden geleni yaparsınız ama karşınızdaki sizi beğenmezse, istemezse olmaz.
Keza sizin içinde böyle.
Umarım hakkınızda iyi şeyler olur..
Karamsar olmayın ve genellemelere inanmayın.
İyilerin hepsi evli değil, yok öyle bir dünya.
Aslında ben gerçekten mutsuz biri değilim. Yani kariyer anlamında istediğim yere ulaştım. Ekonomik özgürlüğüm var. Bir sıkıntım yok yani çok şükür. Ama bir tek isteğim artık bir ailem yuvam olsun. Ve ben çocukları çok severim. Bir bebeğim olsun istiyorum.
Tabi birini bulursam geç olmaz. Ama atıyorum yatın biriyle tanıştım diyelim. Tanışması nişandı evlilikti, sonra anne olması. En azından 35 yaş gibi duruyor. Bebeğim olduğu zaman sanki daha genç ve güçlü olmalıydım gibi düşünüyorum. Çok fazla çalıştım biraz yıprandım aslında. İnş ilerde anne olmak nasip olursa bebeğime enerjim kalmış olur.bence doğru yoldasın ben de 30 yaşındayım kariyerimi oturtmaya çalışıyorum sonra evlilik düşünürüm yani. yaşın geç falan değil
Yoo aslında kendime değer veriyorum. Ondan dolayı iyi birine layık olduğumu düşünüyorum. Burda kastettiğim de buydu. İyi kalmamış olabilir diye düşündüm. Benim gübi idealist olsun, güçlüklerle başa çıkmayı, yorulmayı sevsin. Başkalarının sırtından geçinmesin istiyorum. Ben öyle yaptım çünkü ve ondan evliliği ertelemiş oldum.Kapmak ifadesini erkekler için değil,kendiniz için kullanın.
Bence ben eşimi kapmadım,o beni kaptı.
Çünkü kendinize kapisilacak kadar değer vermediğiniz sürece gerçekten sevilmeyeceksiniz...
Merhabalar arkadaşlar. Ben yeniyim ve bu siteyi daha önceden üye olmadan takip ediyordum ve çok seviyordum. Artık üye olup kendi dertlerimi paylaşayım dedim. Öncelikle bu konuda daha önceleri konu açıldığını biliyorum ama bir de kendi bakış açımı sizlere sunmak ve fikirlerinizi almak istedim.
Ben 32 yaşındayım. Şu yaşıma kadar evlilik dışında hayatımı düzene sokmak için herşeyle uğraştım. İlk önce mezun oldum, küçük bir ilçeye atandım. Sonra anadoluyu biraz dolaştım. Şimdi ise yüksek lisans yapıyorum ve bitirmek üzereyim. Biraz idealist biriyim aslında. Kariyer açısından belli bir yere gelmeye çok uğraştım ama sanırım bir noktayı kaçırdım. Evlilik. İşin gerçeği benim için çok istekli, ne bileyim çabalayan bir erkek de olmadı. Ben de küçük yerlerde yaşadığım için demekki kafa dengi biri çıkmadı karşıma. Fakat bir baktım ki bütün arkadaşlarım evlenmiş anne bile olmuşlar. İşin kötü yanı etrafımda bekar erkek de kalmamışBen sanırım geç kalmışım. Yaşında birşey yok yine tanışırsın diyebilirsiniz ama kimle tanışsam evli. Geçen ay görüşmek isteyen biri oldu ama bir evlilik geçirmiş ve bir çocuğu var. Ben benim gibi hiç evlilik yaşamamış biri olsun istiyorum. Bazı şeyleri birlikte yapalım istiyorum ama yaşımdan dolayı bekar erkek yok ya da iyiler çoktan kapılmış gibi. Ne tavsiye edersiniz kızlar. İş işten geçmiş mi sizce?
25 yasinda evlenen biri de 35inde anne olabilir, veya hic anne olmayabilir. Hayat belli bir zaman planlamasinda ilerlemiyor. Mahalle baskisi bu genc kizlarimizi bu kadar bunaltan. Sonra kendilerine 2 gomlek dar adamlarla evlenip dert sahibi oluyorlar. Evli olmak bazi kesimler icin mutlu olmaktan daha onemliTabi birini bulursam geç olmaz. Ama atıyorum yatın biriyle tanıştım diyelim. Tanışması nişandı evlilikti, sonra anne olması. En azından 35 yaş gibi duruyor. Bebeğim olduğu zaman sanki daha genç ve güçlü olmalıydım gibi düşünüyorum. Çok fazla çalıştım biraz yıprandım aslında. İnş ilerde anne olmak nasip olursa bebeğime enerjim kalmış olur.
Aslında bu düşünceye nerden vardım bilmiyorum. Belki de yanlıştır. Ama sanki gözlemlerim ya da önyargılar. Erkekler bu konuda şanslılar onlarda evde kalma denilen çirkin yakıştırma olayı yok. Kadınlar ise bu toplumda böyle bir baskıyla karşı karşıya kalıyorlar maalesef. Yaşımı duyan hemen niye evlenmedin diyorlar. Akıllarına ilk gelen o oluyor. Belki de etrafımdakiler bu baskılarıyla bende yanlış düşünceler oluşmasına neden olmuşlardır.
Ne demek istediğinizi anladım. Ama işin aslı ben de yuva kurma zamanımım geldiğini düşünüyorum. Yalnız başıma tüm zorluklarla mücade ettim ve artık yanımda biri olsun, zorlukları birlikte sırtlayalım istiyorum. Ne bileyim geç saatte evime dönmem gerektiğinde biri beni alsın evime bıraksın istiyorum. Halbuki yıllardır kendi arabamla nereye istersem gidiyorum. Ama bu farklı bir duygu. Neden böyle hissettiğimi bilmiyorum.Elalemin yargılamasını baz almayın, siz de kendinize bu yargılamayı şu an yapıyorsunuz.
Bana da bazı densiz teyzeler takılıyor, ben şu anda doğru biriyle tanışmadığım için evlenmemeyi seçtim, bu benim seçimim diyorum sonra da tabi bu işler nasip, kısmet deyip yalandan gülücük atıp konuyu kapattırıyorum.
Diyelim bu yaftayı yememek için evlendiniz fakat kişi size uymadı. Boşandınız o zaman da sizi parmakla gösterip aaa dul diyecekler. (Bu olaydan inanılmaz tiksinirim) Veya evlendiniz diyelim hemen çocuk sahibi olmak istemediniz, o zaman da bak kısır kesin diyecekler.
Yani elalem 5 dk konuşmasın diye hayatınızı yakmayın.
Ağzı olan konuşuyor işte.
Tabi ki size uyan biriyle zamanı gelince umarım olur, ama dolduruşa gelip acele etmeyin.
Elalem değil siz acı çekersiniz, acele etmeyin, evlilik kaçmıyor.
Nasip bu işler, dua edin, ortamlara girin olursa olur ben öyle yapıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?